Íslendingaþættir Tímans - 28.09.1983, Blaðsíða 8

znz
EE
Steinþór Guðmundsson
Lambadal, Dýrafirði
Fæddur
Dáinn
Falinn er moldu Steinþór Guðmundsson frá
Lambadal í Dýrafirði. En þó að líkaminn hrörni,
deyji og verði loks að moldu þá er sálin eilíf og
minningarnar ljúfu lifa í hjörtum ættingja og vina.
Þegar maður er orðinn 80 ára er komið að því
að þráin eftir hvíld eilífðarinnar fer að gera vart
við sig. Þó má heyra að þakklætið var Steindóri
efst í huga, til Guðs og manna. Hann átti auðvelt
með að kasta fram vísu þegar honum þurfa þótti.
Mátti heyra frið, gleði, þakklæti, bæn og von til
drottins í nokkrum þeirra, en hann segir svo:
Svo glöð og sæl við sjáum
að svip þinn berum vér.
1 dag svo fundið fáum
þinn frið á jörðu hér.
Ljóssins geislar Ijóma og lýsa
lífið allt er drottins gjöf
stjörnur himins leið oss vísa
lengstum yfir dauða og gröf.
Ó drottinn lát þú Ijóma
þitt Ijós í hverri sál.
Og hjörtun endur óma
þitt unaðsríka mál.
Þessi vers finnst mér tala sínu máli, þau segja
okkur frá þeirri trú og trausti sem Steinþór bar til
Drottins síns og frelsarans. Hann leggur aðra fram
fyrir Guð hinn almáttuga.biður um sama frið og
ljós handa öðrum, sem hann hafði eignast. Þó að
skarðið hafi orðið stórt og söknuðurinn sár í
ættingja og vinahópi Steinþórs, þá væri eigingirni
og óréttlæti að samgleðjast honum ekki með
flutninginn yfir landamærin. Einkum og sér í lagi
þeim er vissu um sjúkdóms og þjáningarbasl hans,
einkum síðari ár æviskeiðs. Ég minnist vel er hann
á miðjum aldri var fluttur að vestan til Reykjavík-
ur. Fór hann þá í stóra skurðaðgerð eina af
þremur. Honum var vart hugað líf. Steinþór
komst þó yfir þá örðugleika og var ekkert að
kvarta. Fór bara að vinna eins og forkur strax og
hann gat eitthað farið að gera. Það sögðu við mig
tveir læknar sem fylgdust með honum. Stcini í
Lambadal lætur ekki bugast, annar þeirra kom að
honum við slátt með orfi og Ijá í rigningu og
leiðinda. veðri. Sagði hann eldmóðinn og viljann
takmarkalausan. Það væri orkugjafinn hans
Steina. Ég var svo lánsöm að tengjast Steina í
Lambadal en hann var giftur móðursystur. minni
Sigríði Guðrúnu Bjarnadóttur, bróðir hans
8
Guðmundur var giftur annarri móðursystur minni
Ólöfu. Á Næfranesi bjó Guðmundur, Ytri
Lambadal Steinþór, í Innri Lambadal var tvíbýlt
og bjuggu bræður systranna þar Sigurður og
Guðmundur, foreldrar þeirra voru þar líka.
Sannarlega eru minningarnar margar og ánægju-
legar allt frá bernskuárum þegar verið var að fára
á hestum milli bæja, en þá voru ekki bílar né vegir
eins algengir og í dag og allt til fullorðinsára. í
skólavist minni á Núpi komst ég oft í Lambadal
og var þar eins og heima þegar hinir unglingarnir
fengu helgarleyfi og fóru á nærliggjandi bæi eða
nærliggjandi kauptúna, allt eftir hvar þeir áttu
heima. Oft hafði maður með sér eitthvað gómsætt
góðgæti í baka leið sem Sigga og Steini stungu að
manni.
Fyrir nokkrum árum fór ég með fjölskyldu
mína í síðustu heimsóknina til Steina, var hann þá
orðinn all lasburða en þó fullur hamingju og
lífsgleði. Þá má með sanni segja að Steinþór var
lífsreyndur og félagslyndur, en hann mun hafa
farið í fyrstu róðrarferð sína 12 ára gamall.þá
fullur orku og áhuga, en þeir urðu fleiri fyrst á
heimamiðum en síðar bæði á Austfjörðum og í
Vestmannaeyjum. Ekki lét hann sjóferðina eina
nægja en vildi vita meira um sjómennsku en það
sem verkmenntunin gefur svo hann aflaði sér
skipstjóraréttinda. Svo eitthvað sé nefnt um
félagsmálaáhuga hans var hann einn af stofnfé-
lögum ungmennafélags sinnar sveitar, einnig var
hann stofnfélagi Slysavarnardeildar Þingeyrar-
hrepps. Eins og áður var sagt kvæntist Steinþór 4.
okt. 1930 Sigríði Guðrúnu Bjarnadóttur frá
Fjallaskaga í Dýrafirði. Eignuðust þau 5 börn.öll
eru þau mesta dugnaðar fólk og vel gift. Tvær
dæturnar búa á Akureyri sú elsta og yngsta, Svala
og Vigdís en þær eru báðar þegnar heilbrigðisstétt-
arinnar og vinna á sjúkrahúsinu þar. Sigríður býr
á Þingeyri gift Tómasi Jónssyni fyrrum skólastjóra
en núverandi sparisjóðsstjóra. Synirnir tveir eru
dýrfirskir bændur orðlagðir dugnaðar menn. Svo
það má með sanni segja að þau hjón eigi barnaláni
að fagna. 16 eru barnabörnin og Iangafa og
langömmubörnin eru nú orðin 6,það má því segja
að Lambadalsættin sé frjósöm ætt sem búin er að
skila þjóðfélaginu sínum þegnum út í lífsbarátt-
una. Það er að segja eldri kynslóðin. Alla sína
búskapartíð bjuggu þau hjónin Sigríður og Stein-
þór í Lambadal og mun það hafa verið erfitt fyrstu
árin, engir vegir sem auðvelduðu samgöngur,
túnið þýft og erfitt viðureignar, húsakostir lélegir
miðað við nútíma kröfur og fleira vantaði sem
telst til sjálfsagðra þæginda í dag. Allt gekk þó vel
hjá Steina því hann hafði dugnað mikinn, hann
hafði lag á að gera mikið úr litlu. Ekki var Sigga
st'ðri, hún var afbragðs húsmóðir. Þau unnu því
vel saman hjónin. Svo fljótt sem unnt var var
hafist handa við að slétta tún.bæta húsakosti og
færa á betri veg eftir því sem tími og efni leyfðu.
Sjómennsku stunduðu þeir bræður sem hliðar-
grein við búskapinn svona sem heimilisbúbót og
áttu þeir bát sjálfir, enda betra því ekki var annara
kosta völ en sjóleið til að komast í kaupstað, engir
voru vegir né bílar.
Ég vil nú með orðum sálmaskáldsins kveðja
Steinþór vin minn.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Að endingu bið ég góðan Guð að blessa
eftirlifandi eiginkonu Steinþórs, Sigríði Bjarna-
dóttur og afkomendur þeirra.
Hanna Kolbrún Jónsdóttir
íslendingaþættir