Íslendingaþættir Tímans - 23.11.1983, Qupperneq 3
Arnþór Arnason
frá Garði
Fæddur 28. október 1904
Dáinn 19. október 1983
Vinur okkar Arnþór Árnason frá Garði í
Mývatnssveit er nýlátinn. Hann andaðist í sjúkra-
húsinu í Hafnarfirði. Minningarathöfn um han fór
fram í Fossvogskapellu í Reykjavík 26. okt. s.l.,
en jarðsettur var hann í sinni ástkæru fæðingar-
sveit og fór jarðarförin fram frá Skútustaðakirkju.
Við kynntumst þeim hjónum Arnþóri og Helgu
fyrst árið 1948 er þau komu til Vestmannaeyja og
þá í blóma h'fsins með börn sín Ásrúnu Björg og
Árna Jón, en son höfðu þau misst kornungan.
Arnþór var ráðinn kennari við barnaskóla Vest-
mannaeyja, en áður hafði hann haft með höndum
stjórn Heimavistarskólans á Lúndi í Öxarfirði og
minntust þau oft dvalar sinnar þar.
Á heimili þeirra í Viðey við Vestmannabraut
varð brátt gestkvæmt. Samkennara hans komu
þangað mikið og var þá oft spilað brigde á
kvöldum og málin rædd.
Helga var fyrirmyndar húsmóðir og bar gestum
sínum heimabakaðar kökur. Heimilið prýddu
útsaumaðir og ofnir reflar, púðar og ýmis konar
handavinna. Enda hafði heiga verið tvo vetur í
Húsmæðraskólanum á Hallormsstað.
Brátt fór hún líka að vinna utan heimilis og
fljótlega keyptu þau sér hús við Hásteinsveg 34
Vestmannaeyjum og allt virtist leika í lyndi, en
þad ró ský fyrir sólu, Helga veiktist hastarlega. í
þeim veikindum eignaðist hún stúkubarn, sem
skírt var Helga og sæmdar hjónin Margrét Guð-
mundsdóttir og Guðsteinn Þorbjörnsson ólu upp
sem sitt eigið barn.
En það var eins og gleðin vildi ekki víkja úr húsi
þeirra Arnþórs og Helgu. Strax þegar rofaði til
byrjuðu aftur að koma gestir og Helga kom
brosandi til dyra, spilin voru tekin fram, lágu
reyndar alltaf á borðinu, enda spilað flest kvöld.
Og það voru bakaðar lummur og manni fannst
eins og gleðin ríkti þar á ný. Þá sýndi Arnþór best
að hann var vinur sem í raun reyndist, nærgætinn
við konu sína og raunar ljúfari en maður átti von
á, því stór var lundin það duldist engum.
Arþór var mikill húmoristi og gleðimaður, þó
hann væri líka mikill alvörumaður. Söngmaður
var hann líka og minnisstætt er okkur, þegar við
stóðum við gamla orgelið heima hjá okkur og
sungum saman af hjartans list, Helga með sinni
björtu rödd og Arnþór með sinni fallegu bassa-
rödd. Þar voru ljóðin sungin til enda og engu
erindi sleppt, því kunnátta þeirra á Ijóðum var
mikil. Enda var Arnþór skáld gott og unun að
heyra hann flytja Ijóð sín sjálfan.
Þegar Arnþór hætti að kenna, fór hann að binda
inn bækur fyrir sjálfan sig og aðra og átti hann
firna mikið af bókum, enda hafði hann alltaf
mikið yndi af þeim. Hann hafði einnig mikinn
áhuga á ættfræði og raunar var hvers konar
fræðimennska honum í blóð borin.
Við leiðarendann þökkum við Arnþóri allar
ánægjustundirnar, sem við áttum með þeim
hjónum og biðjum Guð að blessa Helgu og börnin
þeirra, en sérstaklega biðjum við Helgu blessunar,
því okkur finnst, að hún hafi svo mikið misst.
- Jóhanna Herdís
Friðrik Pétursson
esperantónámskeið fyrir byrjendur. Aðstoðaði
Ólafur þá nafna sinn við kennsluna. Árið 1946
lauk hann kennaraprófi í esperantó í Helsingör.
Hafði hann frá þeim tíma haldið öðru hverju
námskeið í málinu einkum í Reykjavík. Fjölmörg-
um trúnaðarstörfum gegndi hann fyrir esperant-
ista og sótti mörg alþjóðaþing þeirra á erlendri
grund, annaðist útvarpskennslu í esperantó um
skeið og bréfanámskeið. Hann gekkst fyrir stofn-
un Esperantistafélagsins Aúroro í Reykjavík
1944, formaðurþess 1944-49, varaformaðursíðan.
Ritari Sambands íslenskra esperantista frá endur-
stofnun þess 1949. Ritstjóri Voco de Islando
(meðstj.) 1949-50 og 1958-60. Hann þýddi mikið
úr íslensku á esperanto, þ.á.m. ýmislegt úr
fagurbókmenntum okkar.
Ólafur lauk kennaraprófi frá Kennaraskóla
íslands 1939, kenndi síðan við ýmsa skóla. Var
hann skólastjóri barnaskólans í Vík í Mýrdal
1948-53, en þá gerðist hann kennari við Barna-
skóla Hafnarfjarðar sem hann síðan kenndi við til
æviloka, eða um 30 ára skeið, að þrem árum
undanteknum er hann var forstöðumaður
Fræðsluskrifstofu Hafnarfjarðar á árunum 1976-
79.
Margs góðs er að minnast í kynnunum við Ólaf
S. Magnússon og margt að þakka.
Fyrir hönd samkennara hans og samstarfsfólks
við Lækjarskóla eru honum færðar alúðar þakkir
fyrir samstarfið og samfylgdina um langt árabil.
Við kveðjum góðan og trygglyndan félaga og
sendum ástvinum hans, eiginkonu, börnum og
öðrum nákomnum ættingjum hans, okkar dýpstu
samúðarkveðjur og biðjum honum guðsblessunar
á ókunnum stigum. Þorgeir Ibsen
íslendingaþættir
3