Heimilistíminn - 20.03.1975, Blaðsíða 24

Pan og
yrðlingarnir
PAN var litill hvolpur, sem
hafði afskaplega gaman af að
leika sér. En það var ekki allt-
af auðvelt að finna einhvern til
að leika sér við. Fyrst spurði
hann mömmu sina, en hún var
varðhundur á bænum og vildi
helzt liggja i hundahúsinu og
gæta að öllu, sagði hún. Svo sá
Pan þröst, sem setzt hafði á
brúnina á mstarfatinu. Pan
ætlaði að biðja hann að leika
við sig, en þá flaug þrösturinn
burt og tók með sér vænan bita
af matnum.
— Voff, voff, voff! Komdu
aítur og leiktu við mig, gelti
Pan, en þrösturinn hvarf inn i
skóginn. — Jæja, þá, hugsaði
Pan. — Ég verð að finna ein-
hvern annan leikfélaga.
Gult fiðrildi flaug framhjá,
þegar Pan ýtti við fallega,
rauða boltanum sinum. Hann
hoppaði á eftir fiðrildinu, en
það ílaug bara yfir blómunum
og virtist ekki langa neitt til að
leika sér. Pan reyndi að
hlaupa i kapp við það og þegar
hann kom að skógarjaðrinum,
var hann dauðuppgefinn.
— Kannski einhver sé inni i
skóginum, sem vildi leika við
mig, sagði hann við sjálfan
sig, prilaði upp á stóran stein
og gelti og spangólaði til að
einhver heyrði til hans. Allt i
einu sperrti hann eyrun. Það
svaraði einhver inni i skógin-
um, ekki langt frá.
Þarna gægðust tveir for-
vitnir yrðlingar út á milli
runnanna i skógarjaðrinum.
Þeir virtust svolitið hræddir,
en þegar Pan hljóp til þeirra
með boltann i munninum,
skildist þeim, að þetta var
ekki hættulegur varðhundur.
— Komið og leikið við mig,
gelti hann og sló i boltann, svo
hann skoppaði yfir grasið.
Brátt var leikurinn i fullum
gangi, þeir veltust hver um
annan og áður en þeir vissu af,
voru þeir komnir að grjóturð,
alllangt frá bænum.
Þar sat refamamma og rak
upp stór augu, þegar hún sá,
hvað um var að vera. — Lilli
og Lina! kallaði hún reiðilega.
— Komið strax! Er ég ekki bú-
in að banna ykkur að leika
ykkur við hunda? Hundar
mannanna geta verið hættu-
legir fyrir refi!
Þá hallaði Pan undir flatt og
dillaði rófunni. Hann skildi
ekki almennilega af hverju
refamamma var svona reið. —
Ég heiti Pan, sagði hann — og
ég er ekki vitund hættulegur.
Lina kom til hans og nartaði i
eyrað á honum og þá skildi
refamamma að allt var i lagi-
— Haldið bara áfram að
leika ykkur, sagði hún, — en
farið ekki of langt frá greninu.
En Lilli og Lina mega ekki
fara heim að bænum, því
varðhundurinn þar er hættu-
legur og hefur oft elt mig.
— Sjáið, þarna er ennþá
stærri bolti, gelti Pan og tritl-
aði að stóru tré, þar sem stórt
vespubú hékk undir einni af
24