Heimilistíminn - 03.04.1975, Blaðsíða 13

-Ég er hamingju
söm nútímakona
— segír Alison Fiske,
sem leikur Helen i sjónvarpinu
Vi6 erum stödd á Knightsbridge i London,
á litlu veitingahúsi um miðjan dag, þegar
allt er að fyllast af gestum i hádegisverð.
(Jti i horni situr kona viö borð. Þáð er Ali-
son Fiske, sem við þekkjum betur sem
Helen úr sjónvarpinu.
Hún var ekki hrifin af að veita viðtal, en
féllst þó á það með þvi skilyrði, að það
yrði ekki tekið heima hjá henni og ekki
með neinni fjölskyldumynd, og helzt sem
fæstum myndum af henni sjálfri. Ekki
mátti heldur mynda hana inni i veitinga-
húsinu, þvi þá færi fólk að snúa sér við.
Hins vegar mátti mynda hana á eftir, úti i
Regent’s Park.
Þessi afstaða Alison Fiske til blaðavið-
tala er ekkert uppátæki af hennar hálfu til
að vekja á sér athygli. Hún er einfaldlega
hógvær og dálitið feimin og kærir sig ekk-
ert um að fólk þekki hana á götu. Hana
langar mest til að taka til fótanna, þegar
einhver kemur og segir, að hún hljóti að
vera Helen úr sjónvarpinu.
— Ég reyni að forðast alla auglýsingu,
segir hún. — Ég geng um með langa
trefla og vef þeim um mig, svo að stund-
um sé ég varla. En samt er ótrúlegt, hvað
fólk þekkir mig. Einu sinni var ég með
prjónahúfu niður að augum og trefillinn
tvöfalt vafinn upp að augum, en þekktist
þó. Eina bótin var að maðurinn sagði, að
það gleddi sig.
Heimaprjónuð metravara
Löngu treflarnir eru hluti af Alison. Hún
sveipar gjarna um sig ullarflikum, þótt
hún gangi yfirleitt i bómull. En allt þarf
að vera sitt og langt...
Hún gengur yfirleitt i siðum kjólum og
pilsum, sem þola að koma við eitt og ann-
að. t þetta sinn var hún i flaksandi bóm-
ullarklæðum, sem hún sagðist ekki hafa
saumað sjálf, þvi hún gæti ekki saumað.
Þetta var skósiður kjóll, með kápu úr
sama efni utan yfir. Kjóllinn var einum of
fleginn til að henta að vetrarlagi, en þá
kom trefillinn i góðar þarfir. Innan undir
var hún i háum, brúnum stigvélum og
trefillinn var lika brúnn i þetta sinn. — Ég
byrjaöi að prjóna hann, en mamma lauk
við hann, sagði hún.
Eðlileg og ómáluð
Alison Fiske er ákaflega eðlileg og blátt
áfram i útliti. Hún var jafn litið máluð og i
sjónvarpinu, og einu skartgripirnir voru
örmjór silfurhringur og mjó silfurkeöja
um hálsinn. Hún kvaðst sjaldan ganga
meö giftingarhringinn. Hárið er alveg
eins og á Helen, þvertoppur og þykkt,
dökkt og axlasitt.
— Þetta er min venjulega hárgreiösla,
segir hún. — Þegar ég lék Helen, vildi ég
breyta eitthvað til, þvi ég vil helzt lita út
eins og einhver önnur, þegar ég er að
leika aðra. En leikstjórinn vildi að ég væri
alveg eins og ég er. Hárið fékk þvi að vera
svona, en fötin sem Helen klæddist heföi
ég aldrei valið.
Hún segir, að búningarsérfræðingurinn
hafi þurft að fara ótal ferðir um London til
13