Heimilistíminn - 19.07.1979, Síða 26

Kvikmyndin Laura, ein 36 mynda, sem Gene lék I, og kvikmynduö var áriö 1944,
varö liklega til þess aö afla henni hvaö mestrar frægöar. Hér er hún meö mdt-
leikaranum Dana Andrews.
Gene Tierney
Framhald af 13. siöu.
þurfli aö vera ég s jálf byrjuöu vandamál-
in. Hún var ekki fær um aö taka einföld-
ustu ákvaröanir, og för aö kjökra aö á-
stæöulausu og út af hverju sem var. Hún
þekkti ekki gamla vini sina, og gleymdi
þvi sem hún haföi veriö aö tala um, um
leiö og samtalinu var lokiö. Hún var sann-
færöum.aö allir væruaö glápa á hana og
furöa sig á henni.
Bróöir hennar hvatti hana til þess aö
leggjast inn á sjúkrahús i New York. — Og
þar fékk ég i fyrsta sinn raflost, og mun
ætiö sjá eftir aö þaö skyldi veröa, segir
hún.
Um þessar mundir töldu læknar mikinn
lækningamátt i raflostunum. Sumir töldu
þaö geta læknaö hvers konar andleg van-
heilindi. En hjálpin var skammvinn. Hún
fór á annaö hæli i Connecticut, og þar fékk
hún lika lost. — Ég hef aldrei lifaö jafn
niöurlægjandi timabil. Mér fannst ég vera
einhvers konar tilraunarotta. Einu sinni,
þegar hún lá þarna bundin niöur, minnist
hún þess, aö hún lét sig dreyma um, aö
einhver ungur læknir gengi fram hjá og
losaöi hana vegna þess hve falleg hún
væri. Eftirhver ja sjúkrahúsdvöl fann hún
til bata og léttis, um stundarsakir, en svo
fór alit i sama horfiö á ný. Þaö gat ekki
endaöannars staöar en á gluggasyllunni.
Gene var viss um þaö nú, aö á þvi augna-
bliki,sem hún stóö þarna á syllunni hafi
hún tekiö ákvöröun um aö bjarga sjálfri
sér, og tekiö fyrsta skrefiö til lækningar.
— Ég var bara aö hreinsa gluggana,
sagöi hún viö lögregluna, sem komu ak-
andi meö sirenurnar hátt stilltar. Fjöl-
skylda Gene lét þó ekki blekkjast svo auö-
veldlega. 1 þetta skipti ákvaö fjölskyldan
aö senda hana á frægt sjúkrahús,
Manninger Clinic i Topeka I Kansas. Þar
myndi hún ekki fá fleiri raflost, heldur
byggöist lækningin á algjörri hvild, sam-
tölum og siöan á vinnu ikjólabúö, þar sem
hún fengi 40 dollara á viku. Siöar hitti
Gene oliuframleiöandann W. Howard Lee
frá Houston, en hann var um þessar
mundir i' leyfi i Aspen i Colorado. Hann
var 1 þann veginnaö skilja viö leikkonuna
Hedy Lamarr, og skilnaöurinn kostaöi
hann þaö, aö hann átti aöeins milljónir
eftir af öllum upprunalegum auöæfum
sinum.
— ó, nei, sagöihann, þegar kunningjar
hans stungu upp á þvi, aö hann byöi Gene
út meö sér. — Ekki aöra leikkonu.
Vinátta þeirra óx meö degi hverjum,
meira aö segja eftir aö hún fór aftur um
sinn til Menninger nokkrum mánuöum
siöar. Menn vöruöu hann viö þvi, aö veik-
indiGene ættueflausteftir aö taka sig upp
26
Gene skemmti sér meö Clark Gable á
meöan þau léku saman I myndin'ni Never
Let Me Go áriö 1953, en fann aö hann var
aiitaf meö hugann viö hina látnu konu
sina, Carole Lombard. «—t
aftur og aftur, en Lee, sem nú er sjötugur
svaraöimeöþviaö sýna henni meirihlýju
og skilning en gert haföi veriö áóur. Þau
giftu sig áriö 1960.
Gene stóö viö skuldbindingar sfnar I
Hollywood, lék nokkur hlutverk i sjón-
varpi, ogsiöan dró hún sig ihlé. Lee-hjón-
in eyddu mestum tima slnum i Houston,
en einnig voru þau nokkuö i Delray Beach
i Florida. — Howard nýtur þess aö hugsa
um fólk, segir Gene. — Ég var aldrei full-
komlega hamingjusöm nema i bernsku og
svo núna hjá honum.
Enda þótt læknar hafi ekki getaö fundiö
neinar skýringar áþvi.hversvegna Gene
veikistalltafafturogaftur, þá heldur hún
þvifram, aö veikindin séuerföalegs eölis.
Fyrir kemur, þegar Gene er veik, aö
hún treöur sig út á sælgæti og fitandi mat,
og heldur þvi fram, aö hún sé barnshaf-
andi, og veröi aö boröa fyrir tvo. Einu
sinni geröist þaö, aö Howard varö aö
sækja hana út um hánótt, þegar hún stóö
viö dyr nágrannanna og reyndi aö komast
inn og kallaöi stööugt á Dariu. Geöveiki-
köstin hverfa jafnskjótt og þau koma. —
Þetta er rétt eins og tjaldi sé lyft, segir
Gene. — Ég sný mér svo ab Howard og
segikannski: Erég búin aövera veik? og
hann segir: — Já, svo sannarlega, og svo
hlægjum viö.
Enginn þekkir vandamál Gene eins vel
og hún sjálf. — Læknarnir hafa sagt viö
mig: — ef þú handleggsbrotnar eöa fót-
brotnar, þá ertu nokkra mánuöi aö jafna
þig,en mörgáraö veröa jafngóö og áöur.
Þess vegna getur þú imyndab þér vanda-
málin, sem fylgja þvi ef andlegt heilbrigöi
fer úr skoröum.
— Þaö er siöur en svo auövelt, aö vita,
aö þetta á alltaf eftir aö endurtaka sig, en
ég verö bara aö horfast i augu viö stab-
reyndirnar, og reyna aö bjargast. Ég veit
aö allir reyna aö hjálpa mér, segir hún
lágum rómi. — Ég er eins hamingjusöm
og ég get veriö. Meira aö segja raddirnar,
sem ég heyri eru fallegar.
Þfb
i
J