Heimilistíminn - 08.03.1981, Blaðsíða 15
Skraddarakarfi er litill fiskur, og
veröur ekki nema 8 cm langur. A
latlnu heitir hann Rhodeus sericeus
amarus. Menn hafa fylgzt nákvæm-
lega meö honum vegna þess hve
óvenjulega hann fer aö viö fjölgun
sina. Hann er aö finna i Miö-Evrópu og
vestanveröri Aslu. Karlfiskurinn fær á
sig undarlega fallegan appelsinu-
rauöan, bláan og rauöan lit, þegar
kemur aö hrygningartimanum. A
sama tlma vex nokkurs konar pipa eöa
rör út úr kvenfiskinum, sem kemur aö
gagni, þegar hún hrygnir.
Lausn af bls. 7
Nú velur karlinn sér einhverja góða
kræklingaskel og siðan fer hann að
leita að kvenfiskinum, sem syndir i
kring um kræklingaskelina, snusar
utan ihana og „kemur sér i mjúkinn”
hjá henni. Þegar egg rennur svo út úr
eggjaleiðara kvenfisksins kemur hún
þvi fyrir inni i öndunaropi kræklings-
ins. Þessu næst kemur karlfiskurinn
sér fyrir yfir skelinni og sprautar frjói
sinu á eggið inni i skelinni.
Fiskurinn hrygnir i april og mai, og
kvenfiskurinn lætur sér ekki nægja
eina kræklingsskel heldur leitar að
mörgum skeljum til þess að hrygna i.
Eftir tvær til þrjár vikur eru ungarnir
farnir að taka á sig mynd. A þessum
tima lifa þeir á egginu, en njóta
verndar skeljarinnar gegn öllum utan-
aðkomandi óvinum. Einnig fá þeir
stöðugt til sin hreint vatn fyrir tilstilli
skelfisksins.
Það er ekki aðeins fiskurinn, sem
gagn hefur af þessu samstarfi, lirfur
kræklingsins festa sig nefnilega á fisk-
ana og lifa á honum þar til þeir geta
sjálfir farið að lifa á eigin spýtur.
Lausn
á
síðustu
kross’
gátu
15