Heimilistíminn - 12.04.1981, Blaðsíða 9

a hefur lag á aö gera domino aö hollum og skemmtilegum leik, sem skerpir
athyglisgáfuna.
Ó VENJULEGAR
UPPELDISAÐFERÐIR
Á RÚSSNESKUHEIMILI
Lena og Boris Mikitin, sem
eru bæöi kennarar, eru kunn
fyrir sérstakt uppeldiskerfi,
sem þau hafa notað við uppeldi
barna sinna. Foreldramir, sem
eiga sjö börn, hafa skapað
spartverskt andrúmsloft á
heimili áinu, sem þau herða
börn sin við, nálega frá fæðingu.
Uppeidiskerfi þeirra hefur
vakið fjörugar umræður stuðn-
ingsmanna þess og andstæð-
inga, en af fenginni reynslu má
fullyrða, að áhyggjur efasemd-
armannanna hafi ekki átt rétt á
sér.
Sérhver fjölskylda hefur sin eigin sér-
kenni, siði og venjur, sina eigin lifshætti.
Svoer og um okkar fjölskyldu. Við erum
mörg, þrir fullorðnir og sjö börn. Elzti
sonur okkar, Aljosja, er nýlega oröinn 19
ára, og yngsta bamið, Ljuba, er sex ára.
A tímabili reyndi fólk að hræða okkur
með þvi' að segja, að börnin okkar yrðu
veik, myndu brjóta handlegg eða fótlegg,
og væru svo agalaus, að þau myndu eiga i
erfiðleikum i skólanum, o.s.frv.. Allt var
þetta vegna þess að mörgum fannst, að
uppeldisaðferðir okkar, svo og það and-
rúmsloft, sem rikir á heimili okkar, væru
of frjálslegar.
Sem dæmi má nefna, að gestur, sem
kemur I heimsókn, gengur til hægri úr
forstofunni inn i stórt herbergi og stað-
næmist furðu lostinn: Hann sér þar
ringulreið af hefilbekkjum, alls konar
verkfærum, fernisdollum, málningu,
efnafræðitilraunaglösum, mótorum, vél-
um, virum, járn- og trébútum. Að sjálf-
sögðu hangir stundum eitthvað „mjög
nauðsynlegt” ofan Ur loftinu.
Það ættiað fara með enn meiri varfærni
inn í „leikfimisalinn” okkar: Einhver
kynni aö stökkva niður úr reipi, sem
hangir i loftinu, kynni að vera að sveifla
sér i hringjunum, stökkva höfuðstökk á
dýnunni...
1 hreinskilni sagt, röð og regla rikja
ekki á heimili okkar nema i svefnher-
bergjunum uppi á lofti og i herbergi af-
ans, en þangað inn koma börnin aöeins
þegar þeim er boöiö. Stundum eru þau aö
leik öll saman og setja allt á annan end-
ann i húsinu með hlátri og hrópum.
Böminstækkuðueftir þvi sem árin liðu.
Sem betur' fer reyndust hinar hræðilegu
forspár ekki á rökum reistar. Drengirir
okkar og stúlkurnar eiga auðvelt með að
læra. Þau þurfa ekki að sitja lengi yfir
heimverkefnunum og hlaupa jafnvel
stundum yfir bekki. Aljosja er háskóla-
stúdent og næst elzti sonurinn, Anton, er I
menntaskóla.
En það sem mestu máli skiptir er, að
börnin hafa sjaldan orðið veik, fá ekki oft
kvef og ná sér fljótt og auðveldlega eftir
smitsjúkdóma. Viðþriggjaára aldur voru
þau öll orðin þróttmikil, sterk og dugleg. I
öll þessi 19 ár höfum við aldrei komizt I
kynni við meitt nef, tognun eða brot.
Núorðið fáum við mikið af bréfum og
margt fólk kemur til þess að heimsækja
okkurog spyrja: — Hvernig á að fara að
þvi að ala upp bam þannig aö það verði
hraust og heilbrigt? Við teljum, að marg-
ar leiðir séu tilþess. Viðætlum að lýsa þvi
hér, hvernig við gerum það. Þetta eru
spurningarnar, sem viö erum oftast
spurð.
— Hvers vegna berfætt og í klossunum
einum?
— Við heyrum þessa spurningu oft og
lesum hana úr augum allra, sem sjá börn-
in okkar heima. Sumir hinna forvitnu
gesta okkar taka Ljubu litlu upp i fangið
og þreifa á köldum hælum hennar:
— Er þér ekki kalt?
— Ekki baun, segir hún fjörlega og
hoppar niður og þýtur af stað til þess að
sveifla sér I kaðli.
Hún segir þetta i einlægni, þótt fætur
hennar séu kaldir viðkomu. Hjá börnum
starfar , ^iitastillirinn” einstaklega vel. A
nóttunni er hitinn undir ullarteppinu 33
stig og heldur likama og fótum heitum.
En þegar börnin skriða út úr rúmum sfn-
um á morgnana er herbergishitinn aðeins
18stigoggólfhitinnere.t.v. aðeins 15 stig.
Af þessum sökum temprar hörundiö hita-
sbg sitt nærri þvi sem lofthitinn er, og
fæturnir hitastig sitt í likingu við gólfhit-
ann. Þess vegna finnst barninu ekkert
kalt.
— En hvers vegna er slikt fy rirkomulag
nauðsynlegt? Þegar allt kemur til alls á
fólk bæði föt og skó! Það er rétt. En föt og
skdr voru fundin upp til þess aö koma i
veg fyrir ofkælingu, þegar kalt er, og of-
hitun, þegar heitt er. Með timanum drógu
þau úr hæfileika mannsins til þess að sigr-
ast á andsnúnum ytri skilyrðum. Nú ein-
skorðast hlutverk fatanna oft við það aö
vera hitastillir — að við-
halda jöfnum hita umhverfis likamann.
Nútima Ibúðir verka einnig sem nokkurs
konar hitastillar. Afleiðingin verður, að
llkaminn glatar aðlögunarhæfileikanum
og mótstaða hans gegn umhverfisbreyt-
ingum minnkar, bæði gegn loftslags-
breytingum og innanhússbreytingum :
Blautir fætur leiða til hnerra og gola til
hósta.
Við höfum útvikkað þetta sviö fyrir
börnin okkar, þannig að þau þurfa ekki að
vera hrædd við veðurskilyrðin, hvernig
sem þaueru. Ogviðhöfum ^kkigert þetta
smám saman og á löngum tlma, heldur
einfaldlega meö þvi að leyfa börnunum
okkar að ganga um i klossum og berfætt
heima og úti i hvaða veðri sem er, og
meira að segja að hlaupa út i snjóinn I
garðinum eftir heitt baö, ef þau vilja.
— Hvers vegna Iþróttatæki í húsinu?
— Þau eru alger nauösyn þarsem börn
eru, vegna þess aö þau veita barninu þá
gleði að hreyfa sig, og jafnframt mýkt,
styrkleik og góða heilsu. Þegar við settum
upp fýrstu iþróttatækin fyrir börn (hringi,
taugaslá og rólur), var eldri sonur okkar
tveggja ára og sá yngri aðeins átta mán-
aða. I herberginu eru Iþróttatækin alltaf
innan seilingar, en það gerir krökkunum
kleift að breyta til um athöfn, auöga leik-
inn með hreyfingu, sameina likamlegt
erfiðiog andlegt i samræmi við þarfir sln-
ar en ekki samkvæmt áætlun.
Hættulegt? Aö sjálfsögöu, þ.e.a.s. fyrir
óvant barn. Þrátt fyrir þaö höldum við
Framhald á 14. siðu
9
Æft af kappi.
8