Heimilistíminn - 26.04.1981, Page 10

— Ég ætla að reyna að gera það sem ég get
fyrir hana, sagði Andrea.
Hann var hugsi um stund, og Andrea snéri
sér við til þess að fara.
— Námskeið i sjálfsfegrun og góðum siðum i
Sjúkraskýlinu, sagði hann upphátt og var enn
að velta þessu fyrir sér. Hún snéri sér að hon-
um vegna þess sem hann sagði. — Það er ágæt-
is hugmynd, Andrea, en hefur þú ekki nóg að
gera, þótt þú bætir þessu ekki á þig lika?
—Ó, égætlaðinú ekki að reyna að gera þetta
allt sjálf, né heldur taka að mér heilan bekk,
mótmælti Andrea. — Ég ætla bara að byrja
með Francine. Ég get haft hana hjá mér i einn
og hálfan tima i mesta lagi, svo annað slagið..
— Og svo vilja vinkonur hennar slást i hóp-
inn, og fá leiðbeiningar lika. Og áður en þú
veist af, verðurðu komin með heilan hóp af
unglingum sem allir þrá að verða fallegir,
sagði hann alvarlegur.
— Ef svo fer, þá er ég viss um, að frú Judson
eða frú Wesley geta fundið einhvern meðal
vina sinna, sem vill koma og sinna þessu. Auð-
vitað yrði þetta að vera sjálfboðaliði, sem ynni
án þess að fá kaup. Geturðu imyndað þér svip-
inn á framkvæmdastjórninni, ef farið væri
fram á, að hún legði peninga i eitthvað þessu
likt, kennara fyrir tiskuskóla.
— Ég er hræddur um, að ég gæti ekki imynd-
að mér stjórnina sinna þessu. Annars er þetta
starf, sem ég held að Merry ætti að geta sinnt
sómasamlega.
Andrea staði á hann furðu lostin.
—- Ungfrú McCullers? endurtók hún, eins og
hún væri ekki viss um, að hún hefði tekið rétt
eftir.
— Hvers vegna ekki? Hún er yndisleg, tofr-
andi stúlka, vel uppalin, og veit nákvæmlega
hvernig á að klæða sig, mótmælti hann, og var
greinilega ekki ánægður yfir þvi, hve undrandi
hún hafði verið.
— Ég er ekkert að mótmæla þvi, að hún sé
fær um að sinna þessu, heldur aðeins að hún sé
fús til þess, svaraði Andrea hreinskilnislega. —
Þú veist rétt eins vel og ég, læknir.að hún yrði
miður sin og liklega æfareið, ef einhver svo
mikið sem nefndi þetta við hana.
Nú var eins og ánægjan og þægilegheitin
væri horfin úr fari hans.
— Ég er hræddur um, að þú þekkir Merry
ekki mjög vel, svaraði hann stuttur i spuna.
—Auðvitað geri ég það ekki, en ég sá hvernig
henni varð við, þegar hún kom hérna um dag-
inn...
—En hún fengi aðeins á tilfinninguna, að hún
væri að hjálpa þessum stúlkum, já, vegna þess
að Merry er bæði góð og hjartahlý stúll^a,
reyndi Steve að segja af sannfæringarknýfti.
Innst inni var hún viss um, að Steve vissj/éins
vel og hún sjálf, að hann var ekki að fará rpeð
rétt mál. Merry var alls ekki eins ojg hann lýáti
henni. Eða var hann kannski svo blindaðuf- af
ást sinni til stúlkunnar, að hann gæti ekki feða
vildi ekki sjá sannleikann?
—Ég skal ræða þetta við hana, sagði Steve,
og horfðist af einurð i augu við Andreu um leið
og hann sagði þetta. — Ég skal láta þig vita,
hvernig fer. Á meðan er rétt að þú sendir stúlk-
una til min, og við getum hafist handa um að
hjálpa henni.
— Já, þakka þér kærlega fyrir, sagði Andrea.
Hún reyndi að svara jafnkuldalega og hann
hafði gert. — Góða nótt læknir.
Hann stóð við skrifborðið, þegar hún gekk út
úr stofunni.
Tolfti kafli.
Francine kom til hennar daginn eftir með
skýrsluna frá Jordan lækni. Þar stóð að hún