NT - 29.04.1984, Blaðsíða 11

Á fullt í
Höfnina í Cap Dan leggur að vetri til enda þekur lagísinn svæði sem nær allt að 70 kílómetrum út frá ströndinni.
■ Þessi litli strákur hafði brennt sig illa á báðum höndum og þó
að sárin væru farin að gróa kiæjaði í þau og það var svolítið sárt.
Sunnudagur 29. april 1084 11
Ég skemmti mér alveg konung-
lega en það er best að hafa
ekki fleiri orð um það“.
Ole Mathiessen benti á að
sér finndist að þegar hann
kæmi til íslands væri að öðru
vísi en að koma til annarra
landa sem hann hefði heim-
sótt. Það væri ekki litið niður
á Grænlendinga eins og sums
staðar væri gert. Auðvitað
væru tungumálin nokkur
þröskuldur og vafalaust væri
það danskan sem vænlegust
væri í samskiptum á meðan að
„þið talið ekki grænlensku og
við ekki íslensku".
í sambandi við hugsanlega
komu grænlenskra ungmenna
til íslands í framtíðinni benti
Anne á að tungumálin gætu
orðið nokkur þröskuldur þar
sem margir tala litla eða enga
dönsku. Einhvers staðar yrði
þó að byrja og ef allir eru af
vilja gerðir ætti slíkt ekki að
koma í veg fyrir að samskipti
væru aukin. Þvert á móti ætti
það að vera takmarkið að yfir-
stíga erfiðleika af því tagi.
Talið barst að sarngöngum
milli landanna og við spurðum
Ole hvort hann teldi að þær
væru nægilega góðar.
„Sjálfsagt má alltaf gera bet-
ur í þeim málum og auðveldari
og meiri samgöngur ýta jú
undir samskipti. f reglulegu
flugi Helga Jónssonar til Kul-
usuk er fólgið mikið öryggi
fyrir okkur og við erum ánægð
með að þau mál séu nú komin
á fastan grundvöll. Það ætti
líka að gera íslendingum kleift
að sækja okkur heim í ríkara
mæli en verið hefur og það má
fullyrða að vel verður á móti
þeim tekið. Við höfum líka í
hyggju að reyna að auka ferða-
mannastrauminn til Græn-
lands og nokkurt átak hefur
verið gert að undanförnu í því
að fjölga gististöðum og skipu-
leggja ferðir sem áhugaverðar
eru fyrir þá sem vildu sækja
okkur heim. Grænlendingar
eru mikið að vakna til meðvit-
undar um það að ferðamál geti
haft mikla efnahagslega þýð-
ingu. Það eru líka spennandi
hlutir á seyði á pólitískum vett-
vangi og skammt í kosningar
þar sem fiskveiðimálin verða
vafalaust efst á baugi".
■ „Við felldum tvo birni og náðum einum tólf selum í síðustu
veiðiferð en verðið á selskinnum hefur fallið þó svo að
ísbjarnarfeldirnir standi alltaf fyrir sínu.“ Auk þess að vera
veiðimaður er Simon laghentur bæði á tré og járn.

fangi með
eina konu
Bæjarstjórinn í Angmagssalik
og ritari hans í stuttu spjalli
■ í Angmagssalik hittum við
að máli bæjarstjórann Ole
Mathiessen og ritara hans,
Anne Hvitse Andersen en þau
komu til íslands í mars sl. til
sérstakra viðræðna við for-
ráðamenn Kópavogskaupstað-
ar sem er vinabær Angmagssa-
lik á íslandi. Reyndar hefur
Ole oft komið til íslands í
ýmsum erindagjörðum en rit-
ari hans hafði ekki áður sótt
Island heim. Ole er kennari að
mennt og var kjörinn bæjar-
stjórí árið 1965 og hefur gegnt
því embætti síðan. Við spurð-
um hann fyrst hverra erinda
hann hefði komið til íslands
nú í vor.
„Það var nú fyrst og fremst
til að ræða við þá Kópavogs-
menn um ýmis málefni sem
tengja þessa tvo staði og ganga
frá máíum varðandi samskipti
bæjanna í náinni framtíð.
Okkur langar til að gefa græn-
lenskum knattspyrnumönnum
tækifæri á því að spila á íslandi
og svo auðvitað fá lið frá ykkur
til að spila hér. Slík samvinna
er af hinu góða og getur treyst
böndin milli þjóðanna. Það
gæti líka orðið okkur að miklu
liði ef hægt væri að senda
grænlensk ungmenni til náms-
dvalar á íslandi og slík mál
voru líka rædd. Það má e.t.v.
segja að þetta sé í fyrsta skiptið
sem við komum með beinar
uppástungur um samvinnu
bæjanna tveggja og ég vænti
miicils af samstarfinu í framtíð-
inni. Það eiga sér stað miklar
breytingar á Grænlandi og við
erum ekki eins einangruð og
við höfum verið. Við viljum
mjög gjarnan auka samvinn-
una milli íslands og Grænlands
á sem flestum sviðum“. Hér
grípur Anne inn í samræðurn-
ar. „Ég verð að segja það að
ég varð svolítið hissa á því
hversu vel okkur var tekið í
þessari íslandsheimsókn
okkar, ég bjóst eiginlega ekki
við svona jákvæðum undirtekt-
um. Svo var engu líkara en Ole
væri kominn heim til sín því það
voru svo margir sem þekktu
hann og heilsuðu upp á okkur.
Það var reyndar svolítið
■ Hundar og menn að leik og starfi í góðviðrinu.
■ Ole Mathiassen bæjarstjóri í Angmagssalik að koma úr íslandsreisu sinni ásamt rítara
bæjarstjómar, Anne Hvidse Andersen. „Það ætti að gera íslendingum kleift að sækja okkur heim
í ríkara mæli.“
viljað brenna við í eina tíð”.
Hér biður bæjarstjórinn um
orðið",- Ég held að við verðum
að fara alla leið aftur til kristni-
töku Grænlendinga til að finna
dæmi um fjölkvæni, svona al-
mennt á ég við. Persónulega á
ég fullt í fangi með mína einu
konu og held að ég mundi ekki
treysta mér til að færa út
kvíarnar í þeim efnum“.
Hér gátum við þó ekki stillt
okkur um að spyrja bæjarstjór-
ann hvernig honum hefði litist
á íslenskt kvenfólk. „Svona
okkar á milli þá leist mér alveg
stór vel á margar þeirra. Ég
vona að þetta leiði ekki til
milliríkjadeilna en satt að
segja finnst mér þær fallegri en
þær dönsku“.Anne hafði aðra
sögu að segja. „Þið karlmenn
eruð allir eins. Það er sama
hvort þið eruð á sjó eða landi
eða hverrar þjóðar þið eruð.
Annars gerði ég satt að segja
smá athugun á því hvernig það
er að vera grænlensk kona í
Reykjavík því ég brá mér ein
í Þórscafe á meðan á íslands-
dvölinni stóð. Ég var ekki búin
að vera nema í nokkrar mínút-
ur þarna inni þegar menn
komu að máli við mig og þeir
voru kurteisir og elskulegir og
þegar í Ijós kom að ég var
grænlensk, vissu þeir furðu
mikið um land mitt og þjóð.
skemmtilegur misskilningur
sem kom upp nokkrum sinnum
í ferðinni en hann var sá að
fólk hélt að við værum hjón.
Við erum bæði harðgift og það
er gamall misskilningur ,að
Grænlendingar eigi margar
konur þó svo að það hafi e.t.v.