NT - 24.05.1984, Síða 11

Svarthol í Tjarnarbæ
Stúdentaleikhiisið: Oxtor í
svartholi. Oxsmá sýnir. Sýnt í
Tjarnarbæ.
■ Tarna var skrýtin sýning!
Eg vissi svo sem ekkert hvað á
seyði var þegar mér var boðið á
sýningu Stúdentaleikhússins og
„listframleiðslufyrirtækisins
Oxsmá". Þegar á vettvang var
komið sögðu einhverjir að þetta
væri líklega ekki fyrir mig held-
ur tónlistar- og myndlistargagn-
rýnanda. Ekki lét ég það aftra
mér, og má varla minna vera cn
ég segi dálítið frá kvöldinu, en
ég komst ekki á frumsýningu
heldur fór á aðra sýningu á
föstudagskvöld.
Anddyri Tjarnarbæjar var
ferðaskrifstofa þegar að var
komið: fólk við ritvélar. túrista-
bæklingar á borðum. og farmið-
ar seldir. Við kaup á þeim þarf
gesturinn, að svara ýmsum
spurningum, svo sem um hára-
og augnalit og hvort hann noti
varalit; einnig hverjar séu árs-
tckjurnar. Látum svo vera. Að
miðanum fengnum er vísað inn
í flugstöð. þ.e. port utan við
Tjarnarbæ, og þaðan er lagt
upp í ferðina því þetta er ferð
með einhvers konar tlugvél sem
reyndar er búin til úr þessu
gamla húsi. A farmiðanum
stendur: „Svarthol er afskekkt
og það er ekki fyrir hvern sem
er að nálgast það. Ferðin er
hættuleg og þér farið upp á eigin
ábyrgð."
Uppi taka sem sé við rangalar
nriklir. þröngir gangar og renni-
brautir, líkast draugahúsi í
Tívolí en loks kemst gesturinn
inn í salinn. í blindandi Ijós-
geisla og við manni taka hálf-
naktar og ótótlegar mannverur
sem vísa til sætis. Og sýningin
hefst. undir ærandi hávaða.
Satt að segja átti ég ekki
auðvelt með að átta mig á
þessari sýningu, og ekki auð-
velda aðstandendur manni það
því „leikskráin" þ.e. farmiðinn.
veitir engar upplýsingar. Aðeins
er þar að finna upptalningu á
miklurn fjölda íólks sem að
sýningunni stendur. því að hér
er um mikið fyrirtæki að ræða,
sem hefur kostað að umturna
þurfti öllu í Tjarnarbæ. Upp-
ákomu af þessu tagi hef ég ekki
séð hér á landi fyrr. En í
Kaupntannahöfn í fyrrasumar
fór ég á mjög eftirminnilega
sýningu í aflögöu verksmiðju-
hverfi á Amager, þar senr svið-
sett var verk byggt á sögu pólsks
sautjándu aldar höfundar.
Völundarhús heimsins og para-
dís hjartans. Þaövaráhrifamikil
leikhúsreynsla sem ég reyndi áð
lýsa í blaðagrein. Þessi sýning í
Tjarnarbæ er dálítið svipuð þótt
allt sé miklu smærra í sniðum.
En auk umfangsins skilur
annað á milli: Svningiri í Kaup-
mannahöfn. sem leikarar úr
ýmsunr löndum stóðu að sam-
eiginlega. byggði á heildstæðu
verki: hún var föst í dramatískri
uppbyggingu sinni. I svartholi
Tjarnarbæjar var engu slíku til
að dreifa. Sýningin var bara
uppákoma án jress að séð yrði
að þeir sem að henni stóðu
hefðu lagt það niður fvrir sér
hvað þeir ætluðu að sýna.
Stílbrotið viröist hugsjónin að
baki sýningunni. Hér er brugðið
upp glansveröld skemmtiiðnað-
arins. skrautklæddir söngvarar
í sviðsljósum: beint ofan i það
kemur fólk inn á sviðið líkt og í
dýrahömum eða aftan úr stein-
öld. æpandi og rýtandi. og ræðst
hvert á annað. Þetta snýst svo
upp í klúrt klámatriði þar sem
kvenmenn tveir riðlast hvor á
öðrum. Meðan þessu fer fram
er hávaði ærandi og hin aíkára-
legu tötramenni sem munu vera
geimverur ráfa um sálinn og
ætla stundum ofan í áhorfendur.
Að sýningaratriðum loknum
endar þetta með miklum hávaða
og Ijósagangi. eins og farkostur-
inn - ef þetta er þá flugvél - sé
að tortínrast.
Fimmtudagur 24. maí 1984 11
■ „Mér fannst sýningin ekki „sjokker-
andi" en sumpart óþægileg vegna hávaða,
sumpart klúr og smekklítil", segir Gunnar
Stefánsson. Hér iná sjá nokkra aöstandenda
sýningarinnar OXMA
NT-inynd: Árni Sæberg
Sem fyrr sagði kemur mikill
fjöldi fólks við sögu í sýningunni
og í hana er mikið lagt. Vissu-
lega var hún skemmtilega
sérstæð: það er einmitt tilrauna-
starfsemi af þessu tagi sem gerir
leikhúslífið oft skemmtilegt.
Ekki viö ööru aö búast en slíkt
kæmi frá Stúdcntaleikhúsinu
sem hefur verið með hið fersk-
asta í leiklist höfuðborgarinnar
nú um sinn. Hins vegar finnst
mér aðfinnsluvert að leggja
slíka vinnu í verk sem er jafnlít-
ið útfært og hugsað og mér
virtist þessi sýning í Svarthol-
inu. Nema þaö sé fjarstæða
nútímans sem hér er verið að
bregða upp. með nokkuð svo
uppskakandi hætti. Að vísu
ekki nógu áhriíaríkum. Mér
fannst sýningin ekki „sjokker-
andi“, en sumpart óþægileg
vegna hávaða, sumpart klúr og
smekklítil. En auk þess var hér
að finna nokkra hugkvæmni og
fagmannlega gerningasmíð sem
vafalaust á cftir að bera góðan
ávöxt þótt síðar verði.
Gunnar Stefánsson
Minningarkonsert
■ Á laugardaginn var mönnum gert að
velja milli píanóleika Jörgs Demus hjá
Tónlistarfélaginu og minningarkonserts
um Dorriét Kavanna í Háskólabíói. Ég
valdi síðari kostinn, vegna þess að Dor-
riét Kavanna varð með sínum stutta ferli
meðal eftirminnilegustu söngkvenna,
sem hér hafa sungið, og vegna þess að við
fylgdumst með henni allt frá hennar
fyrstu tónleikum í Gamla bíói 1980 til
síðustu tónleika hennar hjá Tónlistarfé-
laginu í nóvember 1983 - þá átti hún
rúman mánuð ólifaðan. Auk þess virtist
Mózart-konsertinn á Sinfóníuhljómleik-
unum ekki benda til þess að Jörg Demus
mundi verða sérlega áhugaverður.
(Seinna frétti ég, að honum hefði ekki
tekist upp að ráði fyrr en í lokin. þegar
hann stóð fyrir uppákomu og kallaði
Andreas Schmidt. þýskan baritónsöng-
vara sem var meðal tónleikagesta. upp á
sviðið, og fluttu þeir Schubert-sönglög
saman. Var þá sem álagahamur félli af
Demus).
Á minningarhljómleikunum sungu þau
Kristján Jóhannsson og ítalska sópran-
söngkonan Antonella Pianezzola ýmsar
einsöngs- og tvísöngsaríur úr óperum.
Kristinn Sigmundsson hafði ætlað að
syngja líka. en forfallaðist. Undirleikari
var Maurizio Barbacini, hinn fjölhæfi
vinur Kristjáns sem er víst allt í senn
píanisti, söngvari og hljómsveitarstjóri.
Háskólabíó var troðfullt. þótt miðarnir
kostuðu 400 kr., enda verið að styrkja
stofnun minningarsjóðs Dorriét Kavanna
sem á að stuðla að menntun efnilegra
íslenskra söngvara erlendis. Sem virðist
hið þarfasta málefni.
Um tónleikana skal það eitt sagt, að
Antonella Pianezzola er mjög glæsileg
söngkona, sem syngur bæði fallega og af
mikilli kunnáttu, og Kristján er í stöðugri
framför. Það segja menn að se ekki síst
að þakka hinni gáfuðu Dorriét Kavanna,
sem „kunni að vinna", þekkti mátt lær-
dóms og kunnáttu í listinni. Kristján er
hættur að belja og misbjóða rödd sinni;
hann hefur alla burði til að verða mikill
söngvari, haldi hann áfram því starfi sem
hann hóf fyrir áhrif konu sinnar, Dorriét
Kavanna. Þetta voru því góðir tónleikar,
hvernig sem á var litið.
22.5. Sigurður Steinþórsson.
Kaupfélögin og
>Q/i« tíM/vwéJLci/i, A/
SUÐURLANDSBRAUT 32 • REYKJAVÍK • SÍMI 86500 •
WILD heyblásarar
mikil afköst - hey og vothey
með eða án söxunar!
Wild súg
þurrkunarblásarar
margar stærðir!
Fyrirliggjandi til afgreiðslu strax
WILD heydreifikerfi í hlöður.
Kynnið ykkur umsögn notenda!