NT - 24.05.1984, Blaðsíða 16

Vi®\a oVkut
V\ö etutn
Fimmtudagur 24. maí 1984 16
__—r^^asl n'1°
r^S^foébt -----
liv» Cbar\eso^J^__— l
awarinvi
ísSSm?*
-----Tfoe suuút v»tu halði tfeyn"
—■—1 1 oagutaV-3 ' j uúiutyfiÖ' ‘
c|»rðattunatKU «1
brú&Vtaw
itó .«*•
vec. bví aö baö lá
nýböbuðu »
brúöbjön
■ Sjónvarpsþættirnir „Verö-
ir laganna" {Hill Street Blues),
scm cru nýbyrjaðír i íslenska
sjónvarpinu, hafa lengi gcngið
í Ameríku, og leikararnir eru
orðnir eins og heimilisvinir
hjá almenningi. Því var það,
að allir fylgdust spenntir með,
þegar fréttist þar í landi, að í
síðasta þættinum - nú í miðj-
um maí - ætti að fara fram
hjónavígsla - og þaö gæti alveg
eins verið að það yrði alvöru-
gifting. Brúðhjónaeínin i
myndinni höfðu nefnilega ver-
ið elskendur í tvö ár.
Það var Andy Renki, lögga
í Hill Street Blues og vinkona ’
hans sem áttu að ganga í það
heilaga í sjónvarpsþáttunum.
en þau voru leikin af Charles
Haid og Debi Richter. sent í
tvö ár höfðu verið ástfangin,
eins og áður scgir.
I myndinni átti brúðurin að
vera ófrísk, en feia það undir'
vtöum hvítum brúðarkjól, -
og strax tóru að ganga sögur
um að Debi sjálf væri með
barni, en svo er þó ekki - að
hennarsögn. - Ekki enn, sagði
hún og brosti blítt.
I’cgar hjónavígslan í þessum
þætti af „Vörðum laganna"
var tekin upp. fór það fram í
friðsælli lítiili kirkju í Norður-
Hollywood. og allt var undir-
búið fyrir róiega og hátíðlega
athöfn. Það fór þó á annan
veg, því að það lá við að allt
færi út um þúfur vegna uppá-
tækja leikaranna. Sprcliið var
þó saklaust og flest af því kom
síðan fram í myndinni. en var
ekki klippt úr cins og flestir
bjuggust við. Þetta varð hin
skemnitilegasta athöfn!
Sagan gengur út a það. að
lögregluþjónninn Rcnko hefur
beðið vinstúlku sinnar. Ðaryl
Ann - en þegar kemut að
brúðkaupi fer hann að hafa
efascmdir og missir kjarkinn.
Þá koma til skjalanna foringinn
Furillo (Daniel J. Travanti) og
kona hans Joyce Davcnport
(Veronica Hamel) og tala
Renko til, svo hann ætlar að
reyna að standa sig og herðir
sig upp til að ganga í gegnunt
hina hátíðlegu athöfn.
Samstarfsfólk brúðgumans
hafði salnað talsverðri fjárhæð
sem átti að fara í myndarlega
brúðargjöf. en sá sem hafði
upphæðina með höndum var
veikur fyrir veðreiðum - og
þangað fór hann með pcning-
ana og veðjaði þeim öiium á
einn hest! Ekki er sagt frá því
hvernig það gekk síðan til.
Rétt þcgar upptaka átii að
hefjast barst sú saga út um
kvikmyndaverið, að leikarinn
sem ætti að Ieika prestinn væri
„alvöruprestur" og því myndi
hjónavígslan vera gild og
lögleg. Svo fór að enginn vissi
hvort verið var að gefa leikar-
ana saman í alvöru eða ekki.
en spenningurinn fór þannig í
fólkið. að allra handa sprell
varð útkoman.
Þegar athöfninni var lokið
og „brúðhjónin" höfðu tekiö
við hamingjuóskum, sögðu
þau bæði í kór: „Þetta var nú
bara gereralprutan. - bráðum
gerum viö þetta í alvöru!"