NT - 25.01.1985, Blaðsíða 11
Föstudagur 25. janúar 1985 11
LlL Öryggis- o g tryggingamál
■ Það er fleira en að fylgjast með innbrotum sem er í verkahring öryggisvarðanna.
lega á móti slíkum hlutum. Ef
öryggisvörður frá okkur kemur
auga á innbrot eða eitthvað
sem hann telur að lögregla
skyldi hafa afskipti af, kallar
hann upp stöðuna, og við
hringjum síðan á lögregluna,
og hún afgreiðir síðan málin.
Karate og slíkar íþróttir eru
ekki hluti af þjálfun örygg-
isvarðanna en margir þeirra
hafa áhuga og æfa sig.
Eiturlyf og sprengiefni
{ dag starfa hjá Vara um 10
manns og þeir vakta nokkur
hundruð stofnanir, fyrirtæki og
heimili, og ótaldar milljónir í
bönkum og vöruhúsum. Svo
eru aðrir hlutir sem ekki eru
verðmæti beinlínis, en mega
ekki komast í umferð. Þetta
eru m.a. sprengiefni, eitur og
ákveðin lyf. Mörg fyrirtæki
hafa í sínum fórum sprengiefni
sem notuð eru við þjónustu og
starf, og er gífurlega mikið
atriði að vel sé passað upp á þá
hluti. Apótek eru mörg undir
okkar gæslu og aðrar stofnanir
sem hafa með hættuleg efni að
gera.
Minni verðmætum stolið
Innbrotum fækkar ekki þótt
komin séu þjófavarnarkerfi
upp í mörgum fyrirtækjum, en
við verðum að líta á þá stað-
reynd, að með í tölum yfir
innbrot í dag eru einnig þau
innbrot sem ekki hafa heppn-
ast vegna þess að þjófabjalla
verður virk og innbrotsþjófur-
inn verður skelkaður og hverf-
ur af staðnum. Innbrotin geta
hugsanlega verið jafnmörg, en
verðmætahlutfallið minna.
Því að sparki einhver upp hurð
er það talið innbrot, og kerfið
fer í gang og verður því ekkert
úr innbrotinu, þar með er forð-
að að nokkuð tjón verði unnið,
og hefur það áhrif á hversu
mikið hverfur af verðmætum.
Með þjófavarnarkerfum
minnka líkurnar á því að þjóf-
ur reyni, og einnig að hann nái
árangri. Við köllum ekki eina
brotna rúðu árangur. Þannig
er það nánast útilokað að þjóf-
ur komist í gegnum kerfið og
nái því sem hann ætlar sér.
Áhættan f ærist yf ir á aðra
Þeir aðilar sem setja upp
þjófavarnarkerfi eru óbeint að
færa hættuna á að brotist verði
inn f fyrirtækið eða heimilið
yfir á þau fyrirtæki sem ekki
hafa komið sér upp einhverri
vörn. Það gefur augaleið að
þjófur sem ætlar að brjótast
inn hjá gullsmið og hefur um
tvo gullsmiði að velja, og annar
þeirra er með þjófavarnarkerfi
en hinn ekki, þá velur hann
þann sem er ver varinn. Hins-
vegar er alltaf einhver hluti
innbrota sem framinn er í
ölæði eða undir áhrifum eitur-
lyfja, og þar ríkir engin skyn-
semi. Það er bara vaðið í
rúðuna, án nokkurrar hugsun-
ar.
Einkennisbúningar
Einkennisbúningurinn þjón-
ar aðallega þeim tilgangi að
gefa eftirlitsmanninum vald í
sambandi við samskipti hans
við aðra aðila. Hann getur
I þurft að vísa fólki út úr hús-
næði, eða halda fólki þótt svo
að ekki sé mælt með því að
nota ofbeldi. Algengt er að
öryggisverðir hafi samskipti
við lögreglu, og geta þeir þá
þekkt öryggisvörðinn, og má
segja að einkennisbúningurinn
sé fyrst og fremst til þess.
Áðurgreint sjónarmið réttlætir
fyllilega notkun einkennisbún-
ingsins.
Námskeið fyrir
óryggisverði
Það eru ekki nein almenn
námskeið haldin fyrir örygg-
isverði, hinsvegar leiðbeinum
við okkar mönnum um hvernig
á að bregðast við í tilfellum
sem geta komið upp, og má
sem dæmi nefna eld, innbrot,
eða eitthvað annað sem getur
gerst. Við leggjum okkar
starfsmönnum lífsreglur um
hvernig þeir eigi að haga sér
við sín störf, og má sem dæmi
nefna að við bönnum okkar
öryggisvörðum að reykja í
fyrirtækjum þeim sem vöktuð
eru. Svo eru mörg fyrirtæki
sem þurfa að setja örygg-
isvörðum reglur um hvernig
skuli að vöktuninni staðið,
hvað snertir aðstæður, vélar,
sérstök verkefni á staðnum
o.s.frv.
Litli lífvórðurinn
Litli lífvörðurinn er tæki sem
ætlað er sjúklingum og þeim
sem þurfa að geta kallað á
hjálp fyrirvaralaust og geta
lent í þeirri aðstöðu að komast
ekki í síma. Þetta er m.a. fólk
sem er blint eða getur fengið
aðsvif hvenær sem er svo og
þeir sem bundnir eru við
hjólastóla. Tækið er hengt um
háls sjúklingsins, og það eina
sem hann þarf að gera, þegar
hann telur sig þurfa aðstoð, er
að toga í tækið, og fara þá
samstundis boð til móðurtölv-
unnar sem staðsett er í höf-
uðstöðvum fyrirtækisins á Þór-
oddsstöðum við Reykjanes-
braut. Þar gera öryggisverðir
Vara aðstandendum, eða fólki
í nálægum íbúðum viðvart, og
er öruggt að hjálpin berst inn-
an skamms.
Tvisvar bjargað lífi mínu
Guðrún Ingibjörg Jónsdóttir
býr í Austurbrún 6 og er veik
fyrir hjarta, og hefur blóð-
tappa í heila sem getur farið af
stað hvenær sem er. Beina-
sjúkdómur hrjáir Guðrúnu
einnig, og má segja að litli
Starfsemin á fullan rétt á sér
segir Bjarki Elíasson
■ Eftir að hafa haft sam-
band við öryggisgæslufyrir-
tækin og kynnst starfsemi
þeirra, þótti okkur tilhlýði-
legt að hafa einnig samband
við lögregluna og heyra við-
horf hennar til þessara fyrir-
tækja.
Bjarki Elíasson yfirlög-
regluþjónn varð fyrir svörum,
Aukið öryggi
Hann sagðist ekkert hafa
við fyrirtækin að athuga. Þau
eiga að starfa hér með leyfi frá
ráðuneyti og þegar starfsemin
fer fram innan þess ramma er
allt í lagi með þau. Bjarki tók
fram að þetta væru einkafyrir-
tæki sem störfuðu eftir erlendri
fyrirmynd, slík fyrirtæki væru
algeng víða erlendis og ættu
fullan rétt á sér einnig hér á
landi.
„Það er aukið öryggi af þe$s-
um fyrirtækjum. Til dæmis
Ihafa þau oft látið okkur vita
beint, þegar menn frá þeim
hafa átt leið fram hjá húsum,
|þar sem verið er að fremja
innbrot, jafnvel þótt staðurinn
væri ekki á þjónustuskrá
þeirra."
Það virðist því vera gott
samstarf milli lögreglunnar og
öryggisþjónustufyrirtækjanna
og ekki að sjá að neinar breyt-
ingar þurfi að verða þar á.
■ Bjarki Elíasson yfirlögregluþjónn.
NT-mynd: GE.
lífvörðurinn geri henni kleift
að búa ein og vera samt sem
áður örugg um að fá hjálp
þegar hætta steðjar að.
Guðrún sagði að hún vildi fá
að búa ein, og ekki nú fyrir
löngu fékk Guðrún vægt
hjartaáfall, og þrátt fyrir að
hún sæti við símann gat hún
ekki hringt eftir hjálp. í þetta
skipti var nóg fyrir hana að
toga í litla lífvörðinn og barst
samstundis merki til Vara, og
gerðu starfsmenn þar strax við-
eigandi ráðstafanir til að Guð-
rúnu bærist hjálp án tafar.
Litli lífvörðurinn hefur ekki
náð mikilli útbreiðslu, og er
helsta orsökin sú að sögn
Baldurs, að útbúnaðurinn allur
kostar um tuttugu þúsund
krónur. Þar kemur á móti að
Tryggingastofnun ríkisins hef-
ur greitt hluta af kostnaðinum
ef hægt er að framvísa uppá-
skrift læknis um nauðsyn þess
fyrir sjúklinginn að fá tækið,
og tekur þá stofnunin drjúgan
þátt í kostnaðinum.
Fyrírspumir um
þjófavamarkerfi
Mikið er hringt til okkar
hér sagði Baldur, og spyr
fólk um allt milli himins og
jarðar. Hingað hefur hringt
fólk sem spyr hvað þjófabjalla
kostar. Þessu er ekki auðsvar-
að, vegna þess að hvert þjófa-
varnarkerfi er „klæðskera-
saumað" fyrir hvern við-
skiptavin, og er þá farið eftir
því hvernig staðhættir og
áhætta er á hverjum stað. Ef
við tökum t.d. skrifstofu og
berum hana saman við verk-
stæði, kemur í ljós að um
algerlega óskyld fyrirtæki er
að ræða, sem krefjast ólíkra
ráðstafana, og þjófavarnar-
kerfa.
Kostnaður við að koma upp
öryggiskerfi er mjög mismun-
andi, og getur t.d. í verslun
verið á bilinu tuttugu til fimm-
tíu þúsund krónur eftir því
hversu öruggur viðkomandi
vill vera.