Alþýðublaðið - 13.05.1922, Blaðsíða 3

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
3
£2 00000000000000 0 0
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
ö*
Nýkomið í stóru úrvali:
Karlmannafatnaður. — Regnkápur — Storm-
jakkar. — Taubuxur. — Vinnufataaður (jakk-
ar og buxur) — Uilaiteppi — Pey*ur —
Nærföt karlcn. og ungl — Hálfaokkar. —
Sportsokkar. — Spo-tbeiti. — Axlaböcd,
— Bikpokar. — Linir hattar. — Silkitreflar.
Hálsklútar. — Hálsbindi. — Slaufur o. m fl.
Brauns Verzlun
Aðalstvætl 9.
♦O-OJP O .O O O O O O O O O O O O O S?
"O*
-♦O
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
♦o
Leikfélag Reykjavikur,
Frú X
Ieikln í kvöld OfJ annað kvöld kl. 8. — Aðgöngumiðar
seldir i Iðnó kl. 10—12 og 2—7 (Til sunnudagsins eftir kl 5 ídag)
■O
OM
O
O
O
O
O
O
O
o
o
o
oa
■o.
000000000000000000000 Eftirspurðar
alþektar ágætisvörur komnar aftur í verzlun
Árna Eiríkssonar
Prjónagarnið eína réttal
Kápuklæðið failega rauðal
Seviotið ódýra hentuga, og margt fleira!
0000000000000000000000000oooooHQ
Togararnir Jón Forscti og Gylfi
komu af veiðutu í gær. Afli tregur.
Hcssar á morgun í Landakots-
kirkju. Hámcssa kt. 9 f hád.
Guðsþjónusta með prédikun kl. 6.
jliargt skelnr
á stríðsárum.
í bæ einum i Norður Frakklandi
átti heima maður ið nafni Jean.
Hann var kvæntur ungri og lag
legri konu og áttu þau eiran dreng
á fyrsta ári. Kousn hét María.
Þegar strfðið skall á, var Jean
kallaður i herinn, en herdeild sú,
er hann var í, var látin faalda
kyrru fyrir þarna i borginni, sem
Jean áttí heima í. Brátt varð hún
þó að hopa úr borginni, undan
æðiatryltum áhlaupum Þjóðverja,
en það var með svo snöggum
hætti, að Þjóðverj&r tóku borgina,
mð sama sem engir af friðaömum
ibúum hennar komúst undan, held
ur aðeins nokkur hiuti heriiðsins.
Herdeild Jeans hopaði nú borg
úr borg og liíði Jean við rniklar
þrautir. Svo kom Marae orustara
og Frakkar gengu lítilsháttar
fram á aý. Stóð herdeild Jeans
þá við í 7 máauði í sömu borg-
inni, en síðara fékk hún aðsetur í
smábæ einum rétt fyrir aftan víg
atöðvarnar og þar sat hún þzo
sem cftir var sfríðsins.
Jean leiddist afar mikið. Fyrstu
mánuðina vsr hann mjög hnugg
inn yflr þvi, hvernig Maríu mundi
Kða og drengnucn í höcdum Þjóð-
verja. Svo íréftist það, að bærinra
hefði gereyðst &f falibyssuskotum
og flsstir íbúar íarist. Gerðist
Jean þá þunglyadur mjög, en
síðan fór hann að drekka.
Eitt sinn, er hann sat einra á
bekk við götu, sem lítií umfeið
var um, og var mikið drukkínn,
varð horaum mjög ilt og fékk
uppsölu. Að því rétt afstöðrau
gengu tvær ungar stúlkur framhjá
og heyrði Jean aðra segja við
hina: ,Er þuð ekki Viðbjóðsiegtl
Og svona laglegur maðurl* Stúlk
an, sem þetta sagði, var meðal
kvenmaður á hæð og vei vaxin,
með hrafnsvart hár, dökkbiún
augu og mjallhvitar tennur.
Jean varð sárgramur sjálfum sér
og hætti nú að dtekka, enda ték
zð brá ai houum þunglyndið tim
ssma leyti og þetta var.
Jean sá oít stúlkupa sem getið
var um og koiust eftlr því, að
hún bét Joan og var dóttir garð
yrkjumanns þar í þorpinu. Komst
hánn brátt í kunningsskap við
föður hennar, því hann var sjálfur
garðyrkjumaður, en síðan í kusn
iagsskap við stúlkuna. Voru þá
liðin tvö og hálft eða þrjú ár frá
því að Jcan sá konu sina, sem
haran hélt dauða. Voru flestir
þeirrar skoðunar um þessar mundir
að stríðið mundi standa um ófyr
irsjáanlega langan tíma og bjóst
Jean ekki við að koma til átthaga
síana aftur. (Frh.)
jlimsskeil i úti'eikjuai
hefst á barnalelkvellinum við Gr,-
götu, i<3. þessa mináðar. Uagl-
iugar á aldrmum 10—iö ára, sem
taka viija þátt f námgskeiðinu,
geri avo vel og korni til viðtals
hjá leikfimishúsi Barnaskólans
mánudaginn 15. þ. m. kl. 1 e. h.
Virðingarfyllst.
Valdemar Sveinbj'órnsson
fimleikakennari.