Alþýðublaðið - 15.05.1922, Side 1

ig22
Mánudaginn 15. œaí.
109 tölnblað
Það tilkynnist hér með. að móðir og tengdamóðir okkar, Sigríður
Hinriksdóttir, andaðist á Landakotsspítala 5. þ. m. Jarðarför er
ákveðin þriðjudag IS. þ. m. klukkan 2 eftir hádegi frá Frikirkjunni.
Hóimfriður Halldórsdottir. Hinrik Einarsson.
Sigurjón Símonarson.
Skoðanaf relsi.
í tileíni af því, að Kjartani
ólafssyni brunaverði hefir verið
vitdð úr verkamannaiélaginu, öyt-
ur Morgunblaðið smáklausu i
laugardaginn, um skoðanafrelsi, og
segir að eina orsökin til þess að
Kjaitani var vikið úr félaginu,
faafi verið sú, að hann hafi .ritað
góða greW í Morgunblaðið.*
Nú má auðvitað áiita, að blað,
sem fytlir dálka sina með grcin-
um eftir Jón Björnssoa, kalli jafn-
vel lélegustu greinar .góðar" En
greinar Kjartans í Morgunblaðinu
munu vera nefndar góðar f þvf
blaði af því, að þær eru f Morg
unblaðsanda, með öðrum orðum
ganga á móti verklýðshreyfing-
unni.
Alþýðufélagsskapurinn er mynd
aður f ákveðnum tilgangi: að
bæta kjör alþýðuanar og vinna að
þvf, að framleiðslan komist f
heodur þjóðarinnar, en úr höndum
auðvaldsins. Það leiðir af sjálfu
sér, að enginn getur verið með
limur f alþýðufélagsskapnum —
hvorki verkamannafélaginu Dags
bfúa né öðru félagi — e( hann
vinnur á móti tilgangi félagsskap
arins. Vanalega eru menn ekki
svo ósvffnir, að ganga f félög
secn þeir ætia að vinna á móti,
en þetta gera þó einstöku frekju
dallar, og þá er ekki um annað
að gcra en að gera þá félagsræka,
.þegar þeir verða cppvísir að
fjandskapnum gegn íélaginu.
Hvað verklýðs /élagsskapnum
viJvíkur, þá er ósköp skiljanlegt
að auðvaldsliðið reyni að hafa
senditíkur sínar þar sem meðlimi,
til þess með því að reyna að
skrpa óánægju og sundrung f fé
lagcskapnum. Og verklýðsmenn
geta aidrei vitað um þá, sem inn
aoað reyná að eyðileggja verk
iýðsfélagsskapinn eða tefja fyrir
honum, hvort íramferðí þelrra
stafar af því, æð''þeir s;éu asnar
■eða auðvaldsseadlar, og v'erður
þvf »ð gera þeim jafn hátt undir
höfði: reka þí.
Það þekkist hvergi f heilbrigðum
félagsskap að þeir menn geti ver-
ið meðiimir, sem vinna að því
gagmtæða sem félagsskapurinn
gengur út á Það er ekki nema f
sýktum' Jilagsskaf að slíkt á sér
stað, t. d að Þorsteinn Glsla-
son, ritstjóri andbanningablaðsins
.Morgunblaðið*. getur haldið áfram
að vera meðlimur Goodtemplara
reglunnar, og það meira að segja
háttstandandi meðlimur.
Það mundi enginn lá Andbann-
ingafélaginu (ef það er enn á lifi)
þó það viidi ekki hafa bannmann
f félagsskapnum, eða félagi ákveð
inna spiritista þó það viidi ekki
hafa Ásvaid meðal félagsmanna.
Slfkt er óviðkomandi skoðanafrelsl,
því bannmaðurinn getur gengið f
bannvinafélag og Ástvaldur f ánd
spiritiitafélag, eða stofnað það, ef
það er ekki tll. Það er heldur
engin árás á skoðanafrelsi, þó
Morgunblaðið vilji ekki flytja bann
greinar eða greinar sem skýra
(og þar af leiðandi mæla með)
jafnaðarstefnunni.
Aftur á móti væri það árás á
skoðanafrnlsið, ef Ástvaidi væri
meinuð atvinna við að kenna
reikning, af því hann er ekki
spiritisti.
A afgreiðslu Morgunbiaðsins
vann f nokkur ár ungur maður
— Jón B ynjóifsson — sem var
bolsiviki. En hvorki Vilh. Finsen
eða öðrum, sem þar réðu, lét sér
koma til hugar að -segja hónum
upp starfinu af þcim ástæðum
Þeir álltu skoBanafrelsi sjálfsagt og
þar með sjálfsagt að maðurinn
héldi stöðu sinni. En þar fyrir
hefðu þeir ekki viljað þola hann
f félagsskp, sem stofnaður befði
verið gegn jafnaðarstefnunni.
Þctta sem sagt var frá var skoð-
anafrelsi En það var ekki skoð-
anafrelsi þegar Magnús Jónsson
var látinn fara úr Kvöldúlfssmiðj
unni, þvf hann gat unnið starf
sitt Jafn vel, hvaða pólitiska skoð-
un sem hann hafði
Morgunblaðinu væri þvf bezt
að tala sem minst um skoðana
freisi, nema það sé beinlínis ásetn-
ingur þess að gera gys að Kveíd-
úlfsmönnum, eins og það gerði
nýlega gys að Jóni Magnússyni,
með þvf að nefna hann og Jón
Sigurðsson f einu.
£anðhe!gisbrot greti.
Khöfn 13. maf.
Símað cr frá London, að vegna
fyrirspurnar í neðri deild þingsins
út af dómum fyrir landhelgisbrot
við ísland, hafi einn þingmaður
fyrir hönd utanrfkisráðuneytisins
svarað, að hann þekti ekki þau
einstöku föll, sem getið hefði verið
um, en stjórnin hefði beðið um
greiniiegar skýrslur. Engin kæran
sem rannsökuð hefði verið hefði
gefið tilefni til mótmæia við
fslenzku stjórnina. Dómarnir væru
ómótmælanlega strangir, og væri
þess vegna þvf mciri nauðsyn á,
að botnvörpuskip, sem við ísland
vciddu, þektu gildandi lög.