NT - 06.12.1985, Blaðsíða 2

2 NT Jólablað
eru allt saman
J S ný lög. Já, sumir hafa
kannski haldið að þetta séu sömu
lögin og við höfum verið meö á
Broadway, en það er langt frá því.
Hins vegar eru lögin í okkar gamla og
góða stíl. Við hvorki getum né viljum
farið að koma með alveg nýja stefnu,
kaupendur fengju þá allt annað í
eyrun en þeir höfðu búist við,“ segir
Ólafur Þórðarson i Ríó tríóinu, en
þeir gáfu út spánnýja hljómplötu á
mánudaginn var. Á plötunni eru ellefu
lög og þetta er fyrsta platan þeirra
þremenningannafráþví 1977. Nafnið
er tvírætt í anda þeirra RÍÓ manna,
- hún heitir „Lengi getur vont
versnað." Upptakan var gerð í
september I Hljóðrita, en hljóðblönd-,
un fór fram I London, þar sem m.a.
var bætt inn stílgítar og saxófón.
Það hefur verið í nógu að snúast
hjá Óla Þórðar að undanförnu. Hann
býr nefnilega í Kaupmannahöfn og
hefur því verið á þeytingi landa í milli
mikinn hluta þess tíma sem unnið var
að plötunni.
„Það má segja að ég hafi verið á
útopnu frá því ég kom síðast heirn,"
segir Óli. „Um leið og ég kom út úr
flugvélinni var byrjað að skipuleggja
daglnn eftir, hvað átti að gera kl. 10
hvað klukkan 12 og kl. 14 o.s.frv. Það
merkilega var að allt stóðst, við
náðum í alla sem við þurftum að
skipta við og lukum öllu á einum og
hálfum degi. Þetta er hægt ef maður
skipuleggur tímann. Platan var sem
sé unnin í einum grænum hvelli og
þannig höfum við unnið allar okkar
plötur. Þetta hefur verið alveg
„spontant", ef svo má segja.
Við treystum eins og alltaf á okkar
eldkláru samstarfsmenn, Jónas
Friðrik, sem samdi textana og Gunna
Þórðar, sem sá um útsetningarnar.
Við tókum upp í september og þú
verður endilega að minnast á Sigurð
Bjólu og Jónas R. Það er gott að
vinna með þeim. Ég man aldrei eftir
að það hafi komið til árekstra við
upptöku með þeim, allt gengið eins
og í sögu.“
Er enn eins gaman að spila og í
gamla daga?
„Það er síður en svo minna gaman,
það er alltaf jafn mikil upplifun að
finna að fólk skemmtir sér þar sem
við komum fram og maður finnur að
því finnst það fá eitthvað fvrir kvöldið.
Meðan fóik vill hlusta á okkur erum
við til í slaginn, en ef við fyndum
Gunnar Þórðar spáir í hljóminn með
Ríó-mönnum á upptöku í Hljóðrita.
(NT-mynd: Árni)
Spjallað við Óla Pórðar í Ríó, um nýju hljómplötuna,
„Lengi getur vont versnað, “ sem út kom sl. mánudag
annað mundum við auðvitað hætta.
Bryndís mín Schram spurði okkur
að því í sjónvarpinu um daginn hvort
við værum ekki orðnir of gamlir, en ég
segi að þvert á móti kann maður að
gefa meira af sjálfum sér þegar
maður eldist. Söngurinn og „perform-
ansinn“ er betri, tvímælalaust. Hefðu
þeir Count Basie og Duke Ellington
átt að hætta þegar þeir voru orðnir 25
ára? Annars lítum við ekki á okkur
sem hljóðfæraleikara eða söngvara.
Við erum fyrst og fremst skemmti-
kraftar. Það eru hins vegar allt of fáir
skemmtikraftar hér á landi núna, auk
okkar man ég helst eftir Ómari,
Ladda, Baldri Brjánssyni og Hálft í
hvoru. Hérna áður voru miklu fleiri í
þessu. Ég held aö þeir sem eru nýir
fái ekki nóg tækifæri til að koma fram
og spreyta sig.
Ég vona að þessi uppstokkun hjá
sjónvarpinu boði betri tíma í þessu
efni.“
En þetta er feikna mikil vinna.
Hvernig gengur að finna tíma?
„Jú, það er mikill tími sem fer í
þetta. Segjum svo að við komum
með tíu lög í sjónvarp. Þá þýðir það
að við verðum að æfa upp önnur lög
til þess að troða upp með. Það er því
oft erfitt að finna sér tíma, enda erum
við allir í öðrum störfum. Það þýddi
ekki að fara út í þetta til þess að lifa
á því. Til þess eru skemmtikraftarnir
hér of fáir og þetta yrði einhæft. Um
þessar mundir hafa tækifærin verið
enn færri, vegna þess að ég bý úti í
Kaupmannahöfn. Þó notuðum viö tæki-
færið þegar verið var aö taka upp
plötuna og komum fjórum sinnum frá
á Akureyri og tvisvar sinnum á Sel-
fossi.
Hvaðan fáið þið lögin?
„Þetta eru flest erlend lög, - aðeins
eitt er íslenskt. Við höfum löngum
leitað uppi lög úr öllum heimsálfum,
góð melodisk lög, sem eru eins og
beint í æð. Ég held að þetta sé á sinn
hátt vel þegið núna, menn hafa
fengið nóg í bili af þessum þunga
rytma, margir að minnsta kosti. Við
erum með á plötunni mikið af sænsk-
um lögum sem okkur þykir vænt um
og erum vissir um að fleirum á eftir
að þykja vænt um þau líka. Þetta
hefur alltaf gerst á Islandi að menn
hafa sótt góðar laglínur út fyrir land-
,steinana sem smám saman verða
íslenskar í hugum manna. Textarnir
hafa þar auðvitað sitt að segja. Við
erum nokkuð vandfýsnir á texta og
ekki alveg sama um innihaldið. Við
vonum að þeir séu ekki allir alveg
meinlausir, og að í þeim séu stundum
dálítil skilaboð til áheyrandans, þótt
ég vilji ekki kveða svo sterkt að orði
að kalla það beinan boðskap."
Þú dvelur í Danmörku núna.
Hvað ertu að fást við?
„Konan mín er þar í námi í bóka-
safnsfræðum og ég gat náttúrlega
ekki hugsað mér að verða einn eftir
með tvíburana. Þess vegna fékk ég
leyfi frá útvarpinu og hef reynt að
kynna mér útvarpsmál í Danmörku á
meðan, eins og ég hef getað. Ég hef
hlotið mjög góðar viðtökur hjá Dan-
marks Radio og hef fengið að valsa
þar um eins og einn af þeim og getað
notað mér alla aðstöðu þar. Því
miður er ekki hægt að fá neina vinnu
þarna vegna þess atvinnuleysis sem
er í landinu. Ég hef verið að gera þátt
um íslenskan jass þarna úti og vonast
til að fá að kynna þar íslenskar plötur
einhvern daginn. Það vantar mikið á
að fsland sé kynnt eins og vert væri
þarna úti, ef satt skal segja erum viö
varla nefndir á nafn. Þó er mikill vilji
til þess að fá okkur inn í myndina og
þeir hjá Danmarks Radio Bigband
vildu gjarna fá til sín íslenskan sólista.
Raunar ætlar Rúnar Georgs að taka
upp með þeim prógram á næstunni.
En þeir vilja gera miklu meira fyrir
okkur.
Það er gott að vera hjá Dönum og
ég nota tímann, launalaust auðyjtað^
til þess að læra af þeim það sem ég
get.“