Alþýðublaðið - 16.05.1922, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
K ,-jk i ■** alþýðuflokksnienn,
3l W A J. seni fara burt úr
bænurn i vor eða sumar, hvort
heldur er um lengri eða skemri
tíma, eru vinsamlegast beðnir að
tala við afgreiðslumann Alþýðu
blaðsins aður.
vantar á hsndfæraveiðar nú þegar. — Upplýsingar veitir
Guðbjartur Olaisson skipstjóri.
Laugaveg 30 B.
Alt er nikb.elerad
og koparhúðað i Filkanum.
Nýkomiö
■
■
Sjómenn.
Nokkra handfærafiskimenn vantar
Qíig cú þegar fyrir alt sumarið
Upplýstngar bjá
E. Hatberg, Lækjargötu 10
milli 5—6 síðd.
Sirz,
Léreft, hvftt,
Baðrrullartau,
Tvisttau,
Handklæði, f
Form allskonar,
Hafckavélar,
Eldhúsáhöld
allsk. emaii.
Tauvindur,
Bónlögur,
Bónkústar,
Bréfkastar
Og margt
fleira
Johs. Hansens Enke.
Reiðhjól gljábrend og
viögeið i Faikanum.
UlsvarskaBrur skrifarPét
ur Jakobsson Nonnugötu 5.
Heima 6—10 síðd.
Aiþbi. er blað alirar Alþýðu.
Hás og byggingarlóðir
selur Jönas H. Jónsaon. — Bíruttni. — Sími 327
Aherzia lögð á hagfeld viðskifti beggja aðila.
Kafflhiiatið Fjallkon-
an er fl tt á Lsugaveg II
Vuðingarfyllít.
Dahlsíedt.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ólaýur Friðriksson.
Prentsmtðjan Gutenberg.
Edgar Rtct Burroughf, Tarzan.
þeirra við og sögðu alla söguna. Vér þekkjum hana
alt til þess er Örin sigldi á burtu eftir að Snipes hafði
verið drepinn og grafinn á kistulokinu.
Svo er að sjá, sem eftirför herskipssins hafi hrætt
uppreistarmennina svo mjög, að þeir hafi siglt marga
daga til hafs; en er þeir urðu varir við vatnsþurðina
og matarskortinr, snéru þeir til austurs aftur.
Þar sem enginn kunni-sjómannafræði á skipinu, urðu
þeir brátt ósammála um hvar þeir væru. Og er þeir
sáu ekki land eftir þriggja daga siglingu, snéru þeir
til norðurs, því þeir óttuðust að norðan vindurinn hefði
rekið þá suður fyrir syðsta odda Afríku.
í tvo daga sigldu þeir 1 norð-austur, en þákom logn
er hélst í heila viku. Vatnið var þrotið, og næsta dag
var enginn matur til.
Ástandið versnaði óðum. Maður varð geggjaður og
hljóp útbyrðis. Brátt skar annar á æð og drakk blóð
sitt.
Þegar hann dó köstuðu þeir honum líka í sjóinn, en
sumir vildu þó halda skrokknum. Hungrið var að gera
þá að villidýrum.
Tveimur dögum áður en hjálpin kom, voru þeir
orðnir of máttfarnir tH þess að stjörna skipinu, og þann
dag dóu þrir. Morgunin eftir sást, að eitt llkið var tölu-
vert rifið.
Allan daginn láu mennimir og gláptu hver á annan
eins og villidýr, og morguninn eftir voru tvö llkin afar-
sködduð.
Mönnunum leið engu betur fyrir þetta, því vatns-
skorturinn kvaldi þá alira raest. En svo kom herskipið.
Þegar skipstjóranum á franska herskipinu hafði verið
sögð sagan hélt hann af stað að ströndinni til þess að
leita að Porter og þeim félögum. En mennirnir voru
of óupplýstir til þess að geta sagt með vísu hvar þeir
höfðu sett þau á land, svo herskipið hélt hægt norður
með landi og skaut af fallbyssu við og við.
Jafnframt þvf var ströndin athuguð nákvæmlega í
sjónaukum.
Þeir láu um kyrt á næturaar til þess að missa ekkert
af ströndinni og það hafði viljað svo til að þeir höfðu
lagst úti fyrir höfninni kvöldið áður.
Skotin höfðu ekki heyrst til lands um kvöldið, vafa-
laust vegna þess, að þá voru þeir í skóginum að leita
að Jane.
Þegar hvor hafði sagt sfna sögu stóð það heima að
báturinn lenti með birgðir handa leiðangrinum.
Innan fárra mínútna lögðu sjómennirnir af stað á-
samt Glayton og Porter í hina vonlausu og óheilla-
boðandi leit sfna.
XX. KAFLI.
Erfðir.
Þegar Jane Porter varð það ljóst, að hún var borin
á burt sem fangi af hinni ókunnu skógarveru, sem
hafði bjargað henni frá apanum, braust hún ákaflega
um til þess að losa sig. En sterkir armarnir, sem héldu
henni eins auðveldlega og hún væri nýfætt barn tóku
að eins fastari tökura.
Hún hætti því brátt umbrotunum og lá grafkyr. En
hún gat ekki, varist þess að horfa með hálflokuðum
augum á andlit mannsins, sem bar hana svo léttilega
gegnum skóginn.
'Andlitið var óvenjulega tallegt.
Karlmannlegt og laust við öll merki óhófsemi, eða
ruddalegra og spillandi hvata. Því, enda þótt Tarzan
apabróðir dræpi menn eða dýr, drap hann eins og