Morgunblaðið - 30.11.2003, Page 31
30.11.2003 | 31
Feðgarnir og leikararnir Arnar Jónsson og Þorleifur Arnarsson eru að æfa sam-an leikrit, nánar tiltekið einleik, og samkvæmt heimi sem er í réttri tímaröðværi það mjög eðlilegt ef Arnar leikstýrði Þorleifi.
En svo er ekki. Það er Þorleifur sem leikstýrir Arnari. Raunar hefur Þorleifur varla
staðið í öðru en dirfsku síðan hann útskrifaðist í vor. En að leikstýra föður sínum, ein-
um virtasta leikara þjóðarinnar...? „Ég á fjörutíu ára leikafmæli og Þorleifi fannst
ómögulegt að gera ekki neitt í því,“ segir Arnar. „Hann hringdi í vin sinn, Þorvald
Þorsteinsson, og bað hann að skrifa verk fyrir mig. Þorvaldur brást svo hart við að
við vorum komnir með einleik í hendurnar áður en við snerum okkur við. Það er
verkið sem við erum nú að bauka við.“ Í fullri lengd? „Já, eitt þúsund og fjögur
hundruð línur.“ Hvernig er það; er ekki rétt að menn fari að taka það rólega eftir
fjörutíu ár? „Jú, jú. Svo rólega að næsta frumsýning á eftir þessari hjá mér er jólasýn-
ing Þjóðleikhússins.“ Einleikur þeirra feðga verður frumsýndur 4. desember í Loft-
kastalanum. Feðgarnir eru hvergi bangnir við að frumsýna í desember og segja það í
lagi fyrir menn sem ætla að sýna fram á vor, auk þess sem uppfærslan sé mjög einföld
til þess að hægt verði að fara með hana á flakk.
„Við ætlum með hana um allt landið og miðin,“ segja þeir og velta því fyrir sér
hvort þeir ættu ekki einmitt að ráða sig einn túr eða svo á verksmiðjutogara og sýna
verkið í túrnum. Einn túr þýðir nánast árslaun leikara.
„Það er nokkuð merkilegt að átta sig á því,“ segir Þorleifur, „vegna þess að menn-
ingin er þriðji stærsti atvinnuveitandi landsins og í níunda sæti af þeim iðnaði sem
hefur hvað mesta veltu á Íslandi, þótt ekki sjáist það á fjármagninu sem veitt er til
menningarstarfsemi eða launum listamanna. Í könnun í Þýskalandi um efnahagslegt
gildi leikhúss og kom í ljós að fyrir hverjar hundrað krónur sem fóru í leikhús skiluðu
hundrað og tíu sér til baka.“ Leikhúsið sem stendur að sýningu feðganna er Hið lif-
andi leikhús sem Þorleifur stofnaði í sumar. „Ég sagðist hafa stofnað þetta vegna
áskorunar forsetans á Grímuhátíðinni, þar sem hann sagði það leikhúslistamanna að
stinga á kýlum. Ég tók hann á orðinu. Við settum upp tvær sýningar í sumar, aðra
þverpólitíska og hina femíníska ádeilu, einnig frumfluttum við fjögur ný, íslensk
stuttverk og eitt ástralskt,og síðan setti ég upp 1984 eftir Orwell í Stúdentaleikhús-
inu. Þá var maður búinn að rífa nógu mikinn kjaft í bili.“ Hvað heitir verkið sem þið
feðgarnir eruð að æfa og um hvað er það? „Það heitir Sveinsstykki og fjallar um hann
Svein sem á tvöfalt afmæli. Hann er sextugur, á fjörutíu ára starfsafmæli sem lager-
maður og er að fara í gegnum líf sitt, því hann skilur ekki alveg hvernig stendur á því
að maður sem hefur gert allt rétt skuli vera í sömu sporum og hann. Hann hefur gert
allt svo rétt að hann hefur aldrei verið samferða sjálfum sér. Hann elskaði rétt, sinnti
fjölskyldunni rétt, mætti alltaf á réttum tíma í vinnuna, ól börnin upp rétt – en samt
er allt þvers og kruss. Hann stendur uppi með samansafn brostinna vona og vænt-
inga og skilur ekki hvers vegna.“ Er þetta kómedía? „Já, harmræn kómedía.“ Og
hvernig hefur ykkur gengið að vinna saman? „Þetta er mjög skemmtilegt,“ segir Arn-
ar. „Öðruvísi en ég á að venjast,“ segir Þorleifur. „Ég hef aldrei áður unnið með
svona reyndum leikara. Það vill bara svo til að hann er faðir minn.“ „Ég er ákaflega
þægur og góður,“ segir Arnar, „enda er þetta svo mikill texti að ég hef engan tíma til
að vera með múður. Og svo sem alveg óþarfi, því okkur gengur vel að tala saman.“
L
jó
sm
yn
d:
K
ri
st
in
n
FEÐGAR Í LIFANDI LEIKHÚSI
STRAUMAR
32 LISTIR Kaffimyndir Bergs
33 HÖNNUN Úr Bjarkar
34 TÍSKA Gulir og grænir straumar
36 MATUR OG VÍN Nýtt eldhús
38 HOLLUSTA Borða alla liti
40 HÖNNUN Þæfðir nytjahlutir