Morgunblaðið - 21.12.2003, Blaðsíða 46

46 | 21.12.2003
Tveir lögregluþjónar fengu dómfyrir ólögmætar handtökur,skýrslufölsun og harðræði. DV
fór í upphrópun, að gömlum DV sið, og
dró fram Loga Bergmann til að bera
karaktervitni um annan lögregluþjón-
inn, sem hafði handtekið hann þegar
Bergmann vildi hlaupa í logana á frétta-
vettvangi og leika hetjudáð fyrir framan
kvikmyndatökuvélarnar. Logi lét hafa
eftir sér að honum sýndist niðurstaða
dómsins sanngjörn. Fyrirgefið, en hvað
kemur Logi Bergmann þessu máli við?
Er hann nú orðinn karaktervitni og sér-
fræðingur í sanngirni eða ósanngirni
dóma Héraðsdóms? Ekki ber á öðru en
héraðsþing götunnar hafi nú fellt sinn
dóm og hann verið staðfestur í Hæsta-
rétti. Mig grunar hins vegar að með því
að fella svo léttvægan almenningsdóm,
um að hér séu vondar löggur á ferð sé
hinn íslenski sauðfjárheili að þurrka út
hina hliðina á málinu, nefnilega: hin
vikulegu sveitaböll sem haldin eru í höf-
uðborginni. Hver sá sem gluggar í Dag-
bók lögreglunnar í Morgunblaðinu á
þriðjudögum getur sagt sér sjálfur, eða
réttara sagt, séð svart á hvítu, að það er
ekki allt með felldu í þessu litla borgar-
samfélagi. Einhvers staðar undir niðri er
sjóðbullandi geðveiki á ferðinni sem
fólk á fullt í fangi með að bæla niður,
svona framan af viku. En þegar líður
nær helgi eru komin áramót, gullbrúð-
kaup, bekkjarpartý, fimmtugsafmæli og
menningarnótt – allt í senn, hjá öllum –
að því er virðist.
Já, Menningarnótt, hin merka upp-
götvun R-listans undir slagorðinu „vök-
um af list“. Sjaldan hefur íslenskur alkó-
hólismi fengið jafn fagurlega skreyttan
felubúning. Og það var auðvitað nauð-
synlegt til að byrja með, en eftir því sem
menningarnóttum fjölgar því augljósara
verður að menn vilja vaka af „þyrst“ en
ekki „list.“ R-listinn hreykir sér af fjölg-
un veitingahúsa og lengingu opnunar-
tíma, sem sannarlega var full þörf á að
breyta vegna áramótastemningar í mið-
borginni eftir kl. 03. Líklega voru menn
að vonast eftir að fólk gæfist upp á
drykkjunni svona upp úr kl. 04. En það
fór nú reyndar á annan veg, enda ekki
hægt að þamba bjór si sona fram undir
morgun. Menn þurftu að vaka lengur úr
því að opnunartíminn hafði verið lengd-
ur og nú þurfti að vaka af „lyst.“ Til að
halda vöku sinni við þessar aðstæður
þarf fólk heilmikið af spítti og amfeta-
míni og sjálfsagt helling af fleiri örvandi
efnum – enda hefur eiturlyfjamarkaður
borgarinnar blómstrað sem aldrei fyrr
eftir lengingu opnunartíma vínveitinga-
húsa. Furða að rannsóknarblaðamenn
landsins hafi ekki komið auga á þessa
tengingu. Fíklum hefur ekki bara fjölg-
að einsog geitungum heldur ganga þeir
lausir nótt sem dag, berja fólk til fjár,
brjótast inn í íbúðir og fyrirtæki, ræna
söluturna eða banka til að fjármagna
menningarneyslu sína. Þeir fara hamför-
um snemma á laugardags- og sunnu-
dagsmorgnum einsog stjórnlaus flug-
skeyti með kjarnaoddi sem Guð einn
veit hvar lendir. Og hver skyldi nú axla
ábyrgð á þessu ástandi? Ekki R-listinn,
sem var bara að efla borgarmenninguna
í anda mussuklæddra rauðvínskellinga,
sakleysið uppmálað, og ekki Fram-
sóknargoðinn sem tróð sér í ríkisstjórn
með loforði um hreinsunarátak í dóp-
málum, tvennar kosningar í röð. Nei,
ábyrgðin, eða réttara sagt; afleiðing þess
að enginn axlar ábyrgð leggst á herðar
undirmannaðrar lögreglu, sem nú hefur
fengið að heyra það að hún skuli sko
aldeilis hafa sig hæga um helgar þegar
lýðfrjálsir og heiðvirðir Íslendingar eru
að vaka af list í rústum menningarborg-
arinnar.
Það er stranglega bannað að móðga fyllibyttur á Íslandi
Friðrik
Erlings
Pistill
STAÐURINN Á ÍSNUM ÚT AF SCORESBYSUNDI, VIÐ GRÆNLAND
L
jó
sm
yn
d:
R
A
X