Morgunblaðið - 12.09.2004, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 12. SEPTEMBER 2004 25
Ný tækifæri til verslunarreksturs
í Flugstöð Leifs Eiríkssonar
Ef þú ert með góða hugmynd um verslunarrekstur í Flugstöð Leifs Eiríkssonar
þá gæti tækifærið verið á næsta leiti. Efnt verður til forvals um verslunarrekstur
í flugstöðinni. Um er að ræða brottfarasvæði bæði í eldri og nýrri byggingu
stöðvarinnar sem og á móttökusvæði farþega utan fríverslunarsvæðisins.
Allir sem telja sig vera með góða hugmynd um rekstur sem á erindi inn á þetta eftirsótta
verslunarsvæði eru hvattir til að kynna sér málið og taka þátt í forvalinu.
Kynningarfundur
Kynning á forvalinu og þeim breytingum sem framundan eru í Flugstöð Leifs Eiríkssonar
verður á Grand Hótel fimmtudaginn 16. september n.k. og hefst klukkan 13.30.
KYNNINGARFUNDUR
á Grand Hótel
16. september
kl. 13.30
Rekur þú verslun?
Á kynningarfundinum verður hægt að kaupa forvalsgögn og kosta þau 5.000 krónur. Einnig verður
hægt að nálgast gögn um forvalið eftir fundinn á rafrænu formi á heimasíðu Flugstöðvar Leifs
Eiríkssonar, www.airport.is. Í forvalsgögnunum er meðal annars að finna leiðbeiningar um forvalið
og hvernig skila beri umsóknum.
M
Á
T
T
U
R
IN
N
&
D
Ý
R
Ð
IN
fengið hefur að þróast lengi, veita
einskonar enduruppeldi á vissum
sviðum. Þannig má kenna fólki að-
ferðir til þess að ala sjálft sig upp á
nýjan hátt. Endurmat þarf að fara
fram til þess að hægt sé að beina ljós-
geislanum að ákveðnum hlutum og í
framhaldi af því nota hugrænar að-
ferðir og fleira til hjálpar.
Á að halda hjónabandi áfram?
Oft þarf fólk á miðjum aldri að gera
upp við sig hvort það vilji vera í hjóna-
bandi áfram. Sumir eru í hamingju-
sömum samböndum og þurfa lítið um
þetta að hugsa en aðrir eru í sam-
böndum sem ekki hafa verið mjög
lukkuleg og fara út í endurmat,“ segir
Guðfinna.
– Er ástæða til að eyða löngum
tíma í slæmt samband?
„Já, fólk er mjög hikandi við að
varpa fyrir róða áratuga sambandi og
þeirri sameiginlegu sögu sem það á.
Slík samvera myndar þéttriðið net og
einnig eru inni í myndinni börn og
barnabörn – það þarf mjög mikið til
að fólk yfirgefi slíkt. En það þarf að
skoða þetta vel því það er ekki sama-
semmerki á milli þess að vera í góðu
sambandi og vera í löngu sambandi. Á
miðjum aldri fær fólk oft knýjandi
löngun til þess að breyta sambandi
sem ekki hefur fært óblandna ham-
ingju. Kannski varpa gömul atvik eins
og t.d. framhjáhald skugga sínum á
sambandið og þannig mætti telja.
Tíminn fer að minna á sig, stundum
hefur sambandið keyrt sitt skeið á
enda og ekki mikið hægt að laga í en í
öðrum tilvikum má bæta sambandið.
Stundum er annar aðilinn búinn að
velta breytingum lengi fyrir sér en
hinn ekki. Ef um er að ræða langvar-
andi óánægju kemur hún oft upp á yf-
irborðið þegar tími endurmats rennur
upp t.d. á fimmtugsaldri.
Stundum upplifir fólk blómaskeið í
sambandi á miðjum aldri og verður
skotnara hvort í öðru, hinir sem ekki
eiga slíku að fagna í sínum sambönd-
um finna þá meira fyrir því og taka í
framhaldi af því að hugleiða hvað sé
að og hugsanlegar breytingar.
Kreppa kemur upp sem vinna þarf úr.
Breytileikinn er mikill í samböndum
og kannski aldrei meiri en á miðjum
aldri,“ segir Álfheiður.
Vináttan er gífurlega mikilvæg
– Hvað með vináttuna, er hún mik-
ilvæg?
„Já gífurlega. Eftir fertugt er vin-
áttan mikið mál. Það að eiga sálu-
félaga í maka sínum er mjög þýðing-
armikið, ekki síst þegar allt fer að
breytast og heilsan kannski að
versna. Sambönd sem byggjast á að
fólk sé góðir félagar ganga oftast
mjög vel.
Fólk orðar það gjarnan svo við okk-
ur að það vilji eiga sálufélaga í maka
sínum – það er orðið sem margir
nota,“ segir Guðfinna.
– Verður fólk hamingjusamara eft-
ir skilnað?
„Það er nauðsynlegt að vinna vel í
málum áður en til skilnaðar kemur.
Oft er skyndileg ákvörðun í þeim efn-
um slæm, í ljós kemur að hún hefur
ekki verið hugsuð til enda.
Við reynum að hjálpa fólki að
greina vel þá stöðu sem það er í og þá
möguleika sem það á til þess að lag-
færa það sem að er. Við tölum við fólk
saman og við hvort um sig, oft vill fólk
tala einslega við okkur af því að því
liggur eitthvað á hjarta sem það getur
ekki sagt í áheyrn makans. Við reyn-
um í þessu starfi að sjá hvernig sam-
bandið hefur þróast til nútímans, hver
sé vandinn og meta hvaða stefnu sé
réttast að fylgja inn í framtíðina. Oft
þarf að kenna fólki samskiptamunst-
ur sem það hefur ekki á valdi sínu.
Hægt er að bjóða upp á tillögur til að
byggja upp sambandið á þennan hátt
en til þess að það gangi verða báðir að
hafa vilja til þess.
Oft gerir fólk með sér samning um
að vinna í málinu í ákveðinn tíma og
sjá að honum loknum hvort staðan
hafi breyst. Stundum hefur staðan
breyst verulega að þessu loknu og
sambandið heldur áfram eða að fólk
kemst að því að þetta gengur ekki upp
og sambandinu er slitið. En ákvörðun
um slitin verður farsælli af því að fólk
hefur reynt einlæglega. Skilnaðurinn
verður þá ekki eins erfiður og ella
hefði orðið og ekki hefur verið flanað
að honum,“ segja þær Álfheiður og
Guðfinna.
– Kemur það fyrir að fólk noti
hjónabandsráðgjöf sem einskonar
stimpil um að allt hafi verið reynt?
„Sé svo er að öllum líkindum um að
ræða fólk sem kemur til þess eins að
geta sagt að það hafi farið til sálfræð-
ings og fengið þá umsögn að sam-
bandið sé erfitt. Þá segir sá hinn sami
kannski: „Það var greinilegt að sál-
fræðingunum fannt þetta allt of erfitt
samband til þess að vinna með.“ Þá
kemur viðkomandi aðili til starfsins
án þess að hugur fylgi máli.“
Þær Guðfinna Eydal og Álfheiður
Steinþórsdóttir hafa sem fyrr sagði
skrifað saman bækur, haldið saman
fjölda námskeiða og lengi rekið sam-
an Sálfræðistöðina – en hvernig
skyldi samstarfið hafa byrjað?
„Við kynntumst á Hótel Loftleiðum
1979. Norræn sálfræðiráðstefna var
haldin þar á ári barnsins og við vorum
beðnar að skipuleggja blaðamanna-
fundi og senda útdrætti og upplýsing-
ar af því sem fram fór til fjölmiðla hér
og erlendis. Við höfðum aldrei sést en
helltum okkur saman út í þetta starf
sem ganga þurfti hratt fyrir sig. Við
þræluðumst í þessu í heila viku og
samstarfið gekk vel. Í framhaldi af
þessu urðum við góðar vinkonur og
vildum vinna fyrirbyggjandi vinnu,
t.d. veita ráðgjöf til foreldra barna.
Slíkt var ekki til hér þá. Í framhaldi af
þessu tók Foreldraráðgjöfin til starfa.
Hún var rekin með smávægilegri
fjárhagsaðstoð frá barnaverndarráði í
fjögur ár en fór svo fyrir Alþingi þar
sem þetta var fellt. Hugsjónastarf
þetta höfðum við unnið nær kauplaust
og mikið var sótt til okkar um ráðgjöf.
Þegar Foreldraráðgjöfin hafði ver-
ið slegin af stofnuðum við Sálfræði-
stöðina og höfum rekið hana saman
síðan,“ segja þær stöllur.
„Barnasálfræðibókin okkar er eig-
inlegur afrakstur af hugsjónastarfi
Foreldraráðgjafarinnar. Fyrsta bók-
in okkar var raunar „Nútímafólk“ og
kom út 1986, síðan kom út umrædd
barnasálfræðibók, þá voru börnin
okkar að verða fullorðin og við að yf-
irgefa þann vettvang. Þessu næst
kom út „Sálfræði einkalífsins“ árið
2001 og nú síðustu jól kom sem fyrr
sagði út bókin „Í blóma lífsins“.“
Auk þessa hefur Guðfinna Eydal
skrifa „Tvíburabókina“, en hún á upp-
komna tvíburasyni.
Bækurnar skrifaðar í tengslum við
einhvern raunveruleika
„Bækurnar okkar hafa allar verið
skrifaðar í tengslum við einhvern
raunveruleika,“ segir Guðfinna.
Tildrög þess að þær stöllur skrif-
uðu „Í blóma lífsins“ voru þau að þær
fundu harla lítið af bókum um þetta
efni þrátt fyrir leit. Hins vegar fengu
þær upplýsingar frá rannsóknaraðil-
um í Bandaríkjunum sem nú eru að
kortleggja niðurstöður og athuganir
um fólk á miðjum aldri.
Samkvæmt venju gerðu þær stöll-
ur beinagrind að bókinni og skiptu
bókarkaflaskrifunum svo systurlega
á milli sín.
Lokakaflinn í umræddri bók ber
fyrirsögnina „Lífið eigum við sjálf“.
Við skulum enda þessa umfjöllun á
tilvitnun í þann kafla:
„Enginn vafi er á því að einn mik-
ilvægasti hæfileiki nútímamannsins
er getan til að laga sig að hraðanum
og óstöðugleikanum sem hann býr
við. Aðlögunarhæfni hans við þessar
aðstæður felst í að taka eftir, hlusta á
og fylgjast með atburðarás, semja sig
að síbreytilegum aðstæðum, en halda
samt persónulegum styrk sínum. Það
er oft ekki fyrr en á miðjum aldri að
fólk hefur lífsreynslu og persónustyrk
til að ráða við hvort tveggja. Lífs-
reyndur og bjartsýnn maður á í
vændum gott síðdegi í lífi sínu og get-
ur tekið undir með föður hugrænnar
atferlismeðferðar, Aron T. Beck: „Við
ráðum ekki við dauðann, en lífið eig-
um við sjálf.““
gudrung@mbl.is