Morgunblaðið - 12.09.2004, Blaðsíða 38
UMRÆÐAN
38 SUNNUDAGUR 12. SEPTEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Suðurlandsbraut 4a • 108 Rvk. • Fax 533 4811 • midborg@midborg.is
533 4800
Kórsalir - „Penthouse“
Björn Þorri hdl. lögg. fastsali, Karl Georg hrl. lögg. fastsali.
Laugavegur 182 • 105 Rvk • Fax 533 481 • midborg id
Ein glæsilegasta „penthouse“-íbúð landsins með
stórkostlegu útsýni yfir allt höfuðborgarsvæðið. Íbúð-
in, sem er á tveimur hæðum, er 291,3 fm ásamt
tveimur stæðum í bílageymslu. Neðri hæð skiptist í
stofu, eldhús, tvö baðherbergi, fjögur svefnherbergi
og þvottahús. Efri hæðin skiptist í stofu, baðher-
bergi og svefnherbergi. 40 fm svalir með fullkomnum
nuddpotti. Eign sem hefur allt.
Hönnuður íbúðar er Pétur Birgisson. 4750.
Verð 59,0 millj.
FASTEIGNASALA
HÁTÚNI 6a
SÍMI 512 1212 FAX 512 1213
SJÁVARGRUND 5A, GARÐABÆ. Opið hús í dag frá kl 14-16.
Sérstaklega skemmtileg íveruíbúð með glæsilegu útsýni. Vönduð 125 fm 3ja
herbergja íbúð í hringhúsinu Garðabæ. Stór stofa með frábæru útsýni. Snæ-
fellsjökull, Bessastaðir, Arnarnesvogurinn, Seltjarnarnes, Kópavogur, Perlan,
Reykjavík. Forstofa, 2 góð svefnherbergi, gott þvottahús, snyrtilegt eldhús og
baðherbergi. 20 fm skjólgóð einkaverönd þar sem sólar nýtur allan daginn.
Gott einkastæði í lokaðri bílageymslu með inngangi beint inn í íbúð í lokaðri
bílageymslu með inngangi beint inn í íbúð. Hentar fólki sem vill njóta lífsins við
Sjávarsíðuna með Glæsilegu útsýni. VERÐ AÐEINS KR. 19.900.000. BRUNA-
BÓTAMAT KR. 17.975.000.
Þórhallur tekur vel á móti væntanlegum kaupendum í dag frá kl. 14-16.
OPIÐ HÚS - SJÁVARGRUND 5A
OPIÐ HÚS MILLI KL. 14 OG 15
Í SVÖLUÁSI 1A - HF.
Sérlega glæsileg 4ra herbergja endaíbúð á 3. hæð, 105,9 fm. Sérinn-
gangur af svölum. Parket og flísar á gólfum. Kirsuberjainnréttingar.
Glæsilegt baðherbergi, baðkar með sturtuaðstöðu. Þvottahús í íbúð.
Frábært útsýni og góðar svalir. Stutt í skóla, klætt fjölbýli. Verð 16,9 millj.
Gunnar Ólason sölufulltrúi Akkurat tekur á móti þér.
Gsm 694 9900
Sími 594 5000 - Fax 594 5001
Lynghálsi 4//110 Reykjavík//Lögg. fasteignasali Halla Unnur Helgadóttir
Glæsilegt 170 fm pallabyggt
raðhús á tveimur hæðum með
innb. 24 fm bílskúr. Neðri hæðin
skiptist í anddyri, hol, eldhús
með fallegri kirsuberjainnrétt-
ingu og tvö herbergi. Baðher-
bergi flísal. og með innr. Þvotta-
hús með innr. og innangengt í
flísal. bílskúr. Á efri hæð eru 2 stór svefnherb. og rúmg. sjón-
varpshol. Bomanite-stéttar og bílaplan. Glæsileg eign á eftirsótt-
um stað. Verð 26,9 millj.
Eignin verður til sýnis í dag, sunnudag, frá kl. 14-16
OPIÐ HÚS - VIÐARÁS 45
SÍMI 5 900 800
Suðurlandsbraut 54,
við Faxafen, 108 Reykjavík,
sími 568 2444, fax 568 2446.
Ingileifur Einarsson, lögg. fasteignasali.
Til sölu er 216 fm verslunarhúsnæði á besta stað í Hamraborginni í Kópa-
vogi. Um er að ræða einstaklega bjart húsnæði með mjög stórum glugg-
um, sem blasa við umferð á svæðinu.
Frekari upplýsingar veitir Ingileifur Einarsson lgf.
EINSTAKT TÆKIFÆRI
ÉG VIL byrja á því að þakka Ara
Trausta fyrir fróðlega grein um
ferða- og umhverfismál hér í Morg-
unblaðinu 30. ágúst síðastliðinn. Í
greininni vakti hann athygli á þeim
vanda sem vélhjólaíþróttamenn
standa frammi fyrir, en
það er óábyrgur akstur
fámenns hóps.
Innan vélhjóla-
íþróttageirans eru
starfræktir klúbbar
sem vinna að fram-
gangi íþróttarinnar.
Vélhjólaíþróttaklúbb-
urinn (VÍK) er þeirra
stærstur og hefur í 26
ár barist fyrir því að fá
viðunandi og varanlega
æfingaaðstöðu fyrir fé-
lagsmenn sína. Þrauta-
ganga stjórnarmeðlima
í þessum málum hefur
verið þyrnum stráð og oftar en ekki
er talað fyrir daufum eyrum þegar
sjónarmið klúbbsins hafa verið
kynnt. Á síðasta ári fékk félagið þó
úthlutað svæði til afnota sem nýtist
aðeins hópi hjólamanna sem æfa og
keppa í motocrossi. Á sama tíma hafa
tilraunir félagsins til að fá úthlutað
svæði þar sem hægt væri að stunda
svokallaðan þolakstur (enduro) í
náttúrulegu landslagi ekki borið ár-
angur. Aukin umferð mótorhjóla er
því að hluta til afleiðing aðstöðu-
leysis.
Síðan umræða um utanvegaakstur
mótorhjóla fór af stað hefur það sýnt
sig að langflest mótorhjólafólk for-
dæmir slíkt sem og annan óábyrgan
akstur. Samstaða í okkar hópi er
mikil og ljóst að við ætlum ekki að
láta langan tíma líða þar til svona
hegðun heyrir sögunni til. Ég held að
allir þeir sem eiga og nota torfæru-
vélhjól séu sammála um að glæfra-
legur og ólöglegur akstur vélhjóla á
göngustígum í borgum og bæjum, og
þar með talið göngustíga í Heiðmörk
eins og Ari Trausti nefnir, sé alls
ekki íþróttinni til framdráttar. VÍK
fordæmir því slíka hegðun.
Í grein sinni talar Ari Trausti um
eigendur torfæruvélhjóla og fjór-
hjóla sem kunni ekki að fara með
tækin sín á ábyrgan hátt. Ég geri ráð
fyrir að hér sé vísað til þess að öku-
menn vélhjóla geri sér ekki grein fyr-
ir hvar brúka eigi tækin. Það sem
vélhjólaíþróttamenn gætu túlkað
sem ábyrga landnotkun getur farið
fyrir brjóstið á öðrum útivist-
arhópum. Akstur vélhjóla á ein-
stígum, ruddum af sauðfé eða hófum
hesta gæti talist til ábyrgrar land-
nýtingar af einhverjum
iðkendum íþrótt-
arinnar, því ekki er ver-
ið að búa til ný för,
heldur nýta þau sem
fyrir eru. Á hinn bóginn
er stefnulaus og oft á
tíðum ónauðsynlegur
akstur utan slóða og
einstíga algjörlega
óábyrg landnotkun og
engum til sóma. Þótt
ábyrgð gerenda sé
óumdeilanleg, liggur
ábyrgðin einnig ofar í
stjórnkerfinu. Einhvers
staðar heyrði ég að eft-
ir höfðinu dansi limirnir. Á meðan
bæjarstjórar og skipulagsyfirvöld
sýna ekki vélhjólaíþróttamönnum
skilning á ég bágt með að sjá hvor
sýnir meira ábyrgðarleysi, bæj-
arstjórinn sem neitar að viðurkenna
að íþróttin sé til eða ökumaður vél-
hjóls sem keyrir eftir löngu aflögðum
slóðum. Hingað til hafa beiðnir vél-
hjólaíþróttafólks um æfingarsvæði
fengið dræmar undirtektir hjá yf-
irvöldum og finnst okkur það viðhorf
sýna fádæma ábyrgðarleysi. Hvar
væru íþróttamenn í boltaleikjum ef
ekki væru byggðir upp vellir fyrir
þá? Jú, líklega úti á götu eða á bíla-
stæðum. Við erum líka íþróttamenn,
en á hrakhólum.
Á Reykjanesi ríkti stríðsástand
um allnokkurn tíma og voru torfæru-
vélhjólaiðkenndur hraktir frá ósam-
þykktum æfingasvæðum á láglendi
og upp til fjalla. Þetta hefur valdið
því að Sveifluhálsinn og svæðið þar í
kring er að verða mjög illa farið af
völdum vélhjóla. Margt af því sem
þar er að gerast er smánarblettur á
sportið. Það er umhugsunarvert að á
sama tíma og ný spólför myndast í
hlíðum Sveifluhálsins er lokaður að-
gangur fyrir æfingar hjólamanna í
gamalli sandnámu Vegagerðarinnar
við Djúpavatnsleið. Gengið var hart
fram í þessu máli af hálfu löggjafans
og sektarbeitingum beitt gegn
íþróttamönnum í leit að æfing-
arsvæði.
Ari Trausti bendir réttilega á að
torfærutækjaeign landsmanna hafi
aukist. Að sama skapi fjölgar þeim
sem stunda útiveru almennt. Göngu-
fólk á grófbotna skóm sækist í fjöll
og skóglendi höfuðborgarsvæðisins
sem kallar á framkvæmdir sem spilla
landsvæði sem áður var óspillt. Til að
koma til móts við þennan útivist-
arhóp eru lagðir göngustígar og jafn-
vel malbikuð bílastæði. Aðrir útivist-
arhópar virðast hins vegar ekki njóta
sömu velvildar þegar kemur að að-
stöðumálum, eins og áratugalöng
barátta Vélhjólaíþróttaklúbbsins
sannar.
Núna í vor fylltist mælir þeirra
sem telja sig stunda ábyrgan akstur
á vélhjólum og af illri nauðsyn var
stofnuð umhverfisnefnd á vegum
VÍK. Þessi nefnd hefur verið starf-
andi nú í nokkra mánuði og á þessum
stutta tíma hefur hún unnið að for-
vörnum og reynt að fá félagsmenn og
aðra til að temja sér umhverf-
isvænan akstur. Einnig hefur verið
rekinn harður áróður fyrir bættri
umgengni á vef félagsins, motocross-
.is. Það er mat nefndarmanna að
ávinningur af þessu starfi muni skila
sér á nokkrum árum, en þangað til
verður unnið jafnt og þétt að for-
vörnum og uppbyggilegum áróðri.
Ég vona að þessi grein sýni Ara
Trausta að okkur stendur alls ekki á
sama um einstök strákapör óupp-
lýstra félaga okkar. Slóðar og ein-
stígar sem við ökum á eru okkur
jafnmikilvægir og gott samstarf við
aðra útivistarhópa. Við bjóðum því
Ara Trausta velkominn í hópinn.
Taka skýra afstöðu
til landsskemmda
Jakob Þór Guðbjartsson skrifar
um vélhjólaíþróttamenn ’Slóðar og einstígarsem við ökum á eru okk-
ur jafnmikilvægir og
gott samstarf við aðra
útivistarhópa.‘
Jakob Þór
Guðbjartsson
Höfundur er nefndarmaður í
umhverfisnefnd Vélhjólaíþrótta-
klúbbsins.