Morgunblaðið - 12.09.2004, Blaðsíða 42
MINNINGAR
42 SUNNUDAGUR 12. SEPTEMBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Blómastofa Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Opið til kl. 19 öll kvöld
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
ÚTFARARSTOFA
HAFNARFJARÐAR
Flatahrauni 5A, sími 565 5892
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Símar 581 3300 - 896 8242
Allan sólarhringinn - Áratuga reynsla
Suðurhlíð 35 — Fossvogi — www.utforin.is
Sverrir Olsen,
útfararstjóri.
Sverrir Einarsson,
útfararstjóri.
Kistur - Krossar
Prestur - Kirkja
Kistulagning
Blóm - Fáni
Val á sálmum
Tónlistarfólk
Sálmaskrá
Tilk. í fjölmiðla
Erfisdrykkja
Gestabók
Legstaður
Flutningur kistu á
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís Valbjarnardóttir,
útfararstjóri.
milli landa og
landshluta
Landsbyggðar-
þjónusta
Baldur Frederiksen,
útfararstjóri.
Guðmundur Þór
Gíslason,
útfararstjóri.
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Önnumst alla þætti útfararinnar
Þegar andlát ber að höndum
Arnór L. Pálsson
framkvæmdastjóri
Ísleifur Jónsson
útfararstjóri
Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Svafar Magnússon
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir
útfararþjónusta
Guðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
Halldór Ólafsson
útfararþjónusta
Ellert Ingason
útfararþjónusta
Kær tengdafaðir minn, Gunnar G.
Schram, kvaddi á síðsumarkvöldi
eins og þau gerast fegurst, umvafinn
ástvinum sínum. Þar er genginn góð-
ur drengur, sem hafði ljúfa návist.
Gunnar var fyrirmannlegur maður,
góðum gáfum gæddur og sannur
herramaður.
Hann kvæntist einkar glæsilegri
konu, Elísu Steinunni Jónsdóttur,
ættaðri af Snæfellsnesinu. Vöktu þau
athygli hvar sem þau komu.
Nú þegar söknuður og sorg ríkja í
fjölskyldunni er gott að eiga góðar
minningar til að orna sér við. Gunnar
fylgdist með námi og tómstundum
barnabarnanna af heilum hug, gladd-
ist yfir góðu gengi þeirra í skólanum
og ekki síst þegar þau stóðu sig vel
fyrir hönd KR, en hann var mikill
KR-ingur eins og hann átti kyn til.
Þegar við hjónin hófum endurbæt-
ur á gamla ættarhúsinu við Stýri-
mannastíginn fylgdist Gunnar með af
áhuga og hvatti okkur áfram með
ráðum og dáð.
Á hátíðisdögum í fjölskyldunni
hélt Gunnar jafnan bráðskemmtileg-
ar og kærleiksríkar ræður sem gerðu
daginn enn hátíðlegri og eftirminni-
legri.
Ég minnist þess þegar við Jón
Gunnar bjuggum í sumarbústað við
Sogið einn vetur, mikinn snjóavetur,
þá komu Gunnar og Elísa í matarboð
til okkar um páskana og við urðum að
selflytja þau á vélsleða niður í bústað,
hrímþokan stirndi á birkið í tungl-
skininu og rjúpurnar vöppuðu í
kringum bústaðinn. Þetta var einkar
skemmmtileg og kær stund, sveipuð
ævintýraljóma.
Til gamans má geta þess að for-
feður Gunnars áttu rætur í minni
sveit, Grímsnesinu. Langafi hans,
Kristján Gynther Schram húsasmið-
ur, og langamma, Hallbjörg Guð-
mundsdóttir ljósmóðir, bjuggu í Önd-
verðarnesi á árunum 1860–1870.
Sonur þeirra, Ellert Kristófer
Schram, skipstjóri í Reykjavík, gaf
veglega peningaupphæð árið 1943 til
minningar um foreldra sína sem
skyldi notuð til þess að stuðla að
skógrækt í Grímsnesinu til prýðis og
nytsemdar. Nú eiga þessi hjón af-
komendur sem eiga rætur í Gríms-
nesi og vonandi vex þar upp fagur
skógarlundur sem heldur uppi minn-
ingu þessara forfeðra þeirra.
Ég kveð vin minn Gunnar G.
Schram með virðingu og þakklæti og
bið ástvinum hans öllum Guðs bless-
unar.
Laufey Böðvarsdóttir.
Mér stendur enn fyrir hugskots-
sjónum ljóslifandi sú minning er ég
sá töffarann Gunnar G. Schram í
fyrsta sinn. Ég var ein heima um 11–
12 ára gömul og nýkomin úr sveitinni
þegar dyrabjöllunni var hringt og
gegnum glerið sá ég að úti fyrir stóð
stór maður. Þar sem þetta var síðla
kvölds var ég ekki viss um hvort ég
ætti að þora að opna, sem ég afréð þó
að gera, enda bandarískir sjónvarps-
þættir ekki farnir að móta æsku
landsins á þessum tímum, og úti fyrir
stóð þessi líka hái maður sem mér
fannst vera hæsti maður sem ég
hafði augum litið og spurði um for-
eldra mína og Elísu. Hann reyndi
eins og hann gat að hafa upp úr mér
hvert fólkið hafði farið, en ég var nú
ekki á því að þessi langintes fiskaði
það upp úr mér. Daginn eftir var mér
mikið niðri fyrir að segja foreldrum
mínum frá þessum stóra manni sem
GUNNAR G.
SCHRAM
✝ Gunnar G.Schram, laga-
prófessor og fyrr-
verandi alþingismað-
ur, fæddist á Akur-
eyri 20. febrúar
1931. Hann lést
sunnudaginn 29.
ágúst síðastliðinn á
líknardeild Land-
spítala á Landakoti
og fór útför hans
fram frá Dómkirkj-
unni í Reykjavík 7.
september.
hafði stækkað til muna
um nóttina í huga mér.
Sá ég þá að þau litu
kankvís hvort á annað
og sögðu mér að þetta
myndi líklega hafa ver-
ið vinur Elísu frænku.
Ekki leið á löngu þar til
ég fór að merkja að ým-
islegt hafði skeð meðan
ég var í sveitinni því
ekki var hægt að hreyfa
sig nema þessi maður
væri á sveimi í ná-
munda við frænku mína
og ekki laust við að ég
yrði smáafbrýðisöm að
þurfa að deilda athygli hennar með
þessum glæsimanni. Ég verð þó að
játa að mér fannst þau vera glæsilegt
par og var ég ekki lítið hrifin þegar
þau trúlofuðu sig og ekki laust við að
mér fyndist vera svolítill „Holly-
wood-glamour“ yfir þessu pari. Mað-
urinn var nú einu sinni frægur og
hafði lesið söguna „Með kveðju frá
Gregory“ í útvarpinu, og Elísa sýnt
föt í útlöndum, gat maður staðið öllu
nær fræga fólkinu á þessum tíma!
Afa fannst að vísu hann ekki vera
mikill bóndi í sér, þið sem þekktuð
Gunnar getið kannski ímyndað ykk-
ur Gunnar með hrífu úti á túni að
gera galta. Nei, það verður að segjast
að galta- og sátugerð var ekki hans
sterkasta hlið. Þá reyndi afi hann í
kunnáttu í lögfræði og stikaði með
hann að skurði sem bóndinn á næsta
bæ hafði látið grafa á milli jarðanna
og spurði hann hvort það væri ekki
augljóst að maðurinn hefði farið inn á
sitt land. Gunnari, sem ekki var enn
útskrifaður úr lagadeild, vafðist
tunga um tönn og sagði málið ekki al-
veg liggja ljóst fyrir, eins og sönnum
lögfræðingi sæmir, en við þessi um-
mæli gaf afi honum falleinkunn fyrir
lögfræðikunnáttu en amma sagði að
það væri allt í lagi því hann hefði svo
ljómandi fallega rödd og væri svo
áheyrilegur í útvarpi. Þar með sam-
þykktu þau ráðahaginn og Elísa og
Gunnar urðu hjón. Seinna tóku við
miklir gleðitímar með þeim hjónum
og börnum þeirra enda voru þau
hjónin bæði félagslynd og mann-
blendin. Gunnar var mikill og góður
fjölskyldumaður og dró aldrei af sér
að hjálpa venslamönnum ef á þurfti
að halda.
Það var ekki amalegt að eiga
Gunnar að vini, svo fróður sem hann
var, mannglöggur svo af bar og með
ættartölu manna á hreinu langt aftur
í ættir. Mikið var oft skemmtilegt hjá
okkur hjónunum í gegnum árin og
mikið var hlegið.
Ég átti síðan kost á því að vinna
með Gunnari í háskólanum í 17 ár,
samstarf sem aldrei bar skugga á,
hann sem prófessor, en ég á stjórn-
sýslusviði. Margs er að minnast frá
þessum langa samstarfstíma. Það
var ljúft að fylgjast með Gunnari sem
kennara og sjá hve nemendur voru
hrifnir af honum. Vildi hann ávallt
greiða götu þeirra sem best hann gat.
Ég held að ekki verði á neinn hallað
þó að ég segi að hann hafi verið
manna duglegastur við að skrifa
meðmælabréf fyrir fyrrverandi nem-
endur sína, svo allir sem einn komust
í framhaldsnám erlendis með þeim
góðu ummælum sem hann hafði látið
falla um þá.
Genginn er af sviðinu glæsilegur
maður og verður hans sárt saknað af
öllum sem til hans þekktu. Hvíl í friði,
gamli vinur.
Ástvinum öllum biðjum við fjöl-
skyldan Guðs blessunar.
Ásta Edda og Hinrik.
Genginn er góður vinur, lærifaðir
og samverkamaður um tæpra
tveggja áratuga skeið, dr. Gunnar G.
Schram, fyrrum prófessor við laga-
deild Háskóla Íslands.
Ferskir vindar tóku að leika um
sali Lögbergs, þegar Gunnar réðst til
starfa við lagadeild. Hann hafði áður
numið við virtar erlendar mennta-
stofnanir og aflað sér reynslu á er-
lendum vettvangi í stöfum fyrir ís-
lensku utanríkisþjónustuna, og bar
með sér, þegar heim kom, andblæ
þeirrar menningar, sem hafði nært
hann á erlendri grundu. Hann var að
erlendri fyrirmynd frjálslegri í sam-
skiptum við nemendur en áður hafði
tíðkast við lagadeild og óþreytandi
við að koma íslenskri lögfræði á blað
með lögvísindum annarra þjóða.
Hann hvatti nemendur sína og lög-
fræðinga almennt óspart til að leita
út fyrir túngarðinn í þeim efnum,
enda mikill talsmaður alþjóðlegrar
samvinnu og samstarfs á sviði lög-
fræðinnar. Þá var hann ötull tals-
maður samstarfs ólíkra fræðigreina
um sameiginlega snertifleti, svo sem
aðild hans að stofnun og rekstri ým-
issa þverfaglegra rannsóknarstofn-
ana Háskóla Íslands ber með sér.
Helstu kennslugreinar Gunnars
við lagadeild voru stjórnskipunar-
réttur ásamt þjóðarétti og fleiri
skyldum greinum. Gunnar gerði sér
betur en flestir aðrir grein fyrir þýð-
ingu þjóðaréttarins í samskiptum Ís-
lands við erlend ríki og hóf þá fræði-
grein til vegs og virðingar við
lagadeild.
Stuðlaði hann með því, ásamt
starfsmönnum íslensku utanríkis-
þjónustunnar, að gera þjóðréttar-
reglurnar að virku tæki í baráttu Ís-
lendinga við ýmsar erlendar þjóðir
fyrir lífshagsmunamálum sínum.
Hann naut trausts og virðingar
fræðimanna á þessu sviði og var eft-
irsóttur fyrirlesari við erlenda há-
skóla, einkum á sviði hafréttar. Þá
var Gunnar einlægur talsmaður fyrir
verndun íslenskrar náttúru, hann
gerðist frumkvöðull í hópi íslenskra
fræðimanna við ritun greina og bóka
um umhverfisrétt og leiddi þá grein
inn í fræðikerfi íslenskrar lögfræði,
þar sem hún gegnir nú æ þýðingar-
meira hlutverki.
Sem fyrirlesari var Gunnar G.
Schram einstaklega áheyrilegur.
Hann hafði hljómmikla og fallega
rödd, var skýrmæltur og skemmti-
legur og setti kennsluefnið fram á
greinargóðan og skipulegan hátt.
Hann var gæddur góðri kímnigáfu,
var orðheppinn í meira lagi, og nem-
endur hans minnast hnyttinna til-
svara úr kennslustundum. Mál sitt
skýrði hann gjarnan með dæmum úr
framkvæmdinni og naut þar starfs-
reynslu sinnar út utanríkisþjónust-
unni og frá Alþingi, en þar átti hann
sæti um tíma. Minnist ég þess, þegar
einn nemenda Gunnars, sem þá var
að hefja nám í þjóðarétti undir hand-
leiðslu Gunnars á síðasta námsári,
sagði eitt sinn við mig, að nú þætti
sér loksins gaman að lesa lögfræði.
Gunnar G. Schram var glæsimenni
svo af bar, stórhuga, áræðinn og
djarfur í flestu, sem hann tók sér fyr-
ir hendur. Hann hafði hlýja og þægi-
lega návist, kímnin var sjaldan langt
undan, og góður og skemmtilegur fé-
lagi var hann á vinnustað. Það var
jafnan glatt á hjalla þar sem Gunnar
var.
Um leið og ég þakka Gunnari sam-
fylgdina, færi ég fjölskyldu hans og
aðstandendum öllum samúðarkveðj-
ur.
Þorgeir Örlygsson.
Kveðja frá
Golfklúbbnum Dalbúa
Félagar í Golfklúbbnum Dalbúa
senda Gunnari G. Schram hinstu
kveðjur og þakklæti fyrir gæfuríkt
og ósérhlífið starf fyrir klúbbinn.
Gunnar G. Schram var formaður
Golfklúbbsins Dalbúa frá stofnun
klúbbsins 1989 og var formaður í ell-
efu ár.
Gunnar gekk til allra starfa fyrir
klúbbinn jafnt og gilti þá einu hvort
um var að ræða stjórnunarstörf í
klúbbnum eða erfiða jarðvinnu við að
byggja upp golfvöll. Skógrækt var
honum hugleikin og var hann þar
stórhuga sem í öðru. Gunnari var það
eðlislægt að hugsa stórt og með
bjartsýnina eina að vopni réðst hann
til atlögu við þau verkefni sem fyrir
lágu. Þótt golfklúbburinn væri smár í
sniðum og þröngt sniðinn stakkur
voru markmið eða hugsun Gunnars
það aldrei og ekkert ómögulegt í
hans huga.
Við sendum frú Elísu og fjölskyldu
innilegar samúðarkveðjur á þessari
sorgarstund.
Stjórn Golfklúbbsins Dalbúa.