Morgunblaðið - 22.09.2004, Page 21
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 22. SEPTEMBER 2004 21
ALDARMINNING
OSRAM flúrperur á
alla vinnustaði
Jóhann Ólafsson & Co Sundaborg, Johan Rönning Sundaborg/Akureyri,
Rekstrarvörur, Osram Perubúðir: Árvirkinn Selfossi, Faxi Vestmannaeyjum,
R.Ó. Rafbúð Reykjanesbæ, Glitnir Borgarnesi, Rafbúðin Hafnarfirði,
G.H. Ljós Garðabæ, Þristur Ísafirði, Ljósgjafinn Akureyri, S.G. Egilsstöðum,
Lónið Höfn, Straumur Ísafirði, Víkurraf Húsavík, Vírnet Borgarnesi.
Rafverkstæði Árna Elíssonar Reyðarfirði.
Í SEPTEMBER í fyrra var nefnd
barnabarna Línu sett á laggirnar til
að halda ættar- og niðjamót í sumar.
Ekki komu margir staðir til greina
sem gætu með góðu móti tekið á
móti svo stórum hóp. Ákveðið var að
semja við Edduhótelið að Laugum í
Sælingsdal, um helgina 13. til 15.
ágúst.
Gerð var
heimasíðan
www.linadal-
ros.tk með upp-
lýsingum um ætt-
armótið. Þessi
heimasíða verður
í notkun áfram.
Margvíslegt
hæfileikafólk
finnst í svo fjöl-
mennri ætt, og var m.a. stofnuð
hljómsveit sem hélt nokkrar æfing-
ar í vetur, og búseta á Ísafirði kom
ekki í veg fyrir að menn mættu á æf-
ingar í Reykjavík.
Nefndin yfirfór og uppfærði
niðjatalið ásamt kennitölum þeirra
og tengdafólksins, og gaf út í bók,
þar sem síðasti afkomandinn bættist
við hinn 7. ágúst sl. (Og einn bættist
við 28. ágúst.)
Á föstudagskvöldi, í blíðskap-
arveðri, kom hver bílfarmurinn eftir
annan af brosandi fólki á stæðið ut-
an við hótelið að Laugum, og allir
föðmuðust og kysstust, og alltaf
bættist við. Útlendingar sem voru að
bisa við hjólin sín utan við hótelið,
urðu undrandi á svipinn, og skildu
ekkert í þessu fólki.
Allir fengu þau herbergi sem um
var beðið, og allt gekk einstaklega
vel og ljúflega. Tjaldstæðið fylltist
af tjöldum, tjaldvögnum og hús-
bílum, og kveikt var í stóru grilli og
mörgum minni. Afhent voru barm-
merki með tíu litum, sínum lit fyrir
hvern hóp. Formleg setning og
brekkusöngur fór svo fram við tjald-
stæðið, og einlægur fögnuður og
vinátta ríkti hvarvetna.
Á laugardag kl. 8 til 10 voru
spjöld með fjölskyldumyndum
hengd upp í íþróttahúsinu.
Kl. 11 fór fram helgistund í
brekkunni við tjaldstæðin. Séra El-
ínborg Sturludóttir, prestur í
Grundarfirði, sem er tengdadóttir
eins af sonum Línu Dalrósar, minnt-
ist ættmóðurinnar, látinna manna
hennar og ástvina úr fjölskyldunni.
Öllum kom saman um að þetta var
einstaklega hugljúf og falleg athöfn.
Eftir hádegið fór fram íþrótta-
keppni. Tíu lið tóku þátt í keppninni,
og var keppt í ýmsum skrautlegum
og fjölbreyttum greinum. Mikill
áhugi var á keppninni, sem sjá má af
því að einn tveggja ára vildi ólmur
keppa í pokahlaupinu, og stóð sig
vel, og þegar halla tók á eitt liðið í
reiptoginu, bættist ein tæplega 75
ára amman í hópinn og bjargaði
málinu. Allir höfðu mikla ánægju af
þessari spennandi keppni, og ekki
dró úr ánægjunni, þegar dómnefnd-
in tilkynnti úrslitin, því liðin voru
það jöfn, að allir fengu glæsileg
fyrstu verðlaun, og enginn tapaði!
Þrátt fyrir harða og gáskafulla
íþróttakeppni allra aldurshópa,
þurfti ekki að nota nema einn lítinn
plástur á lítið hné, og það var kvöld-
ið áður.
Sundlaugin gerði sitt til að auka
enn á ánægju dagsins, því margir
notuðu sér „Kanarí“-hitann og blíð-
una við laugina. Eini ókosturinn var,
að geta ekki verið nema á einum
stað í einu, því alls staðar var svo
gaman.
Um kvöldið var sameiginlegt
borðhald í íþróttahúsinu, hlaðborð
fyrir á þriðja hundrað manns. Marg-
ir höfðu orð á, hve fljótt og greið-
lega gekk að afgreiða matinn, og
hvað hann var mikill, fjölbreyttur og
góður. Allt starfsfólkið að Laugum,
á hótelinu, sundlauginni og alls stað-
ar, var svo einstaklega almennilegt
og allt gekk án minnstu vandamála.
Hljómsveitin var búin að koma
sínum tækjum fyrir á senunni og á
meðan veislan stóð yfir, kom í ljós
hvað margvíslegir hæfileikar búa í
afkomendum og tengdafólki Línu
Dalrósar, því það var stanslaust
heimatilbúið skemmtiefni í gangi
allan tímann, og allir velkomnir á
sviðið. Börnin létu ekki sitt eftir
liggja, því m.a. spiluðu þau á þver-
flautu og trompet, auk þess sem
einn átta ára snáði söng allt íslenska
Evrovison lagið á ensku, án undir-
leiks, við mikinn fögnuð allra og
mest undrandi urðu foreldrar hans,
því þau vissu ekki að hann kynni
þetta.
Síðan tók hljómsveitin við, og það
var erfitt að trúa því að aðeins sumir
hljómsveitarmanna höfðu nokkrum
sinnum æft saman. Ekkert trommu-
sett var á staðnum, en bætt var úr
því með majonesfötu, pottum og
hnífum, og einn færasti trommuleik-
ari landsins (sem auðvitað er í ætt-
inni), náði ótrúlega góðum hljómum
út úr því. Og enginn skortur var á
söngfólki með hljómsveitinni. Það
var stanslaust fjör til kl. 3, og hljóm-
sveitin tók aldrei neina „pásu“ allan
tímann.
Á sunnudagsmorgun, í áfram-
haldandi sól og blíðu, var farið í
gönguferð á Tungustapa og sagðar
álfasögur um hann. Um hádegi var
samkomunni slitið og dreifðist ættin
aftur um allt land, og víðar, því tveir
frændurnir fóru strax um morg-
uninn, annar mætti til starfa í
Þýskalandi morguninn eftir, og
hinn, sem kom frá Atlanta í Banda-
ríkjunum, mætti þar aftur í vinnu á
mánudagsmorgni.
Edduhótelið að Laugum í Sæ-
lingsdal er einstaklega góður staður
fyrir samkomur eins og þessa, sem
er mjög jákvæður og sérstakur þátt-
ur í þjóðlífinu.
Ég veit að ég mæli fyrir munn
allra mótsgesta, yngri sem eldri,
þegar ég flyt öllu starfsfólki hótels-
ins og sundlaugarinnar innilegasta
þakklæti fyrir frábæra þjónustu við
allan þennan stóra hóp. Hún var á
allan hátt til fyrirmyndar. Mér tókst
aðeins að líta inn á byggðasafnið, og
það er vissulega þess virði að skoða
það í góðu næði. Hún stóð sig vel,
undirbúningsnefndin. Bæði börn og
fullorðnir sögðust aldrei hafa
skemmt sér svona vel, og spurðu
hvenær ætti að mæta næst. Ekki féll
einn einasti skuggi á þessa fjöl-
mennu samkomu sem var haldin í
tilefni hundrað ára minningar,
þakklætis og virðingar Línu Dalrós-
ar Gísladóttur í Bolungarvík. Svo
sannarlega ríkti hennar andi yfir
öllum þessum fagnaðarfundi.
Ættarmót að Laugum í Sælingsdal
Lína Dalrós með börnum sínum og tengdabörnum 7. apríl 1968. Standandi: Kristján Pálsson, Kristinn Finn-
bogason, Sigurvin Jónsson, Halldóra Guðbjörnsdóttir, Jóhannes Guðjónsson, Elsa Friðriksdóttir, Óskar Jóhanns-
son, Elsa D. Gestsdóttir, Jóhann Líndal Jóhannsson, Ingibergur Jensen, Herbert Jónsson, Sveinn Viðar Jónsson,
Gyða Antoníusdóttir, Gísli Jóhannsson. Sitjandi: Guðmunda Jóhannsdóttir, Guðbjörg Jóhannsdóttir, Áslaug Jó-
hannsdóttir, Lína Dalrós, Alda Jónsdóttir, Steinunn Felixdóttir, Auður Vésteinsdóttir.
Óskar Jóhannsson
Árið 1985. Lína Dalrós ásamt seinni manni sínum og öllum börnum sínum.
Sveinn Viðar Jónsson, Sigurvin Jónsson, Herbert Jónsson, Jón Ásgeir Jóns-
son, Guðbjörg Jóhannsdóttir, Lína Dalrós, Alda Jónsdóttir, Áslaug Jó-
hannsdóttir, Guðmunda Jóhannsdóttir, Gísli Jóhannsson, Jóhann Líndal
Jóhannsson, Óskar Jóhannsson. Herbert og Gísli eru látnir.
Lína Dalrós, 28 ára ekkja, með 6 börn. Óskar, 4 ára, Gísli, 8 ára, Guðbjörg,
5 ára, Jóhann Líndal, 2 ára, Guðmunda, 11 ára, Áslaug, 3 ára.
Lína Dalrós var fædd í Tröð í
Bolungarvík. Frá níu daga aldri var
hún alin upp hjá frændfólki sínu á
Geirastöðum í Syðridal. Faðir henn-
ar Gísli „skáldi“ sagði að hún væri
rósin sín í dalnum, og af því kom
nafnið.
Lína bjó í Bolungarvík alla sína
tíð. Hún andaðist 14. desember
1997, níutíu og þriggja ára að aldri.
Ung giftist hún Jóhanni Sigurðs-
syni frá Vonarholti í Strandasýslu.
Á árunum 1922 til 1930 eignuðust
þau sjö börn, en misstu eitt á fyrsta
ári. Í ágúst 1932 andaðist Jóhann úr
krabbameini eftir tæplega árs legu
heima. Enginn spítali. Engir pen-
ingar fyrir læknishjálp. Engin von
um bata eftir að sjúkdómurinn var
greindur. Það voru erfiðir tímar hjá
átta manna fjölskyldu í einu her-
bergi og eldhúsi í litla húsinu á
fjörukambinum í Bolungarvík. Lína
varð því ekkja 27 ára gömul með sex
börn, eins til tíu ára.
Seinni maður hennar var Jón Ás-
geir Jónsson sjómaður, og eignuð-
ust þau fjögur börn á árunum 1935
til 1939. Jón Ásgeir andaðist árið
1996.
Eins og fram hefur komið, átti
Lína 10 börn sem upp komust.
Þegar hún andaðist, hafði hún
eignast 240 afkomendur, og voru
225 þeirra á lífi. Hún átti 57 barna-
börn, (og þar af átti ein dóttirin tíu).
Barnabarnabörnin, eða langömmu-
börnin voru 127, og langa-lang-
ömmubörnin voru 45. Aðeins vant-
aði nokkra mánuði upp á að hún lifði
að sjá afkomanda sinn í sjötta lið.
Lína Dalrós var hvorki hávaxin,
né mikil um sig, en orðlögð fyrir
dugnað, og í Einars sögu Guðfinns-
sonar getur hann hennar meðal
sinna bestu starfsmanna. Jóhann,
fyrri maður Línu, sá um lifrar-
bræðsluna fyrir Einar. Þegar hann
var orðinn rúmfastur, seint á árinu
1931, sá hún um rekstur bræðsl-
unnar fram að páskum næsta ár, og
Einar greiddi Jóhanni full laun á
meðan. Hún tók alla vinnu sem
bauðst, og vann stanslaust í frysti-
húsinu í yfir þrjátíu ár, og kunni á
allar vélar og gat farið í hvaða starf
sem var, og unga fólkið, sem vann
með henni, sagði að allir Bolvíking-
ar ættu hana „Ömmu Línu“. Hún
var stálminnug fram á síðasta dag,
og sendi öllum nýjum afkomendum
fallega prjónaðar hosur og vettlinga
til hins síðasta.
Sumarið 1994 komu yfir 170 af-
komendur hennar og makar saman í
Bolungarvík í tilefni 90 ára afmæl-
isins. Við, börnin hennar Línu, sem
öll áttum æskuminningar frá erf-
iðum tímum í Bolungarvík, fundum
þá, og finnum alltaf fyrir einlægri
vináttu allra Bolvíkinga í hennar
garð og alls hennar fólks. Við, niðjar
hennar og makar okkar, erum for-
sjóninni þakklát fyrir að hafa gefið
okkur hana Línu Dalrós, sem í dag,
þegar hún hefði orðið hundrað ára,
hefur eignast 297 afkomendur, eða
rúmlega einn af hverjum þúsund Ís-
lendingum.
Óskar Jóhannsson.
LÍNA DALRÓS
GÍSLADÓTTIR
Lína Dalrós og menn hennar. Jóhann Sigurðsson og Jón Ásgeir Jónsson,
F. 22.9. 1904 – D. 14.12. 1997.
GAGNASAFN
MORGUNBLAÐSINS
mbl.is