Morgunblaðið - 26.10.2004, Síða 21

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 26. OKTÓBER 2004 21
UMRÆÐAN
FYRIR skömmu vígðu Garðbæ-
ingar nýtt íþróttahús sem staðsett
er milli Fjölbrautaskólans og Hofs-
staðaskóla. Húsið er afar glæsilegt
og búið tilheyrandi útbúnaði. Það er
svo stórt að það rúmar
tvo handknatt-
leiksvelli, litla kennslu-
sundlaug, tækjasal,
veitingasal og aðstöðu
til félagsstarfs. Það
mun nýtast vel nem-
endum nefndra skóla
og íþróttaiðkendum,
eldri sem yngri. Húsið
gerbreytir aðstöðu til
íþróttaiðkana í bænum
Vígsla þess var því
fagnaðarstund.
Nokkru áður hafði
Garðabær vígt mynd-
arlega aðstöðu fyrir
knattspyrnuíþróttina,
hvorki meira né minna
en fjóra nýja gervi-
grasvelli, áhorf-
endastúku og vall-
arhús. Uppbygging
golfvallar GKG gengur
vel fyrir sig með góðum
stuðningi bæjarstjórna
Kópavogs og Garða-
bæjar. Það er því full
ástæða til að hrósa
bæjarstjórn Garða-
bæjar fyrir stórhug í
uppbyggingu íþrótta-
mannvirkja í bænum
að undanförnu.
Mikill íþróttaáhugi
sjálfstæðismanna
Erling Ásgeirsson, formaður bæj-
arráðs Garðabæjar, segir frá vígslu
íþróttahússins og þróun íþróttamála
í Garðabæ undanfarin ár í grein í
Mbl. 12. okt. sl. Segir hann þar að
fyrir síðustu kosningar (2002) hafi
sjálfstæðismenn lagt áherslu á mikla
uppbyggingu íþrótta- og æskulýðs-
starfs. Ennfremur að þá hafi verið
talað um að setja íþróttirnar í fyrsta
sæti en mikil uppbygging á sviði
grunnskóla og leikskóla hefði verið
forgangsverkefni um nokkurt skeið.
Nú tveimur árum síðar séu efnd-
irnar komnar í ljós. Það er sannast
sagna að sjálfstæðismenn í Garðabæ
hafa sýnt íþróttum mikinn áhuga.
Þeir hafa haft forystu um uppbygg-
ingu íþróttamannvirkja og stutt
íþróttastarfið í bænum duglega.
Stærsta íþróttafélag bæjarins,
Stjarnan, hefur t.d. um skeið,
kannski alla tíð, notið velvildar sjálf-
stæðismanna.
Löng bið
En sjálfstæðismenn í Garðabæ eru
ekki þeir einu sem áhuga hafa á
íþróttamálum í bænum. Bæjarbúar
fylgjast grannt með og í bæj-
arstjórninni hafa andstöðuflokkar
sjálfstæðismanna ekki legið á liði
sínu. Fulltrúar þeirra hafa knúið á
framkvæmdir og lagt
fram fjölmargar til-
lögur. Það voru t.d.
bæjarfulltrúar Sam-
fylkingarinnar sem
lögðust á sveif með for-
eldrafélagi Hofs-
staðaskóla þegar það
hvatti til þess að ný
sundlaug yrði byggð í
Garðabæ. Það er
heldur ekki ástæða til
að gleyma því að nem-
endur áðurnefndra
skóla hafa beðið eftir
íþróttasölunum og
sundlauginni í mörg ár.
Fyrir löngu átti húsið
að vera risið svo hægt
væri að sinna
íþróttakennslu við
skólana í samræmi við
námskrá og stuðla að
meiri íþróttaiðkun í
bænum. Fyrir kosn-
ingarnar 1998 sögðu
sjálfstæðismenn að
þörfin fyrir nýtt
íþróttahús í bænum
væri orðin aðkallandi.
Þeir lofuðu Garðbæ-
ingum þá að reisa hús-
ið á komandi kjör-
tímabili og létu í það
skína að það yrði tekið í notkun árið
2001! Það stóðst ekki og árin liðu!
Þegar loksins var hafist handa gekk
smíði hússins vel og fljótt fyrir sig.
Gildir því nú sem endranær: Betra
seint en aldrei!
Betra seint
en aldrei
Ingimar Jónsson skrifar
um uppbyggingu íþrótta-
mannvirkja
Ingimar Jónsson
’Það er því fullástæða til að
hrósa bæjar-
stjórn Garða-
bæjar fyrir stór-
hug í uppbygg-
ingu íþrótta-
mannvirkja í
bænum að und-
anförnu.‘
Höfundur er íþróttafræðingur
og býr í Garðabæ.
ð
HÉR GEFUR að líta sannar
heimildir um tilurð stærstu mis-
taka Íslandssögunnar frá upphafi
sem er kvótakerfi í sjávarútvegi.
Hinn ágæti maður Steingrímur
Hermannsson getur
vottað áhyggjur und-
irritaðs af vinnu-
brögðum verk-
efnalausra síldarbáta
sem voru að vinna
náttúruspjöll inni á
Þistilfirði uppi við
landsteina í sjáv-
arútvegsráðherratíð
hans. Dauður smá-
fiskur flaut þá um all-
an Þistilfjörð. Und-
irritaður fór gagngert
suður til að vara þá-
verandi sjávarútvegs-
ráðherra Steingrím
við vinnubrögðum þessum. Það
var svo veturinn 1979 sem und-
irritaður hóf pistlaskrif um sjáv-
arútvegsmál, um svipað leyti hefur
áformið um yfirtöku fiskveiði-
lögsögunnar án efa verið að
kvikna hjá höfundasmiðnum sem
nú hefur verið verðlaunaður sem
forsætisráðherra landsins, en er
jafnframt milljarðaeigandi vegna
þess kvótakerfis sem taktfast hef-
ur fært til arðinn af auðlindinni.
Verðlaunaður fyrir hvað?
Góðir Íslendingar. Hann hefur
áorkað því að slá eign sinni og
einkavina sinna á hin sameig-
inlegu fiskimið þjóðarinnar á land-
grunni Íslands. Sem sagt eignað
sér og sínum vildarvinum í pólitík
með vinnu sinni inni á löggjaf-
arsamkundu þjóðarinnar alla veiði
innan 200 mílna lögsögunnar.
Ennfremur hefur honum tekist að
gera óveiddan fisk úr sjó að erfða-
góssi þótt lög mæli svo fyrir að
úthlutaðar aflaheimildir myndi
aldrei neina varanlega eign-
arheimild og það sé ekki lögum
samkvæmt hægt að þinglýsa
lausafé. Þó tekur bankakerfið veð
í fiskimiðunum.
Augljóst er því að lög og ólög
eru blákaldur veruleiki og hvort
tveggja jafnlöglegt því brot á
ólögum varða sviptingu frelsis
(fangelsi.)
Fundurinn forðum daga með
Steingrími ráðherra
Þá lagði undirritaður fram sína
fyrstu tillögu um nýtingu fiskimið-
anna með náttúruvernd og þjóð-
arhagsmuni að leiðarljósi og fór
síðan í kjölfarið að fá hljómgrunn
með greinarskrifum. Þess háttar
var greinilega á skjön við þá eig-
inhagsmunapólitík sem var að
þróast hjá ákveðnum aðilum sem
fóru sínu fram í áföngum á póli-
tískum grunni með setningu
reglugerða og í kjölfarið lagasetn-
ingum. Landsmenn vita nú hvern-
ig komið er varðandi þjóðlífið í
heild, þ.e. byggð-
aröskun, nátt-
úruspjöll, hrun, fiski-
stofna, mismunun
þegnanna, yfirgangur
auðvaldssinna, léns-
herrapot, og svo
framvegis. Undirrit-
aður fullyrðir það að
t.d. hefðu áformin
varðandi nýtingu
sjávarauðlindarinnar
blasað við á viku-
tímabili hefðu orðið
handalögmál á Aust-
urvelli.
Jón Ólafsson
heimspekingur
Hinn 5. okt sl. flutti Jón Ólafsson
erindi á fundi Sagnfræðingafélags
Íslands. Erindið bar yfirskriftina
„Lifað á lyginni“. Jón fullyrðir að
lygi og blekkingar séu órjúf-
anlegur fylgifiskur pólitíkur svo
og hvers konar stríðsreksturs. Því
spyr undirritaður.
Erum við sannkristin þjóð? Upp
úr 1980 fór að bera allalvarlega á
aukinni blekkingu og ósannsögli í
íslenskri pólitík og upp úr 1983
komu fram á sjónarsviðið ein-
staklingar sem beinlínis hófu á
loft taktföst vinnubrögð með svik
og blekkingar að leiðarljósi sem
beinlínis leiddu af sér að það
þurfti að koma úr landi vissum
mönnum og gera þá að sendiherr-
um og þar hafa þeir geymst vel án
þess að slái í þá.
Nú hefir það tekist að skipta
þjóðinni í tvennt. Fátæka og vell-
auðuga. Lagasmíð allt frá því fyrir
gamla sáttmála 1242 þegar Sturl-
ungaöld lauk hefur gert Íslending-
inn auðmjúkan og dómgreind-
arfátækt verkfæri í höndum
pólitískra afla samtímans. Því þarf
íslenska þjóðin sér í lagi stjórn-
arandstaðan að gera sér ljósa
stöðu sína og ábyrgð gagnvart af-
komendum sínum í framtíðinni.
Dægurþras og lagagerðir sem
beinlínis brjóta í bága við al-
mannaheill þarf tafarlaust að af-
leggja. Sérstaka dómnefnd óháðra
manna þarf að skipa til að skoða
lagafrumvörp til að meta innihald
þeirra og til hvers þau geta leitt.
Væri slík nefnd til og hefði verið
til fyrir 20 árum væri til dæmis
ekki til neitt misrétti í sjávar-
útvegsgeiranum. Spurningin er
því í framhaldi af framansögðu.
Væri fækkun þingmanna svo og
efling og vald forsetembættisins
ekki þjóðþrifamál?
Ef staðan væri athuguð er það
dagljóst að staðið hefir verið að
kvótakerfinu af mönnum á staur-
fótum. Undirstöður kerfisins eru
ekki úr varanlegu efni og standast
því ekki úrskurð erlendra dóm-
stóla.
Því er hægt að stokka upp á ný
og gefa rétt á garðann. Það þarf
einfaldlega að innkalla svo sem
unnt er þá 20–40.000 milljarða
sem hafa horfið sporlaust út úr
ríkissjóði í gegnum hina löglegu
svikamyllu ósannsögli og blekk-
inga allt frá árinu 1980.
Árangur að nást
Nú, þegar undirritaður lítur um
öxl, sér hann árangur í nánd eftir
sex sjö, hundruð blaðapistla og
stanslaus sambönd við erlenda
skoðanabræður. Náttúruspjöll
vegna notkunar dreginna veið-
arfæra og trollvirkja heyra brátt
sögunni til. Drög að þingsályktun-
artillögu undirritaðs sem fór inn á
Alþingi Íslendinga í febrúar á sl.
ári og fjallaði um friðun land-
grunnsins innan 50 sjómílna gegn
dregnum veiðarfærum almennt
var þögguð niður af framsókn-
armönnum, s.s. Kristni H. Gunn-
arssyni og Siv Friðleifsdóttur, á
seinasta þingi en umræður fara nú
fram að nýju. Þar með mun ís-
lenskum sjávarútvegi takast að
lifa af þá kollsteypu sem nú blasir
óhjákvæmilega við. Góðir Ís-
lendingar. Staða efnahagslífs
þjóðarinnar er ekki eins björt og
af er látið sem sést einfaldlega á
misréttinu sem við blasir og
fátæktinni sem fjöldi fólks á
Íslandi þarf við að etja. Í þessu
góða landi sem Guð gaf okkur
geta allir verið hamingjusamir og
vel haldnir ef til væri meira af
kærleika og minna af vondri póli-
tík.
Og nú hefur hann verið
verðlaunaður
Garðar H. Björgvinsson
fjallar um kvótakerfið ’Augljóst er því að lögog ólög eru blákaldur
veruleiki og hvort
tveggja jafnlöglegt því
brot á ólögum varða
sviptingu frelsis (fang-
elsi.)‘
Garðar H.
Björgvinsson
Höfundur er útgerðarmaður
og bátasmiður.
MIRALE
Grensásvegi 8
108 Reykjavík
sími: 5171020
Opið:
mán. - föstud.11-18
laugard.11-15
Spennandi
gjafavörur og húsgögn