Sunnudagsblaðið - 06.02.1966, Side 23

girndina munkunum og biskupun-
um lostann.
Vorið 1199 laulc ævi RikharSar.
Hann lét blekkja sig til að gera
úrás á lítinn kastala, og þá fékk
hann ör í hálsinn. Hann lá í sár-
um sínum í tíu daga, meðan kast-
alinn var tekinn og kastalabúar
festir upp, nema sá sem hafði
skotið örinni, sem kom í háls kon-
ungi. Ríkharður skipaði að láta
Sefa honurn grið, en liðsmenn
hans brutu þau fyrirmæli og fláðu
skotmanninn lifandi. Síðan andað-
ist Ríkharður úr þessu sári 6.
aPríl, á fertugasta og öðru aldurs
ári.
Það kann að reynast örðugt að
átta sig á þeim glæsibrag, sem
hefur umleikið nafn Ríkharðar
frá fyrstu tíð, ef ekki er stuðzt
við annað en ævisögu hans. Við-
urnefnið ijónshjarta hlaut hann
Þegar í lifanda lífi, líklegast
vegna hugdirfðar sinnar, þótt síð-
ar kæmist raunar sú saga á kreik,
að hann hefði eitt sinn barizt
við ljón og slitið hjartað úr því
úargadýri í þeim átökum. Á því
er heldur enginn efi, að hann var
hrokafullur, ágjarn og grimmur
°g sem konungur skeytti hann lít-
ið sem ekkert um hag þegna
sinna. Sú eina mynd, sem til er
af honum, sýnir vel vaxinn mann,
fríðan sýnum með þunnar og
sarnanbitnar varir. Eitthvað það
hlýtur að hafa verið í fari hans,
cinhver persónuþokki, sem olli
Því að menn eins og Bertrand de
Born og Saladín bundust tryggð-
Um við hann. Og það getur tæp-
ast hafa verið öðru en þessum
Porsónutöfrum hans að þakka, að
honum fvrirgáfust gallarnir, scm
Voru bæði margir og stórir, en í
staðinn liefur eftirtíminn einkum
haldið á lofti liugprýði hans,
Vopnfimi og glæsileika.
R«tstj6ri:
Kristján Bersi Ólafsson
Oteefandi:
AlbýSublaðiS
pf«ntun:
PrentsmiBja AljiýBubliBsiha.

w
Vvi 5 . ekki.
>■ iítíð nnp
KóliuhiHnJ-;

n mmm mtöm
i ■
< -'\*yf :
%
• '-Ir-'’t
/ - ' s ' ' ' 'J**
e*. þeir stieðu aö vudkað vœri jyktartai.. ■ •■
AL,PÝÐVBLAÐIÐ SUísNUDAGÖBÍAÐ 7 J