24 stundir - 08.07.2008, Blaðsíða 28
28 ÞRIÐJUDAGUR 8. JÚLÍ 2008 24stundir
SJÁLFBOÐALIÐASTARF
Eftir Hauk Johnson
haukurj@24stundir.is
„Við vorum alls staðar að, t.d. frá
Svíþjóð, Sviss og Bandaríkjunum,
en flestir úr hópnum voru frá Bret-
landi,“ segir Ingibjörg um hina
sjálfboðaliðana sem hún dvaldi
með á Indlandi. Ingibjörg fór út á
vegum Exit.is og var í fimm vikur.
Hún hafði kynnt sér mögulega
áfangastaði vel áður en Indland
varð loks fyrir valinu. Og hún sér
ekki eftir því.
„Við flugum til Mumbai og fór-
um þaðan til Lonavala þar sem við
fórum í fjallgöngur og klettaklifur
og kynntumst hópnum betur. En
þaðan fórum við svo til Goa þar
sem sjálfboðaliðastarfið sjálft
hófst.“
Fátæktin í Goa-héraði er mikil
og sjálfboðaliða víða þörf. Ingi-
björg og félagar hennar gátu valið
hvort þau vildu starfa með eldri
borgurum, á barnadagvistun, við
kennslu eða með HIV-smituðum
börnum.
„Ég valdi að vinna á barnadag-
vistuninni og þá var ég með
tveggja til fimm ára börnum að
kenna þeim og leika við þau. Þau
voru ekki munaðarlaus en þau
voru úr mjög fátæku hverfi. Barna-
gæslan er ókeypis fyrir foreldrana
en það vilja ekki allir foreldrar
senda börnin sín í skóla eða gæslu.
Vilja þá jafnvel bara hafa þau
heima að vinna.“
Mjög ólíkt Íslandi
Þó svo að Ingibjörg hefði vitað
sitthvað um Indland þá var ýmis-
legt sem kom á óvart.
„Þetta var ótrúlega sérstök lífs-
reynsla. Í raun eins og að fara aftur
í tímann. Þau eru rosalega ótækni-
vædd og nota eiginlega engin tæki.
Þvo t.d. allt í höndunum. Svo
borða þau með höndunum og sitja
á gólfinu á meðan. Síðan þegar
maður var að keyra þá sá maður
fólk úti á götu að bursta í sér tenn-
urnar eða þvo á sér hárið. Mér
fannst líka svolítið fyndið að karl-
mennirnir leiðast mikið og halda
innilega hver utan um annan á göt-
unum, en það er bara merki um
vináttu. Við héldum fyrst að það
væru bara svona margir hommar
þarna en þetta var bara vinskapur.“
Það hafa því verið töluverð við-
brigði fyrir Íslending að venjast
þessum nýju aðstæðum en Ingi-
björg mætti vel undirbúin og lét
engan bilbug á sér finna.
„Ég var nú ekkert hrædd um að
fá neina sjúkdóma vegna þess að ég
fékk alveg fjórar eða fimm sprautur
áður en ég fór og var svo með mal-
aríutöflur með mér. Ég var eigin-
lega með heilt apótek með mér. En
það fengu reyndar allir eitthvað í
magann. Og ég líka, bara seint í
ferðinni og ekkert alvarlegt.“
Útlendingarnir spennandi
Indverjunum fannst líka ýmis-
legt undarlegt í fari útlendingana
og stundum fannst sjálfboðaliðun-
um nóg um athyglina.
„Indverjarnir eru mjög sérstakir.
Sérstaklega karlmennirnir en þeir
bara störðu á mann vegna þess að
maður er hvítur kvenmaður. Og
flestir gera það, stara og benda og
sumir vildu endalaust taka myndir
af okkur. En sumir voru alveg rosa-
lega pirrandi og kölluðu á eftir
manni og flautuðu og störðu.
Annars voru líka margir alveg
rosalega vingjarnlegir og vildu allt
fyrir mann gera. En fólkið þarna
var auðvitað mjög mismunandi,
bara allar tegundir fólks.“
Ingibjörg er því bersýnilega alsæl
með reynsluna og mælir með því
að gerast sjálfboðaliði.
„Þetta var rosalega gaman og
mikil lífsreynsla. Svo þegar maður
kemur heim þá metur maður það
mikils að þurfa ekki að þvo hlutina
með höndunum og að geta fengið
klósettpappír þegar maður vill.“
Sjálfboðaliðastarf er góð leið til að kynnast ólíkri menningu
Eins og að ferðast
aftur í tímann
Hin 18 ára Ingibjörg Sig-
urðardóttir hafði látið sig
dreyma um að ferðast á
framandi slóðir. Nýverið
lét hún drauminn rætast,
gerðist sjálfboðaliði á
Indlandi og starfaði með
fátækum börnum. Hún
sneri heim reynslunni rík-
ari og þakklát fyrir nú-
tímaþægindi.
Gefandi starf Ingibjörg naut
þess mikið að vinna með fá-
tæku börnunum í Goa.
➤ Exit.is býður fólki að takaþátt í sjálfboðaliðastarfi á 10
stöðum í heiminum.
➤ Sjálfboðaliðinn ber kostn-aðinn af sínu ferðalagi sjálfur
en uppsker ánægju af því að
kynnast ólikri menningu.
Á vefsíðunni maps.google.com,
kortasíðu Google-netfyrirtækisins,
má finna góð kort af nær öllu
byggðu bóli í heiminum, að und-
anskildu Íslandi reyndar. En með
því einfaldlega að slá inn leitarupp-
lýsingum, eins og nafni á borg,
kallar síðan upp þægilegt kort sem
hægt er að stækka og minnka að
vild.
Síðan býður einnig upp á frá-
bæran möguleika fyrir þá sem
hyggjast fara akandi í fríið því hægt
er að fá ítarlegar akstursleiðbein-
ingar á milli nær allra staða, svo
lengi sem hægt er að keyra þar á
milli. Auk þess er ferðalanginum
gefinn upp vegalengdin og hversu
marga klukkutíma þarf að reikna
sér í ferðalagið. hj
Kortasíða Google er nytsamleg ferðalöngum
Kort og leiðbeiningar
Ítarlegar aksturs-
leiðbeiningar Hægt er
að fá nákvæma útlistun
á því hvernig best er að
komast á milli staða.
„Ég vissi voða fátt um Sao Paulo
fyrir utan að þetta væri stærsta
borg Brasilíu,“ segir Auður Berg-
þórsdóttir, 18 ára, en hún er nýlega
komin heim eftir að hafa varið
heilu ári í Brasilíu sem skiptinemi á
vegum AFS.
„Ég fór á netið þegar ég vissi
hvert ég var að fara og fékk allar
svona neikvæðustu upplýsingarn-
ar. T.d. að flest bílslys væru þar og
að gangandi vegfarendur væru
bara í hættu vegna mótorhjóla.“
Auður segir að hún viti nú ekki al-
veg hvort það séu réttar upplýsing-
ar, en vissulega hafi umferðin verið
mjög sérstök.
„Allt er troðið af bílum og mót-
orhjólin troða sér bara á milli. Og
ég sá alveg nokkur mótorhjóla-
slys.“
Kom skemmtilega á óvart
„Borgin var allt öðruvísi en ég
hafði ímyndað mér. Ég hafði áður
farið til London og Berlínar sem
eru auðvitað stórborgir líka. Þar er
mikið skipulag og mörg kassalaga
hús. En ekki í Sao Paulo. Þar er allt
hálfpartinn í einhverri klessu. Fjöl-
breytileikinn er mikill og fólk alls
staðar að úr heiminum. Þar er t.d.
stærsta byggð Japana fyrir utan
Japan.“
Og kannski þess vegna héldu
margir að hún væri innfædd.
„Margir héldu bara að ég væri
frá Brasilíu og fóru bara að tala
portúgölsku við mig, en ég skildi
auðvitað ekki neitt til að byrja með.
En svo voru aðrir sem sögðu að
þeir hefðu sjaldan séð svona ljós-
hærða manneskju, en á Íslandi er
ég yfirleitt talin frekar dökkhærð.“
Ein af fjölskyldunni
AFS kom Auði fyrir hjá brasil-
ískri fjölskyldu sem hún segir að
hafi verið frábær.
„Þau vildu allt fyrir mig gera. Og
þau höfðu alltaf rosalega miklar
áhyggjur af mér. Ef ég vildi fara út í
búð í tveggja mínútna göngufjar-
lægð, þurfti ég að hringja og láta
vita hvert ég væri að fara, með
hverjum og hvernig ég kæmist
heim.“
Auður er frá Hellu en viðbrigðin
við að búa skyndilega í 11 milljóna
manna borg virðast ekki hafa angr-
að hana.
„Ég var rosalega ánægð að hafa
lent þarna í svona stórri borg þar
sem það vita ekki allir hver ég er.
Hins vegar vissu flestir í hverfinu
mínu alveg hver ég var, þó það væri
stórt, því ég skar mig auðvitað úr.“
Að lokum segir hún að hún gæti
ekki verið ánægðari með reynsluna
þótt vissulega hafi komið erfið
tímabil. „En ég mun aldrei sjá eftir
þessu og þetta var besta ár lífs míns
fram að þessu.“
haukurj@24stundir.is
Úr rólegheitunum á Hellu
til stærstu borgar Brasilíu
LÍFSSTÍLL
lifsstill@24stundir.is a
Mér fannst líka svolítið fyndið að karlmenn-
irnir leiðast mikið og halda innilega utan um
hvern annan á götunum, en það er bara merki um
vináttu. útlönd
Efnalaugin Björg
Áratuga reynsla og þekking
- í þína þágu
.....alltaf í leiðinni
Opið: mán-fim 8:00-18:00 • fös 8:00-19:00