Alþýðublaðið - 26.05.1922, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
fnfcrgir fjárþ'-ota og máttu þv( til
. með að leita á nidir bæjarins
Nú hefir bæjarfógeti tilkynt að
hsna fyrir bæjarins hönd taki
hvern þann eyri er þeir vinna
fyrir og; sömul, konur þeirra, en
bærioa hins vegar skmffi möanum
02 skamti daglegt brauð; með
öðrum orðuns neyði meanina tii
fð vera á s eit um aidur og æfi
í s&mbandi við þetta má geta
þ-ss, að fógeti er farina að rsða
meonina tii vinnu, en vill ónýta
það, ef mennirnir sjdfir hafa ráðið
s'g Hinn hefir lagt löghald á
hakarlslifrarhiut, sem sumir hafa
nú þegar feágið, og ennfremur
hefir hann bannað s fgreiðslumanni
£maskipafélags íslands að borga
þuifalingum peninga sem þeir
unnu fydr við útskipun, en tekið
jafuvél sunnudagavinnu Og eftir-
vinnu. V»t>nlega stendur í hinu
mesta stimabraki út af þessu;
lógíræðilegar upplýsingar ekki
unt að fá; enginn iögfræðingur
hér utan fógeti.“
1873 voru 68 kaupmenn (út
og innlendir) á bndinu. Hvað mun
þessi ,stéU“, sem nú kaliar sig,
hsfa margfaldast mikið slðaní (á
fæplega hálfri öld) ’ F,
Saga Álþingis. Þrfr menn hsfa
verið skipaöir ti! þess að seroja
sögu Alþingts, en það eru þeir Sig
Nordai, Pall E Ólason og Matt
hías Þórðarson. Auk þdrra er
Benedikt Sveinsson a'þm ráðina
ritstjóri að útgáíu sögunnar með
S5oo kr. launum auk dýrtlðar-
uppbótar, eða 9500 kr. segir Mgbl.
Þetta er mtktð vetk og lfklega
nauð ynlegt, en ýœislégt annað
viiðist þó nauðsynlegra En það
dugar víst ekkí annað en hreykja
sér hátt og guma. S ðasta Alþingi
veitti sannarlega ekki af þvi, að
unga einhverju út til þess að gylla
axarsköftin sín. Það var gott að
1000 árá mínning Alþingis stóð
fyrir dyrum B.
Jaftiaðarmannafélagsfandur er
á sunnudaginh kl. 4, i Barunni.
M. F. F. A. Fundur annað
kvöid kl 8. Ariðandi að allir mæti
Skjaldbreiðarínndnr i kvöld,
K npiéiaglð á Laugavcgi 22
fiytur i dag á Laugaveg 43.
Grammofónn með plotum
til söiu — Afgreiðslan vísar á.
Rajmagaið koslar 12
anra á kilowattstunð.
Raíhitun verður ódýrasta, hrein-
íegasta og þægikgista hituninj
Strauið með rsfbolta, — það
kost»r nðeins 3 aura á klukku-
stttnd. Spatið ekki ódýra rafmagn-
ið f sutna , og katpið okkár
ágætu rafoína og rafstraujárn.
Hf- Kafmf. Hitl JLJ6*
Laugaveg 20 B — Siroi 830.
Bezta bnffið í bænnm fæst &
Fj allkonnnni.
sffiafmagnsáHölé.
Hinar margeítirspurðu góðu
,Svenaku“ Suðiplötur og Ofnar
af roörgum aærðum er nú aftur
' komið tii E. Jensen.
Skóbvörðustig 14 — (Sími 258.)
Rltstjóri og ábyrgðirmaðdf:
Ólaýur Friðriksson.
Prentsmiðjan Gutenberg.
................ ...................———
Étigar Rict BurroUgks. Tarzan.
seyði væri, skipaði hann mönnunúm að fýlgja sér og
ruddist inn í kjarrið.
Brátt voru þeir 1 návígi við um fimtíu hermenn úr
þorpi Monga. Örvar og kúlur fyltu loftið. Orustan stóð
stutt. Svertingjarair flýðu brátt byssukulurnar og létu
Frakka eftir.
Fjórir höfðú falíið af sjómönnunurn, tólf voru særðir
og d’Arnot var tekinn höndum. Dagur var að kvöldi
kommn, og þeir voru því ver staddir fyrir það, að þeir
fundu ekki aftur götuna, sem þeir höfðu farið éftir.
Hér var ekki annars úrkostar, en að búast um og
láta fyrirberast þarna um nóttina. Charpentier skipaði
íyrir um að höggva rjóður og girða það sem bezt með
greinum.
Þessu verki var ékki lokið fyr en löngu eftir myrkur,
og var stórt bál kynt, svo hægt væri að sjá til.
Þégar búið var að víggirða svæðið eins og föng vórú
á, voru verðir settír/ en hinir lögðust dauðþreyttir til
hvíldar.
Stunur hinna særðu blönduðust saman við öskur
villidýra, er komið höfðu á hávaðann og eldinn, svo
ekki varð mcinnum svefnsámt. Þégar svo hungur bætt-
ist við, þá er ekki að furða, þó mörgum liði illá og
biði dögunar með óþreyju.
Svertingjarnir, sem tekið höfðu d’Arnot, biðu þéss
ekki, að taka þátt f bardaganum, heldur drógu fang-
ann með sér gegnum skógarþyknið, unz þeir komu
aftur á fílagötuna.
Þeir hröktu hann á undan sér og fjárlægðust orustu-
gnýinn óðfluga, unz d’Arnot alt í einu sá stórt rjóður
koma í ljós milli trjánna. í rjóðrinu var víggirtur villi-
mannabær.
Hálfrökkur var á, en verðirnir við hliðið sáu þá
koma og að einn komumanöa Var fangi.
Op kváðu við inni 1 þorpinu. Stór hópur kvenna og
barna ruddist út á móti þeim.
Nú hófust þær pyndingar fyrir franska hermanninn,
sem ekki verður með orðum lýst — hveðiur þær sem
hvftur fangi fær, sem leiddur er ínn í villimannaþorp
frtku.
að jók eigi lítið á djöfulæði viliimensku þeirra, að
í brjóstúm þeirra bjó sár endurminning um ennþá ðg-
urlegri pyndingar, sem hvítir herforingjar Leopolds II.
Belgjakonurtgs höfðu haft f frammi við þá og þeiira,
óg þannig hrakið þá burtu frá heimkynni þeirra, svo
nú voru að eins eftir sorglegar leyfar af flokki, sem
eitt sinn hafði verið voldug þjóð.
Þeir réðust á d’Arnot með tönnum og nöglum, ög
börðu hann grjóti. Fötin voru rifin f tætlur utan af
honum, og höggin dundu á nöktum likatnanum. En
Frakkinn gaf ekkert angistarvein frá sér. Hann bað f
hljóði skapara sinn, að hann mætti hið fyrsta deyja.
En dauðinn, sem hann bað um, var seinn á sér.
6erist strax áskdjenðnr að Zarzan.
lipplagið afarlitið. Bókin verður um 250 bls. og
kostar fyrir áskrifendur 3 kr. og á bétri pappfr
(200 eint.) 4 kr. -j- burðargjafd, send gegn póst-
krðfu um alt land. 5 eint. eða fleiri send burð-
argjaldsfritt. Tekið við áskriftum á Afgreiðslu
Alþýðnblaðsins. Skrifið nöfii ykkar á miða og
biðjið útburðardrengina fyrir hann..