Vikublaðið - 24.02.1994, Blaðsíða 15

VIKUBLAÐIÐ 24. FEBRUAR 1994
V/lME
v
15
Konur hjálpa sér sjálfar
Sigrún Halldórsdóttir á Egils-
stöðum starfaði á hóteli þartil
fyrir hálfu öðru ári að hún
missti vinnuna. Atvinnuleysið
knúði Sigrúnu til að hrinda í firam-
kvæmd hugmynd sem hún hafði
gengið með um tíma. Hugmyndin
gekk upp og núna hefúr Sigrún lifi-
brauð sitt af ffamleiðslu leikfanga
og minjagripa úr tré.
Konur á landsbyggðinni áttu lengi
vel erfitt uppdráttar í atvinnulífinu. I
hefðbundnum landbúnaði voru þær
oftast í hluverki eiginkonunnar sem
hafði sig lítt í frammi. Konum í þétt-
býli óx ásmeginn, kannski ekki síst
fyrir saintakamátt og stuðning frá á-
hugafélögum og stofiiunum. Þessi
þróun náði ekki nerna að takinörkuðu
leyti til sveita og því voru varla for-
sendur fyrir því að konur tækju frum-
kvæðið þegar samdráttur varð í land-
búnaði. Konur á landsbyggðinni eru
þó óðum að ná sér á strik og víða úti á
landi verða til nýjar ffamleiðslugrein-
ar og atvinnutækifæri fyrir tilstuðlan
þeirra.
I nýlegu fréttabréfi frá Atvinnuþró-
unarfélagi Austurlands er sagt ffá því
að þriðja hver umsókn sem barst fé-
laginu á síðasta ári var frá konum eða
fyrirtækjum sem konur hafa stofnað.
„Það vekur einnig athygli að margar
af þeim hugmyndum sem konurnar
setja fram fela í sér nýsköpun í at-
vinnurekstri á Austurlandi og dæmi
eru um rekstur sem ekki er fyrir í
landinu. Að mati atvinnuráðgjafa hef-
ur yfirleitt verið vel staðið að verki við
undirhúning og stofnun þeirra
„kvennafyrirtækja“ sem hann hefur
afskipti af. Konur virðast leggja sig
fram um að leita nýrra hugmynda og
finna sér rekstur sem krefst lítilla fjár-
festinga í byrjun en hefur góða vaxtar-
möguleika," segir í fréttabréfinu.
Sigrún Halldórsdóttir naut stuðn-
ings Atvinnuþróunarfélags Austur-
Iands þegar hún fór af stað með leik-
fangaverkstæðið Marín árið 1992.
Einnig hefur hún fengið styrk ffá fé-
lagsmálaráðuneytinu.
Læra á markaðinn
Sigrún framleiðir leikföng úr ís-
lensku birki og lerki sein hún fær úr
Hallormsstaðarskógi en einnig notar
hún innflutta furu. Ur verða ýmsar
fi'gúrur, menn og skepnur, og úr fur-
unni smíðar Sigrún bíla. Hún gat ekki
séð fyrir hvernig framleiðslan myndi
líka þegar hún hófst handa og við-
brögðin komu henni þægilega á óvart.
- Eg hélt að ég væri að framleiða
leikföng fyrir börn en svo fór maður
að heyra að fólk keypti þau sem
minjagripi. Þjóðminjasafnið notaði
fígúrurnar til að skreyta jólatré og þær
hafa. verið keyptar í .grunnskóla í
Reykjavík til að nota við kennslu í
mannlegum samskiptum, segir Sigrún
og bætir við: - Maður er þannig alltaf
að læra á markaðinn.
Handverksfólki gengur oft erfið-
lega að koma vörum sínum á markað,
enda sjaldnast úr miklum fjármunum
að spila og kynningarstarf bæði dýrt
og tímafrekt. Reynsla Sigrúnar er að
hverskyns umtal skili sér. Hún lætur
líka vel af handverkssýningum, eins
og þeirrar sem haldin var í Hrafnagili
síðasdiðið sumar fjnir tilstilli atvinnu-
þróunarverkefnis á vegum Iðnþróun-
arfélags Eyjafjarðar. Eftir sýninguna
og uinfjöllun í fjölmiðlum hafii aðilar
á Reykjavíkursvæðinu fengið pata af
framleiðslunni og haft samband við
Sigrúnu. En það er ekki tekið út með
sældinni fyrir konu að standa í mark-
aðsstarfi fyrir eigið fyrirtæki. 1 haust
tók Stöð 2 viðtal við Sigrúnu fyrir
þáttaröðina Framlag til ffamfara.
- Eg var í tvo daga í losti áður en
þeir komu hingað austur til að taka
viðtalið, segir Sigrún en er þeirrar
Elín Antonsdóttir: Gremjulegt að
ganga sér til húðar til að sanna sig.
skoðunar að þetta hafi komið ágæt-
lega út og ekki sér hún eftir því að
hafa veitt viðtalið. - Oll umfjöllun
skilar sér, hvort sem hún er góð eða
slæm, er álit Sigrúnar.
Samtakaniátturinn
- Það er erfitt að fá fólk til að trúa á
það sem konur eru að gera. Sérstak-
lega gildir það um þá sem ráða yfir
fjármagninu. Það er gremjulegt að
þurfa að ganga sér til húðar til að
sanna sig. Af hverju er ekki mín dóm-
greind jaffi góð og annarra?
Á þessa leið spurði Elín Antons-
dóttir verkefnisstjóri hjá Iðnþróunar-
félagi Eyjafjarðar hf. í viðtali við
Vikublaðið á liðnu sumri og má af því
ráða hvaða hindranir eru á vegi
kvenna í atvinnulífinu. Norðlenskar
konur hafa koinist að því að taki þær
höndum saman næst iðulega betri ár-
angur. Kvenfélögin á Norðurlandi
hafa gegnið í endurnýjun lífdaga sem
vettvangur fyrir konur í fyrirtækja-
rekstri.
Elín Antonsdóttir starfaði að sér-
stöku átaksverkefni fyrir konur á
svæði Iðnþróunarfélagsins og hefúr
þó nokkra reynslu af því að ráðleggja
konum sem hyggjast leggja út í eigin
rekstur. I haust heimsótti hún ásamt
Unni G. Kristjánsdóttur, fyrrverandi
iðnráðgjafa á Norðurlandi vestra,
sunnlenskar konur til að halda með
þeim námskeið með yfirskriftinni A
ég, á ég ekki, á ég...
Námskeiðið var haldið að frum-
kvæði Jóhönnu Leopoldsdóttur og var
ætlað konum á Stokkseyri, Eyrar-
bakka og Þorlákshöfn sem hafa hug á
að taka til hendinni í atvinnumálum,
sérstaklega með ferðaþjónustu í huga.
Jóhanna Leopoldsdóttir gerir grein
fyrir árangri námskeiðsins í Sunn-
lenska fréttablaðinu þann 17. febrúar
sl. „Konurnar á námskeiðinu voru
sanuuála um að skynsamlegt væri að
reka atvinnuþróunarverkefni fy ri r
konur í ferðaþjónustu við ströndina
sameiginlega. Samstarf var milli
hreppsnefndanna á Stokkseyri og
Eyrarbakka um að hleypa atvinnuþró-
unarverkefuinu af stokkunum og nú
liggur fyrir hreppsnefnd Ölfushrepps
erindi frá konum í Þorlákshöfn þess
efnis að hreppurinn gerist formlegur
aðil að verkefninu. Nokkurt samstarf
er þegar hafið og binda konurnar
miklar vonir við að það geti orðið
meira því mikið verk þarf að vinna og
það tekur langan tíma, skrifar Jó-
hanna í Sunnlenska fréttablaðið, en
hún er verkefnisstjóri atvinnuþróun-
arverkefnisins.
Margt smátt
Sigrún Halldórsdóttir og fjöldi
annarra kvenna vítt og breitt um land-
ið hafa á síðustu misserum farið af
stað með rekstur við erfiðar aðstæður.
Litlu fyrirtækin sem konurnar hleypa
af stokkunuin eiga framtíðina fyrir
sér, enda telja þeir sem þekkingu hafa
að ný störf verði fremur til í litlum
fyrirtækjum en stórum.
Sigrún sér fram á að bæta við
manneskju á verkstæðinu Marín á Eg-
ilsstöðum ef fyrirtækið heldur áfram
að dafna í vor og sumar. Hún gerir sér
vonir um að ná viðskiptum við leik-
skóla og selja þangað leikföng. I sum-
ar eykst ferðamannastraumurinn með
ferjunni Norrænu og handverksmenn
á Héraði hafa sérstakan markað til að
koina frainleiðslunni á framfæri þá
daga sem ferjan leggur að.
- Þetta er allt að þróast í rétta átt,
segir Sigrún og kvíðir engu, nema því
kannski að koma fram í fjölmiðlum.
Páll Vilhjálmsson
Milli landshluta
í miðri viku
10 mínútna símtal frá Akureyri til
Seyðisfjarðar á virkum degi kostar aðeins
PÓSTUR OG SÍMI
Sjá nánar í símaskránni bls, 9.
■JSií'Wsv
Nýr Lada Sport kostar frá 798.QQQ
Flestir jeppar kosta yfir 2.0QQ.00Q
Mismaaartaa er keilt
eeviatýri fyrkr
fjolskyidaaa
Negld vetrardekk
og sumardekk eru
innifalin i verði
út þorrann!