Vikublaðið - 02.12.1994, Blaðsíða 4

4
Viðhorf
VIKUBLAÐIÐ 2. DESEMBER 1994
Forsetinn snýr aftur
Artúr hefur orðið
sögufrægastur
Bretakonunga
fyrr eða síðar. Um
hann myndaðist
goðsagnabálkur
sem er að baki
margra af merk-
ustu bókmennta-
afrekum Evrópu.
En hluti af
Artúrssögninni
var að Artúr væri
ekki dauður og
hann myndi snúa aft-
ur þegar neyðin yrði
stærst í Bredandi og
verða konungur Breta á
ný-
íslendingar eiga líka sinn þjóð-
ardýrling. Það er Jón Sigurðsson.
Hann var fyrsti stjómmálamaður ís-
landssögunnar sem náði mikilli al-
mannahylli og var orðinn goðsögn
þegar í lífi sínu. Hann varð tákn sjálf-
stæðrar þjóðar, samnefnari alls hins
besta í fari hinnar íslensku þjóðar.
Þegar lýðveldi var stofinað á Islandi
var valinn til þess fæðingar-
dagur hans og síðan þá hafa
hann og lýðveldið verið eitt.
Jón Sigurðsson og Island hafa
runnið saman í helgri einingu
verndarans og þess sem
vemdað er.
Á yfirborðinu veit
þjóðin að Jón Sig-
urðsson lést 7. des-
ember 1879 og að
hann mun aldrei snúa
aftur. Undir niðri
hefur hún aftur á
móti aldrei sætt sig
við það. Innst inni
bærist sú von í brjóst-
um hvers einasta ís-
lendings að þegar ís-
lenskt stjómmálalíf
verður hvað lágkúra-
legast, þegar gengi
*® #• . ©® •• •• •• •• •• ' •« •« f -‘■V' i ••
© © »■ • - • • • • » ji ' i’iji í •
á jólasmjöri.
Þú færð 500 g stk. á JEffl
og sparar 105 kr. á kíló.
Gerðu gott betra
með jólasmjöri.
krónunnar er hvað lægst og þorskur
fer á útsölu á Bandaríkjamarkaði
muni Jón Sigurðsson snúa aftur, rétt
eins og De Gaulle og Churchill
gerðu, taka málin í sínar hendur og
gera ísland að stórveldi á ný.
Þetta viðurkennir þjóðin aldrei
opinberlega en þessi von er eigi að
síður drifkraftur hennar og brýst
fram í gífurlegu dálæti á öllum sem
bera hið goðumlíka nafn: Jón Sig-
urðsson. Þannigvarjón Sigurðsson,
bóndi á Gaudöndum, einnaffemstur
í flokki þeirra sem tóku upp merki
hins fallna foringja við lát hans. Þeg-
ar lýðveldi var stofhað á Þingvöllum
árið 1944 hlaut annar Jón Sigurðs-
son, þá skrifstofustjóri alþingis,
fimm atkvæði í forsetakjöri án þess
að hafa gefið kost á sér.
Frá því að flestir íslendingar muna
efitir sér hafa miklar efnahagslegar
þrengingar ýmist verið nýbúnar að
herja á þjóðina, verið að því eða ver-
ið á næsta leiti. Þá hefur borið á því
að leitað er til manna sem heita Jón
Sigurðsson um allsherjarlausn á
þessum vanda. Fyrir nokkram áram
var Jón nokkur Sigurðsson ráðu-
neytisstjóri og er nú forstjóri á
Grandartanga. Oðru hvora skrifar
hann greinar um efhahagsmál í blöð
og tímarit og skiptir þá engum tog-
um að ýmsum þykir að hér sé kom-
inn fram maður sem hafi ráð undir
hverju rifi og réttast væri að fela
honum yfirstjóm yfir fjármálum
þjóðarinnar.
Fyrir nokkram áram gerðist það
svo að annar maður að nafhi Jón Sig-
urðsson bauð sig fram til þings. Fór
þá mildl fagnaðaralda um þjóðina.
Flokkur Jóns jók verulega við sig
fylgi og ýmsir stuðningsmenn ann-
arra flokka hörmuðu það mjög að
geta ekki greitt mönnum á öðram
listum atkvæði því að hér væri
greinilega á ferð stjómmálamaður
sem væri hafinn yfir karp og undir-
ferli stjómmálanna. Réttast væri því
að láta hann taka við stjórn landsins.
En nú er sá Jón hættur í stjómmál-
um og enn hefur þjóðin ekki fúndið
hinn eina sanna Jón Sigurðsson end-
urborinn. Eða hvað? Nú er kominn
ffarn á sjónarsviðið stjornmálamaður
sem boðar nýjar leiðir í stjórnmálum
og er ekki að sökum að spyrja að
landsmenn flykkjast undir merki
hans. Og nú þykir mörgum víst að
hér sé hinn eini rétti á ferð því að
þessi stjómmálamaður hefur sama
háralit og þjóðhetjan sjálf, sómi ís-
lands, sverð og skjöldur. Og þar að
auki svarar hann kalli tímans og er
kona því að þeirra er ffamtíðin í
stjómmálum. Og hinn nýi, kvenkyns
Jón Sigurðsson ber kvenkynsmynd
Jónsnafhsins og heitir Jóhanna og er
Sigurðardóttir.
Stjómmálaspekingar hafa nefht
ýmsar ástæður fyrir miklu fylgi vænt-
anlegs framboðs Jóhönnu Sigurðar-
dóttur. Engum sem skilur þjóðina
þarf aftur á móti að koma þetta á ó-
vart. Hún er söm við sig, bíður og
vonar að hinn eilífi forseti snúi aftur.
Nú er neyðin mest, nú er hjálpin
næst.
Armann J akobsson
Enn af oftúlkun
Sveins Allans
/
Eg þakka Einari Karli fyrir
ábendinguna til mín í síðasta
Vikublaði. Þar bendir hann
mér á að ég hafi misskilið grandvall-
aratriði í stjórnmálum, sem sé að ég
eigi ekki að hlusta á túlkun frétta-
manna heldur orð stjómmálamanna.
Eg varð að sjálfsögðu glaður þegar
ég hafði lesið grein Einars Karls og
mér skildiist að þetta væri allt mis-
skilningur hjá mér og að Alþýðu-
bandalagið ynni heilshugar að sam-
vinnu og sameiningu vinstrafólks í
íslenskum stjómmálum. Því miður
hefur það oft viljað brenna við að al-
mennir félagar í Alþýðubandalaginu
eigi erfitt með að skilja forystuna og
kannski er þetta enn eitt dæmið. Það
erbullandi vilji jýirr samvinnu íforystu
flokksins en almennir félagsmenn skilja
bara ekki dulmálið sem er notað til að
koma viljanum áframfæri.
Við Einar Karl eram vonandi
sammála um að það er kostur að lát-
bragð og áherslur komi ekki ffam í
útprentuðu Ijósvakahandriti úr
firéttatíma sjónvarps 7. nóv. sl. því ég
er þeirrar skoðunar að jafnvel þótt
talið hefði fallið út þá hefði ég skilið
varaformanninn með sama hætti. En
eins og við þekkjum er varaformað-
urinn yfirleitt afdráttarlaus í skoðun-
um og látbragði öllu.
Það sem skiptir máli í grein
Einars Karls er að þar tekur hann
upp hanskann fyrir varaformanninn
en það era einmitt vinnubrögð sem
hefur allt of lítið borið á í flokknum,
þ.e.a.s. að forystan standi saman, og
er vonandi upphaf nýs tímabils.
Sturlungaöldin hefur ríkt alltof lengi
og svikráð með mannvígum hafa étið
upp alla þá orku og sköpunarkraft
sem í flokknum býr. Kannski þess
Sveinn Allan á myndinni góðu.
vegna á fólk erfitt með að fylkja sér
undir gunnfána Alþýðubandalagsins
og leitar útgöngu og kannski þess
vegna mælistfylgið í 10-12% en ekki
20-30%.
Auðvitað þykrir mér leiðinlegt
hafi ég missldlið varaformanninn og
tel sjálfsagt að biðja hann afsökunar
þegar ég sé árangur samstarfsvilja
hans, því mér er dauðans alvara með
því að segja að þangað til verð ég að
treysta á eigin dómgreind. Vinum og
fyrrum félögum í Alþýðubandalag-
inu vil ég segja þetta:
Sóley undraðist vininn sinn hve
fast hann svaf. (ÚrSóleyjarkraði)
Að lokum, mikið þætti mér vænt
um ef þið gætuð birt myndina af mér
sem kom með grein Einars Karls
með þessu greinarkomi, þetta er svo
ansans góð mynd.
Sveinn Allan Morthens