Frjáls þjóð - 14.12.1957, Blaðsíða 20

20
FRJÁLS ÞJÓÐ
JÓLIN 1957
DERJRÉB
Ó. Skagfjörð h.f.
REYKJAVÍK.
Kristján
SISAL,
MANILLA,
GRASTÓG,
TEINATÓG,
. fyrir reknet og borskanet,
allir sverleikar,
FYRIRLIGGJANDI.
Þökkum ánægjuleg viðskipti
á árinu, sem er að líða.
Óskum öllum viðskiptavinum gleðilegra
jóla og farsæls komandi árs.
Málning h.f.
S Á N I N G .
Framh. af bls. 10.
eftir langa bið, kom Hal við
handlegginn á mér. „:Sjáðu,“
hvíslaði hann. Tvær hvít-
klæddar verur gengu frá bæn-
um að hlöðunni. Það kom sem
sé á daginn, að Hatch gamli
hafði verið að plægja þennan
dag. Hann hafði lokið við að
plægja og herfa akurinn við
lilöðuna.
Verurnar tvær hurfu inn í
hlöðuna og komu strax út aft-
ur. Þær fóru út á akurinn, og
við Hal læddumst yfir hlaðið
að hlöðunni á stað, þar sem
við gátum séð, hvað hann fór,
án 'þess við 'sæjumst.
Þetta var ótrúlegt. Gamli
maðurinn hafði haft handknú-
inn dreifara með sér úr hlöð-
unni, og konan hans hafði tek-
ið poka af fræi, og þarna voru
Jrau, Jressa nótt, Jtegar þeim
hafði borizt helfregnin, að sá
korni í tunglskininu.
Þetta gat fengið hárin til
að rísa á höfði manni — svo
draugalegt var Jrað. Þau voru
bæði á náttserkjunum. Þau
sáðu í eina röð Jrvert yfir ak-
urinn og komu rétt að okkur,
Jrar scm við stóðum í skugg-
anum af hlöðunni, og síðan,
að endaðri hverri röð, krupu
þau við girðinguna hlið við
hlið og voru hljóð um stund.
Allt fór þetta fram í þögn.
Það var nokkuð, sem ég skildi
Jrá í fyrsta sinn á ævinni, og
ég er langt frá Jrví viss um Jrað
núna, að ég geti komið orðum
að því, sem ég skildi og skynj-
aði þessa nótt . . . Ég á við
eitthvað varðandi sambandið
milli manns og moldar . . . eins
konar hljóðan grát þessara
gömlu hjóna við barm jarðar,
þar sem þau sáðu korni sí'nu.
Það var sem þau væru að setja
dauðann niður í moldina, svo
að lífið mætti aftur vaxa, eitt-
hvað á þá lund.
Þau hljóta Iíka að hafa verið
að biðja einhvers af moldinni.
En hver skilur það? Það sem
þau meintu í sam'bandi við líf-
ið á akrinum og glatað lí'f son-
Yður Hðwr vel ílðuun€trákém
Alltaf leika menn sér eins og börn að eldinum,
enda er skammt milli stórbrunanna.
c
Enda þótt múrhúðað sé á hin eldfimu einangrunarefni í
húsbyggingum, getur hæglega kviknað í þeim frá raf-
magnsleiðslum og eldsvoði hlotizt af.
Gleymið ekki, að VIKURINN og ELDTRAUST-
UR og að öllu leyti HAGKVÆMASTA efnið í
útveggjaeinangrun og milliveggi.
Vikurfélagið h.f.
Hringbraut 121 — Sími 10-600.
arins, er ekki svo auðvelt að
skýra með orðum. Ég veit bara,
að við Hal afbárum þetta ekki
lengi, og við læddumst burt og
fórum aftur til bæjarins, en
Hatch Hutchenson og konu
hans hlýtur að hafa verið veitt
það, sem þau báðu þessa nótt,
því að Hal sagði mér, að þegar
hann fór að finna þau morg-
uninn eftir og gera ráðstafanir
til að fá lík sonarins flutt
heim, hafi Jrau bæði sýnt
furðulega ró og stillingu. Hal
sagðist halda, að þau væru ekki
snauð. ,,Þau eiga kotið sitt, og
þau eiga enn iþá bréf Wills að
lesa,“ sagði Hal.