Frjáls þjóð - 06.12.1958, Blaðsíða 1

RIKISSTJÓRNIN OLTIN
SESSI
Míálgagn forheimskunarinnar:
Meistarastykki Ólafs
daudasynd andstæðinganna
Oft má freistast til þess að
álykta, að stjórnmálaskrif ís-
Jenzkra blaða séu ætluð fíflum1
einum og fávitum. Eitt dæmi
þess blasir nú við dag eftir dag'
í forystugreinum og Reykjavík-
urbréfum Morgunblaðsins. Þar
er að staðaldri haldið uppi hörð-1
um ádeilum gegn ríkisstjórn
þeirri, sem farið hefur með völd,1
fyrir þær sakir, að hún hafi tek-'
ið stóiián og safnað miklum1
skuldum. |
Vissulega er þetta satt, að
skuldirnar eru ískyggilegar, en'
Morgunblaðið heldur sýnilega, I
að minni fólks sé sljótt í meiraj
lagi. Fyrstu misserin eftir að
stjórnin var mynduð, var það!
nefnilega ein höfuðsakargift.
Morgunblaðsins á hcndur henni,
að hún gæti hvergi fengið lán,
og bá hefði nú gegnt nokkuð
öðru máli um Ólaf Tliors, því
að honum hefðu staðið til boða
eitthvað fjögur hundruð millj-
ónir króna hjá Adenauer.
Það, sem Morgunblaðið taldi
foringja síns flokks mest til gild-
is fyrir fáum misserum, er nú
hin þyngsta sök hjá ráðuneyti
Hermanns Jónassonar.
Árni prófessor Pálsson hafði
einu sinni orð á því, hve heimsk-
andi væri að lesa Morgunblað-
ið, og einhverjir__ tóku þá að
kalla það málgagn forheimsk-
unarinnar. Þetta virðist hvort
tveggja vera enn í fullu gildi.
Dauðadómurinn var í raun-
inni kveðinn upp yfir ríkis-
stjórninni, er Alþýðusambands-
þing hafnaði kröfu Hermanns
Jónassonar um það, að vísitölu-
stigin tuttugu yrðu látin niður
falla um eins mánaðar skeið,
svo að ríkisstjórnin fengi ráð-
rúm til nýrra tilfæringa. Þar
var um að ræða úrslitakosti af
hans hálfu, svo að þar lá engin
leið til baka. Samþykkt sú, sem
síðar var gerð á Alþýðusam-
bandsþingi — plásturinn, sem
svo var nefndur, — gat þar
engu breytt, þótt hana ætti öðr-
um þræði að túlka sem trausts-
yfirlýsingu til stjórnarinnar, og
það því fremur sem þar var
gengið á snið við það, hvernig
að skyldi farið í efnahagsmál-
unum.
Þóí síðustu daga.
Ákveðið hafði verið, að Her-
mann Jónasson legði fram lausn-
IHIBRSBIIDIDBBHEIBiniRIIIIRIBIIRIIIIIKBRIIBIIIiailBIIBIIEIIBBiaKDBEailBaBBBIIIIBBiaiBBiaiBIBIBIHIII
■
B
hér, hve illan enda... í
Þsgar menn horfa nú upp
á hin herfilegu endalok svo-
nefndrar „vinstri stjórnar“
bandalaganna tveggja og líta
yfir samfelldan feril svika
og vesaldóms stjórnarinnar
á rúmlega tveggja ára valda-
tímabili, hlýtur að rifjast
upp fyrir öllum landsmönn-
um, hvaða orð voru höfð um
bandalögin og stjórnar-
myndun þeirra fyrir þrem-
ur sumrum.
Öllum eru minnisstæð lof—
orð og fagurgali þeirra, sem
að bandalögunum og ríkis-
stjórn þeirra stóðu. Þar
skorti ekki á, að digurbarka-
lega væri talað og mikið
færzt í fang, hvort sem litið
er til utanríkis- eða innan-
landsmála, enda talið öllu
varða að ganga af Þjóðvarn-'
arflokknum dauðum. Allur
vandinn átti að vera sá að
veita þessum aðiljum braut-
argengi, og þá væri fram
undan lausn herstöðvamáls-
ins, „úttekt þjóðarbúsins“
og alger nýskipan efnahags-
lífsins.
En menn munu einnig
minnast þess, að í kosninga-
baráttunni heyrðist önnur
rödd — og það rödd einlægra
íhaldsandstæðinga — sem
varaði menn við að taka
fagurgala bandalaganna al-
varlega. Sú rödd brýndi
fyrir mönnum, að bandalags-
flokkarnir væru þeim ann-
mörkum háðir, að engar lík-
ur væru til þess, að gott gæti
af þeim hlotizt, og sagði fyrir
um, hver endalok þau
mundu fá.
Þetta var rödd Þjóðvarn-
arflolcks íslands og fram-
bjóðenda hans. M.a. var af
hálfu ílokksins komizt svo
að orði fyrir kosningar 1956:
„Með slíkum bandalögum
verður aldrei fundin lausn á
vanda sundraðra vinstri
rnanna, enda eingöngu til
þeirra stofnað til að fleyta
pólitiskum skipbrotsmönn-
um yfir holskeflur kosninga.
Þjóðvarnarmenn lýsa yfir
algerri ótrú á, að handalögin
eigi sér nokkra framtíð, allra
sízt þá að megna að sameina
íslenzka vinstri menn til
sigursællar andstöðu gegn
íhaldinu."
Þsssi orð og öll önnur
viðvörunarorð þjóðvarnar-
manna hafa nú verið réttlætt
á svo áþreifanlegan hátt, að
enginn mun lengur geta
efazt um réttmæti þeirra.
Og svo hörmulega hefur nú
farið fyrir þeim flokkum og
forystumönnum, sem ís-
lenzkir íhaldsandstæðingar
veittu stjórnarumboð í síð-
ustu kosningum, að það tjón,
sem þeir hafa unnið, verður
semt að fullu bætt.
Úr öllum áttum heyrist nú
þegar tekið undir þá kröfu,
að allir gömlu vinstri flokk-
arnir verði nú — eftir mesta
pólitískt skipbrot íslenzkrar
sögu — lagðir niður — og
við taki EKKI AÐEINS NÝ
SAMTÖK, HELDUR LÍKA
NÝIR MENN.
Þjóðvarnarflokkur Islands
og málgagn hans, FRJALS
ÞJÓÐ, heita á alla íslenzka
íhaldsandstæðinga að taka
höndum saman við þjóð-
varnarmenn um lausn þessa
verkefnis.
arbeiðni fyrir sig og ráðuneyti
sitt á þriðjudag, en því var þá
frestað að beiðni Lúðvíks Jós-
efssonar, sem óskaði þess að
leggja fram efnahagsmálatil-
lögur af hálfu síns flokks, áður
en sijjórnarsamstarfið yrði form-
lega rofið. Ráðherrar Alþýðu-
flokksins fóru þá fram á, að þeir
mættu einnig afhenda sams kon-
ar tillögur síns flokks, og var
það gert á miðvikudagskvöldið.
Á ráðherrafundi á miðviku-
daginn var lítillega rætt um
tillögur Alþýðubandalagsins,
sem þá vildi ganga að því að
fella niður vísitölustigin, að
fullnægðum nokkrum skilyrð-
um, en málefnalegar umræður
snerust brátt í deilur, ásakan-
ir og gagnásakanir. Bera Fram-
sóknarmenn ráðherrum hinna
flokkanna á brýn, að þeir vilji
fórna hagsmunum alls landsins
til þess að létta byrði Reykja-
víkur, en þeir svara með því, að
Framsóknarmenn vilji undan-
þiggja bændastéttina fórnum.
Sannleikurinn mun sá, að ótt-
inn við ábyrgðina á óvinsælum'
ráðstöfunum mun mestu valda'
um það, að stjórnin féll.
Svikin loíorð.
Ríkisstjórnin var búin að
sitja að völdum í nær hálft
þriðja ár og hverfur af sviðinu
með lélegt eftirmæli. Fyrirheit
sín hefur hún öll svikið. Landið
er enn herstöð, efnahagsmálin
eru í enn verra öngþveiti en
þegar hún tók við og togararnir
fimmtán eru enn ókeyptir. •—
Skúldir hafa meira en tvöfald-
azt, og gjaldeyrishallinn er ó-
skaplegur. Ljósu fjaðrirnar á
hennar dökka væng eru þær, að
sementsverksmiðjan hefur tek-
ið til starfa og áleiðis hefur
þokað um rafvirkjanir, að ó-
gleymdri útfærslu fiskveiðilög-
2>==£>
Hvai tekur vii: EystGinii og Bjami, Vilhjálinur
Þór, Úlafur Thors og kommúnistar?
LandiS er stjórnlaust. Hermann Jónasson hefur
beðizt lausnar fyrir ráðuneyti sitt, og alger óvíssa er
um það, hvað við tekur. Síðustu dagana hefur það
legið í loftinu, að liðið væri að vertíðarlokum hjá þess-
ari ríkisstjórn, enda hefur síðustu dagana verið beðið
þess eins, að flokkarnir, sem að henni stóðu, fengju að
fullnægja formsatriðum í viðskiptum sínum innbyrðis.
Þetta ber að örfáum dögum eftir að hagfræðingurinn
Jónas Haralz flutti þingi verkalýðssamtakanna þcnnan
boðskap: „Við erum í þann veginn að fara fram af
brúninni“.
Sementsverk-
smiðjan stöðvuð
Eitt hundrað og fimmtíu
starfsmönnum se.mentsverk-
smiðjunnar á Akranesi hefur
verið sagt upp, og mun ekki
eiga að starfrækja hana
næstu tvo mánuði. Ástæðan
er sögð rafmagnsskortur.
Allhart er það aðg’öngu, að
stórvirlc atvinnutæki, sem
kosta hundruð milljóna. skuli
ekki starfrækt sjötta hluta
ársins, þótt raímagn sé af
skornum skammti, og sú
spurning- Iilýtur að vakna,
hvort þjóðfélag við islenzkar
efnahagsástæður hefði ekki
frekar átt að sætta sig við
rafmagnsskömmtun til al-
menningsnota um stundar-
sakir en loka verksmiðjunni.
Þjcð.n Iifir ekki á rafljósun-
um og jólaskreytingunum, ef
afkastamestu vcrksmiðjur
hennar eru lokaðar langtim-
um saman.
Ráðberraniir
undlrbúa fram-
tíl síita
Ráðherrarnir hafa þessa síð-
ustu daga verið sem óðast að
ákvarða framtíð sína. Gylfi Þ.
Gíslason hefur sótt um for-
stjórastarf hjá Tryggingarstofn-
un ríkisins, og mun hann hafa
verið skipaður í það embætti á
síðásta ríkisráðsfundi. Guð-
mundur í. Guðmundsson ætlar
að taka við bankastjórastarfi af
Emil Jónssyni, sem fer aftur í
vitamálastjóraembættið. Her-
mann ráðgerir að fara suður í
lönd, en Eysteinn ætlar að taka
bakpoka sinn og gaufa á fjöll,
þegar dag fer að lengja.
Biskupsmáíið
Það þykir nú sennilegast, að
biskupsfrumvarpið verði fellt í
efri deild. Um það hafa verið
mjög skiptar skoðanir á alþingi
og menn lítt greinzt eftir flokk-
um í því efni.
Miðstjórnarfundur
Þjóðvarnarflokks íslands er bcðaður sunnudaginn 7. þ.m.
kl. 2 e.h. í Ingólfsstræti 8.
Fundarefni:
Stjórnmálaviðhorfið eftir fall ríkisstjórnarinnar.
Komið stundvislega.