Frjáls þjóð - 16.04.1960, Blaðsíða 2

r^ffiHgJHægggEiaaiBigihla

BÚKMENNTIR
Gunnar
Egilson,
klarinett.
Sigurður
Markússon,
fagott.
Olaf
* Klamand,
‘y jL horn.
Karel
Lang,
óbó.
Peter
Ramm,
flauta.
Ingvar
Jónasson,
Kristinn
Hallsson,
einsöngur.
Rögnvaldur
Sigurjónsson,
píánó.
Steinunn S.
IJriem,
píanó.
Jórunn
Viðar,
píanó.
TONLEIKAR
MUSICA NOVA
Eins og kunnugt er, stofn-
uðu nokkrir ungir hljómlist-
armenn fyrir skömmu til fé-
lagsskapar, sem þeir gáfu
nafníð Musica Nova, Tilgang-
ur þeirra er annars vegar sá
að kynna tónlist ungra ís-
lenzkra tónskálda og hins veg-
ar að gefa ungum hljóðfæra-
leikurum okkar tækifæri til
að spreyta sig. — Þegar hafa
verið haldnir tvennir tónleik-
ar, og voru þeir síðari í Fram-
sóknarhúsinu s.l. mánudags-
kvöld. Þar voru eingöngu
frumflutt verk ungra ís-
lenzkra tónskálda og var efn-
isskráin á þessa leið: Jón Ás-
geirsson: Lög við þrjú ljóð úr
„Regn í maí“ eftir Einar
Braga. — Leifur Þórarinsson:
Píanósónata. — Magnús BI.
Jóhannsson: Elektrónisk stúd-
ía með blásarakvintetti og
píanói. — Fjölnir Stefánsson:
Fimm skissúr fyrir píanó.
I
Framsóknarhúsinu
11. apríl s. I.
En hvað sem þvi líður, þá
voru tónleikarnir hinir á-
nægjulegustu. Hljóðfæraleik-
arar, söngvarar og stjórnend-
ur skiluðu allir sínu með á-
gætum, og við eigum ung og
efnileg tónskáld, sem eflaust
eiga eftir að komast langt,
kannske upp á efsta tindinn,
hver veit?
Húsfyllir var, og tóku á-
heyrendur listamönnunum
með kostum og kynjum, og
er það vonandi að framhald
verði á tónleikum sem þess-
um. — K.
Um tónskáldin
Fjölnir Stefánsson tónskáld
lagði upphaflega stundácelló-
leik við Tónlistarskólann í
skólann í Hafnarfirði, stjórn-
andi karlakórsins Þrestir og
Lúðrasveitar Verkalýðsins.
Jón hefur samið orgelverk,
kórlög, einsöngslög, einnig
nokkur píanóverk. Tónverk
eftir Jón hafa veríð flutt í
Ríkisútvarpinu og einnig á
tónleikum hér. Jón mun hafa
í smíðum tónverk við allan
ijóðaflokkinn Regn í mai, en
að þessu sinni voru flutt Iög
við ljóðin: Nocturne, Báru-
ljóð og Hægt.
Leifur Þórarinsson tón-
skáid er fæddur í Reykjavik.
Hann stundaði nám við Tón-
listarskólann í Reykjavík á
árunum 1949—1954. Kennarar
hans voru Björn Ólafsson og
Jón Þórarinsson. Siðan lagði
hann land undir fót, fór til
Vínar og nam þar einn vetur
við Akademiið, annan vetúr í
Miinchen og þriðja veturinn
aftur i Vín hjá Hans Jelinek.
Veturinn 1958—59 var hann
skólastjóri Tónlistarskölans í
Vestmannaeyjum. Nú stund-
ar hann nám hjá Wallingford
Riegger í Néw York. Verk
Leifs hafa vérið leikin viða
erléndis, m. a. á Norðurlönd-
um, í Þýzkalandi og Rúss-
landi.
Maguús Bl. Jóhannsson tón-
skáld stundaði nám í pianó-
leik við Tónlistarskólann í
Reykjavik, fyi’st hjá dr.
Franz Mixa, en síðar hjá dr.
Victor Urbancic. Síðan var
f fiðla. — Þorkell Sigurbjörnsson: Haustlitir. Steinn Steinar — Reykjavík, en sneri sér síðan að hljómfræði og tónsmíði hann um nokkurra ára bil riám í Juilliard School
in memoriam. Ljóð: Hannes sem aðalnámsgreinum, kenn- Music í New York og tók
Sigfússon og Steinn Steinarr.
— Fjölnir Stefáasson: Þrjú
lög úr Grallaranum.
Og hvað svö? Eru ekki
vei'k þessara ungu tónskálda
tóm eftiröpun og útþynning?,
kunna rnargir áð sþýrja. Því
ber hikíaúst að svara neit-
aiidi. Það fer ekki mílli mála,
að þau eru að réyna að skapa
eitthvað nýtt> frumlegt, eitt-
hvað, sem ekki hefur verið
sagt áður. Hins vegar væri
fjgrstætt að segja að þessi
ungu tónskáld ættu ekki
margt ólæii; ennþá og stund-
um fannst mér eins og
fótfestuna vantaði, eða vaf
það kannske andagiftin? Él-
ektrónisk tónlist virðist mér
vera nokkrum áratugum á
undan samtið okkar. Senni-
lega verður veldi hennar mést,
þegar mannfólkið fær alla
sina næringu í pillum, pg hef-
ur ekki lengur tima til að
njóta lystisemda góðrar mál-
tíðar, þar sem ilmurinn vekúr
lönguniiia, en bragðið eykur
ánægjuna.
ari Jón Þórarinsson, og lauk
burtfararprófi vorið 1954.
Sama ár fór hann til London
og stundaði þar nám um fjög-
urra ára skeið hjá hinu heims-
þekkta tónskáldi og kennara,
Matyas Seiber. Verk eftir
Fjölni hafa verið flutt i Rik-
isútvarpinu og á hljómleikum
Pólýfónkórsins 1958. Píanó-
verk það, sem flutt var á tón-
leikum Musica Nóva, var val-
ið til flutnings á Norrænu
Tónlistarhátíðinni, sem hald-
in verður í Stokkhólmi í sept-
ember n. k. Fjölnir er nú
kennari við Tónlistarskólann i
Reykjavík.
Jón Ásgeirsson tónskáld út-
skrifaðist úr Tónlistarskólan-
um vorið 1955. Aðalkennarar
hans voru dr. Victor Urbancic
og Árni Kristjánsson. Síðan
stundaði hann nám við Royal
Scottish Academy of Musíq í
Glasgow. Veturínn 1957—58
var hann skólastj. Tónlistar-
skólans í Neskaupstað. Hann
er nú söngkennari við barna-
fyrir píanóleik, tónfræði,
'hljómsveitarútsetningu, tón-
sniíðar og hljómsveitar- ög
körstjóm. Verk Magnúsar
hafa verið flutt viða, bæði
vestan hafs og austan, t. d. á
tónlistarhátiðinni í Helsing-
fors 1956, og í haust verður
flutt orgelverk eftir hann á
tónlistarhátiðinni í Stokk-
hólmi.
Þockell Sigurbjömsson tpn-
skáld stundaði nám við TÓn-
listarskólann i Reykjavík, að-
allega í píanóleik. Árið 1957
fór hann til Bandaríkjanna og
dvaldist um tveggja ára skeið
við Hameline háskólann í St
Paul, Minnesota. Haim stund-
að.i tónsmiði sem aðalnáms-
grein og lauk B.A. prófL Sum-
arið 1959 fór hann til Frakk-
lands og. nam hljómsveitar-
stjóm við Académic Internati-
oriál de Musiqué í Nibe. Um
þessar mundir stundar hann
náih við háskólann í Illinóis,
aðallega í tónsmíði og elek-
tróniskri tónlist
Guðrún
Tómasdóttir,
einsöngur.
Jón
Sen,
fiðla
Jóhannes
. Eggertsson,
celló
Ragnar
Björnsson,
stjórnandi.
Dr/Róbert
A. Ottósson,
stjórnandi.
Fjölnir
Stéfánsson,
tónskáld.
Jón
Ásgeirsson,
tónskáld.
Leifur
Þórarinsson,
tónskáld.
Magnús Bl.
Jóhannsson,
tónskáld.
Þorkell
Sigtirbjörnsson,
tónskáld.
ji|iH|jiii1iyi!jH!:iiiiii:i:i!i;!:jjij|Ui!ji U..L 1
fe^—i iill - t ji*-;11 i 1 í1:! i 1 i,1 ifi i iii:*:!iiH;:::i:n‘ IÍx;knií:K.>i:if;niiiiHi. b:sH::ÍK:si.l::i:i: !i -j "lá- 11 ii r 1. 1 Ki.-ririrH'ir SiííiKSniiiÍÍH
Aumiegt ylt kiór
Framh. af lí síðu.
komlega aðild og forystuhlut-
verk Andvöku í þessu máli.
Þá segir svo í grein Fast-
eignalánafélagsins: „Lán-
taka Fasteignalánafélagsins
hjá C.f.S. til lánveitinga í 3.
lánaflokki var samþykkt af
Innflutningsskrifstofunni
með sama hætti og fyrri
| lántökurnar“.
Þessu er því til að svara,
að Innflutningsskrifstofan
hefur ALDREI haft völd til
að veita neinum lieimild til
löntöku erlendis. Sú stofnun
2
gat aldrei veitt aðilum þesas
máls neina fyrirgi-eiðslu
aðra en þá að gefa út handa
þeim gjaldeyrisleyfi til að
endurgreiða lánin.
Þessi ummæli virðast því
staðfesta það, að lántöku-
lieimild fyrir þessum ,.lán-
unx“ til íbúðarhúsa hér vanti
algjörlega. Fásteignalánafé-
lagið reynir í grein sinni að
Iáta líta svo út að ekkert sé
alvarlega athugavert við
þessi lánamál.
Þrátt fyrir þessa tilburði,
er þó.frá því skýrt, að félag-
ið hafi farið þess á leit við
alla lántakendur í 3. lána-
flokki, að málið yrði lagt
fyrir gerðardóm vegna þess,
að „með því móti yrði málið
miklu fýrr útkljáð, sennilega
eftir 2—3 mánuði. Ef hins
vegar þyrfti að leita til dóm-
stólanna má búast við, að það
taki 2—3 ár að komast í
gegnum öll dcmstig.“
Hvernig stendur á því, að
Fastcignalánafélagið gerir
ráð fyrir, að lántakendur leiti
til DÓMSTÓLANNA með
málið, ef ailt er þar á hreinu,
og lántakendur því vonlausir
uiri annað en að baka sér
aukinn kostnað áf mála-
rekstri í þessu sambandi?
Þá er því ekki mótmælt í
grein félagsins, að umrætt
lán hafi verið notað í Hamra-
fellið, og beinlínis játað, að
Iántakendur hafi verið krafð-
ir um 55% yfirfærslugjald,
samtals 1.5 milljónir af fé,
sem aldrei hafði verið flutt
til landsins. Það fyrirkomu-
lag að greiða lánin fyrst
„inn tii kkrifstofu S.Í.S. í
Leith .. .“ og síðan hingað
heim, í umræddu tilfellí nær
2 árum síðar, 7-r svo kapítuli
út af fyrir sig, sem ekki skal
farið nánar út í að þessu
sinni. Þó mætti spyrja Fast-
eignalánafélagið að því, í
Frjáls þjóð —
hvaða tilgangi hin 60 þús-
und pund voru flutt heim
23. des. sl., ef S.Í.S. flutti
þau nær samstundis út aftur.
Var það c. t. v. gert, til þess
að fá ástæðu til að hækka
skuldir lántakendanna um
133%?
Því er ekki að neita, að
margir lántakendur hafa
þakkað blaðinu fyrir að hafa
hreyft þessu máli cg óskaíý
eftir, að ýmsum fleiri atriðunx
í samhandi við það yrði kom-
ið á framfæri. Að þessu
sinni verður þó þetta látið
nægja, þó blaðið sé opið fyrir
frekari skrifum um málið, ef
ástæða er íiL
Laugardaginn 16. apríl 1960
, iJ;Aá 4i