Frjáls þjóð - 19.11.1960, Blaðsíða 2

Ég undirrit.... óska hér með að gerast áskrifandi að
FRJÁLSRI ÞJÓÐ
NAFN
HEIMILI
FRJALS ÞJÓÐ er flutt í ný húsakynni, að Laugavegi 31, geng-
ið inn um dyrnar neðan við verzlun Martpins Einarssonar. Skrif-
stofan er opin frá kl. 9—12 og 13—17, Iaugard. 9—12. Sími 19985.
ASKRiFTARVERÐ 144 KR. A ARI
jtj i |* i
Fr jáfe Laugardaginn 19.nóvember 19ft0

Gerizt áskrifendur!
'Jökliíl Jakobssón, blaðamað-
ur og rithofuridúr, er 28 ára
gamall og hefur gefið út þrjár
skáldsögur. Hann er maður
kvæntur og býr vestur á Mel-
U úm, en um þessar mundir er
hann að byggja sér hús úti á
Seltjarnarnesi. Og licir sem
byggja hús þurfa peninga.
Verk ungra höfunda hafa
—! Ér þctta gamanleikúr
Jökull'?
— Ja, þctta er eigintega
farsi, Jéttur gamanlcikur úr
bæjarlifinu — með tónlist efl-
ir Jón Ásgeirsson. En þetta er
enginn söngleikur, nota bcne!
— Hvað eru margar persón-
ur og um livað fjallar liann'?
— Persónurnar eru sextán,
Pókók
Ræít viö Jökui Jakobsson
reyndar ekki vyrið metin til
mikils ljár yfirleitt, en Jök-
ull lætur ekki standa á sér:
Almeúna bókafélagið mun
gefa út eftir hann sxáldsögu
nú um jólin og I.eikfélag
Ileykjavíkur ætlar að frum-
sýna milli jóla og nýárs sjón-
■leikinn Pókók eftir J >kul Jak-
obsson. Af þessu ti'efni fói
blaðamaður á fund .I'ikuls og
átti við hann eftirfarandi við
m leikritagerö
en ég veit ekki, Iivort ég nlá
segja þér mikið meira. Aðal-
persónurnar eru tveir fyrrver-
andi fangar af Litla-Hrauni.
Þeir hafa uppgötvað þann
sannleik, að það borgar sig
ekki að vera smáglæpamaður,
rota fullan sjómann eða klifra
inn um glugga, það nægir
varla fyrir molakaffi. Þeir
ætla sér að verða „lieiðarlegir
glæpamenn" og hafa mikil
plön í kollinum — en vantar
fjármagnið. Meira má ég ekki
segja.
— En hvað er Pókók?
—■ Það er leyndarmál, segir
Jökull og ítrekar við blaða-
manninn, að hann megi ekki
ségja nokkurn hlut fyrir leik-
stjóranum.
— Er nokkur boðskapur cða
ádeila í leiknum?
— Þetfa er auðvitað satíra
— með smávegis broddum.
Annars finnst mér ástæðu-
laust að predika mikið yíir
fólki. Það verður að matreiða
þetta. Ég legg mesta áherzlu
á að lýsa ýmsum týpum. Þarna
er hugsjónaríkur esperanlist’,
sjálfmenntaður, sem étur hvit-
lauk, nokkrir smáglæponaV,
pólití o. fl.
— Hafa orðið miklar brevt-
ingar á leiknum, eftir að æl'-
ingar liófust?
— Já, við byrjuðum auð’ itað
strax á því að fella úr og Ega
hitt og þetta, sem betur mátti
fara. Það var mjög lærdóms-
ríkt fyrir óreyndan nýgræð-
ing að fylgjast með, þegar
leikurinn er settur á svið.
— Hvað segirðu um islenzka
leikritagerð og framtíð henn
ar?
— Ja, ég er nú víst eini mað-
urinn á landinu, sem ekki hef
séð Deleríum bubonis og aðra
nýjustu leikina. Annars er
ekki liægt að segjá að það séu
góð skilyrði fyrir grósku i leik-
ritagerð hér á landi. Þjóðleik-
liúsið gæti haft aðstöðu til að
leiðbeina ungum leikrjtahöf-
undum, en hefur vanrækt það
hlutverk. Þar er leikskóli, ball-
etskóli, kennsla í leiktjalda-
smiði og eflaust segja þeir
stúlkunum í fatageymshinni
til svona fyrst í stað, en þegar
leikritaskáld kemur með hand-
rit, er svarið annað livort já
eða nei. Leikhúsið ætti að liafa
leiðbeinanda, sem gæti sýnt
mönnum, livar væri glæta og
hvar ekki, sýnt þeim sviðið og
verið þeim lijálplegur. En nú
er annað livort, að höfundur-
inn fer í fýlu eða verkið er
sett upp hrátt og illa unnið.
— Hefur blaðamennskan
orðið þér að gagni við leikrita-
gcrð'? ‘
— Ég héf aúðvitað kynnzt
ýmsu sem blaðamaður, bæði
sérkennilegu fólki og talsmáta
manna. En blaðamennskan
sjálf ,er lýjandi og óheppileg,
ef maður ætlar að skrifa. Þá
er bctra að moka skurð eða
gera eitthvað allt annað. Scn
blaðamaður hef ég líka farið
austur að Litla-Hrauni og rætt
við marga fanga. Söguþráður-
inn er auðvitað tilbúningur
og fjarstæða, cn sumar persón-
urnar eiga sér fvrirmyndir eða
híiðstæður í daglegu lífi.
— Hefurðu áhuga fyrir iitlu
leikhúsi í Reykjavik, t. d. kj jJ-
aráleikhúái?
— Já, ég hef kynnzt slikri
starfsemi i Yínarborg og lu td
hún væri riijög þarfleg. Ann-
ars þekki ég ekkert til þcirra
mála hér.
— Um hvað fjallar svo skáld-
sagan? spyr blaðamaðurinn að
lokum.
— Ég skrifaði hana í fyrra-
vetur, segir Jökull. Þetta er
nútímasaga og gerist í Reykja-
vík. Annars man ég þetta ekki.
Þú getur lesið Iiána í jólafrí-
inu. RA.
Útibú í Árósum
S.l. sunnudagskvöld frumsýndi Leikfélag Kópavogs sjón-
leikinn „Útibú í Árósum“, eftir Curt Kraatz og Max Neal,
í Félagsheimili Kópavogskaupstaðar fyrir fullu liúsi áliorf-
enda. — Þetta er sprenghlægilegur gamanleikur, enda ið-
uðu áheyrendur af kátínu meðan sýningin stóð yfir. —
Með aðalhlutverkin fara frú Auður Jónsdóttir, Sigurður
Grétar Guðmundsson, ungfrú Vilborg Sveinbjörnsdóttir, frú
Helga Löve -og Sigurður G. Jóhannsson. — Myndin er af
Auði Jónsd. og Sigurði G. Jóhannss. í hlutverkum sínum.
Jökull
Jakobsson.
istir * bókmenntir