Frjáls þjóð - 26.11.1960, Blaðsíða 6

t
1

Qmar Ragnarsson
Framh. af 3. síðu.
móti í frjálsum íþróttum
1958.
— Og hvernig gekk?
— Ég slysaðist á að verða
fyrstur í þremur greinum.
— Og ertu samt hættur?
— Ég varð fyrir því óláni
um sumarið, að ég fór að æfa
mig í þrístökki í kaffitiman-
um. Þá meiddi ég mig á fæti
og er eiginlega fyrst núna
að jafna mig til fulls.
— Yrkirðu mikið?
— Ég sem alltaf gaman-
vísurnar sjálfur. Það stend-
ur manhi auðvitað næst að
syngja eigin vitleysu.
— Hvaða fag þótti þér
skemmtilegast í skóla?
Stjórnmálanámsskeiö
Stjórnmálanámskcið hefst
á vegum þjóðvarnarfélag-
anna að Laugavegi 31, 3ju
hæð, þriðjudaginn 29. nóv.,
kl. 20.30 stundvíslega. Á
námskeiðinu verða flutt er-
indi um helztu þætti þjóð-
málanna og æfingar verða í
ræðumennsku og fundar-
sköpum.
Samtök
hernáms-
andstæðinga
Mjóstræti 3
Sími 23647
Bjarni frá Hofteigi -
Frh. af #*. síðu.
Kommúnistar ofsareiðir.
Eins og flestum mun kunn-
ugt, er Útsýn málgagn Al-
þýðubandalagsins. Moskvu-
kommúnistar hafa reiðzt
grein Bjarna ákaflega og hót-
að því, að hann skuli ekki
verða mosagróinn í ritstjórn-
arsessinum. Bjarni mun hafa
svarað fullum hálsi, og engin
loforð viljað gefa um auð-
sveipni og hlýðni. Eru þeir
— Landafræði. Einu sinni
þegar ég lá veikur, þá gaf
pabbi mér kort af íslandi.
Mér þótti svo gaman að þvi,
að ég lærði allt sem á því
stóð, lærði t. d. allar hæðar-
tölur.
— Hvað er Jörundarfell í
Húnavatnssýslu hátt?
— 1018 metrar. Annars er
ég farinn að gleyma þessu.
Þegar ég komst á skellinöðru-
aldurinn lærði ég allar tölur
í sambandi við bíla, — hvað
þeir eru langir og breiðir,
hvað strokkurinn er stór o. s.
frv. En nú er ég kominn á þá
skoðun, að það sé galli á
manni að leggja svona tölur á
minnið. Þetta er til enskis
nýtt. Ég er að reyna að venja
mig af þess.
— Finnst þér ekki, Ómar,
segir blaðamaðurinn að lok-
um, að þú sért gæfumaður?
— Ég veit ekki. Jú, ef til
vill, svarar Ómar. En þegar
ég var í barnaskóla, sat ég
við hliðina á þrem strákum,
hverjum eitt ár. Þeir dóu
allir á sviplegan hátt. í
landsprófi og menntaskóla
voru sumir hræddir að sitja
við hliðina á mér,
RA.
Guömundur Thoroddsen
Framh. af 5. síðu.
Og trúir þjónar fengu bæði
völd og vir'ðing þar
og vinnufrið og hvíld í rík-
um mæli,
því aðrir gerðu verkin, já
eins og vera bar,
liver ætlast til að banka-
stjórar þræli?
Einn lítill banki átti hús,
en ekkert inventar,
svo eiginlega ,var hann
bara hálfur,
og yfir stöðu bankastjórans
engin hrifning var,
hann átti að kunna á banka
og vinna sjálfur.
Og aldrci verður trúum
þjóni þessi staða rétt,
nei, þar cr ekki mikils til
að vinna,
í bankastjérann þarna verð-
ur banakringlu slett,
því beinin stóru fóru öll
til hinna.
og margir innan Alþýðu-
bandalagsins, einkum í röð-
um óbreyttra kjósenda, sem
ekki gráta, þótt eitthvað sé
stjakað við hinum auðsveip-
ustu Moskvuþjónum. Er nú
mikil ólga í Sósíalistaflokkn-
um, þótt ekki sé enn vitað,
hvort hinir gallhörðu komm-
únistar koma fram hefndar-
áformum sínum.
— Annars vil ég taka það
fram að lokum, segir Guð-
mundur, að ég er ekki skáld,
aðeins sæmilegur hagyrðing-
ur. Ég hef ekki ort nein ljóð
— bara eina og eina vísu.
RA.
jþróttaspjall -
Framh. af 3. síðu.
reksmönnum sínum svo góð
kjör? Það er af þvi, að íþrótt-
irnar eru ágætis tæki til ein-
stefnu og ögunar. Þegar á-
horfendur eru fóðraðir með
spennandi íþróttakeppnum,
gleyma þeir að hugsa um
póíitík. Hér heima er verzl-
unarhiið íþróttanna í há-
sæti. Kjólreiðamaðurinn og
ljósmyndafyrirsætan eru á-
trúnaðargoð vorra tíma.
Oft gleymir afreksmaður-
inn því, að það er miklu létt-
ara og skemmtilegra að vera
á uppleið en að vera á há-
tindi frægðarinnar, segir dr.
Bþje að lokum. Þegar hann
hefur náð tindinum, þá er
það hvorki létt né skemmti-
legt lengur. Það er alltaf erf-
itt að halda jafnvaeginu á
tindi frægðarinnar og fallið
þaðan getur verið mjög svip-
legt.
Váls.
FILABEÍN SHOLLÍN
FILABEINSHOLLIN, sem her um ræðir
er að mínum dómi eitthvert mérkasca
verkið, sem Hagalin hefur gefið út
hingað til. Og það mætti segja mér að
hún lifði einna lengst verka hans, þvi
að hún er mannlegt dokúment um sorg
og gleði hversdagslífsins, gert af hrein-
skilni og einlægni, sem töfrar lesandann
og hrífur hann með sér.
Kristmann Guomundsson
Mbl.
Innb. kr. 225.00
446 bls.
BOKAUTGAFAN
NORiIi
Minningar
Sigfúsar Blöndals
Komnar eru út á vegum
Hlaðbúðar endurminningar
Sigfúsar Blöndals orðabókar-
höfundar og bókavarðar. Þetta
AT1 f AI’fTlT 1 I rt Ir\iT ]r\ rvr 'i K n 1»
ingar. Því miður er hér einung-
is um æskuminningar að ræða;
frásögninni lýkur þegar höf-
undur siglir til Kaupmanna-
hafnar að loknu stúdentsprófi.
I<jóst er af formála, að Sigfús
Blöndal hafði hugsað sér að
skrifa ævisögu sína, en ekki
enzt aldur til þess.
Lárus H. Blöndal bókavörð-
ur hefur annazt útgáfuna. Bók-
in er prýdd allmörgum mynd-
um.
-*5 í •' - " ■"
KJALLARAPISTILL
Á þingi útvegsmanna, sem
i nýlega var haldið hér í
Reykjavík, varpaði Björn
í Pálsson á Löngumýri fram
I þeirri spurningu til Jónasar
j Haralz hagfræðings, hvort
ekki hefði verið hyggilegra
j að reisa efnahagslíf lands-
| ins við í áföngum, heldur en
I að ösla út í torfæruna af full-
j komnum vanmætti og kom-
I ast í strand með allt, bæði
útgerð, landbúnað og at-
vinnulíf. Jónas svaraði með
því að spyrja, hvort maður,
j sem ætlaði yfir gjá, myndi
j reyna að stökkva yfir hana
í áföngum. Þetta þótti stjórn-
arsinnum ákaflega fyndið.
Eftir þinglok tók Þjóðvilj-
inn til máls og fullyrti, að
ríkisstjórnin hefði stokkið
aftur á bak yfir gjána.
Flestir munu sammála um,
að ekki er unnt að stökkva
yfir neina gjá í áföngum, og
líklega skilja fæstir þá djúp-
hugsuðtt speki Þjóðviljans,
að rikisstjórnin hafi stokkið
aftur á bak. Hins vegar má
vel skilja, hvað Björn Páls-
son átti við. Ef Björn á
Löngumýri væri leiddur að
gjárbarmi, myndi hann alls
ekki viJija stökkva neitt —
, hvorki í áföngum eða einu
stökki, hann myndi vilja
byggja brú. Og hvernig brúa
menn breiða gjá? Þeir byggja
í áföngum, fara gætilega og
ganga svo yfir eins og siðaðir
menn.
Það eru fleiri en Björn á
Löngumýri, sem álíta að við-
UM JÓNAS
SEM HANN
reisnarævintýri ríkisstjórn-
arinnar sé hreint glæfraspil.
Norski sérfræðingurinn, sem
fenginn var í fyrravetur til
að semja lof um efnahagsúr-

§
ræðin, gaf það ótvírætt í
skyn, að vaxtaokrið, sem
ekkert fordæmi er fyrir í
heiminum, væri háskaleg
ráðstöfun, og játaði um leið,
að mistækist viðreisnin væri
allt komið í kalda kol. Flest-
um er einnig að verða ljóst,
að það er fullkominn glanna-
skapur og ábyrgðarleysi, að
láta nokra skólapilta sæmi-
lega greinda, sem gleypt hafa
í sig einhverjar formúlur um
efnahagsmál úti í öðrum
löndum, fara að gera til-
raunir með íslenzkt atvinnu-
líf eins og menntaskólastráka
í efnafræðitíma. Þessir
menn virðast enga hugmynd
hafa um sérstöðu íslenzks
atvinnulífs, og þegar þeir
fará að gera tilraunir með
útlendar uppskriftir, hlýtur
háskinn að vera á næsta leiti.
Jónas Haralz vildi hlaupa
yfir gjána í einu stökki.
Hann stökk og nú er hann
að hrapa. Hann er enn að
falla með viðreisnina á bak-
inu og enginn fær enn séð,
hvar ósköpin taka enda. Og
líklega verða þeir borubratt-
ir, efnahagsspekingarnir,
þegar þeir liggja beinbrotnir
á eyðisöndum hagfræðinnar
með viðreisnina brotna í
mél.
Eilífur Örn.
OG GJÁNA
FÉLL í
i j »* i nitf i i. iBiimfioi h. f • ii 'í 11 ii iiiii iii:j 11 iijiiii ii i > i >i i11 >. $1 í‘> j' m1 _»
Frjáls þjóö • Laugardaginn .26. nóvemþer 1960