Frjáls þjóð - 22.08.1968, Blaðsíða 7

Ovægin
stjórnarandstaða
Framhald af bls. 5.
son og enn ólíklegra, að
nokkur hefði haft kapp til
að láta sér detta í hug að
reyna það..
Mótmælaaðgerðir þessar
eru oft nefndar sem dæmi
um öfgafullt afturhald og
þröngsýni. Amerískt her-
mannasjónvarp hefur jafn-
vel verið" réttlætt með því,
að ritsímanum hafi verið
mótmælt í upphafi og þyki
hann góður fyrir því. Þetta
er að sjálfsögðu mesta fá-
sinna. Andstæðingar rit-
símans höfðu ekki síður á-
huga á skeytasambandi við
útlönd. Ágreiningurinn var
um tvær leiðir til að koma
þeim á, og þar voru and-
stæðingar símans menn
nýrri tíma. Fyrir hitt er
svo ekki að synja, að ein-
hverjir þeirra bænda, er
fundinn sóttu, hafi aðallega
haft í huga að sporna við
kostnaðinum við símalagn-
inguna, án þess að hugsa
í tilefni
Framh. af bls. 2.
■ hvað leika var. Þrándur er
slægvitur og undirförull,
' brögðóttur og falskur og
, svífst einskis til að ná mark
miði sínu. Hann er and-
stæðingur hetjunnar, og er
því í raun og veru illmenn-
ið í sögunni, en sagan verð
ur þó ekki skilin á annan
veg en að Þrándur hafi haft
betri málstað en andstæð-
ingar hans . . .
Þrándur var ekki vandur
að meðölum þegar hann
i átti við erlenda valdamenn
og leppa þeirra, en ekki
virðist hægt að skilja sög-
una á annan veg en að
hugsýn Þrándar hafi ævin-
lega verið að viðhalda hinu
gamla skipulagi í Færeyj-
um og koma á friði.
Þannig er lýsing sögunn-
ar á Þrándi mjög fjölþætt;
um hann er Ólafur konung-
• ur Tryggvason látinn segja
að „það er mín ætlan, að
þar sitji einn hinn versti
maður á öllum norðurlönd-
um, er hann er.“ En í 48.
kapítula eru hermd orð
Þóru Sigmundardóttur:
„margt þyki mér Þrándur
hafa fyrir flesta menn.“
Hann er allra manna vitr-
astur og metur líf sitt meira
en heiður sinn ef því er að
j FrjáJs þjóð — Fimmtudagur 22. ágúst 1968
mikið um aðrar fjarskipta-
aðferðir.
Bændafundurinn bar eng
an beinan árangur. Síma-.
samningurinn var sam-
þykktur, og þing var ekki
rofið. Hins vegar kann það
að hafa skipt nokkru máli
á bernskuárum þingræðis-;
ins að hafa stjórnarand-
stöðuflokk, sem veitti
stjórninni slíkt aðhald. ■
Bændafundurinn sýndi
glöggt, að stjórninni yrði
ekki liðið neitt frávik frá.-
ströngustu þingræðisreglu.
— gk.
Önd mín er þreytt...
Framhald af bls. 4.
Kremja þeir nú ekki sögu-
eyjuna undir járnhæl sín-
um? Áhyggjur mínar reynd
ust að þessu sinni óþarf-
ar. Svo er guði fyrir að
þakka, að Framsóknarflokk
urinn er ekki eins og aðrir
flokkar, og það hefði ég átt
að gera mér ljóst fyrr. Það
eru alls engir aðrir Fram-
sóknarflokkar í heiminum,
hinn íslenzki Framsóknar-
flokkur er engum öðrum
flokki líkur, og því er hann
engum háður nema sjálfum
sér. Baldur Ragnar Gríms-
son er því aðeins með „frels
isbál í brjóstinu", en
ekki „með byssurnar sér
við hlið“, eins og segir í
kvæðinu, og við treystum
því, að allt fari þetta fram
með friði.
Það verður því ekki
heimsstyrjöld úr frelsis-
baráttu Framsóknarmanna.
Þetta ættu aðrir flokkar að
íhuga vel, og ég vil skora
á þessi 80 þúsund, sem
sóttu landbúnaðarsýning-
una, að koma með börn sín
á fund Framsóknarmanna í
fraratíðinni og leggja þann-
ig sitt fram til þess að
draga úr þeirri spennu, sem
nú ríkir í heiminum. — r.
skipta, vegur ekki sjálfur
menn með vopnum, en er
þó hættulegri andstæðing-
um sínum en hinir mestu
kappar. En þótt hann sé
vitur og brögðóttur og
kunni við öllu ráð, bíður
hann samt ósigur, og þar
fær sagan lesendum sínum
sannarlega mikla ráðgátu
að hugsa um, sem óneitan
lega minnir á það íhugun-
arefni sem höfundur Njálu
hefur tekið til meðferðar:
hvað olli því að speking-
urinn Njáll á Bergþórshvoli
var brenndur inni?“ ,