Vikublaðið - 01.07.1994, Blaðsíða 8
8
Lúthersk-evangelíska þjóðkirkj-
an undirbýr nú að halda upp á
1000 ára afmæli kristnitökunnar á
Þingvöllum árið 2000. Þá verða sem
sé liðin 1000 ár frá því að þáverandi
Davíð Oddsson landsmanna reis
undan feldi og kvað uppúr með það
að landsmenn skyldu offisíelt teljast
rómversk-kaþólskir. En hann ákvað
jafnframt að nýkristnir íyrrum
heiðnir menn mættu hlóta ásaguði
áfram, bara ef þeir gerðu það á laun.
Avallt síðan hafa landsmenn verið
eitt í orði en annað á borði.
Þáverandi forsætisráðherraígildi
ákvað þessa lagabreytingu einhliða
frammi fyrir vopnaskaki hinna róm-
versk-kaþólsku, sem aftur voru
beittir þrýstingi frá leiðtoga voldugs
Evrópuríkis, Noregs. I þá daga var
ekki til nein lúthersk-evangelísk
kirkja, hvað þá þjóðkirkja undir því
heiti. Islendingar ákváðu að láta
skrá sig sem kristna, en stunda
áfram heiðna siði, Það var ekki fýrr
en um miðja sextándu öld að svo-
kallaðir mótmælendur ákváðu að
gera hallarbyltingu á Islandi, háls-
hjuggu Jón Arason og setm sína eig-
in menn við kjötkatlana. Akveðið
var að menn skyldu skráðir lúth-
ersk-evangelískir, en ekki kaþólskir.
Eftir sem áður kærði almenningur
sig kellóttan og blótaði á laun. Ef
ekki Oðin þá drauga, álfa, stokka og
steina. Þetta hafa landsmenn gert
allar götur síðan. Verið skráðir sem
kristnir en hunsað grundvallar-
kgnningar kristninnar. Trúa frekar
á drauga en persónubundinn Guð.
Og blóta á laun.
Við undirbúninginn fyrir 1000
ára afmæli kristni„tökunnar“ brá
nokkrum þröngsýnuin vígðum
mönnum í brún þegar þeir heyrðu
að Asatrúarsöfnuðurinn hygðist
viðhafa heiðna trúarathöfn í Al-
mannagjá og fyrsta hugsun þessara
þröngsýnu manna var að það mætti
ekki „vanhelga“ Almannagjá. þeir
hjóluðu því í Björn Bjarnason og fé-
laga í hinni valdamildu Þingvalla-
nefnd. Sem brugðust þjóðkirkjulega
við og gerðu sitt besta til að leggja
stein í götu „sértrúarsafnaðarins".
Asatrúarmenn höfðu safhast þarna
saman í 22 sumur til að halda upp á
hinn forna og heiðna þingsetning-
ardag (eins og honum er lýst í Grá-
gás) og vissu eðlilega ekki hvaðan á
þá stóð veðrið.
„Gerið þið ykkur grein fyrit því
að þetta er helgasti staður þjóðar-
innar? mun Björn Bjarnason hafa
spurt heiðingjana, sem nokkrum
dögum áður. höfðu með öðrum
landsmönnum tekið þátt í 60 þús-
und manna pulsu- og blöðruhátíð á
staðnum.
Vitaskuld er bara ein skýring til á
bröltinu í Þingvallanefnd. Heilög-
stu pótentátarnir í hinni vernduðu
þjóðkirkju vilja með öllum ráðum
bola hinum heiðna. söfnuði burt frá
Þingvöllum í tæka tíð fyrir hátíðar-
höldin árið 2000. Þá varðar ekkert
um stjórnarskrárákvæði um trú-
frelsi, felagafrelsi og fundafrelsi.
Hinir lúthersk-evangelísku áeda að
fagna upptöku rómversk-kaþólsk-
unnar og vilja ekki að skítugir, síð-
hærðir og skeggjaðir heiðingjar
flækist fyrir ineð sínar heiðnu,
óguðlegu athafnir- sem aldrei er að
vita hvað innifela. Flækist fyrir
hverjum? Ollu mannhafmu sem fer
í kirkju einu sinni tíl tvisvar á ári en
blótar „anda“ -á laufi með aðstoð
mi(31a?............
í dagsins öim
VIKUBLAÐIÐ l.JÚLÍ 1994
Rithöndin
Allra manna
skemmtilegastur
Sa m k v æ m t
skriftínni ertu
mjög varkár að
eðlisfari. Þú vilt
ekki taka áhættu,
allir hlutir sem
þú gerir og fæst
við verða að vera
njörvaðir niður
og studdir öðrum
hlutum sem þú
vilt líka vita allt
um og hafa vand-
lega rótfesta.
Þetta er grund-
vallaratriði í
skapgerð þinni.
Þér verður að finnast að þú standir föstum fótum í
veruleikanum, annars munt þú fyllast öryggisleysi.
Hins vegar ættirðu kannski að leiða hugann að því að
veruleiki er að mestu leytí matsatriði.
Þú munt vera nokkuð strangur við sjálfan þig og líka
oft í viðbragðs- eða eins konar varnarstöðu. En þú get-
ur þó slakað á og þá ertu allra manna vingjarnlegastur
og skemmtílegastur. Þú ert vel greindur og fljótur að
hugsa. Námsgáfur og dómgreind yfirleitt góðar, en þér
virðist hætta dálítið til að upphefja
áhugamál þín á kostnað annarra
hluta. Þú virðist vel ritfær og vel
máli farinn.
Þér virðist falla best að skipta æv-
inni niður í tímabil sem eru hvert
öðru áð mestu óviðkomandi - nú
klára ég þetta, svo tekur hitt við. Þú
getur vel verið einn og óháður og
þér fellur það ekki illa. Þú ert held-
ur ekki að rekast í öðrum að ástæðu-
lausu. Samskiptí' við aðra eru því
oftast snurðulaus þótt þú eigir tíl að
lauma út úr þér einhverri mein-
fyndni. Þú munt vera góður vinur
og faðir, ef þú átt böm.
Af störfum munu formföst emb-
ætti og einhvers konar rekstur eiga best við þíg. Ef þú
gæfir þér tíma mundu rannsóknarstörf þó veita þér
mesta ánægju.
Gangi þér vel. _____
5 1 R.S.E
Tónleikar
Stingandi stráa
Hljómsveitin Stingandi strá
heldur tónleika fimmtudaginn
30. júní á Tveim vinum og mun
einnig gleðja gesti Turnhússins,
Tryggvagötu 8, föstudagskvöldið 1.
júlí n.k.
í Turnhúsinu munu hljóm-
sveitarmeðlimirnir einnig reyta af
sér brandara og sýna töfrabrögð
milli þess sem þeir leika rokktónlist
í þremur þáttum. Hljómsveitín er
skipuð þeim Hrólfi Sæmundssyni,
bassaleikara og söngvara, Sævari
Ara Finnbogasyni, gítarleikara og
söngvara, Sigvarði Ara Huldarssyni
gítarleikara og Guðjóni Þór Bald-
urssyni tmmmuleikara.
Tónlistin er væntanleg á geisla-
plötu sem kemur út með haustinu.
Aðgangur á tónleikana er ókeypis.
Hjartagátan
Setjið rétta stafi í reitína neðan við krossgámna. Þeir mynda þá kvenmannsnafn. - Lausnarorð krossgámnnar í
síðasta blaði er Vilborg.
/
Eg fór ekki á Þingvöll á lýðveld-
isafmælinu. Reyndi ekki einu
sinni. Dóttír mín níu ára vildi fara
þar til hún komst í að lesa dag-
skrána. Þar með var sú löngun fyrir
bí. Hún hafði lítinn hug á að nota
daginn í að hlusta á ræðuhöld og
tók nú heilshugar undir nöldrið í
mér um að það væri merkilegur
andskoti að þjóðhöfðingjaliðið létí
sér ekld nægja að kýla vömbina á
kostnað okkar almúgamanna heldur
þyrfti líka að gera útivist á Þingvöll-
um óbærilega með stöðugu kjaft-
æði. Og það er nú ekki eins og þetta
fólk hafi eitthvað að segja. Sömu
heimskulegu, innihaldslausu fras-
arnir fluttir af heldur óásjálegu
fóllci, óhæfu til að læra fimm mín-
útna ræðu. Merkilegt að unnt sé að
líta á þetta sem svo mikilvægt lið að
það sé ekki nóg með að það éti og
drekki frítt heldur fær það að
skemma allt í kringum sig með leið-
indum. Fræúm anarkismans hefur
hér með verið sáð í barnssálina og
nú ætti að nægja að hún fylgdist að-
eins með fréttum til að fræið fari að
spíra.
I stað þess að hlusta á gagnsleys-
ingja og sníkjurófur á Þingvöllum
fórum við tíl Reykjavíkur. Þar
gengu hlutirnir nú fúllvel fyrir
minn smekk en aðrir fjölskyldu-
meðlimir voru hæstánægðir. Að
mínu mati er tvennt ómissandi á
góðri þjóðhátíð. Maður þarf að geta
dreypt á ylvolgu brennivíni blönd-
uðu í langstaðið kók og hátalara-
kerfið þarf að bjla. Annars er ekkert
í þetta varið.
Ekki fékk ég drykkinn en til að
missa mig ekki í þunglyndi um mitt
sumar var haldið á Rútstún í Kópa-
vogi 18. júní í von um að þar yrði
ekta þjóðhátíð. Og þar klikka menn
ekki frekar en fyrri daginn. Auðvit-
að ýlfraði í hátalarakerfmu svo
Fjallkonan hljómaði eins og ung-
lingur í mútuin. Að sjálfsögðu
mættu auglýst skemmtiatriði seint
og illa. Og eðlilega hafði fundist
skemmtikraftur sem taldi það há-
mark fyndninnar að segja piss og
klósettpappír. Enda gerði hann
lukku.
Þó held ég að toppurinn á þessari
hátíð hafi nú verið kynnirinn. Ný-
lega endurkjörinn bæjarfulltrúinnd
fór þar alveg á kostuin. Gat ómögu-
lega lært hvernig hann ætti að snúa
að hljóðnemanum þannig að gestir
heyrðu til hans á eðlilegum nótum.
Ymist heyrðist ekki bofs eða þá að
menn hálfærðust. Eg hefði íhugað
það sterklega að kjósa manninn ef
kbsningar væru ekki afstaðnar. Alla-
vega held ég að hann verði að vera
kynnir 17. júní um ókomin ár. Þó
var þáð albesta þegar hann þurfti að
kynna að nú væri að fara að hefjast
minnarboltaleikur um einhvern.
Hann mundi ekki nafnið á honum.
Sneri sér við til að spyrja rótarana
en sleppti ekki hljóðnemanum svo
yfir gapandi mannfjöldann hljóm-
aði þýð röddin: „Hvern andskotann
hét hann nú_aftur?“ Enginn kunni
skil á þessu svo það varð að senda
eftir formanni íþróttaráðs og sá gat
upplýst málið og þessu skemmtiat-
riði var þar með lokið. En þessar
fimm mínútur sem fóru í þessa upp-
ákomu voru margfekli allra Þing-
vallaferða. Eg sneri heim á leið
hress og endurnærður. Eklci var enn
öll von úti. Enn voru menn á þessu
landi sem kunnu að halda 17. júní
hátíð. Og meðan svo er þarf ekki að
kvíða þunglyndi; '