Vikublaðið - 02.09.1994, Blaðsíða 10
10
VIKUBLAÐIÐ 2. SEPTEMBER 1994
A flækingí
Samband ungra íhaldsmanna hefur
afhent Friðrik Sophussyni lista
yfir ríkisbatterí, annars vegar fimm
best reknu og hins vegar fimm verst
reknu batteríin. Þetta fannst Elínu
Hirst og félögum á Stöð 2 ákaflega
sniðugt, einkum og sér í lagi af því að
Sambandið útvegaði þeim um leið
RUV á silfurfati sem skotmark. Stöð
2 smjattaði á þessu óþurftarapparati
sem RUV er og lét Sambandsfor-
manninn Guðlaug Þór Þórðarson
segja að RUV ætti ekki að vera til því
að einkaframtakið væri til staðar.
Maður saknaði ýmislegs í frásögn
Stöðvar 2. Það hefði t.d. verið fróð-
legt að heyra hverjir hafi farið með
yfirstjórn mála hjá RÚV á undan-
förnum árum. Nefna má sjálfstæðis-
mennina Markús Orn Antonsson,
Heimir Steinsson og Hrafn Gunn-
laugsson. Hvers eiga þeir að gjalda að
fá ekki „kredit“?
Maður saknaði líka nánari lýsingar
á einkaframtakinu. A sviði útvarps-
miðlunar eru vissulega til margir aðil-
ar aðrir en RÚV. Stöð 2 getur nefnt
dótturfyrirtækið Bylgjuna sem dærni.
En það er sammerkt með þessum
frjálsu stöðvum að þær bjóða nær ein-
hliða upp á rokk og röfl. Innihalds-
laust blaður. Ef RÚV hyrfi af út-
varpsbylgjunum stæði Bylgja Stöðvar
2 eftir með markaðsráðandi stöðu.
Og ef sjónvarp RÚV hyrfi stæði Stöð
2 eftir með einokunarstöðu. Engir
aðrir eru á markaðnum. Þegar Sýn
ætlaði eitthvað að brölta gleypti Stöð
2 barnið í fæðingu.
Ef hægt er að segja með sannfær-
ingarkrafti að RÚV sé verst rekna
ríkisapparatið þá er alveg eins hægt
að segja að Stöð 2 sé verst stjórnaða
einkafyrirtækið. Jú, víst skilar Stöð 2
einhverjum hagnaði samkvæmt papp-
írunum. En horfið á stjórn fyrirtækis-
ins (varúð: ykkur gæti orðið flökurt).
Rjóminn af forstjórum landsins eru
þar innanbórðs með lögfræðinga-
gengi í fararbroddi að gera sitt ítrasta
til að kála hverjir öðrum. Ingimundur
í Hekiu í blóðugum slagsmálum við
Jón Ólafsson í Skífunni. Kærur út um
allt; RLR, Ríkisskattstjóri, ráðherra.
Hefur þessi fréttnæmi forarpyttur al-
veg farið framhjá Elínu Hirst? Hefði
t.d. ekki verið upplagt að segja frá lax-
veiðiferð toppanna innan Stöðvar 2
sem Óskar Magnússon treysti sér
ekki til að fara í vegna þess að Sigur-
jón Sighvatsson fór í ferðina? Var
slegist? Mætti „Mulningsvélin"?
Flaut fleira en laxablóð? Fékk Palli
Magg á kjaftinn? Sparkaði einhver í
Harald í Andra? Mætti Jói Óla með
Securitas á staðinn? Var Dóri Blöndai
nokkuð á staðnum?
Það fór ekki framhjá Elínu þegar
blaðið hans Friðriks eiginmanns
sagði að Halldór Blöndal hefði þegið
laxveiðiboð af Istaki. Pressan hans
Friðriks fékk myndarlegt „kredit".
Strax á eftir kom frétt sem DV var
fyrst með, en DV féldc ekki „kredit“.
DV er ekki að fara á hausinn eins og
Pressan. DV þarf ekki á aðstoð að
halda.
Kannski er samt -verst rekna
apparatið af öllum apparötum borg-
arstjórnarminnihluti . íhaldsins.
„FIveitibrauðsdagar“ Reykjavíkurlist-
ans eru liðnir. I útvarpi voru feiddar
saman Ingibjörg Sólrún óg Inga Jóna
Þórðardóttir Haarde og á Stöð 2
Ingibjörg Sólrún og Arni Sigfússon.
Frammistaða Ingu Jónu og Arna var
pínlega aumkunarverð. Hvað segir
Sambandið um þann rekstur?
Rithöndin
Kona hinna sterku afla
Skriftin þín segir að þú sért stór-
brotinn persónuleiki, eða það sem
stundum er kallað „allt eða ekkert"
manneskja. Smámunasemi fellur þér
mjög illa, einnig allt sem er í ætt við
nísku og eftirtölur. Þú vilt að annað
hvort sé verkið gert eða ekki, meðal-
vegir virðast ekki falla í þinn smekk.
Skapið er stórt og þú getur reiðst illa.
Þú getur þó stillt þig ef mikið liggur
við. Og þótt þú sért skapstór þykir
mörgu fólki vænt um þig.
Þú vinnur hvað það vel sem þú tek-
ur þér fyrir hendur og oft gerir þú
jafnvel betur eða meira en þér ber. Þú
munt eiga margt hæfileikafólk í ætt-
um. Enda er sjálfstraust þitt í góðu
Iagi, þú ert örugg til stórræða eins og
sagt var í fornum sögum. Hins vegar
hættir þér nokkuð til að sjást yfir smá-
muni sem þú kallar svo, en eru
kannski ekki alltaf neinir smámunir.
Athugaðu þetta. Hér gætu komið til
fjölskyldumál, gamlir vinir o.þ.h.
Annars ertu yfirleitt jákvæð og náms-
gáfur eru ágætar.
Þú munt vera forlagatrúar, enda
vafalaust oft rekið þig á mátt forlag-
anna. Þér mun stundum finnast lífs-
baráttan hörð, en ólíklegt er að þér
leiðist hún.
En þó þú virðist kona hinna sterku
afla í tilveruni þá geturðu líka verið
blíð og hlý í þinn hóp. Líklega verður
sú hlið meira ráðandi á þínum efri
árum þegar þú getur horft róleg yfir
glímuvöll tilverunnar.
Opinber störf og stjórnmál eiga
trúlega vel við þig.
Gangi þér vel.
R.S.E.
Lilja Guðrún Þorvaldsdóttir,
leikkona.
Hörður Torfason er með
sönnu nefndur brautryðjandi
trúbadúr-sönglistarinnar á
Islandi og hugsanlega er hann einnig
brautryðjandi í þeirri fádæma íhalds-
semi að halda árlega hausttónleika
sína hvað sem tautar og raular; sami
staður og sami tími og síðast. 'I'ón-
leikar hans verða sem sagt í Borgar-
leikhúsinu í kvröld, föstudag, og hefj-
ast klukkan 21 stundvíslega.
I anda Harðar er þetta orð „stund-
víslega" áréttað, því hann er maður
hinnar öguðu og fáguðu nákvæmni
sem líklega á rætur að rekja til lista-
mannsuppeldis hans innan leikhúss-
ins. Þessi ögun gerir tónleika Harðar
ekki síst að leikrænni upplifún, því
hann sker sig úr öðrum tónlistar-
mönnum íslenskum að því leyti að
sviðsframkoma hans,
leikrænn söngurinn og
tímasetning er meira í
aitt við leiklistarhefðina
en tónlistina, hjá Herði
rennur þetta tvennt
reyndar saman í einn
glæsilegan „perfor-
mans“. Þriðji uppi-
stöðuþráðurinn í tón-
leikuin hans er svo auð-
vitað textarnir - beittir,
gamansamir ádeilutext-
ar sem iðulega afhjúpa
fyrir áheyrandanum
hans eigin smásálarhátt,
en líka fínleg og ofur-
næm ljóðræna sem lýkur
upp hólfum í hjartanu
þar sein Hörður hefúr
fyrir löngu tekið sér ból-
festu.
Miðar eru seldir í
Borgarleikhúsinu og
kosta 1200 krónur.
Þrjár konur í
Nýlistasafninu
Amorgun, laugardag verða þrjár
sýningar opnaðar í Nýlistasafninu
við Vatnsstíg í Reykjavík. I efri sölum
sýnir Rúna Þorkelsdóttir og í neðri
sæsbvng verði
sölum safnsins sýna Ragnheiður
Ragnarsdóttir. I Setustofu sýnir Björk
Guðmundsdóttir.
Rúna Þorkelsdóttir sýnir verk unn-
in í blandaða tækni. Flún býr í
Ainsterdam og starfar ýmist þar eða á
íslandi. Jafnfamt því að vinna að
myndlist rekur hún bókagalleríið
Boekie Woekie í Ainsterdam. Hún
útskrifaðist frá Myndlista- og hand-
íðaskóla íslands 1976 og stundaði
famhaldsnám við Konstfack Skolen í
Stokkhólmi og Gerrit Rietvald Aka-
demíuna í Amsterdam. Hún hefur
haldið þölmargar sýningar hérlendis
óg erlendis.
Ragnheiður- Ragnarsdóttir sýmir
rýmisverk í neðri sölum safnsins. Hún
útskrifaðist úr MHÍ 1991 og er þetta
fyrsta einkasýrting hennar.
I Setustofú sýnir Björk Guðmunds-
dóttir en hún lauk námi frá MHÍ í vor.
Sýningarnar eru opnar daglega frá
kl. 14 til 18 og þeim lýkur sunnudag-
inn 18. september.
Stúdentar
sýna
ljósmynda-
maraþon
Nú stendur yfir sýning á vegum
Félagsstofnunar stúdenta í
anddyri Stúdentaheimilisins við
Hringbraut á myndum sem urmu
til verðlauna í ljósmyndamaraþoni
Háskóla íslands. Maraþonið var
haldið laugardaginn 26. mars og
var þetta í annað sinn sem það er
haldið.
I ár voru 163 þátttakendur
skráðir til keppni, en það er mesti
fjöldi sem tekið hefur þátt í keppni
af þessu tagi hérlendis. Hún hófst
að morgni laugardagsins 26. mars
og fengu keppendur þá tólf mynda
filmu í hendurnar ásamt Iista með
tólf verkefnum. Filmunum átti-að
skila áteknum tólf tímum síðar og
kláruðu ríflega 100 manrjs verk-
'efnið.
Hugmyndaauðgi keppenda réð
mestu um úrslitin en alls komu um
60 keppendur til álita er sigurveg-
aranna var leitað og var keppnin
því jöfn og spennandi.
Sýningin stendur yfir til 1.
október og er húsið opið alla virka
daga frá kl. 8 til 18.
Hausttónleikar
Harðar Torfasonar
Tölvur geta verið hin mestu
þarfaþing en óþurftargripir
einnig. Til að m'mda er allt of auð-
velt að setja hið ómerkilegasta bull á
pappír eftir að tölvurnar komu til
sögunnar. Aður var það þó ákveð-
inn hemill á ritgleði manna hversu
erfitt var að standa í vélritun og
leiðréttingum. Nú er það fiTÍr bý.
Sumir fara þó full iangt í tölvu-
notkun. Eg heimsótti gamlan vin
um daginn eftir að hafa frétt að
hann væri illa þjáður af tölvuvírus.
Sá vírus lýsir sér þannig að maður-
inn er ófær um að gera nokkuð sem
ekki fer á einhvern hátt í gegnum
tölvuna hans. Allt heimilislífið er
geirneglt í kringum þau forrit sem
maðurinn hefur "fir að ráða. Að
sjálfsögðu er bókhald heimilisins
þar og sérhverjum heimilismanni er
skamintaður vasapeningur sam-
kvæmt staðli Hagstofunnar um
ne"slu vísitölumannsins á mismun-
andi aldursskeiðum. Auk þess er
bætt inn í meðaltölum frá athugun-
um Manneldisráðs á réttu meðaleldi
Islendinga þannig að fitumagn sé í
láginarki en blóðs,Tkur miðaður við
íþróttamenn í toppformi. Eitthvað
er líka þarna inni frá Ne’tendasam-
tökunum en ekki veit ég hvað.
Út frá þessu fær hann hinar fjöl-
bre'Ttilegustu kúrfur og gröf og
vikulega rnæta allir íjölsk”ldumeð-
limir á kontórinn, fram er kallað
graf viðkomandi tengt tekjuin fjöl-
sk’ldunnar og út kemur hvað við-
komandi fær í vasapening. Engar
deilur, samningar eða annað þvað-
ur, allt pottþétt og staðlað.
En þetta er nú bara einn þáttur
vitle,Tsunnar. A hverjum morgni
bTTrjar vinurinn á að ke'rra út tossa-
lista dagsins og þegar menn setjast
við morgunverðinn liggur við hlið-
ina á diskunum listi þess fjölsk’ldu-
meðlims er þar situr samkvæmt út-
reikningum á hvernig birta nýtist
best á hvaða aldursstigi. Þetta ber að
gera "fir daginn, klukkan þetta. Og
að kveldi er síðan farið "fir hvernig
gengið hefur, strikað ’Tir með
rauðu það sem búið er, með bláu
það sem komið er á rekspöl og
svörtu það sem algerlega hefur
farist fi-rir að sinna. Morguninn eft-
ir - nýr tossalisti.
Það fór ágætlega á með okkur
vinunum þegar ég heimsótti hann.
Þó verður að játa að samræður vildu
verða nokkuð endasleppar og slitr-
óttar. Það stafaði af því að við og við
gaf tölvan frá sér einhver undarleg
hljóð. Stundum lék hún eitthvert
stef, stundum vældi hún ámátlega
og einu sinni eða tvisvar gaf hún frá
sér öskur eins og nautgripir í slátur-
húsum. Og það brást ekki að í hvert
sinn sem kvikindið æmti þá spratt
vinurinn á fætur, brá sér frá og gerði
eitthvað. Stundum hringdi hann,
einu sinni skipti hann um dekk á
bílnum, öðru sinni hellti hann upp á
kaffi og einu sinni varð ég að fara
með honum að skila bókum á bóka-
safnið. Og þegar öskur nautgrip-
anna rufu upprifjun okkar á
menntaskólaárunum, rauk hann inn
á salerni og læsti að sér.
Mér er sagt að það sé mun erfið-
ara að lækna þetta en alkóhólisma.