Vikublaðið - 21.10.1994, Blaðsíða 10

10
VIKUBLAÐIÐ 21. OKTOBER 1994
Er það eklá grátbroslegt að á nánast
sömu stund og dómari tuktaði
ritstjóra Vikublaðsins til að borga
Hrafni Gunnlaugssyni miskabætur
fyrir ærumeiðingar, þá birti Ríkisend-
urskoðun lista sem Ólafur G. Einars-
son vildi helst ekki að birtur yrði, en
þar gaus gamla deilumálið um bönn-
uðu kvikmyndimar upp að nýju?
Er það ekki grátbroslegt að um leið
og ritstjórinn var dæmdur og þau um-
mæli meðal annars gerð ómerk að
Hrafn hafi haft úrslitasambönd í
menntamálaráðuneytið að þetta kvik-
myndamál skuli ganga aftur?
Sáuð þið hversu ókvæða Ólafur G.
Einarsson brást við þegar hann var af
fréttamanni Stöðvar 2 spurður hvort
Hrafh hefði ekki fengið 5,3 milljónir
af ráðstöfunarfé ráðherra 1993? Hann
játaði því en spurði með þjósti og af
fullkominni óþolinmæði: A nú að fara
að rifja upp þá umræðu alla?!
Hrafh fékk aurinn úr einkavasa
menntamálaráðherra fyrir bíómyndir.
Ólafur sagði Hrafni að Námsgagna-
stofhunþyrfti áreiðanlega að fá mynd-
imar. Áreiðanlega hafa Ólafur og
Hrafn verið innilega sammála. Aldeil-
is'brillíant hugmynd. Hugsið ykkur
menningarverðmætin sem ríkið var að
fa fyrir, ja, bara alls ekki svo mikið fé.
Þetta vom mánaðarlaun 76 verka-
manna aðeins. Mánaðarlaun bara
fimm Eimsldpaforstjóra.
Og Óiafúr hefur hringt í Náms-
gagnastofhun og tilkynnt að hann
væri búinn að gera góðan díl. Búinn
að kaupa sýningarréttinn á helstu
meistaraverkum hins heimsffæga
Hrafhs. Námsgagnastofhun gætí
fengið fullt af spólum og byrjað að
sýna myndimar í skólunum.
Þá getur maður ímyndað sér að ein-
hver á Námsgagnastofnun hafi sagt
eitthvað á þessa leið: Við þökkum,
hæstvirtur ráðherra. En era ekki
myndimar hans Hrafhs bannaðar inn-
an sextán? Er ekki ólöglegt eða að
minnsta kosti gagnstætt góðum og
gildum reglum að sýna skólabömum
myndimar?
Og hvað gerðist? Hinar keyptu
myndir fóru ekki upp í Námsgagna-
stofnun. Hrafn sjálfur var Iátinn
geyma þær. Hvað þær heita nú afturj
Blóðrautt sólarlag, Hrafhinn flýgur, 1
skugga Hrafnsins, Böðullin og skækj-
an, Hvítí víldngurinn o.s.ff..
Þegar þetta hefur gerst (kannski
með þessum hætti, kannski ekki) var
engin eða takmörkuð umræða á þeim
nótum sem nú fer ffam um gláp bama
á ofbeldismyndum og afleiðingamar
þess. Þá hafa embættismenn áreiðan-
lega ekki getað ímyndað sér að böm
færu að herma eftír víldngum sem
höggva mann og annan, pynta,
nauðga og brenna. Þá hafa menn sjálf-
sagt hugsað: Jú, myndimar era bann-
aðar innan sextán, en era ekki allir
krakkar að glápa á bannaðar myndir?
1 Noregi taka menn nú af dagskrá
sjónvarps mynd vegna þess að í henni
er ofbeldi sem ungir krakkar horfa á. I
Noregi er nú talið að sex ára guttar
sem drápu fimm ára stelpu hafi verið
undir áhrifum Teenage Mutant Ninja
Warriors, „bama- ogunglingamynd".
Ætli þeir einstaklingar séu tíl sem
nú hugsa eitthvað á þá leið að sem bet-
ur fer hafi víkingamyndir Hrafhs ekld
verið sýndar í grunnskólum landsins?
Er það ekki fin löggjöf sein vemdar
góðborgara landsins fyrir ritsóðum,
sem segja óviðurkvæmilega og hér-
með ómerka hlutí eins og að tíltekinn
maður hafi haft úrslitasambönd inn í
memitamálaráðuneytíð?
í dagsins önn
Jazzkvartetf Reykjavíkur f.v. Tómas R. Einarsson, Einar Valur Scheving, Sigurður Flosason og Eyþór Gunnarsson.
islenskup djass gefln út í Brettandi
Nýlega var gefin út í Bret-
landi geisladiskur með
Jazzkvartett Reykjavíkur
sem hljóðritaður var í febrúar s.l.
þegar hljómsveitín lék í djassklúbbi
Ronnie Scott í Lundúnum. Diskur-
inn ber nafnið Hot House - The
Reykjavík Jazz Quartet live at
Ronnie Scott's og er gefinn út af for-
lagi klúbbsins, RS Jazz House. Það
fyrirtæki hefur á undanfömum árum
gefið út diska með tónlistarfólki sem
komið hefur ffam í klúbbnuin, s.s.
Airto og Floru Purim, George
Coleman, Arturo Sandoval og Chico
Freeman.
Jazzkvartett Reykjavíkur skipa sax-
ófónleikarinn Sigurður Flosason,
Tómas R. Einarsson kontrabassa-
leikari, Eyþór Gunnarsson píanó-
leikari og trymbillinn Einar Valur
Scheving. Kvartettinn hefur starfað
undanfarin þrjú ár og leikið víða um
lönd; í Danmörku, Noregi, Svíþjóð,
Englandi, Skotlandi og Þýskalandi.
Einnig hefur kvartettínn leikið með
ýmsum erlendum gestum hér heima,
þeirra á meðal skoska saxófónleikar-
anum Tommy Smith og bandaríska
gítarleikaranum Doug Raney.
Sérstakur gesmr kvartettsins á
nýja geisladisknum er breski tromp-
ettleikarinn Guy Barker, en hann er í
hópi fremstu djasstrompettleikara
Breta.
Á disknum eru átta lög; sex eftir þá
Sigurð, Tómas og Einar og tvö eftír
erlenda höfunda.
LR frumsýnir í kvöld
Hvað um Leonardo?
Ikvöld mun Leikfélag Reykjavíkur
frumsýna nýtt slóvenskt leikrit,
Hvað um Leonardo? effir Evald
Filsar. Leikstjóri er Hallmar Sig-
urðsson, en Ieikmynd hannar Axel
Hrafnkell Jóhannesson. Veturliði
Guðnason þýddi verkið. Leikritið
var ffumsýnt í Ljubljana fyrir tveim-
ur árum og vann sýningin til fjölda
verðlauna þar í landi. Verkið er ný-
stárlegt. í umfjöllun sinni um fólk
með ólæknandi sjúkdóm sem virðist
eiga sér geðrænar rætur en er af
taugalegum ástæðum. Það lýsir
kringumstæðum þess á heimili fyrir
sjúklinga af því tagi og er í senn
skemmtílegt og sorglegt. Atvik haga
því svo að ungur sálfræðingur fær á-
huga á einum karlsjúklingnum og
vill vinna um hann rannsókn. Bregð-
ur þá svo við að sjúklingurinn fer í
stjarfa og þegar hann vaknar af dáinu
er hann gerbreyttur maður. Leikur-
inn lýsir síðan hvernig samfélag og
sérffæðingaveldi, fjölmiðlar og fjöl-
skylda leika þennan mann sem virð-
ist gæddur ofurmannlegum hæfileik-
um. Verkið er þannig undarleg
bianda af spennuleik, skopleik og
sorgarleik um manneskju á ystu nöf
og bætast við ríkulegar tilvitnanir í
heimsbókmenntirnar sem stílla at-
vikum í sérstakt ljós.
Höfundur verksins, Evald Flisar,
er afkastamikill rithöfundur og hefur
á undanförnum áratugum sent ffá
sér fjölda rita, bæði leikrit, ljóð og
ritgerðir. Hann er víðförull og hefur
á ferðum sínum um fimmtíu lönd
sinnt ólíkustu störfum. Hann er
óþreytandi í skrifum sínum og lætur
sér fátt maimlegt óviðkomandi.
Hann býr ýmist í Ljubljana eða
London og skrifar bæði á ensku og
slóvensku.
í tilefhi af frumsýningu Leikfélags
Reykjavíkur á Hvað um Leonardo?
mun höfundur verksins koma hingað
til lands ásamt fulltrúa sjónvarpsins í
Slóveníu sem ætlar að flytja fréttir af
sýningunni hér um gervihnött.
Einnig kemur fulltrúi ffá Rithöf-
undasainbandi landsins sem ætlar að
hitta íslenska rithöfunda. Heimsókn-
in er styrkt af borgarstjóranum í
Reykjavík og menntamálaráðuneyt-
inu. Standa vonir til að samstarf milli
þjóðanna tveggja á menningarsvið-
inu eflist við þessa heimsókn.
Leikfélagsmenn hafa fundið mjög
fyrir þakklætí í garð Islendinga hjá
Slóvenum. I undirbúningi er svið-
setning á leikrití Hrafnhildar H.
Guðmundsdóttur, Ég er meistarinn,
í Slóveníu á næsta ári.
Auk Hallmars og Axels eru
aðstendur sýningarinnar á Hvað um
Leonardo?
Baldur Már Arngrímsson sem
hannaði hljóðmynd, Elfar Bjarnason
annast lýsingu og Aðalheiður Al-
ffeðsdóttir sem gerir búninga. Alls
fara ellefu leikarar með hlutverk í
sýningunni og mæðir inest á Þor-
steini Gunnarssyni.
Aðrir leikarar eru Ari Matthías-
son, Bessi Bjamason, Guðlaug E. O-
lafsdóttir, Magnús Olafsson, Mar-
grét Helga Jóhannsdóttír, María
Sigurðardóttir, Pétur Einarsson,
Soffía Jakobsdóttir, Valgerður Dan,
Vigdís Gunnarsdóttir og Þór Tulin-
íus.
Næsta sýninga á Hvað um Leon-
ardo? verður sunnudagskvöldið 23.
október.
Hpingui* opnar tvæp
sýningar sama daginn
Hringur Jóhannesson listmálari
opnar tvær málverkasýningar
laugardaginn 22. október. I Lista-
safni ASÍ við Grensársveg sýnir hann
rúmlega 30 olíumálverk og 25
pastelmyndir í Gallerí Fold, Lauga-
vegi 118.
Síðast sýndi Llringur málverk í
Norræna húsinu fyrir tveimur árum.
Sýningin í A.S.I. verður opnuð kl.
14:00 og síðan er opið daglega frá 14
-17. Lokað miðvikudaga. I Gallerí
Fold er opið ffá kl. 10 - 18, nema
sunnudag frá kl. 14- 18.
Sex hugleiðingar á hátíðarári
Ut er komið 2ja
arka (32 hls.)
smárit eftir Þorgeir
Þorgeirsson: Sex
hugleiðingar á hátíð-
arári.
Á bókarkápu segir
að Smárit ffá Leshúsi séu hugsuð sem
útgáfuvettvangur fyrir hvaðeina, sem
hefur minna umfang en heil bók út-
heimtir og kemst ekki fyrir í þröng-
um stakki blaðagreinar eða tímarit-
spistils.
Hugleiðingarnar sex heita: Bamið
og túkallinn, Lögrétta, Svefitró
Hæstaréttar, Opinber skrif eiga að
vera opinber, Tvö bréf til stjórnar
Lögmannafélags íslands
ogLokaorð.
I þessum textum leit-
ast höfundurinn við að
skilgreina takmarkanir
lýðræðisins hér á landi.
Hann rekur í því sam-
bandi stórfurðulegt pukur með
réttaröryggi landsmanna og flettir
ofan af hefðgróinni ritskoðun ITæsta-
réttar á fréttum Ríkisútvarpsins og
jafnvel fleiri svokallaðra upplýsinga-
miðla af þessum málum.
Bæklingurinn fæst í Bókabúð Máls
og Menningar við Laugaveg, hjá Ey-
mundsson í Austurstræti og hjá út-
gefandanum, Lisdtúsi.
Skilningur minn á vandamálum
bæjarfélaga landsins hefur auk-
ist verulega undanfama mán-
uði. Fólk mér nákomið situr nú í
nefndum tveggja bæjarfélaga og einn
meira að segja í hreppsnefnd. Síðast
en ekki síst hef ég neyðst til að sitja
nokkra fundi einnar bæjarnefndar.
Og það verður að segjast eins og er
að eftír þessa reynslu mína og minna
eru áhyggjur Morgunblaðsins af því
að illa gangi að fá þokkalegt fólk í
pólitík mér vel skiljanlegar.
Maður hefði nú haldið að í einu af
stærstu bæjarfélögum landsins ættí
að vera mögulegt að manna aðal-
nefndir bæjarins þokkalega færu
fólki. En fjandinn fjarri mér, þar er
hver aulinn öðram verri. Annar
meirihlutaflokkurinn sendir sem að-
almann pilt sem er í þrígang búinn
að reyna við filuna í Háskólanum án
þess að komast þar í gegn og er auk
þess eini maðurinn sem ég veit til að
hafi beinlínis verið beðinn um að
koma ekld í viðskiptaffæðina. Og
ekki tók betra við þegar varamaður
drengsins mætti einu sinni. Ástæðan
var sú að hann hafði komist yfir
myndband með Mary Poppins og
var frá öllurn störfum í nokkra daga.
I hans stað kom fimmtug safnaðar-
stjórnarjúnka. Sú var umrædd í bæn-
um fyrir allnokkrum árum þegar hún
féll í húsmæðraskóla og vann eftir
þáð í nokkur ár við heilun og nárns-
ráðgjöf fyrir unglinga á glapstigum.
Kosturinn við þetta lið er þó að
það tefur ekki fundi. Þaðan heyrist
hvorki hósti né stuna utan hvað
drengurinn lét einhverju sinni orð
falla um að það færi að styttast í
beina útsendingu frá einhverjum
kappleik. Slíkt hið sama verður ekki
sagt um fulltrúa hins flokksins. Ann-
ar er ritari nefndarinnar og telur sér
illilega misboðið og íþyngt með því
starfi. Vilji rnenn leggja ffam bókan-
ir þarf fúndahlé meðan vinurinn
klippir og límir þannig að ekki þurfi
að handskrifa adiugasemdirnar.
Raunar hefur honum farist þetta svo
óhönduglega að síðast var kallaður
til starfsmaður á skrifstofu bæjarins
til að sinna þessum þætti verksins. Þá
hafði ritaranum á einhvern hátt tek-
ist að koma lími í alla stóla fundaher-
bergisins og að auki klippt svo illa í
lófann á sér að fundargerðabókin var
öll alblóðug. Og svo engu sé logið þá
sótti ritarinn um bætur til bæjarins
vegna vinnuslyss og hótaði að fá
Vinnueftirlitið til að líta á skærin
sem kjörnum fulltrúum væri boðið
upp á. Ég held mér sé óhætt að full-
yrða að hann hafi fengið bæturnar.
Þó er öllu verra að í upphafi var á-
kveðið að fundir nefiidarinnar stæðu
helst ekki nema í tvo tíma. Og ritar-
inn tekur þetta svo alvarlega að eftir
að hinum ákveðna tíma er náð þá
harðneitar vinurinn að bóka
nokkurn skapaðan hlut. Vilja fund-
argerðirnar því verða nokkuð snubb-
óttar auk þess sem andstaðan er
heldur ósátt við að þegar loks kemur
að liðnum „önnur mál“ þar sem færi
er að taka eitdivert frumkvæði, þá er
haft sama kerfi og hjá Lykla-Pétri og
lokað Iífsins bók. Maður verður bara
að vona að þetta sé skárra í öðrum
nefndum. Annars held ég maður
verði að ráðleggja fólki að flytja.