Mánudagsblaðið - 17.01.1949, Blaðsíða 1
2. tölublað.
m,iimiM'Mwmi lUKVírvúmBBmtmmmmtm
070
r/iou*.
BlciS fyrir alla
2. árgangur.
Mánudagur 17. jarúar 1949.
Hrakfarir Landssambandsins:
Þessi 28 ára gamla stúlka ar
íyrsti kvensendiherra Breta.
Hún heitir Joar Caroline Pi' rio
og starfar við sendiráðið brezka
í Haag.
Klukkan sjö á mánudagsmorgun var enn svarta-
j myrkur í Reykjavík. Bæjarbúar sváfu flestir
isvefni hinna rétllátu. Verkamenn voru að vísu að
j fara til vinnu, og flestir keyptu þeir sér eitt eintak
j af Mánudagsblaðinu, sem þegar var til sölu á
Lækjartorgi.
j Á hótelum bæjarins sváfu aðrir menn — að-
íkomumenn, sem hér sóttu fund stéttar sinnar til
þess að ræða hagsmunamái sín. Flestir þeirra Ios~
uðu svefninn úr því klukkan var orðin sjö.TVokkr-
ir þeirra losuðu svefninn af því að þeir voru gaml-
ir sjómenn, útgerðarmenn, sem vanir /voru að
byggja að bátum sínum og sjá, hvort róandi væri.
En fieiri losuðu svefninn vegna þess, að þeir höfðu
liugboð um að nú væri Mánudagsblaðið komið út
og ekki væri til setu boðið. Draumum hinna síð-
artöldu hafði verið óþyrmilega raskað. Blaðið hafði
í vikunni áður sýnt fram á ósvífni þeirra í kröf-
w
vágesti, sem svo ósvífnislega sagði alinenningi
I sannleikann. En nú er það svo með þá, sem ekki
eru vanir að hugsa, að þeim vill bregðast listin,
þegar tíminn rekur á eftir. Innsta ráð öfgamanna
smáútvegsins kom sarnan á prívatfund um eftir-
miðdaginn, undir forurtu hins valinkpnna Ólafs
B. Björnssonar frá Akranesi, útgerðarmanns, og
,.hugsuðu4< mál sitt og hvað skyldi til bragðs tek-
ið. Ekki varð annað ráð haldbetra fundið en að
stefna ritstjóra blaðsins á fund með skeyti svo-
hljóðandi:
Hér með leyfum vér oss að skora á yður, að
mæta á fulltrúafundi vorum þriðjudaginn 11.
janúar klukkan 14 síðdegis til l>ess þar og þá
að gefa yður kost á bví að standa við skrif
yðar um útvegsmenn og samtök þeirra í tveim
síðustu blcðum yðar.
Landssamband ísl. útvegsmanna
Flugsiys í Sket-
Bandarískt risaflugvirki fórst
í gær í Skotlandi.
Flugvél þessi var á leið frá
Scantonflugvellinum í Linco’ns-
hire, Énglandi, til Keflavikur,
en varð að snua við vegna þess
ao völlurinn var lokaður.
Tuttugu bandarískir flugliðs-
menn voru með véiinni, og fc.i -
ust þeir-allir.
Skátafélögin í Reykjavik
halda álfabrennu annað kvöld
á íþróttavellinum.
Verður bálkösturinn stærri en1
veniulega og einnig leika skác-
arnir og syngja við eldinn.
Álfakóngur verður G'af-
ur Magnússon frá Mosfelli,
en álf^idrottning Lillý Gísladótt
ir.
Kynnir verður prófessor Cu.ð-
brandur Jónsson.
Beaverbrook lávarður og
blaðaútgefandi, sem talinn er
talsvert frjálslj'ndur í skoðun-
um, hefur neitað því, að hann
ætli sér að ganga úr brezka í-
hal dsf lokknum.
„íhaldsmenn," sagði lávarð
urinn, „mundu verða miklu
f r.gnari að ’osna við mig, heldur
cn ég við þá.“
um.
Um klukkan tíu höfðu flestir þeirra náð sér í
blaðið og lesið skoðanir almennings á kröfmn
þeirra.
Það var flóttalegur hópur, sem drakk eftirmið-
dagskaffið á Hótel Borg þennan sama eftirmiðdag.
Þeir sátu í smáhópum og gutu augum á þá, sem
inn komu og tilheyrðu ekki stéttinni, og stungu
saman nefjum. Reykvíkingar könnuðust við suma
þeirra, en áðrir komu þeim ókunnuglega fyrir
sjónir. Þeir sem ókunnuglega komu fyrir sjónir
voru útgerðarmenn utan af landi og þá flestir suð-
urnesjamenn. Nafnið Suðurnesjamenn var að vísu
á tungu hvers manns, en það var aðallega í sam-
bandi við skemmtanir í höfuðborginni, sem aug-
Iýstar voru í dagblöðunum. Þar höfðu þeir staðið
framarlega, enda víst velflestir efnaðir.
Þessir menn hafa vafalaust haft hreina sam-
vizku, því að þeim hafði tekizt að neyða ríkis-
stjórnina til þess að leggja milljónaskatta á þjóð-
ina til þess að geta „gert út“, og þar sem þessi j
aukni skattur var þjóðinni lítt kunnur vegna þess j
að blöðin birtu ekki lögin, sem Alþingi samþykkti, |
þá fannst þeim sjálfsagt að krefjast enn meiri pen-
inga af ríkisstjórninni. En nú hljóp snurða á óska-
þiáðinn. Mánudagsblaðið hafði náð í afrit af lög-
unum og birt mönnum, hvers kyns þau voru.
Næsta mánudag þar á eftir hafði blaðið svo skýrt
nákvæmlega, hvernig margir af smábátaútvegs-
mönnum hefðu hagað sér undanfarin ár og sýnt
Ijóslega fram á að, ef ekki yrði tekið í taumana,
þá yrði þessi stétt þjóðinni jafn dýr gripur og
landbúnaðarstéttin var þegar orðin.
Fyrirsögn blaðsins hafði sérstaklega farið 1 taug-
ar smáútvegsmanna, en þar var þess getið í stór-
um dráttum, sem einkenndi útgerð FLESTRA
þessara manna.
Nú vcru góð váð dýr cg betra var að finna hal'T,
góð ráð sein skjótast, -t-ií þess að vinna bug á þcim
Þessu skeyti var svarað samstundis á eftirfar-
andi hátt:
Þau ummæli, sem ég hefi viðhaft um LIU,
hafa komið fram í opinberu blaði og finnst
mér eðlilegra að svar við þeim pg frekari ura-
ræður fari fram á samsvaránds vettvangi,
heldur en á þeim einkafundi sem þér bjóðið
mér á. Eg mun því ekki mæta á fundi þessum.
Flestir, sem athuga fyrra skeytið, sjá þegar að
ekki er annars getið í bví en að hér sé um einka-
fund að ræða með einhverjum mönnum, sem kalla
sig fulltrúaráð. Ekki er bess heldur getið, hver
skuli vera fundarsköp á þessum einkafundi, en þó
eins og látið í veðri vaka, að hér sé um æðstu
valdsmenn að ræða, sem art-la að setiast í sæti
hms æðsta dómara og dæma blaðamann vegna
Framhald á 2. síðu.
Minnast þciriTi föllno
Baudaríkjamcr.n miniiaít fa|Unna. »ióliða á ýmsan hátt. II. r
c-jást bg~i 1 áth'r;:.. Irrsf- blómimi í Imfið til niiunintíar
cmi þá sera féllu 1 baré'cuttBi gegn eÍEtmðittu.