Mánudagsblaðið - 16.01.1950, Side 1
3. árgangur.
Mánudagur 16. jamúar 1950
3. töMbíað.
FRAMSOKN VINHUR SKIPULAGT GEGN
HAGSMUNUM REYKVIKINGA
SíórítoáfaskattMrÍMM eMgiM Immsm á 1»imeá 1 $annálmmm 111
Skriffimar Tímaos
bæjarliS
Takmark kjáseaáa: Engián
arstjém
Það, sem almeimingur ræðir nú mest, er tii-
laga Framsókmai* um stóríbúðaskattinn. Er til-
laga þessi að verðleikum fordæmd af öllum Reyk-
víkingum, en þó mest af þeim, sem af misskilningi
greiddu Framsóknarflokknum atkvæði við síð-
ustu kosnngar og komu Rannveigu, illu heilli, inn
á löggjafarþimg þjóðarinnar.
Raníisóke í
Þeir Reykvíkingar, sem um áraskeið hafa
fylgzt með vinnubrögðum Framsóknar, hversu
hún hefur alltaf undantekningarlaust beitt sér
gegn hverju eimu einasta af framfaramálum
bæjarins vissu, að Rannveig var og er ekki ann.
að en viljalausl handbendi flokksforingjanna, og
geta fyrirgefið þeim, sem í einfeldni léðu ung-
frúnni atkvæði sitt. Þeim er Ijóst, að Rannveig
er dauðadæmd á Alþingi, þar sem hún hefur nú
sýnt, hvað bjó undir loforðunum og fagurgalanum
fyrir kosningarnar. Það er gott, að Reykvíkingarj
fengu smérþefinn af því, hvernig það er, þegar
íulltrúar Framsóknar koma nærri málum bæjar-
ins. Flokksblöðin hafa alltaf veigrað sér við því að
segja sannleikann um þá innan Framsóknar, sem
rnest fjalla um bæjarmálin hér. Þau hafa ekki
viljað taka það fram, að flestir af skriffinnum
Tímans eru bændur, bændaskólanemar, uppflosn-
aðir hreppsnefmdaroddvitar, eða aðrir, sem ekkert
vit hafa á bæjarmálum, en bera í brjósti sér hatur
á öllu því, sem reykvískt er. Halldór frá Kirkju-
bóli, sjálfskipaður alvitringur, sálmaskáld og sá
maður, sem flestar tilraunir hefur gert til þess að
komast á þing, maðurinn, sem oftast hefur lýst
sig andvígan málum Reykjavíkur, en þó svo
óvinsæll í sveitum, að liann hefur hvergi verið tal-
inn hæfur til framboðs. Hannes frá Undirfellií
„hagfræðingur“ Tímans, en skoðanir hans eru
þekktastar fyrir það, að jafnvel Mbl. hefur tekizt
að hrekja þær allar. Jón Helgason, samvinnu-
skóla-pródúkt, sem nú í nokkrar vikur hefur ritað
urn braggaíbúðir af miklu offorsi, með það fyrir
augum að þykjast berjast fyrir bæjarmálum.
Þetta eru mennirnir, sem eiga að verða leið-j
andi ljós Þórðar Björnssonar, 1. manns á lista
Framsóknar - í bæjarstjóm. Allt eru-þetta utan-
bæjarmenn, sem ekkert vit hafa á bæjarmálum.
Þeir hafa það eitt sameiginlegt að hafa barizt gegn
hagsmunamálum þessa bæjar, þótt þeir nú t-aki
sér hlutverk baráttumanna fyrir hagsmunum
Reykvíkinga.
Sfeóríbúðaskatturinn er ekki nema 1. þrepið
í baráttu Framsóknar til þess að koma framfara-
málum Reykjavíkur á kné. Höfundar hans eru
dulbúnir kommúnistar, studdir af yfirlýstum
kommúnistum og að líkindum af Hannibal Al-
þýðuflokksins og öðrum þingmanni þeirra, sem
grunur liggur á, að fylgi meir kommum en flokki
sínum.
■ ...................... I
Frumvarpið um stóríbúðaskatt getur á engan
hátt leyst eða lagfært íbúðaleysið í Reykjavík.
Tíminn talar mikið um „mannsæmandi íbúðir“,
en frumvarpið getur aðeins leitt til þess, að þeir,
sem nú búa í mannsæmandi íbúðum, verða að
þrengja svo að kosti sínum, að ekki einn einasti
maður búi í mannsæmandi íbúðum. Þeir fáu, sem
búa í stórum íbúðum, geta greitt skattinn, en
þeir eru bara svo fáir og þá flestir í Framsókn-
arflokknum sjálfir, að tekjur ríkissjóðs af skattin-
um nema sáralitlu. Allr þeir, sem hafa keypf sér
íbúðir með það fyrir augum að stofna bærileg
heimili, verða að hrekjast úr þeim vegna skatts-
ins, selja innanhússmuni og reyna að leigja sér
herbergiskytru annarsstaðar.
Dr. Niels Duagal og Páll
Zophoniasson, alþm., lýsa
því yfir í blöðunum að þeir
krefjist rannsóknar á stör.f-
um sínum í sambandi við
f jársjúkdóm þarni er svo dýr
er orðinn alþjóð.
Eru þeir með dylgjur í
garð greinarhöfundar um að
þeir viti hver hann sé jafn-
framt því að hann þori ekki
að birta nafn sitt.
Dylgjur þessar og mikil-
mennska eru jafu broslegar
og þegar Dr. Dungal þóttist
einn vita allt um fjársjúk-
dóma, en þó 'hvergi nærri
eins dýrar og yfirlýsiog
doktorsins í samhandi við
sjúkdómana.
Hitt er víst, að hvorki
Dungal eða Páll, þurfa að
láta mikið yfir sér í þessu
máli, sem að verðleikum,
verður þeim til háðungar, og
nafn höfundar greinariimar
skulu þeir ekki gera sér von-
ir um að fá birt.
Blaðið fór þess á leit, að
þessi mál yrðu rannsökuð og
fagnar því, að hið opinbera
skuli nú ætla að láta verða
af því.
Svona mál eru of alvarleg
til þess að þau verði þoguð
í hel. Kitstj.
Lesendnr
Klámhögg Framsóknar í garð Reykvíkinga
eru ekki einsdæmi, en þetta síðasta högg mun
verða munað af kjósendum Reykjavíkui*. Hvergi
í nokkru lýðræðislandi hefur jafn freklega verið
ráðizt á eignarrétt manna og einmitt nú. Aldrei
hafa verk dulbánu kommúnistanna komið betur
í Ijós en einmitt, þegar menn á borð við Halldór
frá Kirkjubóli, Hannes frá Undirfelli og Jón
,.Womens‘ Gate“ Helgason ætla sér að fara
að skipta sér af málefnum Reykjavíkur.
Reykvíkingar eiga að vera á varðbergi gegn
þessum pólitísku loddurum og fulltrúum þeirra,
þegai* þeir ganga að kjörborðinu í bæjarstjórnar-
kosningunum.
Þórður Björnsson, frambjéðandi Framsóknar'
í komandi bæjarstjórnarkosnmgum, vinnur ágætt
starf við Rannsóknarlögreglima. Hann varð „undr-
andi“ yfii* þeim „beiðri“ að verða fyrir valinu,
eftir eigin sögn. Það er af umhyggju fyrir málum
Reykjavikur ©g í vináttuskyni við Þórð Bjömsson,
að við hvetjum alla Reykvíkinga að láta hann
vinna óskiptan að núveranái starfi sínu hjá Kann-
sóknarlögreglunni.
I næsta blaði hsfst aý
framhaldssaga, sem heitir
„Ástfanginn af daiiðan-
iim“, eftir Louis Bromfi-
eld.
Ekki er að efast um, að
lesendur fyigist með
henni af miklum áhuga.
Pranskir tízkuhöfundar telja uú
kvenþjóðinni trú úin að flegin
þeysa og pils séu hentugustu,
' dagfötin.