Mánudagsblaðið - 29.01.1950, Blaðsíða 4

'i
MÁNUDA G SBLAÐIÐ
Sunnudagur 29. janúar 1950.
BuninHiimHtJuiHmiiiraiiiiimmiHifflMimimiiiiiHiiiiKjmwHiiMnminnuiiEJWHBminaiiiimmiTEjimminiini*
M Á N U D A G S B L A Ð I Ð
BLAÐ FYRIR ALLA
Ritstjóri og ábyrgðarmaSur: Agnar Bogason
3 BlaSið kemur út á mánudögum. — Verð 1 króna í lausa-
sölu, en árgangurinn, 52 blöð, 48 krónur
Afgreiðsia: Kirkjuhvoli, 2. hæð, opin á mánudögum.
Sími ritstjóra: 3975.
Prentsmiðja Þjóðviljans h.f.
i vani-
unriið saman í bezta bnSðerni stð-
asta kjörtímabiL Margir í Sóstal- j J
istaflokknum mundu vera reiðu-
búnir til slíkrar samvinnu, t. d. j
Sigfús Sigurhjartarson og Einar ju r. f II / II £«•
liOlgeirsson.eneftirEinarierhaftf^giJIII |[( {1^02 11010
að enginn maður hafi orðið ser i
jafn ástkær í samstarfi og Jóhann j
Þ. Jósefsson. Einnig í Sjálfstxðis- j ^ .
flokknum eru til menn, sem allt- | BiaSaíjðsmyRdari fangetsaour fyrir
Hvað ætla þeir að gera?
miklu
Hvefnig fer, ef Sjálfstæð-, henni Þykir óefað
isflokkurinn missir meiri-j fýsilegra að vinna með kom-
hlutann við kosningarnar í múnistum en Sjálfstæðis
dag? Þetta er spurning, sem
margir spyrja um þessar
mundir, en við henni hafa
engin svör fengizt. Við út-
varpsumræðurnar biðu menn
með óþreyju eftir því, að
fullírúar Framsóknarflokks-
ins og. Alþýðuflokksins gæfú'
einhverjar yfirlýsingar um
þetta mál, sem er auðvit-
að eitt aðalatriði í bæjar-
stjórnarkosningunum. En
engin skýr svör fengust.
Kjósendur eru jafnnær og
áður um það, hvað við muni
taka, ef Sjálfstæðisflokkur-
inn missir meirihlutann. '
Auðvitað eru ýmsir sam-
starfsmöguleikar fyrir hendi,
þótt enginn einn flokkur eigi
meinhluta í bæjarstjórn-
inni. Þannig hefur áratug-
um saman engmn einn flokk- Samvinna við A]þýðufl.
ur att memhluta í bæjar- væri lildega flestum Sjálf-
st3órn Akureyrar, en þó hef- stæðisntónnum frekar að
1 af þrá samstarf viá Sósíalistaflokk
inn, svo sem Ólafur Thors, Jón
Pálmason og SigurSur Bjarnason._
Á hinn bóginn yrði þó svo mikil
andstaða gegn þessu í SjálfstæSis-
flokknum, að ótrúlegt er, að það
verði að veruleika.
Sjálfstæðismenn yrðu þá að eta
ofan í sig öll stóru orðin um land-
ráð og svívirðilegt athæfi komm-
únista. Bjarni Benediktsson
mundi án efa verða svarinn fjand-
mönnum. Hermannsmönnum
mun því að öllum líkindum imaður slíkrar samfylkingar, og
takast að koma í veg fyrir reynsla undanfarinna ára hefur
samvinnu þorgaraflokkanna
tveggja, sem annars virðist
vera eðlilegasta lausnin, ef
Sjálfstæðismenn missa meiri-
hlutann. Á hinn bóginn er
svo það, að mörgum Sjálf-
stæðismönnum væri afar ó- isflokksÍHS, FramsÓkn-
ljúft að vinna með Fram- (
sóknarmönnum, enda eru ó-
vinsældir Framsóknar svo
miklar í Reykjavík, að ósköp
er hætt .við, að Sjálfstæð-
Þetta er vel hugsanlegur mögu
ismenn töpuðu á samvinnu Alþýðufl. mundi frekar ist vel 0g þjrtist í heims-
við hana. , *, , ,
þora að ganga til þess konar sam-
Samstjóni Sjálffstæðis-
flokksins og Alþýðn-
flokksins
ur síjórn bæjarmála þar ver-
ið rekin af engu minni festu
en i Reykjavík. Það er þó
ákaflega ólíklegt, að svo ör-
ngg samvinna takist með
neir.um flokkum í Reykja-
vík eftir þessar bæjarstjórn-
arkosningar. Möguleikarnir á
að mynda starfhæfan meiri-
hluta í bæjarstjórn Rvíkur,
ef Sjálfstæðisrnenn tapa, eru
þessir helztir:
Samstjóra Sjálfstæðis
flokksins og Framsókn-
arflokksins
Ekki virðast vera miklar
líkur á, að slík samvinna
takist, þótt ýmsir inenn í
Framsóknarflokknum mundu
verða henni hlynntir, t. d.
Eysteinn Jónsson,. Vilhjálm-
Ux Þór og Sigurjón Guð-
mundsson. Að líkindum er
einnig Þórður Björnsson
fylgjandi þeirri stefnu í
hjarta sínu. En hér er við
yamman reip að draga. Fylgi
hinna. rauðskjóttu hálfkom-
múnista í Framsókn er
hvérgi eins mikið og í Reykja
vík, og þeir mundu berj-
ast með hnúum og hnefum
gegn borgaralegri samvinnu.
Hermann JónasSbn má áreið-
anlega ekki heyra neitt slíkt
nefnt, Qg þá ekki heldur frú
Sigríður Eiríksdóttir, -því að
skapi en samvinna við Fram
sókn. Á þessari samvinnu
eru þó mörg vandkvæði og
sýnt, að hann má sín miklu meira
í flokknum en Ólaíur, ef í harð-
bakka slær.
Samstjóm Sjálfstæð-
arflokksms og Alþýðu-
flokksins
ai finna hann
Lögreglaii leitar. árangurslaust
Tvor Meldoesi, ítalskur
blaðaljósmyndari, á sér
viðburðaríka ævi í starfi. Það
fyrsta, sem gerði hann fræg-
an sem ljósmyndara, var það,
að í fyrra dulbjó hann sig
sem fiskimann á eyjunni
Capri, þar sem Margaret
prinsessa, systir Elisabetar
rikisarfa, var að baða sig við
ströndina, og tók mynd af
henni í svo. hvítum bað-
fötum, að flestir héldu, að
hún hefði verið baðfatalaus.
Skömmu seinna tókst hon-
um að ná mynd af Gretu
Garbó, en það hefur hin
síðari ár verið talið ganga
kraftaverki næst. Myndin, er
hann tók af Garbo, heppnað-
starfs en við Sjálfstæðisflokkinn
einan, því að þá yrðu Framsókn-
armenn samábyrgir, og ekki svo
mikil hætta á fylgistapi Alþýðu-
flokksins til þeirra. Fyrir Fram-
sókn væri líka auðveldara að
ganga til slíks samstarfs en með
Sjálfstæðisflokknum einum. Bæði
í Alþýðuflokknnm og Framsókn-
arflokknum eru þó til afarsterk
stór. í samstjórn Sjálfstæð- jöfl, sem væru motfallin slfkri
isflokksins og Alþýðuflokks- jsamvinu, enda gæfi það komm-
ins myndu Sjálfstæðismenn
ráða langmesfu, og yrði þetta
hættulegt fylgi Alþýðuflokks
ins í bænum. Það er ákaflega
hætt við, að hann mundi þá
missa fylgi í allstórum stíl,
og líklega fremur til Fram-
sóknarfl. en Sósíalistaflokks- I
úriistum góða vígstöðu, að verða
eini andstöðuílokkurinn í bæjar-
stjórn, ekki sízt á þeim kreppu-
árum, sem nú virðast fram und-
an. Bæjarstjórn Reykjavíkur þarf
áreiðanlega að gera margar óvin
sælar ráðstafanir á næsta kjör-
A1. . Á itimabili, svo að það verður ef-jsendi
ms. Alþýðuflokkurmn yrði 1 1
í augum almenings gerður
ábyrgur fyrir allri. stefnu
ábyrgðina.
pressunm.
í janúarbyrjun, þegar í-
talska stjórnin sendi útvalda
carabinieri-leitarmenn hins
opinbera um hæðir og fjöll
Sikileyjar til þess að finna
hinn fræga1 bandítt Salvatore
Giuliano, — Hróa Hött Sikil-
eyjar — eins og eyjaskeggj-
ar kalla hann, gaf Meldolesi,
blaðaljósmyndari, það óbeint
í skyn við ýmsa ritstjóra
helztu blaðanna á Ítalíu, að
hann hefði stefnumót við
Giuliano í leynibækistöðvum
hans. -Engínn af ritstjórun-
um tók mark á Meldolesi
nema ritstjóri vikublaðsins
Oggi (í dag), sem greiddi
Meldolesi 800,000 lírur fyrir
myndir af bandíttmim og
jafnframt einn af
laust vænlegra til vinsælda að i traustustu blaðamönnum
era þar í andstöðu en tak'a á sig' vikublaðsins með honum á
slíkrar samstjórnar, en
hún hlyti að verða ihalds-
söm í öllum grundvallarat-
riðum. Óhugsandi er, að Al-
þýðuflokkurinn gæti unnið
neitt fylgi frá kommúnistum,
ef hann væri í slíkri sam-
vinnu. Ef til vill er Jón Axel
ekki svo mjög mótfallinn sam
vinnu við Sjálfstæðisflokk-
inn en Magnús Ástmarsson
mundi varla fallast á hana og
liklega ekki Benedikt Grönd-
al heldur. ...
Samstjórn SjálfstasA-
isflokksins og Sósíalista-
flokksins \
Þessi möguleiki er ekki eins
mikil fjarstæða og virðast kann
í fljótú bíSgði; Á ísafitði hafa
Sjálfstæðiifn'enn óg kömmúnistar
Samstjórn Sósíalista-
flokksins, Alþýðuflokks-
ins og Framsóknarfl.
stefnumótið.
sem
Þetta er sú samvinna,
kommúnistar þykjast vilja 'helzt,
þrátt fyrir skammir þeirra um
Alþýðuflokkinn og Framsóknar-
flokkinn.
I Framsókn eru einnig til sterk
öfl, sem vilja svona samvinnu, og
eru þau Sigtíður Eiríksdóttir,
Hermann Jónasson og Bergur
Sigurbjörnsson þar fremst
flokki. Hægrimenn Framsóknar
mundu þó verða æfir, ef~ þetta
kæmi til mála. Fíklega tekst Ey-
steini með aðstoð Þórðar Björns-
Frajnhald á <5. eiðu
■Meldolesí hafði ekkert
stefnumót við Giuliano, en
hann vissi, að Giuliano hélt
mikið upp á móður sína, sém
nú er í fangelsi', sökuð urn
að hafa hjálpað sýni sínum.
var að nota. Daginn eftir
var dyrunum hrundið upp,
og inn gekk sjálfur Hrói
Höttur Sikileyjar, Salvatore
Giuliano.
Ræninginn var búinn
leðurstígvélum, gulri peysu
og skrautbelti, skreyttu
stjörnu (hamángoumerki),
ljónsmvnd (tákn hughreyst-
innar) og arnármerki (tákni
hyggindanna). Ræninginn
var hinn almennilegasti við
þá félaga og „sat fyrir“ hjá
Meldolesi og skýrði jafn-
framt ýmiskonar misskiln-
ing, sem borizt hefði út um
„herinn“, sem hann er sagð-
ur halda.
„Við höfum sjaldan verið
fleiri en 20 saman í allt.
Það er auðveldara fyrir 3
menn að sjá herdeild á
göngu en fyrir heila herdeild
að sjá þrjá menn í fjöll-
unum hér“.
Eintakafjcldi vikublaðsins
Oggi jókst skjótlega upp í
eina milljón og 200 þúsund
og seldist upp undir eins. Að-
alsamkeppnisblað Oggi, sem
heitir II Tempo, rauk þeg-
ar upp og ákærði systurblað
sitt um „óheiðarlegheit“ með
því að leggja lag sitt við ræn-
ingja. Innanlandsmálaróð-
herra Ítalíu, Scelba, vissi
ekki, hvaðan á sig stóð veðr-
ið, en rak lögreglustjóra Pal-
meros þegar úr embætti og
lét lögregluna í Mílanó hand-
taka Meldolesi, baðamann-
inn og ritstjórann. Kæra ráð-
herrans var .„...stuðlað að
ræningjaskap og hrósað
glæpum“.
Ritsfjórinn gaf þegar út'
yfirlýsingu og sagði m. a.:
„Ef þessar gerðir ráðherrans
ganga í gegn, þá þýða þær
endi frjálsrar blaðamennsku
á ítalíu“. Jaf.nvel blöð, sem
voru gegn gjörðum Meldos-
Meldolesi fékk að taka mynd is, voru sammála um, að að-
af gömlu konunni ‘ og hélt gerðir Scelba ráðherra hefðu
síðan til Sikileyjiar. 'Hann gengið alltof langt. í þinginu
ferðaðist um hæðirnar í Sik-
iley og sýndi öllum myndina
í þeirri von, að fréttin bær-
ist til Giuliano. Mánuður
leið. Kvöld nokkurt voru
þeir Meldolesi og blaðamað-
urinn að ganga um hæðirn-
1 ar nálægt Palermo. Þá réð-
ust allt í einu að þeim þrír
grímubúnir menn, tóku af
þeim myndina af gömlu kon-
unni og lokuðu þá félaga inni
i gomlu hesthúsi, sem - hætt
sameinuðust kommúnistar,
sósíalistar og lýðveldissinn-
ar um að mótmæla gerðum
ráðherrans.
í janúarbyrjun var cara-
binieri-liðið tvöfaldað, og
leitin að Giuliano -magnaðist,
en bar engan árangur. Meld-
olesi, blaðaljósmyndari, sem
átti að mæta fyrir rétti í síð-
ustu viku, lýsti rólega yfir,
að „hið opiribera gæti elcki
sannað-heitt' á sig“. •