Mánudagsblaðið - 29.01.1950, Side 8

I
MANUDAGSBLABIÐ
mynd í áiisfturbæjaffMé
★ ★ ★ +
Austurbæjarbíó sýnir um
þessar munciir myndina Ofsótt-
ur. Sagan snýst um Job (Robert
Mitcbum), sem hefur það á til-
finningunni, að einhver sé aS
sækjast eftir lífi sínu og svo ást
hans á Thor (Teresa Wright).
Þessi atriSi og það, sem í kring
um þau spinnst, verður að mjög
spennandi og yfirleitt vel gerðri
cowboy-mynd.
Mynd þessi hefur það fram,
yfir aðrar venjulegar myndir úr
villta vestrinu, að hetjan er hvorki
alvitur né „getur allt“. Þetta er
einföld en mjög spennandi mynd
og lausnina er ekki hægt að finna
fyrr en í lok hennar. Áhrifamúsik
in er mjög skemmtileg og gerir
ábvggilega sitt til þess að halda
áhuga áhorfenda vakandi.
Leikaraval er yfirleitt mjög
gott og bezti leikari myndarinn-
ar er þó efalaust Judith Anderson
(frií' Callum), enda er leikur
hennar frábær í þessu hlutverki.
Judith Anderson er annars álitin
með albeztu sviðsleikurum Banda
ríkjanna. Robert Mitchum er
í aðalhlutverkinu.
einnig agætur
en minna ber á hæfileikum Ter-
esu Wright, þrátt fyrir það að
einmitt slíkt hlutverk ætti að
passa henni. Olíkt var hún
skemmtilegri, þegar hún lék á
tnóti Gary Cooper í ævisögu Lou
Gehig. Auk þessara leikara skipa
ágætir leikarar minni hlutverk,
t. d. Alan Hale '. Har'ry Cárrey jr.
og margir aðrir.
Það er vart annað hægt cn að
hvetja menn til þess að skemmta
sér kvöldstund með því að sjá
þessa mynd. Hún er eins og
spennandi reyfari, heldur óskiptri
athygli meðan lesinn er og
gleymdur stnuf og maður lætur
hann niður.
Það er helvíti hart að kvik-
myndahúsin skuli hafa hlé á 5
sýningum, af því að þeim tekst
að fylla húsið og geta svo í þokka
bót ekki einu sinni sett sýningar-
vélarnar rétt af stað að hléi loknu.
Þetta kom fyrir á þessari kvik-
mynd. Eftir hlé byrjaði sýningin
tón- og tallaus, síðan var öllu
bremsað og svo leið góð stund
þar til sýningarmanni tókst að
keyra af stað aítur. Þetta er nokk-
uð langt gengið gagnvart fullu
húsi af sýningargestum og afsak-
anir af eigenda hálfu óþarfar.
A. B.
Skemmtilegar kvöldsýningar SKT
SKT-KABARETTINN hefur unda'ifarrð lialdi nokkrar skemmt-
anir í Góðtemplarahúsinu. Er í ráði, að kabarettinn haldi nokkrar
slíkar skemmtanir, en efni þeirra er í stórum dráttum, leikþættir,
söngur, danssýningar, gamanvísur og liljóðfæraleikur. Siðan er
dansað til klukkan 1.
SKT-kabarettinn, sem sýndur stjórnmálamenn, kosningaloforð
er um þessar mundir, er að mörgu

■ )
Framh. af 4. síðu.
sonar að hindra þetta, því £y-
steinn hefur orðið Hermanni
hlutskarpari, hvenær sem alvarleg
átök hafa orðið á milli þeirra. I
Alþýðuflokknum yrði einnig
mikil mótspyrna gegn þessari
samvinnu, og er ólíklegt, að hann
fengist ó'skiptur til hennar. Hins
vegar er ekki ólíklegt, að þeir
Hennann Jónasson og Einar Ol-
gcirsson reyni að makka eitthvað
í þessa átt og kenni svo Alþýðu-
flokknum um, þegar ekki tekst,
líkt og þeir gerðu á þingi í haust,
og segi, að hann hafi hindrað
samfylkingu hinna vinnandi
stétta.
Samstjórn SjálístæSls-
flokksins, Alþýðuflokks-
ins og Socialistafiokksins
flokkurinn mundi kannske þora
að. vera með í slíkri samstjórn,
því þá gætu hvorki kommúnistar
leyti mjög skemmtilegur og sum-
ir kaflar ágætir. Fyrsta atriði er
leikþáttur, Bjartur og Begga, eft-
ir Jón Snara, og fjallar hann um
nefndafarganið. Leikendur eru
Valdimar Lárusson og Emilía
Jónasdóttir. Fara þau, eftir atvik-
um, vel með hlutverkin, eru fjör-
leg og skemmtileg. Næst er ein-
söngur, og syngur Edda Skag-
field nokkur létt lög. Eddh hefur
fagra og hreina rödd, og tókst
henni mjög vel og varð að syngja
mörg aukalög. Þriðja atriði er svo
stuttur leikþáttur, sem hlotið hef-
ur nafnið Kjöt og fiskur, en þar
■ leika Klemens Jónsson, Sólveig
' Jóhannesdóttir og Valdimar Lár-
lusson. Fjallar leikurinn um ástir
og ástabrellur, og ehdirinn er
næsta óvæntur. Því næst dansa
þau Ardis Freymóðsdóttir og
Kjartan Brynjólfsson Kiddi-Bukk,
en sá dans mun vera náfrændi
Jitterbugs, hins ameríska. Dans-
ararnir eru nú vel kunn í bænum
fyrir leikni sína í þessum dans,
en að því er virÖist þurfa sýnend-
ur að vera liprir, liðamótalausir,
taktvissir og hugaðir.
Eftir 20 mínútna hlé hefst
þátturinn Blankveldisljóð, sögð
fram af Klemens Jónssyni af mikl
um fjálgleik, og er þetta áreiðan-
lega bezta atriði prógrammsins,
að öðrum ólöstuðum. Gervi Kle-
mensar er ágætt, tilburSirnir eðli-
legir og röddin skýr og ekta, en
þátturinn sjálfur smellinn og vel
saminn. Þau Emilía og Valdimar
o. fl. og munu allir sammála um,
að Nínu tekst mjög vel aS koma
þeim á framfæri. Kynnir var
Friðfinnur Guðjónsson, og voru
kynningar hans skýrar og mjög
skemmtilegar.
Þótt þetta blað liafi aldrei ver-
ið yfir sig hrifið af starfsemi Góð-
templara, þá viljum við hiklaust
hvetja þá til að halda uppi kabar
ett-kvöldum eins og þessu. Gest-
irnir, ungir og gamlir, skemmtu
sér vel, og ,,stemmningin“ var
prýðileg. Það fer ekki hjá því, að
foreldrum liði betur, cf þeir vissu
af börnum sínum á svona sam-
komu, heldur en á þeim stöðum,
sem vín veita.
Myndin er af hinum fræga
myndhöggvara, Viggo Jarl,
sem nýlega varð sjötugur. —
Jarl er heimsfrægur kapp-
siglingamaður. Hann býr nú
í anes.

I
onnur
leyft sér að bregða honum um
samstarf við auðvaldið né Sjálf- deika þáttinn Happdrœttismiðinn mönnum félagsins í byggingu
! stæðisflokkurinn að skamma
er einn möguleikinn enn.
Ekki eru nema þrjú ár síðan þess
ir flokkar komu saman í ríkis-
stjórn, svo að þetta er svo sem
engin fjarstæða. Kommúnistar
vilja mikið til vinna að teljast
samstarfshæfir, en tæplega vilja
þeir þó taka ábyrgð á þeim
kreppuráðstöfunum, sem gera
verður á næstu árum. Líklega
■ vrðu þeir klofnir í því máli. Ýmis
öfl í SjálfstæÖisflokknum mundu
vera þessu hlynnt, en andstaða
gcgn því yrði þó mikil, Alþýðu-
hann fyrir kommúnisma. Samt
er hætt við, að Alþýðuflokkur-
inn og reyndar einnig Sjálfstæðis-
flokkurinn og Sócíalistaflokkur-
inn mundu missa fylgi til Fram-
sóknar á slíkri samvinnu. _ Ef
Framsókn yrði eini andstöðu-
flokkurinn í bæjarstjórn mundi
hún draga til sín óánægt fólk úr
öllum hinum flokkunum.
Sennilegast er, að ekki mundi
takast að mynda neinn starfshæf-
an meirihluta í bæjarstjórn, ef
Sjálfstæðisflokkurinn tapar. Þá
yrði annaöhvort að kjósa ópóli-
tískan borgarstjóra eða kjósa upp
aftur eins og heimild er til í lög-
um. Líklega mundu þá Sjálf-
stæðismenn vilja láta kjósa að
nýju, því að þeir mundu telja sér
sigurinn vissan í nýjum kosning-
um, ef ekkert nema ringulreið, og
glundroði væru á hinu leitinu. Ef
til vill verða reykvfskir kjósendur
að ganga aftur að kjörborðinu eft-
ir nokkrar vikur. En talsverðar
líkur eru til þess, að Sjálfstæðis-
menn fái haldið meirihluta í bæj-
arstjórn,„og þá eru allar þessar
hugleiðítUrarLút í bláinn.
■ ■ Ajax.
1 eftir Jón Snara, og leysa þau verk
sitt vel af hendi. Hljómsveit Jan
Moraveks leikur nokkur ung-
versk Sígaunalög við mikla hrifn-
ingu. Jan Moravek og einn pilt-
ur úr hljómsveitinni leika einnig
harmonikudúett og urðu að leika
aukalag. Gipsfóturinn er lítill
leikþáttur, sem vekur mikla at-
hygli, en þessi þáttur mun vera
ástæðan fyrir því, að börnum inn-
an 16 ára er bannaður aðgangur.
Síðasta atriði eru svo gamanvísur
sungnar af Nínu Sveinsdóttur.
Fjalla vísurnarum umferðarljósin,
Þjéfar sleppa með 1 milljén doflara
Stórfelldur þjófnaður var framinn í Boston, Massachusetts,
U. S. A. nýlega. Þjófarnir, sem voru 7 saman, stálu rúmlega einni
milljón dollurum og sluppu allir. Þetta er með mestu þjófnuðum,
sem átt hafa sér sta í Bandaríkjunum. Auðsætt þykir, að rán þetta
hafi verið óvenjulega vel undhbúið, því starfið var unnið á tutt-
ugu mínútum.
Félag það, sem rænt var hefuri safnað saman peningunum, flýðu
með höndum flutninga stórraj ræningjarnir í tveim bifreiSum,
fjárupphæða fyrir iðnðarfélög og sem biðu þeirra.
Það, sem aðallega vekur at-
hygli er, hversu ránið var vel
undirbúiö. Þetta var á þeim tíma
dags, sem enginn var í bygging-
unni nema þessir verðir og auð-
séð er, að þeir hafa haft lykil að
byggingunni, því innbrotsmerkið
fór ekki í gang. Þjófarnir voru
allir grímubúnir og í skóm með
gúmmísólum^svo ekki heyrðist
til þeirra fyrr en þeir komu að
varðmönnunum.
Allt lögregluliðið í Boston leit-
aði þjófanna, þegar fréttin barst
um ránið og lögreglunni með-
félög, sem hafa marga
menn í þjónustu sinni og mikla
peningaveltu.
Þjófarnir komu að fimm starfs
nálægt höfninni í Boston, mið
uðu á þá byssum sínum og sögðu
hið alkunna „Get them up“ (upp
með hendurnar). Verðirnir1 voru
óviðbúnir og hlýddu umsvifa-
laust. Þeir voru síðan bundnir og
límt plástri fyrir munn þeirra.
Þjófarnir hófu þegar starf sitt
og létu peningana í poka, sem
voru á stærð við venjulega kola-
poka hér á landi. Þeir skildu eftir ifram austurströndinni var skipað
álíka summu og þeir tóku, og jað vera á verði, ef graunsamlegir
telja lögreglumenn, að þeir hafi menn sæust í þessum bifreiðum.
gert það vegna þess, að þá vantaði
fleiri poka. Eftir að þeir höfðu
Myndin er af Peron einvald í Argentínu við skotkeppmi. (
Daginn áður en þetta rán var
framið, var einnig stoliS 47 þús-
undum dollara í aðalhóteli Bost-
on, Statler.
*
StórþjófnaSir eru ekkert ný-
næmi í Bandaríkjunum, eins og
dæmin sýna. Árið 1926 stálu
Gerald Chapman og „piltarnir"
hans tveimur milljónum og 400
þúsund dollurum í NeW York.
1930 var brotizt inn í banka í
Lincoln í Nebraska og stolið þair
þremur milljónum dollara og póst
þjófar í Ghicago sluppu með tvær
milljónir 1924, og 1932 stálu
þeir fimm hundruð þúsund dolU
urum í miðri Chicago.
Endursagt úr New York Times.