Mánudagsblaðið - 30.01.1950, Blaðsíða 8

MÁNUDAGSBLAÐIB
★ ★ * +
Austurbarjarbíó sýnir um
þessar mundir myndina Ofsótt-
ur. Sagan snýst um Job (Robert
Mitcbum), sem hefur það á til-
finningunni, að einhver sé að
sækjast eftir lífi sínu og svo ást
hans á Thor (Teresa WrightJ.
Þessi atriði og það, sem í kring
um þau spinnst, verður að mjög
spennandi og yfirleitt vel gerðri
cowboy-mynd.
Mynd þessi hefur það fram
yíir aðrar venjulegar myndir úr
villta vestrinu, að hetjan er hvorki
alvitur né „getur allt“. Þetta er
einföld en mjög spennandi mynd
og lausnina er ekki hægt að finna
fyrr en í lok hennar. Áhrifamúsik
in er mjög skemmtileg og gerir
ábyggilega sitt til þess að halda
áhuga áhorfenda vakandi.
Leikaraval er yfirleitt mjög
en minna ber á hæfileikum Ter-
esu Wright, þrátt fyrir það að
einmitt slíkt hlutverk ætti að
passa henni. Ólíkt var hún
skemmtilegri, þegar hún lék á
móti Gary Cooper í ævisögu Lou
Gchig. Auk þessara leikara skipa
ágætir leikarar minni bilutverk,
t. d. Alan Hale, Harry Carrey jr.
og margir aðrir.
Það er vart annað hægt en að
hvetja menn til þess að skemmta
sér kvöldstund með því að sjá
þessa mynd. Hún er eins og
spennandi reyfari, heldur óskiptri
athygli meðan lesinn er og
Skemmtilegar kvöldsýningar SKT
SKT-KABARETTINN hefur unda»farið haldi nokkrar skemmt-
anir í Góðtemplarahúsinu. Er í ráði, að kabarettinn haldi nokkrar
slíkar skemmtanir, en efni þeirra er í stórum dráttum, leikþættú,
söngur, danssýningar, gamanvísur og hljóðfæraleikur. Síðan er
dansað til klukkan 1.
SKT-kabarettinn, sem sýndur stjórnmálamenn, kosningalofotð
er um þessar mundir, er að mörgu
leyti mjög skemmtilegur og sum-
ir kaflar ágætir. Fyrsta atriði er
leikþáttur, Bjartur og Begga, eft-
ir Jón Snara, og fjallar hann um
nefndafarganið. Leikendur eru
Valdimar Lárusson og Emilía
Jónasdóttir. Fara þau, eftir atvik-
um, vel með hlutverkin, eru fjör-
leg og skemmtileg. Næst er ein-
söngur, og syngur Edda Skag-
field nokkur létt lög. Edda hefur
fagra og hreina rödd, og tókst
henni mjög vel og varð að syngja
mörg aukalög. Þriðja atriði er svo
stuttur leikþáttur, sem hlotið hef-
gleymdur strax og maður læturj ur nafnið Kj'ót og fiskur, en þar
hann niður. • ileika Klemens Jónsson, Sólveig
Það er helvíti hart að kvik- \jóhannesdóttir og Valdimar Lár-
myndahúsin skuli hafa hlé á 5 I usson. Fjallar leikurinn um ástir
sýningum, af því að þeim tekst
að fylla húsið og geta svo n þokka
bót ekki einu sinni sett sýningar-
vélarnar rétt af stað að bléi loknu.
Þetta kom fyrir á þessari kvik-
mynd. Eftir hlé byrjaði sýningin
gott og bezti leikari myndarinn- tón- og tallaus, síðan var öllu
ar er þó efalaust Judith Anderson
(frú Callum), enda er leikur
hennar frábær í þessu hlutverki.
Judith Anderson er annars álitin
með albeztu sviðsleikurum Banda
ríkjanna. Robert Mitcbum er
cinnig ágætur í aðalhlutverkinu,
bremsað og svo leið góð stund
þar til sýningarmanni tókst að
keyra af stað aftur. Þetta er nokk-
uð langt gengið gagnvart fullu
húsi af sýningargestum og afsak-
anir af eigénda hálfu óþarfar.
A. B.
Hvað ætla þeir að gera?
Framh. af 4. síðu.
sonar að hindra þetta, því Ey-
steinn hefur orðið Hermanni
hlutskarpari, hvenær sem alvarleg
átök hafa orðið á milli þeirra. 1
Alþýðuflokknum yrði einnig
flokkurinn mundi kannske þora
að vera með í slíkri samstjórn,
því þá gætu hvorki kommúnistar
leyft sér að bregða honum um
samstarf við auðvaldið né Sjálf- leika þattinn Happdrœttismiðinn
stæðisflokkurinn að skamma * eftir Jón Snara, og leysa þau verk
og ástabrellur, og endirinn er
næsta óvæntur. Því næst dansa
þau Ardís Freymóðsdóttir og
Kjartan Brynjólfsson Kiddi-Bukk,
en sá dans mun vera náfrændi
jitterbugs, hins ameríska. Dans-
ararnir eru nú vel kunn í bænum
fyrir leikni sína í þessum dans,
en að því er virðist þurfa sýnend-
ur að vera liprir, liðamótalausir,
taktvissir og hugaðir.
Eftir 20 mínútna hlé hefst
þátturinn Blankveldisljóð, sögð
fram af Klemens Jónssyni af mikl
um fjálgleik, og er þetta áreiðan-
lega bezta atriði prógrammsins,
að öðrum ólöstuðum. Gervi Kle-
mensar er ágætt, tilburðirnir eðli-
legir og röddin skýr og ekta, en
þátturinn sjálfur smellinn og vel
saminn. Þau Emilía og Valdimar
o. fl. og munu allir sammála um.
að Nínu tekst mjög vel að koma
þeim á framfæri. Kynnir var
Friðfinnur Guðjónsson, og voru
kynningar hans skýrar og mjög
skemmtilegar.
Þótt þetta blað hafi aldrei ver-
ið yfir sig hrifið af starfsemi Góð-
templara, þá viljum við hiklaust
hvetja þá til að halda uppi kabar-
ett-kvöldum e:ns og þessu. Gest-
irnir, ungir og gamlir, skemmtu
’ D ö D
sér vel, og ,,stemmningin“ var
prýðileg. Það fer ekki hjá því, að
foreldrum liði betur, ef þeir vissu
af börnum sínum á svona sam-
komu, hyldur en á þeim stöðum,
sem vín veita.
Myndin er af hinum fræga
myndhöggvara, Viggó Jarl,
sem nýlega varð sjötugur. —'
Jarl er heimsfrægur kapp-
siglingamaður. Hann býr nú
í anes.
Sfórkostlepr þjifnaiur
í Boston
Þjófar sleppa meo 1 milljon dollara
Stórfelldur þjófnaður var framinn í Boston, Massachusetís,
U. S. A. nýlega. Þjófarnir, sem voru 7 saman, stálu rúmlega einni
milljón dollurum og sluppu allir. Þetta er með mestu þjófnuðum,
sem átt hafa sér sta í Bandaríkjunum. Auðsætt þykir, að rán þetta
hafi verið óvenjulega vel undi’búið, því starfið var unnið á tutt-
Ugu mínútum.
mikil mótspyrna gegn þessari hann fyrir kommúnisma. Samt
samvinnu, og er ólíklegt, að hann
fengist óskiptur til hennar. Hins
vcgar er ekki ólíklegt, að þeir
Elermann'jónasson og Einar Ol-
geirsson reyni að makka eitthvað
í þessa átt og kenni svo Alþýðu-
flokknum um, þegar ekki tekst,
líkt og þeir gerðu á þingi í haust,
og segi, að hann hafi hindrað
hinna vinnandi
samfylkingu
stétta. .
Samstjórn Sjálfstæðis-
ílokksins, Alþýðuflokks-
ius og Socialistaflokksins
-'v.
er einn möguleikinn enn.
Ekki eru nema þrjú ár síðan þess
ir. flokkar komu saman í ríkis-
stjórn, svo að þetta er svo sem
engin fjarstæða. Kommúnistar
vilja mikið til vinna að teljast
samstarfshæfir, en tæplega vilja
r þeir • þó taka ábyrgð á þeim
krcppuráðstöfunum, sem gera
.verður á næstu árum. Líklega
ytðu þeir kloínir í því máli. Ymis
öfl I Sjálfstæðisflokknum mundu
vera þe'ssu hlynnt, en andstaða
gegn því vrði þó mikil. Alþýðu-
er hætt við, að Alþýðuflokkur-
inn og reyndar einnig Sjálfstæðis-
flokkurinn og Sócíalistaflokkur-
inn mundu missa fylgi til Fram-
sóknar á slíkri samvinnu. Ef
Framsókn yrði eini andstöðu-
flokkuririn í bæjarstjórn mundi
hún draga til sín óánægt fólk úr
öllum hinum flokkunum.
Sennilegast er, að ekki mundi
takast að mynda neinn starfshæf-
an meirihluta í bæjarstjórn, ef
Sjálfstæðisflokkurinn tapar. Þá
yrði annaðhvort að kjósa ópóli-
tískan borgarstjóra eða kjósa upp
aftur eins og heimild er til í lög-
um. Líklega mundu þá Sjálf-
stæðismenn vilja láta kjósa að
nýju, því að þeir mundu télja ser
sigurinn vissan í nýjum kosning-
um, ef ekkert nema ringulreið og
glundroði væru á hinu leitinu. Ef
til vill verða reykvíýkir kjósendur
að ganga aftur að kjörborðinu eft-
ir nokkrar vikur. En talA’erðar
líkur eru til þess, að Sjálfstæðis-
menn fái haldið meirihluta í bæj-
arstjórn, og þá eru allar þessar
hugleiðingar út í bláinn.
Ajax.
sitt vel af hendi. Hljómsveit Jan
Moraveks leikur nokkur ung-
versk Sígaunalög við mikla hrifn-
ingu. Jan Moravek og einn pilt-
ur úr hljómsveitinni leika einnig
harmonikudúett og urðu að leika
aukalag. Gipsfóturinn er lítill
leikþáttur, sem vekur mikla at-
hygli, eri þessi þáttur mun vera
ástæðan fyrir því, að börnum inn-
an 16 ára er bannaður aðgangur.
Síðasta atriði eru svo gamanvísur
sungnar af Njnu Sveinsdóttur.
Félag það, sem rænt var hefur
með höndum flutninga stórra
fjárupphæða fyrir iðnðarfélög og
önnur félög, sem hafa marga
menn í þjónustu sinni og mikla
peningaveltu.
Þjófarnir komu að fimm starfs
mönnum félagsins í byggingu
nálægt höfninni í Boston, mið-
uðu á þá byssum síritim og sögðu
hið alkunna „Get them up“ (upp
með hendurnar). Verðirnir voru
óviðbúnir og hlýddu umsvifa-
laust. Þeir voru síðan bundnir og
límt plástri fyrir munn þeirra.
Þjófarnir hófu þegar starf sitt
og létu peningana í poka, sen_
voru á stærð við venjulega kola
safnað saman peningunum, flýðu
ræningjarnir í tveim bifreiðum,
sem biðu þeirra.
Það, sem áðallega vekur at-
hygli er, hversu ránið var vel
undirbúið. Þetta var á þeim tíma
dags, sem enginn var í bygging-
unni nema þessir verðir og auð-
séð er, að þeir hafa haft lykil að-
byggingunni, því innbrotsmerkið
fór ekki í gang. Þjófarnir voru
allir grímubúnir og í skóm með
gúmmísólum, svo ekki heyrðist
til þeirra fyrr en þeir komu að
varðmönnunum.
Allt lögregluliðið í Boston leit-
aði þjófanna, þegar fréttin barst
ránið oz löereHunni með-
um
gert það vegna þess, að þá vantaði
Fjalla vísurnarum umferðarljósin, jfleiri poka. Eftir að þeir höfðu
poka hér á íandi. Þeir skildu eftir jfram austurströndinni var skipað
álíka summu og þeir tóku, og Jað vera á verði, ef graunsamlegir
telja lögreglumenn, að þeir hafi menn sæust í þessum bifreiðum.
Daginn áður en þetta rán var
framið, var einnig stolið 47 þús-
undum dollara í aðalhóteli Bost-
on, Státler.
Stórþjófnaðir eru ekkert ný-
næmi í Bandaríkiunum, cins 02:
> £?
dæmin sýna. Árið 1926 stálu
Gerald Chapman og „piltarnir"
hans tveimur milljónum og 400
þúsund dollufum í New York.
1930 var brotizt inn í banka í
Lincoln j Nebraska óg stolið þar
þremur milljónum dollara og póst
þjófar í Chicago sluppu með tvær
milljónir 1924, og 1932 stálu
þeir fimm hundruð þúsund doll-
urum í miðri Chicago.
Endursagt úr A7íW York Times.
Myndin er af Peron einvald í Argentínu við skotkeppni. t