Mánudagsblaðið - 13.02.1950, Blaðsíða 8
Sfprnvitri leirkerasmiðurinn jRýmka takmark-jM Á MIJDAGSB! ADID
___ _______ anir á innfiutn- —-------------------------------------------:—J_—
Merniann von Bremen (Halíberg Halimundsson) og Antoníus
(Matthías Mathíesen).
legur í hreyfingum og hefur ó-
tvíræca hæfileika. Á mörgum
stöðum tókst Sigurði verulega
upp enda sýndu áhorfendur að
þeir mátu hæfileika hans að
verðleikum.
ílalíbergur Hallmundsson',
(Hermann von Bremen) lék
einnig ífyrra við ágætan orð-
stír, enda lætur hann ekki sitt
liggi’a eftir i túlkuninni á leir-
kerasmiðnum og síðar borgar-
stjóranum. Uppgerðar virðu-
leiki, spekingc.vipur, algjör
uppgjöf og vonleysi, eftir því
sem við á virðist honum jafn-
létt.
Göðrún E>. Stephensen
(Geska) fer einkar vel með
hlutverk sitt og virðast leik-
hæfileikar henni í hlóð bomr.
Eún er djörf og ákveðin á
sviðinu og hreyfingar hennar
mjcg skemmtilegar. Matthías
Matthiesen leikur Antonius,
sem er fremur erfitt ástarhlut-
verk, sér í lagi órejmdum leik
endum en hann skilar því vel
af hendi. Aðrir leikendur eru
allir mjög ekemmtilegir og þa
þeir Jón Haraldsson og Ilar-
aJdnr Gíslason í hlutverkum
sjéntilmannanna cg lögfræðing-
anna. Er samleikur þeirra
fcrggja bæði mjög vel æfður
cg spaugilegur. Jón Jónsson
(SjEmtindur sífullt) er einkar
gócur og sama má segja um
S'gujð Línda! (Gert), Mru
Gústafsdóttur ' (Arianka),
Möi’u Guðmucds^óttur (frú
Ábraliama), Láru Hansdóttur
(frú Sánderus) cg alla leikar-
anna, sem með minni hlutverk-
in fara.
í lck eýningarjnnar voru all
ir leikarar og leikstjóri klapp-
aðir fram margsinnis og bár-
ust þeim margir blómvendir.
Leikkvöld Menntaskólans
hafa um langt skeið verið fast-
ur þáttur í leikhúslífi höfuð-
borgarinnar. Nemendur hafa
alltaf vandað mjög til sýning-
anna og lagt mikla vinnu og
tíma í æfingar. Reykvíkingar
hafa jafnan sýnt nemendum og
skólanum virðingu sína með
því að sækja sýningarnar og
njóta þeirra jafnframt þvj, sem
þeir styrkja skólann. Öllum er
eindregið ráðlagt að sækja
þessa skemmtilegu sýningu.
Illgl
Efnahagssamvinnuráð Evr-
ópu hefur ákveðið að rýmka
enn að mun þær kvótatak-
markanir, sem eru á inn-
flutningi til Vestur-Evrópu-
ríkja þeirra, sem þátt taka
í endurreisnarstarfi Evrópu.
Þetta er annar áfanginn.
sem náðst hefur í viðleitni
ríkja, þessara, í því að koma
á frjálsari verzlun og þann-
ig stuðla að bættum lífs-
körum almennings.
Efnahagsráðið. sem að
mestu er skipa'ð ráðherrum
efnahagssamvinnuþj., Eur-
opean Recovery Program,
steig stórt spor í áttina til
þess að losa um verzlunar-
höft, þegar það tók þá ákvörð
un í nóvember 1949, að af-
létta kvótatakmörkunum af
50% innflutnings Vestur-
Evrópuríkjanna.
Ráðinu hefur nú tekizt að
tryggja enn 10% afléttinu af
kvóta takmörkunum þessum.
jafnskjótt sem nýju greiðslu-
kerfi hefur verið komið á
milli Evrópuríkjanna.
Ráðið hefur ennfremur á-
kveðið að taka til íhugunar,
þegar eftir 30. júní, þær
ráðstafanir, sem nauðsynleg-
ar eru til þess að aflétta
takmörkunum af 75% af inn-
flutningi Vestur-Evrópu.
En rektor Menntaskólans í
Reykjavík, Pálmi Hannesson,
hefur ekki meiri virðingu en
svo fyrir skólanum og nemend-
um hans, að hann gekk ut
skömmu eftir að sýningin hófst
og fór i bíó. Vonandi skemmti
hann sc.r vel. — A. B.
bessul
Ungur kierkur varð þess
var, þegar hann kom upp í
prédikunaístóiinn, að hann
hafði gleymt minnisblöðun-
um, sínumi Sér til afsökunar
sagði hann við söfnuðinn:
„Mér þykir leitt, að ég verð
að segja ykkur það, að ég
hef gleymt að koma með
minnisblöðin mín, svo að ég
verða að reiða mig á Drott-
in, en í kveld skal ég koma
betur undir búinn“.
*
Maður fór inn í matsöluhús
með vini sínum og bað um
2 fúlegg og brenndar,'brauð-
skorpur. Vinur hans spurði,
hvort hann væri geggjaður.
Hann svaraði, „nei, en ég
hef orma í maganum, og
þetta er fullgott handa þeim.
Brown: Er ekki konan þín
-ákaflega regluföst, Jón.
Jón: Jú, mjög. Hún vinnur
samkvæmt þeirri reglu, að
þú getur fundið hvað sem
þú vilþ.þegar þig vantar það
ekki, með því að leita, þar
sem það mundi ekki vera, ef
þú þyrftir þess við.
*
Hvað er þessi stóra upp-
hæð á kostnaðarreikning
þínum?
Ó, það er gistihúsareikn-;
ingur minn.
Jæja, keyptu þá ekki fleyri
gistihús.
*
„Vel er tekið á móti manni,
ekki vantar það“, sagði pabbi
I sem var að heimsækja son
sinn, er var í heimavistar-
‘ skóla. „Ég er varla kominn
út úr lestinni, þegar þú ferð
að biðja mig um peninga".
„Já, en pabbi. þú verður að
játa það, að lestin var 10
mínútum of sein“.
*
Ung stúlka sagði prestin-
um sínum, að hún væri sek
j um stórsynd á hverjum aegi.
| Alla daga gjörði hún ekki
j annað en að horfa í sþbgil-
i inn og segja: „Ó, hvað ég
' er falleg-1.
íiawSar ntynd
ir endiir-
sýiidar
%■
Það er nú orðið engu líkara
en, að eigendur Nýja Bíó starfi
einungis eftir orðskviðinum
„Ekki er góð vísa of oft kveðin.“
Kvikmyndahús þeirra hefur að
undanförnu ekki sýnt annað en
gamlar myndir, sumar sæmileg
ar, en aðrar frámuna lélegar.
Auk þess hafa þeir fengið blöð
í lið með sér til þsss að hróra
þessum myndum til þess að
reyna að fá aðsókn.
Að vísu dæmir það bezt rit-
stjórana, ef þeir í vináttuskyni
eða af einhverjum viðlíka á-
stæðum birta slíkar greinar, en
hitt, að bjóoa fólki upp á þess-
ar myndir, er nú orðið meðí
öllu óafsakanlegt. Nýja Bíó
liggur með ágætar myndir, sem
þeir bíða með þar til einhverjir
leiðinlegir almennir frídagar
fara i hönd, svo að hægt sé að
„trekkja“ sem mest. Hér er ekki
verið að reyna að segja þess-
um góðu herrum, hversu þeim
ber að reka sín fyrirtæki, en
aðeins skal á það bent, að það
er illur kurr í mönnum, sem við
þá verzla, af þessum ástæðum.
Gamla Bíó, virðist, að því er
næst verður komizt, sýna
nýjar myndir, eftir því sem
þær fást, og sama máli gegnir
um Tjarnarbíó.
Nýr kvik-
iityndaeeitsor
Allranefnda Aðaibjörg, sú er'
m. a. skoðar og dæmir 'hollustu
kvikmynda fyrir börn, skreytir
kvikmyndasíður bla.ðanna í
gær með eftirfarandi tilkynn-
ingum. „Bönnuð börnum yngri
en 14 ára“ (2 myndir í Nýja
Bíó) „Bönnuð börnum innan 16
ára“ (Austurbæjarbíó), „Bönn
uð börnum“ (Stjörnubíó)
„Börn fá ekki aðgang" (Gamla
Bíó). Um þessar einstæðu til-
kynningar eiga svo foreldrar
bæjarins að velja, þegar þeir
leyfa börnum sínum að fara í
kvikmyndahúsin.
Þets er sannarlega óskandi,
eins og bent liefur verið ,á í
þessurn dálkum áður, að ein-
liverjir meðlimjr barnaverndun-
arnefndar athuguðu, hversu
„Það er ékki synd“, svar-
aði presturinn, „það er mis-
skilningur“.
rr*
Óánægð eiginkona: Margir
af mönnunum, sem ég neit-
aði, þegar ég íck þér, eru
orðnir ríkai'i menn nú, held-
ur en þú ert.
Eiginmaðurinn: Það er á-
stæðan.
kvikmyndasftirlitinu hér er hag
að. Fjöldi ungra kvenna er nú
s^arfandi við barnaheimilin
hér, sem lært hafa sálarfræði
barna í víourkenndum stofn-'
unuin, og ættu þær að vera
öilu færari til þessa starfs en
núverandi kvikmyndaskoðari.
Ekki er vitað, hvort starf þetta
er það mikið fjárhagslegt at-
riði fyrir írúna, að meðlimir
barnaverndunarnefndar veigri
sér af þeim orrökum við að
víkja frúnni úr starfi. Hitt er
vafasamara hvort góðmennsk-
an sé ekki of dýru verði keypt,
ef börnin eiga að gjalda henn-
ar á einn eða annan hátt.
Fru Aðalbjörg er það vel
gefin kona, að henni ætti að
skiljast að störf hennar við
bíóin eru ekki til nokkurs
gagns.
rgnpir
finnast á Spáni
Kóróna Alfonso X. Spánar-
konungs, sem kallaður var hinn
vitri, hefur fundizt í grafhvelf
ingum Toledódómkirkju, en hún
hafði verið týnd í sjö aldir.
Spanskir fræðimenn hafa und-
anfarin ár fundið allmarga dýr
mæta gripi frá miðöldum í
Konungagröfum, og hefur þurra
loftið oft gleymt þá ó-
skemmda. Auk kórónunnar hef-
ur fundizt sverð, sem er
veg óskemmt, silfursporar cg
annar af fallegum gullbrydd-
um leðurskóm, yfir 600 ára
gamall og í góðu ástandi.
Kórónan, sem þekkist af lýs
ingu, sem til er eftir Alfonso
X, hvarf af sjónarsviði sögunn
ar við dauða hans 1284. Þrátt
fyrir andstöðu lítils hluta
kaþólsku kirkjunnar, hefur
spönskum fornleifafræðingum
verið leyft að opna allmargar
spanskar konungagrafir undan-
farið til að skera úr söguleg-
um og vísindalegum deiluatrið
um. Gripir þessir fundust þó
meira eða minna af tilviljun.
Mac Artliur
sjötusur
Douglas M’Arthur, hershöfð-
ingi og hemámsstjóri Banda-
ríkjanna í Japan, varð nýlega
sjötugur.
í tilefni af þessu afmæli rit-
uðu japönsk blöð mjög vinsam
lega í garð hershöfðingjans og
gátu þess um leið, hversu hóg-
vær hann hefði verið í garð
þjóðarinnar og unnið skipulega
að endurreisn þess.
Mánudags-
blaðið