Mánudagsblaðið - 27.02.1950, Blaðsíða 1

3. árgangur.
Mánudagur 27. febrúar 1950
10. tölublað
GLÆPAMENN LEIKA
LAUSUM HALA
Frumvarp ríkisstjórnarinnar um
Jrambúðarlausn“ komið fram
42,6% gengislækkun í Mgerð 1
Sá, atburður skeði fyrir
nokkrum dögum liérna í Norð-
urmýrinni, að bílstjóri ók á
lítinn dreng og fótbraut hann
á báðum fótum. í stað þess að
fara út og hjálpa barninu, sem
hann hafði slasað, jók bílstjór-
3nn nú hraðann um allan helm
ing og ók á brott með ofsa-
hraða, en lét barnið liggja eft-
:ir í blóði sínu. Manni hrýs
hugur við að hugsa til þess,
uð slíkar óþverraskepnur skuli
lifa og hrærast hér á meðal
vor. Svoria nókkuð er einhver
sá viðbjóðlegasti glæpur, sem
liægt er að hugsa sér. Manni
þessum væri trúandi til þess
að drýgja hvaða glæp sem er
með köldú blóði. Hann hlakk-
ar sjálfsagt yfir því, að hafa
sloppið frá refsingu fyrir ó-
dæði sitt, en við skulum vona,
að þessi ógeðslegi óþokki
hljóti fyrr éða síðar makleg
málagjöld á einhvern hátt. Eg
hef þá trú, að til sé réttlæti i
tilverunni, og að menn upp-
skeri að lokum eins og þeir
sá. Annars er lítill vafi á því,
að fleiri bílstjórar honum lík-
ir finnast hér í bænum, því að
svipaðir atburðir hafa komið
fyrir hvað eftir annað að und-
anförnu. Það er algerlega ó-
þolandi, að lögreglan skuli
•ekki hafa hendur í hári þessa
óþjóðalýðs. Ræfildómur henn-
ar í baráttunni við ökuníðing-
ana er slíkur, að dýpra verður
varla sokkið. Það er orðin
hrein undantekning, ef hún
getur upplýst svona glæpi. —
Hún er önnum kafin við að of-
sækja menn, sem hún heldur
að hafi raulað lög á götum úti
«ða farið í lieimsókn til
stúlkna, svo að hún má alls
ekki vera að því að hafa hend-
ur í hári stórglæpamanna og
morðingja. Lögreglan skal
vita það, að þolinmæði Reyk-
víkinga er á þrotum, og að sú
skoðun er almenn, að við eig-
um vesölustu lögreglu í heimi.
Jafnvel 8—10 ára þjófastrákar
fyrirlíta lögregluna af öllu
hjarta og leika á hana eins og
þeim sýnist.
Það verður að skipuleggja
rannsóknarlögregluna hér eft-
ir nýtízku aðferðum og fá til
starfa í henni menn, sem ekki
eru algerir blábjánar. Það er
óþolandi, að líf borgaranna sé
á hverri stundu í hættu af ó-
svífnum ökuníðingum og öðru
glæpahyski, án þess að lög-
reglan geti veitt mönnum hina
minnstu vernd né haft hendur
í hári óþokkanna. Dómstólarn-
ir verða líka að hrista af sér
slenið og ekki taka lengur með
silkihönzkum á afbrotamönn-
um, þá sjaldan í þá næst. Það
má ekki ganga lengur svo til,
að ökuníðingar, sem aka á 80—
100 kílómetra hraða innanbæj-
ar og drepa fólk uppi á gang-
stéttum, fái þriggja mánaða
fangelsi eða sleppi alveg við
refsingu. Við Viljum að slíkur
óþjóðalýður sé geymdur á bak
við lás og slá, að minnsta kosti
í einn áratug, eins og tíðkast
í öllum siðuðum löndum. —
' Ástandið í þessum efrium er
orðið slíkt, að ekki verður leng
ur við unað.
ÖN GÞ VEITIÐ
Á AKRANESI
Eg sagði hérna á dögunum,
að líklega yrðu erfiðleikar á
að mynda starfhæfan meiri-
hluta í bæjarstjórn Akraness,
ef Sjálfstæðisflokkurinn missti
þar meirihlutann. Þetta virðist
nú hafa rætzt. Eftir kosning-
arnar gerðu Framsóknarflokk-
urinn, Alþýðuflokkurinn og
Sósíalistaflokkurinn með sér
samning um stjórn bæjarins
næsta kjörtímabil. Komu þeir
sér saman um að kjósa sem
bæjarstjóra Jón Guðjónsson,
sem eitt sinn var bæjarstjóri
á ísafirði. Var þetta fastmæl-
um bundið og ákvörðunin til-
kynnt Jóni. Þegar til kom, fór
þetta þó allt í liandaskolum.
Sveinn Finnsson frá Hvilft í
Önundarfirði sótti um stöðuna
á móti Jóni. HIUpu þá Fram-
sóknarmenn og sósíalistar frá
loforði sínu og kusu ásamt
Sjálfstæðisflokknum Svein til
bæjarstjóra, en Jón sat eftir
irieð sárt ennið. Nú þykir mér
alls ekki ósennilegt, að Sveinn
- • • • • • •• ... ‘ . " ' p :
muni geta órðið öllu betri bæj-
arstj. en Jón, því að liarla lítið
orð fór af skörungsskap Jóns
á ísafirði. En þetta afsakar auð
vitað ekki það, að rjúfa hátið-
leg loforð. Þetta atvik sýnir
glögglega, á hvaöa stig stjórn-
málasiðferðið er komið í okk-
ar kæra landi. Það þykir nú á
Framhald á 4. síðu
Yantrauststíllaga á
rfkisstjérnina
rædd i dag
Hermann og Eysteinn
íliitningsmenn
Á Jaugardag var útbýtt á Alþingi tillögu til
þingsálylttunar um vantraust á ríkisstjórnina.
Flutningsmenn tillögunnar eru þeir Hermann Jón-
asson og Eysteinn Jónsson. Tillagan, sem Iiljóðar
svo: „Alþingi ályktar að lýsa vantrausti á núver-
andi ríkisstjórn“, er greinargerðarlaus.
Vantrauststillaga þessi verður að líkindum
rædd I dag er fundir hef jast í Sameinuðu þingi.
- Síðastliðinn laugardag lagði ríkisstjórnin;
íram hið langþráða írumvarp um lausn fjár-
hagsvandræða okkar. Verður hér aðeins minnzt
aðalatriða frumvarpsins en sérstaklega verður
skrifað um það þegar umræður hefjast á Al-
þingi.
Gengi íslenzkrar krónu verður 16,28571
gagnvart dollar og samsvarar það 42,6% geng-
islækkun.
Bæta skal sparifjáreigendum upp gengis-
lækkunina úr sjóði sem í því skyni verður
stofnaður.
Mjólk og íslenzkar iðnaðarvörur mega ekki
hækka fyrstu mánuðina vegna hækkunar á
kaupi, og álagningar eru bannaðar til ársloka
1950.
Lækka skal álag á verðtoll úr 65% nið-
ur í 45%.
Framleiðslugjald eða útflutningstollur
skal lagður á afla nýju togaranna, hvala- og
síldarafurðir.
Sérstakur eignaskattur skal lagður á eign-
ir í fríðu, en sparifé, verðbréf, peningar og úti-
standandi skuldir skal dregið frá hreinni eign.
Skattur þessi nemur 10—12% fyrir einstakl-
inga en 8—10% fyrir félög og er einstakling-
um heimilt að draga kr. 300.000 frá hreinni
eign en félögum ekkert.
Vísitalan skal reiknuð út mánaðarlega og
fá launþegar upbót á laun sem svarar hækkun
vísitölunnar vegna hækkunar á framfærslu-
kostnaði. Engin binding á kaupi.
Undirbúning að þessu frumvarpi önnuoust
þeir Benjamín Eiríksson, hagfræðingur og Öl-
afur Björnsson, prófessor, en eins og kunnugt
er, þá kvaddi ríkisstjórnin þá sér til aðstoðar
um undirbúning málsins.
Frumvarpið í heild er í 16 greinum og
fjallar um horfur í efnahgs- og atvinnumálum
þjóðarinnar. Er þar gerður samanburður á hin-
um ýmsu leiðum, sem til mála hafa komio til
úrbóta, m. a. styrkjaleiðinni og gengislækkun-
arleiðinni, sem frumvarpið er miðað við.
Frumvarpi þessu var útbýtt á þingi s. 1.
laugardag en málið ekki rætt fyrr en í dag í
N. D. Verður skýrt nánar frá því seinna í blað-
inu. J