Mánudagsblaðið - 06.03.1950, Qupperneq 5

Mánudagur 6. marz 1950
(navnasoYCinMypí
STAPP ARA-ÆÐIÐ
„Bíógestur“ skrifar mér og
segir m. a.:
■ >»Mig langar svo til þess að
biðja þig að minnast á í dálkun-
um þínum á þá leiðinlegu tegund
kvikmyndahúsgesta, sem aldrei
mega heyra ,,taktfast“ lag spilað
í bíó, án þess að byrja að stappa
niður löppunum eins og lífið eigi
að leysa. Eg er einhvernveginn
svo óheppinn, að oftast lendi ég
í námunda við slíkar manneskjur
— og oft langar mig til þess að
snúa mér við og skamma þær.
Eg er mikill hljómlistarunn-
andi, og þegar músíkmyndin
mikla, „Carnegie Hall“ var sýnd
hér í vetur, fór ég tvisvar til þess
að sjá hana. í fyrra skiptið sátu
tveir ungir menn fyrir aftan mig,
sem virtust komnir í bíóið til
þess eins, að stappa í gólfið eftir
hljóðfallinu, hvenær sem því varð
við komiÖ. I seinna skiptið sat
maður við hliðina á mér, sem
ekki einungis barði taktinn af
alefli í stólarminn, heldur raulaði
hann oft á tíðum með! Líklega
hefur hann gert það til þess, að
allir, sem í kring um hann sátu
gætu orðið þess vísari, að hann
væri vel að sér í músík, þar eð
hann kynni öll verkin, sem leikin
voru, — en þetta fór alveg óskap-
lega í taugarnar á mér og öllum,
sem nálægt sátu.
Það er nógu fjandi leiÖinlegt,
þegar fólk getur ekki stillt sig
um að stappa, þótt það heyr
„jazz-músík“, — en þegar þac
stappar jafnt þótt klassísk músík
sé leikin, þá finnst mér nú kom-
ið heldur mikið af því góða.“
Eg er „Bíógesti“ alveg in:
lega sammála. Þessi undarlega
manntegund, sem alltaf stappar
í gólfin eftir hljóðfalli laganna,
sem spiluð eru í bíó, er svo
hvimleið, að það tekur engu
tali. Ef þetta fólk á svona bágt
með að stilla sig um þetta stapp
þá sting ég upp á því, að það han
með sér snærisspotta, þegar það
fer í bíó, og hefti svo saman á sér
lappirnar, eins og gert er við
bykkjur í haga, svo að þeir hlífi
öðrum bíógestum við að heyra
þetta stapp þeirra, eða jafnve
nötra í sætum sínum, þegar svo
fast er stappað, að sætin leika
reiðiskjálfi. Stapp-mennskan þyk
ir mér bera vott um skrílshátt.
Og það, að raula undir og berja
taktinn um leið, þegar klassísk
músík er leikin, er sízt betra. Eg
hefði ussss-að hraustleo;a á mann-
skrattann!
Kjóldragt
Skólastúlkurnar í háskólanum
St. Charles héldu heljarmikið ball
og buðu þangað aðeins kvænt-
um mönnum. Þeir komu auðvit-
að allir undantekningarlaust. En
aegar ballið stóð sem hæst, birt-
ust flestir kennarar skólans ó-
boðnir, Þegar þeir spurðu stúlk-
una, sem var formaður skemmti-
nefndarinnar, hvernig stæði á því
að þær byðu einungis kvæntum
mönnum, svaraði hún: „Við vild
um bara komast að raun um það,
hvort það borgaði sig að gifta sig.
Eti andið rólega, prófessorar mín-
ir, —það borgar sig ekki! “
Kaupmannahafnarlæknir einn
hljóp heldur broslega á sig ný-
lega. Hann ætlaði að skera 45
ra gamla konu upp við æxli í
móðurlífinu. „Operationin“ gekk
vel, — en „æxliö“ var sex ,mán-
aða gamall drenghnokki! Allt
fór vel þrátt fyrir hinn mikla upp
skurð, og móður og syni líÖur
vel.
Stúdentarnir í háskólanum í
Bristol héldu ball 25. febrúar,
og var þar allt öfugt, þ. e. döm-
urnar buðu herrunum á ballið,
og þær áttu að borga allt fyrir þá.
Við barinn máttu herrarnir ekk-
ert kaupa sér sjálfir; barþjóninum
var bannað að taka við peningum
af þeim. Herrarnir voru og á-
minntir uni að koma sígarettu-
lausir og bíða rólegir þar til þeim
væri boðið upp í dans. Það eina,
sem þeim var levft að borga fyr-
ir, var bíllinn á leiðinni heim.
lyWood“, að nú beri einnig að
mála á sér tannholdiÖ! í auglvs-
ingunni stendur: „Hið nvja Gor-
don Moores tannkrem inniheld-
ur rauöan lit, sem gefur tönnum
og tannholdi fagran rauðleitan
blæ.“
Ja, ekki er öll vitleysan eins!
Loksins geta karlmennirnir
nú líka ley ít sér að rauðlakka á
ser fiv.gur og t.úieglurnar. án
þess að cckið sc til þess: A. m. k.
þykir J?að cugin goðgá í Róma-
HITT O G ÞETTTA —
HÉÐAN O G ÞAÐAN
Greifafrú Alain de la Falaise
gctur stært sig af því, að hafa
dýrustu hárgreiÖslu í heimi. Einu
sinni í viku hverri flýgur hún
frá París til London til þess að
láta greiða sér.
I Nýju Dehli kom fram tillaga
um það, að mönnum um fertugt
og þar af eldri yrði bannað að
kvænast stúlkum undir tuttugu
ára aldri, að viðlögðum þungum
refsingum 0°; sektum.
D D
87 ára gamall húsgagnasmið-
ur í Canberra í Astralíu lét um
daginn verða af því að efna hjú-
skaparheit, er hann hafði gefið
í æsku. Brúöurin var orðin 90
T í Z K U N Ý J LI N G A R
Nýjasta nýtt í hanzkagerð er
það, að hafa lítinn vasa fyrir hús-
lykil eða strætisvagnapeninga inn
í lófa vinstri handar.
Nú er ekki leneur nóg að
mála á sér varirnar að utan. 1
ensku blaði getur þess undir fyrir
sögninni: „Nýjasta nýtt frá Hol-
liti á auenahárin. Lkki er lengur
móðins að hafa þykkar eða kyssi-
legar •. arir, heldur sku'ú þær vera
þum
o
munnurinn \
íður,
,,amo rSpgii in“ vel teil naður —
Loks er dön luni ím ráðk gt au: íma
.í s.'g ,,Skoi ihed s“- bkt •i á kv öld-
in, eí ns óp- o [xp gerðu lierna um
saurján hundruðc.g súrkál,
að. lita hár s-tt. eftir geðþö'
þatí: óg.það skiptið, eftir þv; !
bzt passar við klæðnaði þc
(Já, eg er y-khnr innilcga .
mála! Það cr' alk að. vetða
laust!).
og
borg. v í ao þar cr nú verið að
hvetja a!la vclklædda karlmenn
til þev, aó mála nruðaf á sér negl- Nú er fari.3 að‘ búa til pelsa
urnar. Og til þcss að. h'inar rauð- ur iwion, cg ku þcir vcra miklu
lakke.; iðu (og kræklóttu!") tær .leitan en resluíegir pelsár. Þess-
karlm.i nnanna Momi til með' að ir pelsar eru ósLtandi, og auk .css _mur alcirei mölur í þá,
sjást :. m bczt. mnn skófatnáður
katlm.t nnanna þar syðra verða ein hægt er að þvo þá eins eg’tusku,
göngu sandalar í sumar. •g peir cru óeldfimir. — Einn
r. n ■pcls úr þessu cíni ? egur
aðeins t.u pur.d.
Kvc molkið er hvatt til þess
að púöra sig mikið mcð afar ljósu
púðri cn nota. cngan kinnalit. : u.cús citt í NéW i ork gerir
Einng eru þær h.vattar til að mála mikið að pví að skrevca kvöld-
joi i loðieldi, einkum ózelot-
jafnt um hábjartan skinnum, minkaskinnum og per-
um augun, augnahár
sig mikið
og augnaloi-
daginn sem að kvóidiagi. Þá er
því einnig scungið að þeim, að lega var þar haldin, vakti einn
nota græna, bláa og rauðbrúna kjóll sérstaka athygli, en hann
sianer. A tízkusýningu, sem ný-
Lö greglustúlkur æfa
■HE
Stúlkan á myndinni er í ný-
tízku franskri kjóldragt, sem
nýlega var sýnd á tízkusýn-
ingu í París.
var svona: Hann var hEralaus
að ofan og mjöjz þröngur ofan í
mitti, en pilsið var afar vítt og
úr þunnu „georgette“-efni. Við
kjólinn voru bornir langir, þröng-
ir fingralausir ítanzkar úr loÖ-
skinni.
Nýjasta hárskrautið að kvöld-
lagi er það, að festa palíettum
með hárnálum hér og þar í hárið.
Svissneskir hárgreiðslumenn í
f.„- 1„ upp á þessu,
jög fallegt að sj.á,
t. d. gylltar palíettur glitra hér
og þyk'ir he.S
og þar í ý.
og silfurlitar
ða s.<, rbláar
. ortu hári.
tarið
nota fiskroð í
en hingað til
Nú er
kjóla
hefur það aðeins verið notað í
töskur, han/ka og skó. 1-iska-
roðið 'feiliu rnjög þétt að líkam-
anum. og segja þeir, scm vit hafa
að ;• ,v;t þ\ rftu domurnar að
að
ess
bezt.
Kvenfólk tekur nú víða um heim þátt í lögreglustörfum og
reynist vel. Kröfur eru gerðar um að þessar stúlkur kunni
að „sjá um sig“ ef svo ber undir og verða þær að fullnuma
sig í ýmsum íþróttum. Hér sást þrjár tiivonanui iögreglu-
konur að æfingum.
JÐLBARNA
minntist ég á
áliti, að nú á
xun Revkjavík-
i peningá miilli
; bætiskaupa 02
ö1 - O
'iv’.drum </játlast
•au h.alda að þau
•imum, gott með
u liaía of mikla
3 það er sannar-
..triði í uppeldi
sem þau eru af
ækurn foreldrum
i vri að fara vel
,ueta rildi þeina.
oha nokkur, sem
skrif-
skvnsamlegt
cf r.m þessi cfni. Hún er því
!. jandi, að íoreldrar gcfi börn-
m hnum ákvcðna upphæð í
isapeninga á viku hverri, og
Framha1 i á 7. síðu.