Mánudagsblaðið - 17.04.1950, Blaðsíða 7
í j? > > Mámídagar ;i?. april 1050.
m sfeg
,. - 5.
uA- i,
rWtXBta&aöcm>h> . k;. :• h
■inKi JW' «i.>-it»'iiÍT i-w »'j i iw'lw' ié~i»ií"«LiTi>'.>f H*1 Wt. ii
rkm-^WZE:>;
;i||m®
■ ^j’ JV...Í? (:
-^4íi
- ■-' . Vv ■/ '.: •■- ,' - • ' - •'' '
• ■ ••
i
■ Hver sú mannleg vera, sem
f' þroskáð hefur sig það mikið,
• >• að getá skyggnzt út fyrir
: ? þanti 'sjðndeildafhring, sem
um liggur þanri heim, er ka.ll-
v ’ áshiháhhhéimáf, er venjalég-
ast af sínum samtíðarmönn-
■ um talirm ei tthvað öðruvísi en
r aðrir menn.
vr v - Meðöðrúm orðum/sá mað-
ur,* sem þroskað hefur sig
?í/ jalé^in hhgsáha-
; *• rjgangi fjöldáas og 'á þann hátt
ftðmizt á aðra bylgjulengd en
• r fólfc ér'flest, verður af f jöld-
anum fyir eða síðar talinn
■ mðralskt defect.
' Þessir menn eiga ekkr sjö
dagana sælá, frekar en aðrír.
? ‘ Þeir taka efaláust margir út
' ' stórá^átir við að Sjá/ hve
röngnm tökum málefnin eru
oft tekin. Þéir eiga erfitt með
að finna samleið með sínum
samtíðarmönnum, sökum
þess, að þeirra samtíðarmenn
m
Skilja þá ekki, en þéi’r skilja
aftur á móti það vel sína sam-
tíðaimenn, að ógemingur er
fyrir þá að gera þeim það
skiljanlegt. -
Pyrir ekki alllöngu fóru
frám útvarpsumræðuf um trú
og visindi. Eins og efrii um-
ræðnarina bendir til, áttust
þáfna við guðfræðingar, lækn
af ög aðrir fre^iimerih. ^
Þégar tværándstæðUr vég-
ast á, þótt ekki sé nema í
Orði, þá er ekki gott að leiða
getum að því, hvor hefur
meira til síns máls. Það senni-
legasta er það, að mannkynið
geti hvorki verið ári trúar né
vísinda, en hvort nauðsyn-
legra er, það getúr verið
deiluefni, sem búast má við,:
að ekki verði leyst í tíð riúlif-
andi kynslóðar. Trúarlíf
manna er eitt af því viðkvæm-
asta, sem hægt er að hef ja um
riæður um^ ogcer{þvl nauðsyni-'
legt, - að tala uin þau mál af.
varfærni, tii þess að komast
hjá því að.særa þá menn að
ósekju, sem tileinkað- hafa
trúnni sínar helgustu tilfinn-
ingar. ; . ^ -
: Mikil líkindi eru til þess, að
mannkynið sé komið út af
einni gg sömu Jífssellu, og sé
þar fundin ástæðan fyrir,
því. hve mikill skyldleiki virð-
ist. vera með. mönnum. Sjálf
ihvers manns mun vera á mis
rjöfnu-þrpskastigi. .Sjálf hysnst
mamis munvera og verða ltfs-
neisti alls-þesSivsmri’USr.
Þegar mannkynið er orðið
það þroskað,.að hver og einn
breytir eftir rödd .síns sjálfs,
þá fyrst mun .komast .skiln-
ingur á miili manna. Sjálfiið
orsakar trúna. Aðeins fuU-
kominn þroski og skilningur
getur komið í veg fyrir það,
að visindin séu notuð til glæp-
samlegs .verknaðar.
(Það, sem er, það er ekki,
en það sem er ekki, það er).
Hermann.
ÁNUDACSBLAÐIÐ
fæát á eftirtöldum stöðum úti á landi:
Akureyri: Verzlun Axels Kristjánssonax, .Bókahúð
Pálmá Hl Jónssonar.
j'.y.Vý- >-
Akranes: Andrés Nielsson, bókaverzlun.
Keflavik: Vérzlún Helga S. Jónssonar.-
r Hafnarfirði: Vérzlun Jóns Matthíesen.
. .Selfossi: S. Ó. Ólafsson & Co. , isviv
Hveragerði: 'VérzIíiriik:'iHéýk3áföks.j;'-J 1
ÍCJ•5'-^.': 1 ' ***?' -' '*H ' "'vft y( • f r ‘T •• r"Á:* > * \
r iis Vestmannaeyjum: Verzlun Bjöms Guðmundssonar.
é - • 1 ■ ■ • . •• •• .. '■ ■■ 1
^ .Isafirði. Jónas Tómasson, bóksali.
Siglufirði: Hannes Jónsson, bókaverzlun.
• Auk þes er blaðið selt i helztu bókabúðum
Reykjavíkur — greiðasölustöðum og öðrum blað-
sölustöðum.
hefur frá því hún hóf starfsemi sína ávallt boðið fornrit vor í ódýrustu, beztu og handfaægustu
útgáfunum.
1. Islendinga sögur I—XII + Nafnaskrár (Guðni Jónsson).
2. Byskupa sögur I—III, Sturlunga I—III og Annálar ásamt Nafnaskrá (Guðni Jónsson)
3. Riddarasögur I—III (Bjarni Vilhjálmsson).
4. Eddukvæði I»—II, Sæmundar-Edda og Eddulyklar, 4 bindi (Guðni Jónsson).
Fimmti flokkur útgáfunnar verður KARLAMAGNÚSAR SAGA OK KAPPA HANS,
3. bindi (Bjarni Vilhjálmsson).
Allir þeir, er haía ekki enn eignast bækur vorar, cg haía áhuga á því, geta
nu sem síðast liðna 7 mánuði, íengið þær með mjög hagkvæmum aíborg-
unarkjörum.
inn á hvert íslenzkt heimili
Túngötu 7.. P. O. Box 73. — Símar 7508 — 81244.
Keykjavík.
l' ÆX\ r
\ / m-
1 f\ //i ,yA\, +