Mánudagsblaðið - 15.05.1950, Blaðsíða 8

p
Nýjasta áhugamál í Holly-
wood eru refaveiðar — enska
aðferðin. Nokkrir leikarar þar
eru búnir að mynda veiði-
klúbb, og klæðast þeir sams
konar veiðifötum og brezki
aðallinn, hafa hesta og stóra
hópa veiðihunda. Það er að-
eins eitt, sem amar að, — þá
yantar refi.....Ráðið við
því er þó það, að klúbb-stjór-
inn hefur stráð ýmsum hlut-
um, sem látnir hafa verið
liggja í refabúrum víðsvegar
um veiðilandið — til þess að
‘hundarnir geti þefað refina
uppi, en veiðimennirnir elta
hundana á hestum. —
Aðalmenn klúbbsins eru Ron-
ald Reagan, Dan Daily, Clark
Gable og leikstjórinn John
Huston ....
Atvinnuleysi grípur nú um
:sig i Hollywood, og hefur
Warner Brothers félagið sagt
50% af starfsfólki sínu upp,
■og kvikmyndun fimm mynda
hefur verið frestað um óá-
kveðinn tíma ....... Metro-
Goldwyn Mayer félagið ætlaði
að reyna að gera 40 myndir á
þessu ári, en varla verður úr
því .... Kvikmyndaframleið-
endur segja, að ástæðan fyrir
þessu sé sú að fólk vilji ekki
lengur sjá kvikmyndir ....
verðið sé almennt vont í heim-
inum .... og svo f jarsýnis-
tækin, sem eru að gera þá at-
vinnulausa. .... Leikkonan
Ida Lupino hefur nú lokið
tveim myndum, „Not want-
ed“ og „Never fear“, og hafa
báðar verið sýndar um skeið
við mikla aðsókn. Þykir þetta
sýna, að það sé ekki fyrst og
fremst nauðsyn, að auði sé
sóað í kvikmyndir til þess að
almenningur vilji sjá þær, því
að þessar tvær voru mjög ó-
dýrar .... Brezku myndirn-
ar „Red Shoes“, sem hér var
sýnd við skamiparlega litlar
undirtektir, „Fallen Idol“ og
Whisky Galore“ hafa verið
sýndar í Bandaríkjunum við
stórkostlega aðsókn, enda vel
þess virði ....
Blaðamaður í Hollýwood
.spurði Gene Kelly, leikarann:
„Hvenær varstu eiginlega
■ fyrst hrifinn af stúlkum“ ?
„Á sama augnabliki sem ég
komst að því, að þær voru
stúlkur," svaraði leikarinn.
Walter Huston, hinn ágæti
leikari, sem við þekkjum úr
f jölda mynda, t. d. Mission to
Moscow, þar sem hann lék
Davies, sendiherra U.S.A. í
Rússlandi, og f jölda annarra
anynda, sem hér hafa verið
sýndar, er nýlega látinn úr
hjartasjúkdómi í HollíwúddP
Hann er faðir leikstjórans
fræga John Huston.
Dansskóii F.Í.L.D.
efnir til sinnar árlegu nem-
endasýningar næstkomandi
sunnudag í Þjóðleikhúsinu.
Sýndir verða sólódansar,
dúettar, hópdansar, og að lok
um verður sýndur lítill Ballett
í einum þætti, er nefnist
„Snowflakes“, í honum dansa
21 elztu_nemendur skólans.
I vetur hafa verið í skólan-
um um 300 nemendur, ein-
göngu í ballett. í haust var
sú nýbreytni tekin upp, að
hafa úrvalsflokka, er sóttu
kennslustundir á hverjum
degi. Hefur það reynzt vel og
árangur orðið mjög góður,
enda er það fyrsta skilyrðið
fyrir þá, sem ætla að ná raun-
verulegum árangri í danslist-
inni, að fá daglega þjálfun, og
tíðkast það alls staðar í góð-
um skólum erlendis. Þá hef-
ur einnig verið í skólanum
kennsla í hljóðfalli (rythmic),
sem Páll Pálsson organleikari
hefur annazt. Einnig hafa
verið haldnir fyrirlestrar,
með skuggamyndum og ball-
ettmúsík, um þróun danslist-
arinnar.
Eins og kunnugt er eru
kennarar skólans: Sigríður
Ármann, Sif Þórz, Sigrún Ól-
afsdóttir og Elly Þorláksson.
Dansa þær ekki með að þessu
sinni, þar sem þessi sýning er
aðeins helguð nemendur skól-
ans.
Aukin aðsókn að uppiýs-
Íngaskrifsfofu Banda-
ríkjanna
Aðsóknin að upplýsinga-
skrifstofu Bandaríkjanna er
stöðugt að aukast, að því er
forstöðukona skrifstofunnar,
Miss Dorothea Ðaly, skýrði
blaðinu frá nú í vikunni. Á
þriðjudaginn voru gestir les-
stofunnar 132, en vikulega
koma þar milli 4 og 500 gestir.
Upplýsingaskrifstofunni
berast vikulega nýjar bækur,
blöð og ritlingar ýmiskonar,
og lánar skrifstofan þau, en
margir notfæra sér hinar
björtu og þægilegu lesstofur
til þess að fylgjast með því,
sem gerist í heiminum. Skrif-
stofunni berast öll meirihátt-
ar vikurita þeirra, sem gefin
eru út í Bandaríkjunum t. d.
Time, Life, Newsweek, ásamt
mánaðarritum. Einnig geta
gestir séð nýleg eintök af hinu
heimsfræga . dagblaði New
York Times, en það er al-
mennt álitið áreiðanlegasta
dagblað í heimi.
Aðsókn kvenþjóðarinnar að
lesstofunni fer stöðugt vax-
andi, enda er þar margt, sem
kvenfólki þykir fengur í t. d.
nýjustu tízkublöð, Ladies’
Journal, Good Housekeeping
og fleiri, sem birta bæði heim-
ilistízku, fatatízku, matseðla
og allskonar fróðleik um álíka
efni.
Fjöldi bóka, sem f jalla um
tæknileg efni eru á boðstól-
um auk sérstakra vikurita,
sem gefin eru út um þetta
efni. Lestrarstofurnar eru
tvær, og eru í annarri blöð og
vikurit, en bækur í hinni.
Safnið er daglega opið frá
kl. 9—18 og svo á þriðjudags-
kvöldum til klukkan 10, og
eru allir velkomnir til þess að
notfæra sér það.
Lárus IngélfsscHi
Rússneskri „menningu“ þokar áí'rarn í Kína, þótt eitt-
hvað af hinni ævagömlu og merkilegu menningu Kin-
verja verði að.láta uadan. Myndin sýnir túlkun Banda-
rikjablaðs á ,jmenningarútbreiðslu Stalíns“.
Framh. af 4. síuðu
þess leikanda, sem innst
stendur á sviðinu. Eins ber
að gæta þess, að ekki myndist
bil milli sviðanna, þannig að
fólkið í hliðarstúkum sjái auð
bil milli fjalla og hamra.
Þetta er kallað sjónarlínan,
og þarf nákvæma athugun,
áður en smíði er hafin á svið-
inu. Til þess að ljúka þessum
þætti starfsins, hefur leik-
sviðsstjóri í samráði við leik-
st jóra og leikt jaldamálara bú-
ið til smá módelsvið, þar sem
sviðið er allt sett upp, áður
en hafizt er handa á leik-
sviðinu. Þar ber að reikna út
alla smáhluti, sem á sviðinu
kunna að verða, hreyfingar
leikara, Ijósamöguleika og
ótal hluti, sem of langt er að
telja. Þama þarf náið sam-
starf milli þessara þriggja að-
ila og lauk Lárus miklum lofs
orðum á þá Indriða Waage,
leikstjóra, og Yngva Thor-
kelsson, leiksviðsstjóra, í
þessxmi efnum. Ef þú lesandi
góður, hyggur allt skemmtun
og leikaraskap hjá þeim, sem
starfa að tjaldabaki, þá þætti
þér kannski fróðlegt að vita,
að Álfahamarinn í Nýársnótt-
inni er samansettur úr 20 smá
stykk jum, og f jóra menn þarf
til að opna hann í atriðinu,
þegar álfarnir hverfa inn í
hamarinn. Hvert þessara
stykkja er nákvæmlega mælt
út og skorðað á sinn stað eftir
vissum reglum.
Að þessu loknu getur leik-
tjaldamálarinn loksins farið
að mála tjöldin, og þegar leik-
tjöldin fara frá í byrjun sýn
ingarinnar sjá áhorfendur að-
eins þennan lokaþátt í hinu
mikla starfi, sem leiktjalda-
málarinn vinnur.
Lárus hefur hlotið mikla
viðurkenningu fyrir starf
sitt, bæði hér heima og er-
lendis. Hann er stöðugt að
mennta sig, því að honum er
ljóst, að hans starf sem önnur
taka oft miklum breytingum
á skömmum tíma. Auk f jölda
bóka og tímarita um leiktjöld
og búninga notar Lárus öll
tækifæri til þess að sigla og
sjá nýjungar í fagi sínu á
erlendum sviðum. Honum hef-
ur tekizt að sigla á eigin efn-
um nær þvi árlega, og í þeim
ferðum hefur hann safnað
ferskuni fróðleik í starfi sínu.
Árið 1940 sigldi hann í boði
British Council til Englands,
til þess að kynna sér leiktjalda
störf þar og heimsótti þá Ox-
ford og Stratford, fæðingar-
bæ Shakespeares, og í sömu
erindum sigldi hann aftur
1946. Voru ferðir þessar hin-
ar ánægjuríkustu, og lauk
Lárus miklu lofsorði á bjóð-
cndur. Lárus heimsótti einnig
Rússland, þegar rússneska
leikhátíðin var í Moskva, en
þar voru allar hliðar rúss-
nesks ■ leikhússlífs ' sýndar.
Auk þess hefúr Lárus farið
óteljandi fcrðir til Norður-
landa og heimsótt leikhús þár.
Nú síðast fór hann til Firin-
lands með leikflokknum, sem
lék Cullna hliðið þar. Lárus
fór þangað mánuði á undan
flokknum, til þess að hafa
yfirumsjón með sviðsstarf-
inu þar. Luku finnsk blöð á
hann ' ásamt leikflokknum
miklu lofsorði.
Nú að lokum er Lárus kom-
inn „í örugga höfn“, eins og
hann sjálfur orðar það. Erfið-
leikarnir eru um garð gengn-
ir, vinnuskilyrðin hin ákjós-
anlegustu og ekkert til þess
að takmarka listahæfileika
hans. I stofu sinni er hann
„heima“ eins og leikarinn á
leiksviði og skipstjórinn á
stjórnpalli. Og ekkert okkar,
sem sækjum leikhús, skyldum
halda, að í þessum „make-
believe“-heimi sé tómt gaman.
Þessi þáttur bak við tjöldin
krefst engu síður en aðrir
þættir mikillar vinnu, þolin-
mæði, nákvæmni og umfrarn
allt sannra listhæfileika.
A. B.
C L l O
Framhald af 5. síðu.
ég um, að margar konur
mundu gera!
■Hvernig væri að banna
karlmönnum að nota síma
eftir kl. 9 á kvöldin?
Barnamál!
Mamma hafði farið inn í
verzlun og skilið barnavagn-
inn með kornungu afkvæmi
sínu í eftir fyrir utan. Að
vörmu spori kom ung kona
að vagninum, potaði með ein-
um fingri undir hökuna á
krakkanum og sagði: „Diggi-
diggidigg, hver á dæda, dæda
lilla dákinn?“ .... Barnið
starði á hana og lét sér fátt
um finnast. Konan kleip í
kinnina á því og sagði:
„Tsjuggutsjuggutsjugg, kuj
á dona kjútipæs dædan, dæd-
an lillan drákaling?" ...
Þá stóðst stráksi ekki mát-
ið lengur og hreytti út úr
sér: „Hvern ertu að spyrja,
kerling! Hvernig í fjandan-
um ætlastu til þess, að ég
geti svarað, — ég, sem er
ekki nema 'þriggja mánaða!“
CLIO.