Mánudagsblaðið - 22.05.1950, Blaðsíða 3

3
'«** •■'*» NYI TlMINN

MATVÆLAEFTIRUTIÐ
Nýlega skeði sá atburð-
nr hér í Reykjavík, að næst
um þrjátíu manns veiktust
mjög alvarlega af matar-
eitrun. Hafði þetta fólk
borðað eitraða kæfu, sem
seld var í matarverzíun hér
í bænum. Talið er, að sumt
af þessu fólki hafi verið í
lífshættu um hríð, þó að
læknum tækist að bjarga
lífi þess. Maður getur auð-
sjáanlega átt von á því að
vera drepinn \vaða dag,
sem vera skal, á eitri, sem
selt er hér i matarverzlim-
um með fullu samþykki yf-
irvaldanna. Og eitursalarn-
ir að sleppa við refsingu,
eins og næstum allir aðrir
afbrotamenn í þessu landi.
I»að er ekki einu sinni svo,
að lögreglan og blöðin birti
nafn þessa eitursala, sem
næstum varð þrjátíu manns
að bana. Fólk má næð engu
móti vita, hver þetta er, því
að það gæti dregið úr eitur-
sölubisnessinum fyrir hon-
um. Þeir matvöruíramleið-
endur, semselja óskemmda
vöru, eiga þó heimtingu á,
að þetta sé birt, svo að þeir
séu ekki allir undir sömu
sökina seldir í augum al-
mennings. Og maður hlýt-
ur að spyrja, hvernig farið
hefði, ef þessir þrjátiu
menn hefðu látizt af eitr-
inu. Ef að vanda ketur um
íslenzkt réttarfar og með-
höndlun glæpamanna hér á
landi, hefði eitursalinn
fengið 500—1000 króna
sekt, og síðan haldið ó-
trauður áfram eitursöiu
sinni. Gann hefði gengið
brosandi um göturnar með
þrjátíu mannslíf á sam-
vizkunni. Svona er nú einu
'sinni ástandið í -því þjóð-
félagi, sem verðlaunar ó-
bótamenn. Isiendingar eru
orðnir því svo vanir að sjá
manndrápara og annan
stórglæpalýð ganga
lausa og liðuga, að þeir
kippa sér eliki upp við slíkt.
Hitt hefur vakið ugg og
ótta meðal almennings, að
sjá það svart á hvítu, að
matvælaef tiriitið skuh vera
svo lélegt, sem þessi at-
burður sýnir, eða réttara
sagt, að hér skuli ekki vera
neifct matvæiaeftirht, sem
ver&skuldar það nafn. Það
er auðséð, að hér er hægt
að ósek ju að sel ja sem mat,
hvaða eitur og óþverra,
sem er. Við getum átt von
á því, þú og ég, að okkur
verði á morgun selt ban-
vænt eitur til matar í búð-
um í Reykjavík, svo að við
liggjum dauð eftir fáar
klukkustundir. Á dauða-
stundinni getum við svo
haft það í huga, að þeir,
sem byrluðu okkur eitrið,
muni ganga um bæinn kát-
ir, feitir og pattaralegir og
njóta óskertrar virðingar,
eins og ekkert hefði ískor-
izt. Ástandið í matvæla-
f ramleiðsiu og matvæiasölu
hér á landi virðist enn vera
á svipuðu stigi og var í
kringum 1920, en þá gerð-
t'3t tveir atburðir í þeim
efnum, sem vöktu mikla at-
hygli. Fólk, sem keypti
kæfubelg hér í Reykjavík,
fann kattarklær í kæfunni.
Eæfuframleiðandinn hafði
lógað kisu sinni gömlu, og
búið til úr henni kæf u, sem
hann síðan seidi. — Hann
hafði eliki einu sinni sýnt
viðskiptavininum þá hugul
semi að skera klærnar af,
heldur kryddað kæfuna
með þeim. Látlu síðar skeði
það, að bóndi einn á Suð-
vesturlandi varð uppvís að
því, að drýgja kæfu, sem
hann seldi til Reykjavíkur,
með kúahildum. — Taldi
hann það fullgott í skrílinn
í Reykjavík. Þetta vakti
taisverðan hlátur og dró
kannshi úr lyst manna á
kæfu í bili, en auðvitað
fékk hixm hagsýni bóndi
enga refsingu. — Það er
hreint ekki ósennilegt, að
þessu líkir atburðir séu enn
að gerast, og kannski borð-
uin við kattakæfu eða kúa-
hildakæfu með brauðinu
okkar í dag. Það væri svo
sem ekki það versta. Við
megum þakka fyrir, ef kæf
an er ekki baneitruð.
Auðvitað er það svo, að
til eru hér í bænum fyrsta
' flokks matvöruverzlanir,
sem selja aðeins ágæta
vöru, svo 'jem Matardeild
Sliturfélagsins og ýmsar
fleiri. En samhliða þessum
verziunum starfa hér mat-
vömverzlanir, sem búast
má við öllu af, og eftirlitið
með vörum er ekki neitt.
Það er sjálfsögð krafa al-
mennings, að mjög verði
hert á eftirlitinu í þessum
efnum. Þeim, sem selja
skemmdar eða eitraðar
matvömr, á að refsa Invrö-
lega og birta nöfn þeirra.
Það er kannski sök sér, þó
maður borði hunda, ketti
og kúaliiídir annað „veifið,
en maður vill síður, að öll
f jölsliylda sín sé einn góð-
an veðurdag drépin á eitri,
sem manni er selt fyrir ok-
urverð í búðinni á næsta
götuhorni.
Ajax.
Auglýsið í
MÁNUDAGSBLAÐINU

Þinghöll Bandaríkjanna í Washington D.C. varð 150
ára þ«nn 15. aprfl, og voru mikil hátíðahöld í sambandi
við það. Aðalræðumaðurinn var Alben W. Barkley, en
flugvélar hersins íhigu sýningarflug yfir höfuðborginni
......... »1
í
•1
Mánudagsblaðið
■ \ • ’ . \' -
fæst á eftirtöldum stöðum
Bókaverzlunum:
Bókabúð Austurbæjar
Sigfús Eymundsson
ísafoldar
Lárusar Blöndal
Bókabúð Laugarness
Bókastöð Emreiðarinnar
Bókabúð Laugav. 15
Baga Brynjólfssonar
Verzl. Helgafell, Bergstaðastr.
Bækur og ritföng
G rei ðasöl ustöð um:
Fjólu
Florida
West End »
Tóbaksbúðinni Kolasundi
Gosa
Öðinsgötu 5
Vöggur
Hressingarskálinn
Stjarnan (Laugaveg S6)
Skeifan
ísbúðin, Bankastræti
Bjargi
Verzlunum:
Skálholt
Axelsbúð, Barmahlíð 8
Söluturni Austurbæjar
Sigfús Guðfinnsson, Nönnug. 5
Árni Kristjánsson, Langh.v.
Rangá, Skipasundi
Drífandi, (Samtúni 12)
Leifangag., Laugaveg 45 ;
Drífandi, Kaplaskjólsv.
Nesbúð
Þorsteinsbúð
Verzlunin Ás
Júlíusar Evert, Lækjargötu
Hverfisgötu 71
Árna Pálssonar, Miklubr.
Krónan, Mávahlíð
Fossvogsbúðin
Kópavogsbúðin