Mánudagsblaðið - 05.06.1950, Síða 7

Mánudagur 5. j\mí 1950.
MÁNUDAGSBLAÐIÐ
Gjaldeyrisnefndin
Framhald af 4. síðu.
þar, eins og ef hann ætlar
að tala I landssímann.
Eg veit ekki, hvernig
stendur á því, að GIVF er
hætt að láta flytja inn
gamla mubludraslið frá
Englandi, sem var hæst
móðins hér um árið. Lík-
legast eru ensku fornsal-
arnir orðnir svo ríkir, að
þeir séu hættir að höndla
og setztir í helgan stein.
En þú getur fengið nóg*af
skartgripum úr silfri í
skrautgripaverzlununum.
En reyndu ekki að eyða
tímanum í það, þótt þér
bráðliggi á, að leita að
teiknibólum í búðunum,
eða saumavélanálum, góð-
um rakblöðum, úrf jöðrum
og þessháttar smádóti. —
Fað er heldur ekki von, því
mjög treglega gengur að
fá ýmis nauðsynleg lækn-
ingatæki, já, í rauninni
hvað sem er. Um tíma í vet
ur var ekki hægt að fá
striga til þess að setja utan
um saltfisk til útflutnings.
Utgerðarfélögiun hafði ver
ið neitað um leyf i f yrir þess
um „óþarfa", sem þeir
höfðu venjulega sjálfir
flutt inn. Þegar þeir gátu
sýnt hinum tomæmu GIVF
mönnum fram á það, að
striginn væri ekki alveg ó-
nauðsynlegur, þá var þeim
sagt, að þeir ættu að kaupa
strigann hjá heildsölum,
það var ekki nerna 15%
dýrara fyrir þá, ef hann
hefði fengizt lijá þeim, en
ódýrast var, að hann var
alls ekki til, enda átti út-
gerðin að spara tilkostnað
allan.
Mitt álit er, að aldrei
verði hægt að meta til pen-
ingaverðs það tjón, sem
GIVF hefur bakað íslenzku
þjóðinni með framkomu
sinni. Allir vita um þau ó-
grynni af vörum, sem leg-
ið hafa í vanskilum á af-
greiðslum skipafélaganna
mánuðum saman, aðcins
fyrir handvömm GIVF. —
Það hlýtur að verka illa á
( viðskiptamenn vora^iænd-
. ls, að rekast £, íslenzka upp-
íf dubþrtoa verzlunarbur-
geisa, sem þykjast vil ja
kaupa hálfan heiminn, eða
kannske heldur meira, en
hafa bara ekkert til þess
að greiða með og ætlast til
þess að vörumar séu send-
ar ógreiddar í vanskilajiæl-
ið Island, norður í Atlants-
hafi. Það mega vera kaldir
„kallar“, sem geta kinn-
roðalaust heimsótt við-
skiptafirmu sín eriendis
eins og nú er komið málum.
En íslendingar hafa þrifizt
á ýmsu harðrétti og mis-
rétti um ævlna og kalla
ekki allt ömmu sína, svo
jafnvel háttsettir menn í
gjaldeyrismálunum, sem
bera mikla ábyrgð á einsk
isverðu innflutningsleyfa-
stórútgáfunni, þeir eru
meira að segja sendir út til
þess að gera milliríkja
viðskiptasamninga.
Vorhreingemingar hafa
tiðkazt innanhúss hér á
landi áratugum saman, og
nú á síðustu tímum er
mönnum hér í höfuðstaðn-
um fyrirlagt að hirða allt
óþarfa rusl burt af lóðum
sínum. Þetta er mjög virð-
ingarvert. Af hverju ekki
líka að Iosna við jafn skað
legt og óþarfa fyrirtæki og
GIVF fyrir sumarið, fyrir-
tæki, sem er í öllum sínum
myndum búið að sýna, að
það er ekki starfi sínu vax-
ið? Annað hvort viU GIVF
ekki vinna starf sitt skyn-
samlega, eða skortir vit til
þess. Og er ekki nefndin
líka búin að sýna það Ijós-
lega, að hún virðist standa
varnarlaus fyrir öllum þeim
betlilýð ættingja og kunn-
ingja, sem undanfarin ár
hafa dundað við það, að
reita gjaldeyrishænu þjóð-
arinnar. Það eru ekki sízt
þessir menn, sem nú gala
hæst um það, að í sumar
þurfi að veiðast mikið af
bleissaðri síldinni og aflast
gjaldeyrir. Keynsla liðinna
ára sýnir, að þegar þessir
menn hafa fengið sinn
skammt, þá er minna en
ekki neitt eftir til þess að
kaupa fyrir brýnustu nauð
synjar þjóðarinnar, og við
verðum að þiggja sveitar-
styrk frá erlendri stórþjóð
til þess að geta lifað.
Fyrir fáum árum var tek
in sú ákvörðun, að Sjúkra-
samlag Keyk javíkpr ^kyldi
lagt niður 75g borgarar
ættu Uo greiða iðgjöld sín
á öðrum vettvangi eða með
almennu tryggingunum.
Tryggingarnar komust á
með fullkomnum iðgjalds-
innheimtum, en eftir sem
áður er SR sprelllifandi enn
þann dag i dag og iðgjöld
þar aldrei eins há og nú.
Fróðir menn fullyrða, að
lífsseigla sjúkrasamlagsins
stafi m. a. af því, að starfs:
f ólk þess þurfi að halda at-
vinnu sinni. Raddir eru
uppi um það, að svipaða
sögu sé að segja um þá
tugi eða hundruð manna,
sem eru á kaupi hjá
„nefndasamsteypunni",
sem samanstendur af gjald
eyrisnefnd, verðlagsnefnd,
f járhagsráði og skömmtun-
arskrifstofunni. Það er
ekki hægt að reka þetta
blessað fólk út á Guð og
gaddinn, jafnvel þótt eng-
inn gjaldeyrir sé til þess að
úthluta og skömmtun falli
niður. Kaup þessa fólks er
því beinn framfærslustyrk-
ur------til æviloka?
Þar sem nú er hart í ári,
finnst mér þörf á gagn
gerðri breytingu á þessu
fyrirkomulagi. Fólkið verð
ur að lifa, það er vitað mál.
Eg vil koma með tillögu um
það, að GIVF verði ásamt
öllu sínu málaliði flutt á
góðan stað uppi í sveit og
látið rækta þar kartöflur
og rófur til manneldis. —
Með þessu myndi GIVF í
fyrsta sinn á ævinni fá
tækifæri til þess að spara
íslenzku þjóðinni erlendan
gjaldeyri. Þetta starfsfólk
er svo margt, að ég hygg
að það gæti ræktað megnið
af þeim kartöflum, sem við
þurfum að flytja inn, sér-
staklega ef þeir háu herrar
yrðu oftar við störf sín á
venjulegum vinnutíma,
heldur en hingað til, ef
marka má það, þegar starf s
fólkið hefur sagt, að þeir
væru ekki við. Til þess að
örva vinnuáhugann, væri
sjálfsagt að greiða þeim
aðeins tímakaup við störf
sín, en ég vona, að sólskins
dagar og gott veður muni
gefa þeim nokkra vinnu-
gleði, þegar þeir fara að
venjast starfinu og hætta
að vera á flótta undan
þeim viðskiptavimim, sem
eiga óafgreiddar leyfisum-
sóknir hjá þeim.
Eflaust kann ýmsum að
þykja þetta hnútukast mitt
ómaklegt og ósanngjamt,
en ég hygg, að þeir séu þó
fleiri,. sem gætu sagt við-
bótarsögur um það ófremd
arástand, sem þeir hafa
kynnzt í gjaldeyrismálun-
um. Kíkjandi ástand talar
og sínu máli.
Það væri óneitanlega
skemmtilegt, ef GFVF gæti
hrakið ámæli þau, sem á
henni liggja og t. d. geíið
út sanna og rétta skýrslu
um úthlutun gjaWeyiis-
leyfa á undanförnum ár-
um, eða falið lögspekingn-
um, sem kvað upp dóminn
að gera það. En því miður
munu engin nægjanlcg
plögg vera til, sem hægt
væri að vinna úr, og það
væri á einskis mamns færi
að útbúa slíka skýrslu. —
Jafnvcl Guði almáttugum,
sem hefur séð um að telja
öll okkar höfuðhár, myndi
vart endast eilífðin til þess
að komast að réttri niður-
stöðu um raunverulega út-
gáfustarfsemi GIVF.
Essg.
MÁNUDAGSBLAÐIÐ
fæst á eftirtöldum stöðum úti á landi:
Akureyri: Verzlun Axels Kristjánssonar, Bókabúð
Pálma H., Jónssonar.
Akranes: Andrés Nielsson, bókaverzlun.
Keflavík: Verzlun Helga S. Jónssonar.
Hafnarfirði: Verzlun Jóns Matthíesen.
Selfossi: S. Ó. Ólafsson & Co.
Hveragerði: Verzlunin Reykjafoss.
Vestmannaeyjum: Verzlun Björns Guðmundssonar.
Isafirði. Jónas Tómasson, bóksali.
Siglufirði: Hannes Jónsson, bókaverzlun.
Auk þes er blaðið selt í helztu bókabúðum
Reykjavíkur — greiðasölustöðum og öðrum biað-
sölustöðum.
Skotlandssiglingar
m.s. Heklu sumarið 1950
Frá Rvík: Til Glasgow:
Frá Glasgow: Til Rvikur.
1. ferð 10/6 13/6 1. ferð 16/6 19/6
2. ferð 23/6 26/6 2. ferð 29/6 2/7
3. ferð 6/7 9/7 3. ferð 12/7 15/7
4. ferð 19/7 22/7 4. ferð 25/7 28/7
5. ferð 1/8 4/8 5. ferð 7/8 10/8
6. ferð 14/8 17/8 6. ferð 20/8 23/8
7. ferð 27/8 30/8 7. ferð 2/9 5/9
F a r g j öld
Innifalin fæðis- og þjónustugjöld
Fram og til baJka Aðra leiðina
f 2ja manna klefum miðskjps kr. 1510.00 kr. 825.00
1 4ra manna klefum miðskips — 1260.00 — 685.00
f 4ra mamia klefum afturá — 1015.00 — 550.00
Því miður er það enn óákveðið, hvort Skipaútgerðin eða Ferðaskrifstofan -fær
einhverja úrlausn gjaldeyris líkt og í fyrra, til þess að skipuleggja fraeðsluferðir fyrir
þá farþega héðan, sem taka sér far með skipinu fram og til b&ka, en það er ákveðið,
að þessir farþegar gcta fengið að búa um borð í skipinu þá daga.sem því er sam-
kvæmt áætlun ætlað að standa við i Glasgow, fyrir 150 kr. gjald til viðbótar far-
gjaldi samkvæmt ofangreindu,
Væntanlegir íarþegar geta latið skrá sig í skriístoíu voni írá og með
deginum í dag
UVVVU’VWWV*!

■•4
£