Mánudagsblaðið


Mánudagsblaðið - 10.07.1950, Síða 1

Mánudagsblaðið - 10.07.1950, Síða 1
JC.— BlaSfyrir alla S. árgangur. __m ~ Mánudagurinn 10. júlí 1950. 27. tölublað FJÁRHAGSRÁflSHNEYKSLIÐ FÆRIST í AUKANA Formaður ráðsins staðinn að visvitandi blekkingum Húsmóðir spyr: Ganga þeir fyrir í úthlut- un íbúða í Bústaðavegshús unum, sem eru nýfluttir í bæinn og eiga auk þess Lbúð, sem þeir bjuggu í í vetur ? Þetta fólk hefur tvö börn í heimili. Eg er gift Reykvíking, og á tvö börn, og við búum í lélegri kjallaraíbúð. Um- sókn okkar um íbúð í Bú- staðavegshúsunum var synjað, og nú erum við sem sagt á götunni. Hvcrs eig- um við að gjalda, og hvers vegna erum við ekki látin ganga fyrir, þegar utan- bæjarfólk, sem býr hér við betri aðstæður, fær úr- lausn, en við fáum enga ? Enn 1‘Ieiri dætni um »etulevsi ráðsins Skrítið er verðlagið á Islandi. Tímakaup verkamanna sam- kvæmt Dagsbrúnartaxta er kr. 9,20. Inni hald staupsins, sem myndin er af, kostar líka kr. 9.20 á veitingahúsum bæj- arins. Islenzkur verkamaður, ef hann hefur vinnu, fær það sem svarar einu staupi af Aqua Vitae, eftir klukku- stundar vinnu. Þetta er eina dæmið, þar sem gengislækkun ríkisstjórnarinnar og vinnu- laim verkamannsins fylgjast að!!! Alvörumál þjóðarinnar, „gamanmáf" Magnúsar Jónssonar Á öðrum stað hér í blaðinu er birt grrein eftir Magnús Jónsson, formann fjárhagsráðs, en grein þessi er svo furðuleg og full af rangfærslum og hreinum lygum, að rétt þykir, að þið lesendur, sjá- ið, að þessi maður, sem ræður yfir jafn veigamikilli nefnd og fjárhagsráð, reynir í opinberu blaði og það stærsta blaði landsins að gera eitt mesta al- vörumál þjóðarinnar að fíflskaparmálum. Grein sína byrjar formaður fjárhagsráðs með þeirri helberu lygi að segjast hafa sent Mánudags- blaðinu grein varðandi skrif þess 12. júní um út- varpsræðu guðfræðingsins. Þessum ósvífnu ósann- indum skal aðeins svarað með eftirfarandi: Mánu- dagsbl. hefur aldrei borizt grein frá Magnúsi Jóns- syni eða fjárhagsráði í júní eða júlímánuði varð- andi nokkurt mál. Blaðið hefur aldrei neitað nokkrum manni um að leiðrétta eða mótmæla um- sögn um sig og enginn skyldi ætla, að það leyfi sér að taka ekki til greina ritsmíð frá manni í jafnveigamikilli stöðu og Magnús Jónsson er. Við krefjumst þess hérmeð, að Magnús Jónsson sverji þess eið, að hann hafi sent okkur þessa grein, og hann veit sjálfur manna bezt hverjar afleiðingar slíkur eiður hefur, ef hann er rangur. Varðandi skrif formannsins um viðskiptin við Pólland, þá getur blaðið upplýst, að seinagangur og skriffinnska f járhagsráðs er eingöngu orsök þess að þessi viðskipti náðu ekki fram að ganga. Okkur er kunnugt um, að greinargerð frá Sölu- miðstöð hraðfrystihúsanna liggúr á ritstjórnar- skrifstofu þess blaðs, sem Magnús birti í hina mjög svo óprstlegu grein sína varðandi skrif Mánudagsblaðsins. Einkennilegt virðist það, að S.H. ætlar að láta undir höfuð leggjast að fá þessa grein birta hið fyrsta, því að vegna skrifa Magnúsar Jónssonar LIGGUR SÚ STOFNUN OG EINSTAKHt MEÐ- LIMIR HENNAR UNDIR HVERS MANNS Á- MÆLI, ÞAR TDL HIÐ SANNA KEMUR í LJÓS. Grein Magnúsar er svo ómerkileg rangfærsla á staðreyndum, að jafnvel dagsetningar hans eru rangar, samanber „laugardag 18. jan. 1950“, en 18. jan. 1950 er á miðvikudegi. Hitt mega forstöðu- menn S.H. vita, að nú hafa íbúar fjölda smáþorpa um allt land lesið grein Magnúsar, og einmitt þessi þorp eiga alla sína afkomu undir því, að fiskurinn, sem nú liggur undir skemmdum í geymslum þeirra, sé seldur. Þessum mönnum mun ekki hlýtt hugsað til Sölu- miðstöðvarinnar eða þeirra einstaklinga, sem Magnús kennir um ábyrgðina á því, að þessi við- skipti fóru út um þúfur. Við skorum hér með á S.H. að láta hið sanna koma í ljós í málinu. Fáryrði Magnúsar um blaðið og ritstjórann lýsa gjörsamlegum rökþrotum eins og þegar götu- strákur sendir tóninn, enda eru þau álíka svara- verð. Furðulegust þó er afstaða formanns fjárhags- ráðs til viðskiptamála þjóðarinnar. Hann segir í lok greinar sinnar í Mbl., að hann hafi sent okkur „meinlausa og gamansama grein“ varðandi fyrir- spurnir blaðsins. Viðskiptamál þjóðarinnar kunna að vera frá bæjardyrum fjárhagsráðs „gamanmál“. Afkoma 130 þúsunda er ef til vill „brandari", hvað Magnús snertir, og því meiri „brandari“, sem minna fæst af .nauðsynjum og viðskiptalífið dregst saman. Ef til vill er það metnaðarmál hjá meðlim- um fjárhagsráðs, hversu mörgum þeir koma á kné á hverjum degi eða hve mjög þeim hefur sameig- inlega tekizt að herða vöruþörfina eða draga úr gjaldeyristekjunum? Þessi afstaða fjárhagsráðs er svo vítaverð, að hún gengur glæpi næst og myndi hvergi annars- staðar en hér þolast refsingarlaust. Ef dómsmála- ráðuneytið ekki vaknar nú til þess, sem er gerast í viðskiptalífi landsins, hvers má þá væ'ifa. á næstunni? En nú er bezt að snúa sér frá Magnúsi Jó~<'—?i um stundarsakir og nefna nokkur af þe; ' '% dæma, sem blaðinu hafa borizt um starf ~"‘ og: Framhald á 8. síðu.

x

Mánudagsblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Mánudagsblaðið
https://timarit.is/publication/313

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.